မ်က္ေမွာက္အေစခံ အပိုင္း(၁)

ယခုေရးသားေသာ ဇာတ္လမ္းေလးသည္ “အေစခံ” ဇာတ္လမ္း၏ဇာတ္အိမ္ကို ယူ၍ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ “အေစခံ” ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားထားေသာဇာတ္လမ္းမဟုတ္ပါ၊ “အေစခံ” ဇာတ္လမ္းကိုေရးသားေသာသူငယ္ခ်င္းကိုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုသူငယ္ခ်င္းရဲ့ ဇာတ္အိမ္အားအသံုးၿပဳခြင့္ၿပဳပါလုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါသည္….။ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ယခုဇာတ္လမ္းသည္ “အေစခံ” ဇာတ္လမ္းရဲ့ဇာတ္အိမ္ကိုယူျပီး ႏိုင္ငံျခားဇာတ္လမ္းအား ျမန္မာမူ႔ျပဳထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေျပာရရင္ေတာ့ ေရာသမေမြလုပ္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ေရာသမေမြမႈ႔ေလးကို အားေပးၾကပါအုန္းလို႔ ေျပာၾကားရင္းနဲ႔ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ဇာတ္လမ္းေလးကုိစတင္လိုက္ပါျပီ…….။

မ်က္ေမွာက္အေစခံႏွင့္အတိတ္ရဲ့ေကာက္ေၾကာင္း

လြင္ဦးလို႔ေခၚတဲ့ေကာင္းေလးတေယာက္ (၁၀)တန္းစာေမးပြဲေျဖအျပီး အေမျဖစ္တဲ့သူကလည္း သူမရဲ့ေယာကၤ်ားတာ၀န္က်တဲ့နယ္ၿမိဳ႕ေလးကိုလိုက္သြားအခ်ိန္တြင္ လြတ္လပ္စြာက်န္ခဲ့ေသာ လြင္ဦးသည္ သူၿမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားရေသာ တဖက္ျခံမွ အန္တီရွယ္လီနဲ႔ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ရန္ၿပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ့ၾကိဳးစားမႈ႔ေတြက အရာထင္ခဲ့တယ္လို႔ေျပာရမလားမသိေပမယ့္ သူဟာအန္တီရွယ္လီရဲ့ေက်းကၽြန္တေယာက္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္၊ ေဒၚရွယ္လီကလည္း သူမရဲ့ကေလးကိုထိန္းေပးေဖၚရရံုမက သူမအတြက္လိုအပ္ေသာ ေတာက္တိုမယ္ရအလုပ္မ်ားကို လုပ္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ဟုထင္ကာ လြင္ဦးအားကၽြန္တေယာက္အျဖစ္သူမရဲ့ေနအိမ္တြင္ေနခြင့္ၿပဳခဲ့သည္။ ကၽြန္အျဖစ္လက္ခံလိုက္ေသာေန႔မွာတင္ဘဲ လြင္ဦးသည္သူမအေပၚမရိုးမသားစိတ္မ်ားရွိေနေၾကာင္းကိုလည္း သိရသျဖင့္ သူ႔အားပညာေပးရန္သူမဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါသည္….။ သူမသည္ထိုမွစ၍ပင္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ပညာေပးခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ထိုပညာေပးမႈ႔မ်ားသည္ လြင္ဦးအတြက္မူသူမအား ပိုမိုျမတ္ႏိုးတန္းဖိုးထားမႈ႔မ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါသည္။ ညဥ္႔နက္ပိုင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ သူမ၏ေရွ႕ဖင္ႏွင့္ေနာက္ဖင္အား လ်က္ခိုင္းခဲ့ပါသည္၊ ထိုသို႔လ်က္ခိုင္းရံုသာမက လြင္ဦးအားသူမ၏ေသးခြက္အျဖစ္အသံုးၿပဳခဲ့ပါသည္၊ သို႔ေသာ္လြင္ဦးသည္ ထိုသို႔ၿပဳလုပ္ျခင္းအေပၚစိတ္မပ်က္ဘဲ ထိုေသးရည္မ်ားကိုပင္ ေမတၱာရည္မ်ားဟုထင္ကာ ေသာက္သံုးခဲ့ပါသည္…။

အခန္း(၁)

