ေဆာ္ရီးပါဗ်ာ... ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေရးထက္ သူမ်ားေရးျပီးသားကိုဘဲ ဦးစားေပးတင္ေပးပါ့မယ္....။
ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ေရးရတာက ထင္သေလာက္မလြယ္ဘူးေလ... ဒါေၾကာင့္ သူမ်ားေရးထားတာကိုယူ အမ်ားသူငွာတစုတစည္းတည္းဖတ္လို႔ရေအာင္ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္......
အခန္း(၁)
မုိးကုတ္ၿမိဳ႕ျပင္ ေတာတန္းေလးတစ္ေနရာမွ ေတာတြင္းေလးတစ္ခု။ တရား၀င္းတူးသည့္ ေက်ာက္တြင္းတစ္ခုေတာ့မဟုတ္ပါ။ နားလည္မႈျဖင့္ခုိးတူးသည့္ေလးေပ
တြင္း။ ခုိးတူးသည့္တြင္းမုိ႔လူလည္းမ်ားမ်ားစားစား
မရွိပါ။ တြင္းဆရာ ရွမ္းႀကီးအုိက္ခန္း၊ တြင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ျမင္းၿခံသား ေကာင္းထုိက္၊ ၿမိတ္တင္ကုိႏွင့္ရန္ကုန္သား ေက်ာ္ထူးတုိ႔အားလုံးေပါင္း ေလးေယာက္
သာရိွသည္။ ေလးေပပတ္လည္က်ယ္သည့္ခုိးတြင္း
ေလးႏွင့္မလွမ္းမကမ္းမွာေတာ့ ေလးတုိင္စင္ယာတဲတုိင္နဲ႔နဲ႔ေလးတစ္ခုရွိသည္။ အုိက္ခန္းတုိ႔အဖြဲ႔ ေနထုိင္စားေသာက္ရာေနရာ။ တြင္းထဲမွာေတာ့ တူးသံ၊ ဆြသံေတြ
တညံညံ။အလွည့္က်ႏွင့္တြင္းထဲသုိ႔ဆင္းတူးသူက
တူး၊
တြင္းထဲမွပီနန္အိတ္မ်ားျဖင့္ထည့္ေပးလုိက္ေသာ``ျဗဳန္းေျမ``ေခၚ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားရႏုိင္သည့္ ေျမစာမ်ားကုိ စက္သီးႀကိဳးမ်ားျဖင့္ဆြဲတင္ကာ ျဗဳန္းေျမ
မ်ားပုံရာေနရာတြင္သြားပုံသူကပုံ၊ တြင္းထဲတြင္
အသက္႐ႈဖုိ႔ ေလရႏုိင္ရန္ဖားဖုိျဖင့္ေလသြင္းေပးသူကေပးႏွင့္ မည္သူမွ်အားရသည္မရွိ။ အလွည့္က်လုပ္သည္ဆုိရာတြင္ တြင္းထဲဆင္း႐ုံမွ်ႏွင့္ အေပၚတက္ေျမျပင္တြင္
လုပ္ရမႈအလဲအလွယ္ျပဳလုပ္ျခင္းသာျဖစ္သည္။
နားေနရျခင္းလုံး၀မရွိပါ။ က်င္းနက္ထဲတြင္ ေရေတြကေရစုပ္စက္ႏွင့္စုပ္ထုတ္ေပးေနသည့္တုိင္ ေျခက်င္း၀တ္ေလာက္ ဒူးေခါင္းေလာက္ေတာ့ အၿမဲရွိေနၿပီး အသက္႐ႈ
ရတာကလည္းသိပ္မေကာင္းသည့္အတြက္၊
က်င္းေအာက္ဆင္းကာတူးသည့္အလုပ္ကုိ အလွည့္က်လုပ္ေပးရသည္။ မည္မွ်က်န္းမာသန္စြမ္းေသာတြင္းသားျဖစ္ပါေစ၊ အမ်ားဆုံးႏွစ္နာရီခန္႔သာ က်င္းေအာက္
ဆင္း၍တူးႏုိင္သည္။
``ေက်ာက္တူးသမားရဲ႕............ရည္းစားေလးမုိ႔အားမငယ္ပါနဲ႔ကြယ္............ဘ၀သံသရာေလာကရဲ႕အလယ္မွာဆင္းရဲသူရယ္ ခ်မ္းသာသူရယ္.......အမ်ားႀကီးရွိပါ
တယ္......ကံမဆုံေသးလုိ႔...........
