စာမ်က္ႏွာမ်ား

Monday, September 16, 2013

မ်က္ေမွာက္အေစခံ Season 2 (အပိုင္း - ၁)


မ်က္ေမွာက္အေစခံ ႏွင့္ ေၾကာက္ေသး

          ခ်ီးရဲ့အရသာသည္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုစြဲလွပါသည္၊ သခင္မကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္အတြင္းသို႔ နံနက္ကပါခ်ခဲ့ေသာ ခ်ီးအရသာသည္ ေန႔လည္ခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ စြဲေနပါေတာ့သည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ အိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ခေလးထိန္းေနေသာ သခင္မရတနာတုိ႔သာ က်န္ခဲ့ပါေတာ့သည္၊ သခင္မအန္တီရွယ္လီကေတာ့ သူမ၏သူငယ္ခ်င္း ညိဳမီအိမ္သို႔အလည္ထြက္သြားပါသည္။
          အိမ္တြင္ရွိေသာအလုပ္ကိစၥမ်ားကို သခင္မမရွိေသာ္လည္း သခင္မရတနာရဲ့ေစခုိင္းခ်က္ေၾကာင့္ အနားယူရသည္မရွိဘဲ အလုပ္မ်ားကို အဆက္မျပတ္လုပ္ေနရပါသည္၊ သခင္ရတနာကေတာ့ မီးမီးေလးကိုထိန္းရင္း အိမ္ေရွ႕ခန္းတီဗီေရွ႕တြင္ ဇိမ္က်ေနပါေတာ့သည္။
          ကၽြန္ေတာ္အ၀တ္မ်ားကိုေလွ်ာ္ဖြတ္ျပီး၍ အိမ္ေရွ႕ခန္းသို႔ခဏထြက္လာ၍ နံရံေထာင့္တေနရာတြင္ ေခတၱနားခ်ိန္မွာပင္…
          “ဟဲ့ လြင္ဦးအ၀တ္ေတြေနထုတ္မလွမ္းဘဲ ဘာအေခ်ာင္ခိုေနတာလဲ…၊ အန္တီရွယ္လီျပန္လာလို႔တိုင္လုိက္ရင္ နင့္ပါးစပ္ထဲကို နံနက္ကလို ခ်ီးပါထည့္ခံရမွာပါ၊ ဟင္းးး ဘာမွတ္ေနလဲ… သြားအ၀တ္ေတြသြားလွမ္းခ်ည္…”
          ကၽြန္ေတာ္လည္း သခင္မရတနာကို မလြန္ဆန္ႏိုင္တဲ့သူမို႔ သခင္မရတနာ၏စကားဆံုးသည္ႏွင့္ပင္ ခ်က္ခ်င္းထ၍ အ၀တ္လွမ္းရာေနရာသို႔ ထြက္လာခဲ့ပါသည္။
          အ၀တ္လွမ္းသည့္ေနရာမွကၽြန္ေတာ္အိမ္ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္မိလုိက္ပါသည္။ အိမ္မွာမေနဘဲ ဒီဘက္မွာလာေနသည္မွာ သံုးရက္ေျမာက္ေန႔ရွိျပီျဖစ္သည္။ အန္တီရွယ္လီအားစြဲလမ္းခဲ့ျပီး သူမအိမ္တြင္အေစခံအျဖစ္ေနျခင္းျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လြန္စြာတမ္းတေသာ အန္တီရွယ္လီ၏ခႏၱာကိုယ္ကိုထိေတြ႔ရရံုမွ်မက သူမအဖုတ္ကိုယက္ျခင္း၊ ဖင္ေပါက္ကုိလွ်ာျဖင့္ ကလိုင္းေပးရျခင္းႏွင့္ သူမ၏ေသးမ်ား၊ ခ်ီးမ်ားပင္ ကၽြန္ေတာ္ပါးစပ္အတြင္းသို႔ ၀င္သြားဖူးခဲ့ျပီးျဖစ္ပါသည္။ အခုဆိုအရင္က စိတ္ကူးေတာင္မယဥ္ဘူးေသာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ရြယ္တူ မိန္းခေလးတေယာက္သည္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို သူမ၏ငယ္ကၽြန္တေယာက္ပမာ ေစလုိရာေစေနျပီျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ အ၀တ္လွမ္းရင္း ထိုအေၾကာင္းမ်ားကို ေတြးကာ ခံစားမႈ႔မ်ားစြာကို ခံစားရမိေနပါမိေတာ့သည္။
          အ၀တ္လွမ္း၍အျပီးမွာေတာ့ လုပ္စရာအလုပ္မ်ားလက္စျပတ္သြားျပီမို႔ သခင္မရတနာဆီသြားကာ အလုပ္တာ၀န္မ်ားျပီးေျမာက္ေၾကာင္းကို သြားေျပာပါသည္။
          “သခင္မရတနာ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္စရာေတြအားလံုးလုပ္ျပီးပါျပီ၊ ေနာက္ထပ္ဘာမ်ားခိုင္းစရာရွိပါေသးလဲခင္ဗ်ာ…”
          “ေအးးး ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဘာမွမရွိေသးဘူး...”
          ကၽြန္ေတာ္လည္း သခင္မရတနာက ဘာမွ်ခုိင္းစရာ မရွိေသးဟု ေျပာသျဖင့္ အနားယူရန္ ဆိုဖာေပၚသို႔သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။
          ကၽြန္ေတာ္လည္း ပင္ပန္းထားလို႔ႏွင့္တူသည္ ဆိုဖာေပၚတြင္ခဏမွီေနရင္းကပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့သည္။
          အခိ်န္မည္မွ်ၾကာသြားသည္မသိပါ ကၽြန္ေတာ့္အားလာလႈပ္ႏႈိးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏိုးခဲ့ပါေတာ့သည္။
          “ဟဲ့ထထ.. နင့္ကိုငါခိုင္းစရာရွိလို႔….”
          ကၽြန္ေတာ္လည္း သခင္မရတနာ၏လႈပ္ႏႈိးမႈ႕ႏွင့္အတူ ၾကံဳးရုန္းထခဲ့ပါေတာ့သည္။
          “ဟုတ္ဟုတ္..သခင္မကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာမ်ားခိုင္းမလို႔ပါဘဲ…”
          သခင္မရတနာ၏မ်က္ႏွာသည္ တခုခုကိုေအာင့္ထားရသျဖင့္္ ရြစိရြစိျဖစ္ေနေသာ မ်က္ႏွာမ်ိဳးပံုေပၚေနျပီ ခ်စ္စရာအတိျဖစ္ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အခုမွသာ သခင္မရတနာ၏မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာဂရုျပဳၾကည့္လုိက္မိပါသည္။ သခင္မရတနာသည္ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ မိန္းခေလးတေယာက္ျဖစ္ပါသည္၊ ေတာသူျပီျပီစကားေျပာၾကမ္းေသာ္လည္း အ၀တ္အစားအလန္းမ်ား၀တ္လုိက္ပါက ေတာသူဟုမည္သူမွ် မထင္ရက္ေလာက္ေအာင္ကို ခ်စ္စဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။