မ်က္ေမွာက္အေစခံႏွင့္သူ၏ေသာက္ေရသန္႔

ေဒါင္..ေဒါင္…ေဒါင္.. ဟူေသာအုန္းေမာင္းသံကိုၾကားေသာအခါ သတိရွိရွိအိပ္ေနေသာ လြင္ဦးသည္ႏိုးထလာခဲ့ပါတယ္၊ ထို႔ေနာက္ေရခ်ိဳးခန္းသို႔သြားကာ မ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္လုပ္ပါတယ္ ျပီးေနာက္ ညကသူ၏သခင္မ ေဒၚရွယ္လီေရးေပးထားေသာထမင္းစားစားပြဲေပၚက စာရြက္ကိုသြားယူခဲ့ပါတယ္၊ ထုိ႔ေနာက္စာရြက္ထဲမွာပါတဲ့အတုိင္း သူလုပ္ရမည့္အလုပ္မ်ားကို အမွားအယြင္းမရွိေအာင္ၾကိဳးစားျပီးလုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ သူအလုပ္မ်ားျပီးခါနီးေလာက္တြင္ သူ၏သခင္မေဒၚရွယ္လီက အိမ္ရာမွႏိုးလာခဲ့ပါတယ္၊ နံနက္စာသူမအတြက္ ေကာ္ဖီႏွင့္မုန္႔ကိုလည္း လြင္ဦးကစားပြဲေပၚမွာတင္ထားျပီးျဖစ္ပါတယ္။

လြင္ဦးသည္ လုပ္စရာအလုပ္မ်ားျပီးေသာအခါ ေမာသြားျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေရေသာက္ရန္ ေရအိုးစင္ရွိရာသို႔လာခဲ့ပါသည္၊ သို႔ေသာ္သူေသာက္ရမည့္ေရသည္ ထိုေနရာမွေရမဟုတ္ဘဲ သူသခင္မဖင္ေရးတဲ့ခြက္ျဖင့္ အိမ္သာထဲမွေရကိုသာသူေသာက္ရမည္ဆိုသည္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့ပါသည္။ သူေရခြက္ကိုလွမ္းယူ၍ေရေသာက္ျပီးေသာအခါ သူ႔သခင္မကသူ႔အား စိုက္ၾကည့္ေနသည္ကုိ သူသတိၿပဳမိလုိက္ပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္သူ႔သခင္မရွိရာသို႔သြားခဲ့ပါသည္။

သခင္မသည္သူ႔အားစိုက္ၾကည့္၍

“မင္းဘာလို႔ေရေသာက္ရတာလဲေျဖစမ္း”

“ဟုတ္ကဲ့…သခင္မကၽြန္ေတာ္ေမာလို႔ပါ”

“မင္းေမာလို႔ေရေသာက္တယ္ဆိုရင္လည္း ငါသတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ေရကိုဘဲေသာက္ေပါ့”

“ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေမ့သြားလို႔ပါသခင္မ”

“ေမ့သြားလို႔ဟုတ္လား… မရဘူးမင္းကိုအျပစ္ေပးရမယ္..ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္သိတယ္မွတ္လား”

“ဟုတ္..ဟုတ္…ဟုတ္..သိ..သိ..ပါတယ္..သခင္မ”

“ေအးဒါဆို ဖိနပ္စင္က ဖိနပ္တဖက္ကို မင္းပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ျပီးယူလာခဲ့စမ္း”

လြင္ဦးသည္ တခြန္းမွမဟဘဲ သူ႔သခင္မခိုင္းသည့္အတိုင္းဖိနပ္စင္သို႔သြား၍ သူ႔သခင္မ၏ဖိနပ္ကုိ သူ၏သြားျဖင့္ ဖြဖြေလးကိုက္ခါယူငင္လာခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ေဒၚရွယ္လီက လြင္ဦးပါးစပ္မွသူမ၏ဖိနပ္ကုိယူျပီးလွ်င္ လြင္ဦး၏ပါးႏွစ္ဖက္အား သူမစိတ္ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ရိုက္ပါေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္လြင္ဦးအား သြားထားရန္အမိန္႔ေပးလိုက္ပါေတာ့သည္။ လြင္ဦးသည္နာက်င္မႈမ်ားကို ဂရုမစိုက္ႏိုင္အားဘဲ သူ၏သခင္မခိုင္းေစသည့္အတိုင္း ဖိနပ္ကုိ သူ၏သြားျဖင့္ဖြဖြေလးျပန္ကုိက္ခါ ဖိနပ္စင္သို႔သြားျပန္ထားခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေရာက္သူ၏သခင္မထံသို႔ တဖန္ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ေဒၚရွယ္လီက