သံတုိင္ကုိင္ၿပီး ေက်ာက္တူးရတာ.......အထင္ေတာ့မေသးပါနဲ႔။ တကယ္ေတာ့.................ေက်ာက္တူးသမားမ်ားဟာ ေလာပန္ေလာင္းေတြပါ...........``
ေက်ာက္တူးသမားမ်ား၏ ဘ၀အေမာကုိေျဖသည့္ နာမည္ေက်ာ္``ေလာပန္ေလာင္း``သီခ်င္းသံကလည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေပၚထြက္၍လာေနသည္။ ေလးေပပတ္
လည္ခုိးတြင္းေလးျဖစ္ေသာ္လည္း ျဗဳန္းေျမ
အထြက္ေကာင္းသည္။ ဒီေန႔ ေန႔လည္ပုိင္းထမင္းစားခ်ိန္တြင္ တြင္းသူေဌးေလာပန္ဦးတိတ္ၾကည္ေရာက္လာကာ အေျခအေနကုိမ်က္ျမင္ၾကည့္႐ႈၿပီး၊ မနက္ျဖန္တစ္
ရက္ျဗဳန္းေျမတူးတင္ၿပီးလွ်င္ ျဗဳန္းေဆးေတာ့မည္
ဟုေျပာသြားေသာေၾကာင့္ တြင္းတူးသမားေတြ စိတ္ဓါတ္တက္ႂကြေနသည္။ ျဗဳန္းေဆးျခင္းဆုိသည္မွာ တူးတင္ထားသည့္ ျဗဳန္းေျမမ်ားကုိေရႏုိင္ႏုိင္ႏွင့္ သဲ၊ ေျမႀကီး
စသည့္အမႈိက္သ႐ုိက္မ်ား ေဆးခ်ကာ၊ ေက်ာက္
တုံး ေက်ာက္ခဲမ်ား ခ်ည္းက်န္ေနေစလွ်က္၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာရွာေဖြယူျခင္းျဖစ္သည္။ ေက်ာက္တြင္းတူးျခင္း၏ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ဟုဆုိရေပမည္။ ေလာပန္ႏွင့္
တြင္းတူးသမားမ်ား၏ ကံၾကမၼာအလွည့္အေျပာင္း
ကုိ ဆုံးျဖတ္ေပးမႈလည္းျဖစ္သည္။ တန္ဖုိးႀကီးမားေသာ ေက်ာက္ႀကီး ေက်ာက္ေကာင္းေတြ႔လွ်င္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း သူေဌးေတြျဖစ္ကုန္ႏုိင္သည္။ တူရြင္းကုိင္ကာ ရႊံ႕
အလူးလူးႏွင့္လူ႐ုပ္ပင္မေပၚေသာ ေက်ာက္တူးသ
မားသည္ ေက်ာက္ေအာင္ပါက ေငြကုိေရလုိသုံးႏုိင္မည့္ သူေဌး(ေလာပန္) ျဖစ္ႏုိင္သည္မုိ႔ ``ေက်ာက္တူးသမားမ်ားဟာ..........ေလာပန္ေလာင္းေတြပါ`` ဟု သီခ်င္း
ေရးဖြဲ႔ထားသည္မဟုတ္ပါလား။
မိမိက်င္းတူးလွည့္ၿပီး၍ အေပၚသုိ႔ျပန္တက္လာေသာ ေကာင္းထုိက္သည္ ပါးစပ္ထဲငုံလာေသာေက်ာက္တစ္ပြင့္ကုိယူလုိက္၍ တြင္းဆရာအုိက္ခန္းကုိလွမ္းေပးလုိက
္သည္။
``ေရာ့ဗ်ဳိ႕ ရွမ္းႀကီး ကၽြန္ေတာ္ရလာတဲ့ နန္ျပေက်ာက္``
တြင္းထဲတြင္ျဗဳန္းေျမမ်ားတူးဆြရင္း ကံေကာင္းေထာက္မလွ်င္ ေက်ာက္ပြင့္မ်ားကုိေတြ႔ရျမင္ရသည္။ အခ်ဳိ႕မသမာေသာ ေက်ာက္တူးသမားမ်ားသည္ ထုိသုိ႔ေတြ႔ျမင္