Monday, September 9, 2013

အန္တီလွလွနဲ႔သူမ၏တူ


ကဲကဲ… ေအာ္တဲ့သူေတြကလည္း ေအာ္ေနၾကျပီဆိုေတာ့ အဆက္ေလးမပ်က္သြားရေလေအာင္ ဘာသာျပန္ေလးတင္ေပးလုိက္ပါတယ္….၊ မူရင္းအတိုင္းျပန္ထားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး… မူရင္းကိုဘဲနည္းနည္းကြန္႔ျပီးျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

          ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တခုတြင္ ဂ်င္မီသည္ သူ႔အန္တီစုစုဆီသို႔အလည္ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။ ဂ်င္မီသည္ အသက္အားျဖင့္ 17ႏွစ္သာရွိေသးျပီး မိမႏိုင္ဖမႏိုင္ေလးတဦးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ အန္တီစုစုသည္ ဂ်င္မီအေမ၏ညီမျဖစ္ျပီး အသက္ 24 ႏွစ္အရြယ္ လွပေက်ာ့ရွင္းေသာ အလွပိုင္ရွင္တဦးျဖစ္ပါသည္။ ဂ်င္မီ၏မိဘမ်ားသည္ ဂ်င္မီအားမႏိုင္သျဖင့္ ဂ်င္မီအေမမွသူမညီမစုစုဆီသို႔ ပို႔လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စုစုသည္ အသက္24ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေယာကၤ်ားမရွိသည့္ အပ်ိဳၾကီးပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္စုစုသည္ ဂ်င္မီေရာက္လာသည့္ေန႔မွစ၍ သူမအိမ္တြင္စည္းကမ္းမ်ားကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။
          ဂ်င္မီသည္ အန္တီစုစု၏စည္းကမ္းအခ်ိဳ႕ကို လုိက္နာႏိုင္ေသာ္လည္း ညဖက္တြင္ 10နာရီအေရာက္အိမ္ျပန္လာရမည္ဆိုေသာ အခ်က္သည္ သူ႔အတြက္မ်ားစြာ စိတ္ညစ္ဖြယ္ျဖစ္ေနပါသည္။ ဂ်င္မီသည္ သူငယ္သဘာ၀ညဖက္တြင္ ညည့္နက္သည္အထိေန၍ ဂီတာတီးျခင္း၊ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားျခင္းမ်ားကို ႏွစ္ျခိဳက္သူျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အန္တီစုစု၏စည္းကမ္းခ်က္တို႔သည္ သူ႔အတြက္ညစ္စရာမ်ားျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
          ထိုကဲ့သုိ႔ညဥ့္နက္သည္အထိ အိမ္သို႔ျပန္မလာျခင္းအေပၚ အန္တီစုစုမွေဒါသတအားျဖစ္သျဖင့္ တေန႔တြင္ ဂ်င္မီအား…..
          “ဂ်င္မီ…နင္ငါ့စကားကိုနားမေထာင္ဘူးလား… နင့္မိဘေတြက ငါ့ဆီပို႔ထားျပီဆိုမွေတာ့ ငါကမင္းကိုထိန္းရမွာဘဲ… ေနာက္ျပီးမင္းငါ့အိမ္မွာေနမယ္ဆိုရင္ ငါ့စကားကို နားေထာင္ရမယ္…”
          ဂ်င္မီသည္ အန္တီစုစုေျပာသမွ်ကို တခြန္းမွ်ျပန္မေျပာဘဲ ျငိမ္၍နားေထာင္ေနခဲ့ပါသည္။
          အဲ့လိုျငိမ္၍နားေထာင္ေနသည္ကိုပင္ အန္တီစုစုက သူ႔အားရႊဲေနသည္ဟုထင္ကာ….
          “ေကာင္းျပီဂ်င္မီ…. ငါေနာက္ဆံုးေျပာမယ္… ေနာက္တခါမင္းညဖက္ေနာက္က်ရင္ေတာ့ မင္းကိုငါအျပစ္ေပးရလိမ့္မယ္ အဲ့က်မွ ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ႔ ဟုတ္ျပီလား…”
          သူမေျပာခ်င္သည္မ်ားကိုေျပာျပီးေနာက္ အန္တီစုစုသည္ သူမအခန္းတြင္းသို႔၀င္သြားပါေတာ့သည္။
          ထို႔ေန႔ညတြင္ပင္ ဂ်င္မီသည္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏အဆြယ္ေကာင္းမႈ႕ျဖင့္ ကလပ္သို႔ပါသြားျပီး 2နာရီေက်ာ္မွသာ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ ထို႔သို႔ျပန္ေရာက္လာခိ်န္တြင္ အန္တီစုစုသည္ တံခါးထဖြင့္ေပးသည္မွတပါး မည္သည့္စကားတခြန္းကိုမွ်မေျပာခဲ့ပါေခ်…။
          နံနက္မိုးလင္းခ်ိန္တြင္ေတာ့………………….
          “ဂ်င္မီ… မင္းႏိုးလာျပီလား… ညကမင္းဘာလိုျဖစ္လာတယ္ဆိုတာေရာ မင္းမွတ္မိေသးလား…”
          “ဟုတ္ကဲ့အန္တီ....”
          “ေအး… အဲ့ဒါဆို ငါမင္းကို ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး.. မင္းအ၀တ္ထုပ္ျပင္ျပီး လာရာလမ္းတိုင္းျပန္ေပေတာ့…”
          ဂ်င္မီေတြးလုိက္သည္ “ငါအခုခ်ိန္ျပန္လို႔ကေတာ့ အိမ္ကလည္းလက္သင့္ခံလိမ့္မည္မဟုတ္၊ ေနာက္ျပီး ဒီကိုမလာခင္အိမ္က မင္းလိမၼာနဲ႔မင္းအန္တီစုစုဆီမွာေနမယ္ဆိုရင္ မင္းလိုခ်င္တဲ့ ျပိဳင္ကား၀ယ္ေပးမယ္ဟုလည္းအေဖက ေျပာထားေသးသည္၊ မင္းအန္တီစုက no ဆိုရင္ေတာ့ မင္းကားမေျပာနဲ႔ အိမ္ေပၚေတာင္ျပန္တတ္လာဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔….” ဂ်င္မီတေယာက္ သူ႔အေဖ၏စကားကို ၾကားေယာင္ရင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

Thursday, September 5, 2013

ရမၼက္ရန္ၿငိဳး ( အပိုင္း - ၃)

  အခန္း(၃)

“ေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့ေကာင္ကုိ ေကာင္းေကာင္းဒဏ္ခတ္ရမယ္။ ေဟ့ အရိန္....ႀကိဳးရွိတယ္ မဟုတ္လား....”