“ဟဲ့..နင့္ကိုအျပစ္ေပးတာဒီေလာက္နဲ႔ျပီးျပီလို႔ထင္မေနနဲ႔ ငါ့ေနာက္ကိုေဘးဖက္ေထာက္ျပီးလိုက္ခဲ့” ဟုဆိုကာ သူမကေရွ႕မွဦးေဆာင္ေခၚသြားခဲ့ပါသည္။

မွတ္ခ်က္။        ။ သည္ေနရာမွစ၍ လြင္ဦးဟူေသာေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ဟူေသာအသံုးအႏႈန္းကို သံုးစြဲသြားပါမည္။

          ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္၏သခင္မေဒၚရွယ္လီေခၚေဆာင္ရာေနာက္သို႔ေဘးဖက္ေထာက္လ်က္ပင္ လိုက္ပါသြားခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္သူမသည္ အိမ္သာေရွ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါရုတ္တရက္ ရပ္တန္႔လိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ “နင္ေရသိပ္ေသာက္ခ်င္တယ္မွတ္လား၊ နင့္ကိုငါေရထက္ေကာင္းတဲ့ဟာကိုတိုက္မယ္” ဟုဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္အားလွဲအိပ္ရန္ခိုင္းပါသည္၊ ထို႔ေရာက္သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာေနရာတည့္တည့္ကို သူမ၏အဖုတ္အားေနရာမွန္ေအာင္ခ်ိန္ျပီးေနာက္ “ဟဲ့..ငါနင့္ပါးစပ္ထဲကိုေသးေပါက္ထည့္မလို႔ နင့္ပါးစပ္ကုိက်ယ္က်ယ္ဟထားစမ္း” ကၽြန္ေတာ္လည္းသခင္မခိုင္းသည့္အတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္၏ပါးစပ္ကိုက်ယ္ႏိုင္သမွ်က်ယ္ေအာင္ဟေပးထားလုိက္ပါသည္၊ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္သူမ၏အဖုတ္ေလးထဲမွ အရည္မ်ားသည္ ဒလေဟာထြက္ခ်လာကာ ကၽြန္ေတာ့္၏ပါးစပ္အတြင္းသို႔အတားအဆီးမရွိ ၀င္ေရာက္လာပါေတာ့သည္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္သိေသာအေနျဖင့္ သူမ၏ေသးရည္မ်ားအား ဖိတ္စင္ျခင္းမရွိေအာင္ၾကိဳးစားေသာက္သံုးခဲ့ပါသည္။

          ထို႔ေနာက္သူမသည္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာထကာ အိမ္သာအိုးသို႔ေျပာင္းထိုင္ျပီး ဖင္ေဆးျခင္းအမႈ႔ကိုၿပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ဖင္ေဆးျပီးေနာက္ “ရျပီ..နင့္ကိုဒီေလာက္ဘဲအျပစ္ေပးအုန္းမယ္..ေနာက္တခါဆိုရင္ေတာ့မလြယ္ဘူးမွတ္” ဟုဆိုကာ ကၽြန္ေတာ္အား နားခ်ိန္ခဏေပးခဲ့ပါသည္။

          ထိုအနားယူခ်ိန္ေလးတြင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ဘ၀ပံုစံေျပာင္းလဲသြားပံုမ်ားကို ျပန္လည္စဥ္းစားမိပါသည္၊ သို႔တိုင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္၏သခင္မေဒၚရွယ္လီအား ကၽြန္ေတာ္စိတ္ပ်က္ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိခဲ့ပါေခ်။ ကၽြန္ေတာ္သူမက ယခင္ကထက္ပင္ ပိုမိုၿမတ္ႏိုး၊တန္ဖိုးထား၊တြယ္တာလာမိသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္အသိဆံုးပင္ျဖစ္ပါသည္။

မ်က္ေမွာက္အေစခံႏွင့္သူ၏ေသာက္ေရသန္႔ ဇာတ္လမ္းအား ဒီေနရာတြင္ေခတၱနားမည္ျဖစ္ျပီး အခန္း(၂)တြင္ဆက္လက္ေတြ႔ဆံုၾကရေအာင္လားခင္ဗ်ာ….