ရသည့္ေက်ာက္ပြင့္မ်ားကုိ အလစ္သုတ္ရယူ
တတ္ၾကသည္။ ေက်ာက္တူးသမားအမ်ားစုကေတာ့ ဒီလုိမ်ဳိးမလုပ္။ ေက်ာက္တူးျခင္းသည္ ကုသုိလ္ကံႏွင့္ေလာင္းကစားလုပ္ရမႈျဖစ္ရာ မသမာမႈမ်ားလုပ္ပါက ကံမ
လုိက္ပဲ ေက်ာက္ႀကီး ေက်ာက္ေကာင္းေတြမရ
ႏုိင္ေတာ့ဟု အယူရွိၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္သည္ သူေက်ာက္တူးရင္းေတြ႔ျမင္ရရွိလာေသာ ေက်ာက္ပြင့္ကုိတြင္းဆရာလက္သုိ႔ရုိးသားေျဖာင့္မွန္စြာေပး
လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
``အညာသားကေတာ့ကြာ တစ္ကယ္ကံလုိက္တယ္။ နတ္ျပေက်ာက္ေတြဆုိသူခ်ည္းပဲရတာပဲကြ``
က်င္းတူးအလွည့္က်ေသာ တင္ကုိက ၿမိတ္သံ၀ဲ၀ဲႏွင့္ေျပာကာ ႀကိဳးကုိတြဲခုိ၍တြင္းထဲသုိ႔ေလွ်ာဆင္းသြားသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ အသက္(၃၅)ႏွစ္ခန္႔ရွိသည္။
အရပ္(၅)ေပ(၅)လက္မခန္႔ျမင့္ကာ၊ ေက်ာက္တူး
သမားတစ္ေယာက္ပီသစြာ က်စ္လစ္သန္မာသည္။ အညာသားျဖစ္၍ပင္ကုိအသားမည္းသည့္အျပင္ ေနဒဏ္ ေလဒဏ္မ်ားကုိပါခံရေပရာ အသားကမဲေျပာင္၍ေန
သည္။ မ်က္လုံးျပဴးျပဴး၊ ႏွာေခါင္းပြပြ၊ ပါးစပ္အနည္း
ငယ္ၿပဲသေယာင္ရွိသူမုိ႔ ႐ုပ္ေခ်ာသည္ဟုမဆုိႏုိင္။ သာမန္ၾကည့္ေပ်ာ္႐ႈေပ်ာ္အေနအထားပင္မရွိ။ အ႐ုပ္ဆုိးသည့္ဘက္ပုိင္းသုိ႔အေလးပုိ၍သြားသည္။ ေက်ာက္တူးၿပီး
က်င္းေပၚသုိ႔ျပန္တက္လာသူတုိ႔ထုံးစံအတုိင္း
ေအးစိမ့္ခ်မ္းေနသည့္အတြက္ ေကာင္းထုိက္သည္အသင့္ရွိေနေသာ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းအုိးကုိေကာက္ငွဲ႔ကာ ေသာက္ခ်သည္။
ထုိအခိုက္ ဆုိင္ကယ္သံတစ္ဘုတ္ဘုတ္ႏွင့္အတူ ``ေဟး........ေကာင္းထုိက္``ဟုလွမ္းေအာ္လုိက္သည့္အသံကိုၾကားလုိက္ရသည္။ ေကာင္းထုိက္၏ေဘာ္ဒါစုိးမင္း
ေရာက္လာျခင္းပင္။ ဆုိင္ကယ္သံၾကားရ႐ုံ
ႏွင့္ စုိးမင္းေပါက္ခ်လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းထုိက္သိႏုိင္ပါသည္။ ေကာင္းထုိက္၏စိတ္လႈပ္ရွားစျပဳလာကာ လီးပင္ေတာင္ခ်င္သလုိလုိျဖစ္လာသည္။ လြန္ခဲ့သည့္
(၁၇)ႏွစ္ခန္႔က ဘ၀တက္လမ္းကုိအမိအရရွာ