 တံခါးပိတ္ၿပီးေနာက္ မစြမ္းစြမ္းက ေျပာသည္။

““နင္တုိ႔ ငါ့ကုိ ငါ့ကုိ ဘာလုပ္ၾကမလုိ႔လဲ ဟင္””

 ေကာင္းထုိက္က ေမးသည္။ သူ႔အသံက တုန္ရင္ေနသည္။ သူသည္ သတိၱေသးသူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မိမိတြင္
အျပစ္ႀကီးရွိေနသည္မုိ႔ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကုိပင္ မလွန္ရဲေပ။ က်င္ေမရိန္က ႀကိဳးခုန္ရာတြင္သုံးသည့္ ႀကိဳးကုိယူေပးသည္။ မစြမ္းစြမ္းက ထုိႀကိဳးႏွင့္ပင္ 
ေကာင္းထုိက္ကုိ လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္သည္။ အစြန္းမ်ားတြင္ လက္ကုိင္မ်ားတပ္ထားေသာ္လည္း ႀကိဳးသည္ရွစ္ေပေက်ာ္ရွည္ေသာ
ေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္ကုိေကာင္းေကာင္းပင္ လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ႏုိင္သည္။ မစြမ္းစြမ္းသည္ ကင္းေထာက္မယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ျပန္ရာ ႀကိဳးအ
တုတ္လည္း ကၽြမ္းက်င္သည္။ ေကာင္းထုိက္႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ ပိပိရိရိႏွင့္ စနစ္တက်လက္ျပန္ႀကိဳးတုတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။

““သားေရက်ာပြတ္ရႏုိင္မလား အရိန္။ ဒီေကာင့္အသားေတြ အထပ္လုိက္ကြာက်ေအာင္ အျပတ္႐ုိက္ရေအာင္””

 ေကာင္းထုိက္ကုိ ႀကိဳးတုတ္ၿပီးေနာက္ မစြမ္းစြမ္းကေျပာသည္။

““ဟာ....နင္ကလဲ။ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး သားေရက်ာပြတ္ရႏုိင္မွာလည္း ဟ။ သားေရခါးပတ္ေတာ့ ရွိတယ္။ ျဖစ္မလား””

““သိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ပါတယ္””

 က်င္ေမရိန္ ေအ႐ုိးဗစ္ကစားေသာအခါ ၀တ္ေလ့ရွိသည့္ သားေရခါးပတ္သည္ လက္သုံးလုံးခန္႔ဗ်က္ရွိၿပီး သုံးေပသာသာခန္႔ရွည္သည္။ ထုိသား
ေရျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ အေကာင္းစားခါးပတ္ျဖစ္ကာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည့္အတြက္ သားေရက်ာပြတ္လုိအသုံးခ်ႏုိင္သည္။ မစြမ္းစြမ္းသည္
ေကာင္းထုိက္ကုိ ထုိက်ာပြတ္ျဖင့္ တအား႐ုိက္သည္။ က်င္ေမရိန္ကုိလည္း ေျမွာက္ေပးကာ အ႐ုိက္ခုိင္းသည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ေႏွာင္ခံထားရ
ေသာ ေကာင္းထုိက္မွာ မစြမ္းစြမ္းႏွင့္ က်င္ေမရိန္တုိ႔၏ ႐ုိက္ႏွက္မႈဒဏ္ကုိလိမ့္ေနေအာင္ပင္ ခံရသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္လိမ့္၍ ေနေလရာ၊
ေကာင္းထုိက္၀တ္ထားေသာ ပုဆုိးပင္ကၽြတ္၍သြားေလသည္။ အတြင္းခံေရကူးေဘာင္ဘီတုိေလးေတာ့ က်န္ေနေသးသည္။ တင္ပါးသားအနဲ
ငယ္ႏွင့္ ေပါင္လုံးႏွစ္ခုအထင္းသားေပၚေနကာ သားေရခါးပတ္ဒဏ္ကုိ အပီခံရသည္။ အလုပ္ၾကမ္းမ်ားလုပ္ရ၍ က်စ္လစ္သန္မာေသာ ေပါင္လုံး
ေပါင္တန္မ်ားႏွင့္ ေျခသလုံးမ်ားတြင္ အ႐ႈိးရာေတြ အထပ္ထပ္ျဖစ္ကုန္သည္။