ရန္ စြန္႔စားထြက္လာခဲ့ေသာ ေကာင္းထုိက္ မုိးကုတ္သုိ႔အေရာက္တြင္ ပထမဆုံးေတြ႔ဆုံသိကၽြမ္းသူမွာ စုိးမင္းပင္ျဖစ္သည္။ သည္ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ငယ္
ေပါင္းႀကီးေဖၚ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပမာခင္မင္၍သြား
ၾကသည္။ ခင္မယ့္သာခင္ၾကသည္။ စုိးမင္းႏွင့္ေကာင္းထုိက္တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ဘ၀ႏွင့္လုပ္ငန္းေတြကေတာ့မတူပါ။ စုိးမင္းသည္ ေကာင္းထုိက္လုိ ေက်ာက္တူးသမား
လည္းမဟုတ္ေပ။ ေျမႀကီးကုိပင္ ေပါက္တူးႏွင့္
တစ္ခ်က္ေပါက္ဖူးသူမဟုတ္။ စုိးမင္းက သူတုိ႔ေဘာ္ဒါအခ်င္းခ်င္း ``အေခ်ာကုိင္မင္းသား``ဟု ကင္ပြန္းတပ္ေခၚၾကသည့္ မိန္းမထိန္း ဖာေခါင္းျဖစ္သည္။ အေပါစား
ေတာ့မဟုတ္။ တကယ့္ေၾကးႀကီးစား အေပ်ာ္
မယ္ေတြကုိ ကုိင္ထားသည့္အထက္တန္းစားမိန္းမထိန္း။
နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ိဳးျဖင့္ရွာေဖြရယူထားသည့္ မိန္းကေလးမ်ားကုိအေပ်ာ္မယ္မ်ားအျဖစ္ဇာတ္သြင္းရာတြင္ အၾကမ္းနည္းသုံးရဖုိ႔ရွိေသာအခါ စုိးမင္းသည္ ေက်ာ္ႀကီးကုိ
လာ၍ေခၚတတ္သည္။စုိးမင္းလုိအထက္တန္းစား
မိန္းမထိန္းတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ မိန္းခေလးမ်ားကုိႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းကာ အေပ်ာ္မယ္ဘ၀သုိ႔ေရာက္ေအာင္သိမ္းသြင္းပုိ႔ေဆာင္မႈမ်ဳိးကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လုပ္စရာ
မလုိပါ။ လက္ေထာက္ ဖာထိန္းလူမုိက္မ်ားကုိေစ
ခုိင္းလုိက္လွ်င္ၿပီးသည္။ သုိ႔ေသာ္ စုိးမင္းသည္ မိန္းမသားမ်ားကုိအႏုိင္က်င့္ႏွိပ္စက္ရမႈကုိ အလြန္၀ါသနာထုံသူမုိ႔ ဒီအလုပ္မ်ဳိးေပၚလာလွ်င္ ကုိယ္တုိင္က်ဲေလ့ရွိသည္။
ေကာင္းထုိက္မွာလည္း နာက်ည္းခံျပင္းစရာ
အတိတ္ဇာတ္ေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ မိန္းမမ်ားကုိမုန္းတီးကာ ရုိက္ႏွက္အႏုိင္က်င့္မႈမ်ဳိးလုပ္လုိေနရာ စုိးမင္းႏွင့္၀ါသနာတူသလုိျဖစ္လ်က္ ပုလင္းတူဗူးဆုိ႔ပမာအတူ
လုိက္ဖက္၍ေနေပသည္။ ယခု ေလး ငါးႏွစ္အတြင္း
၌ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ ေငြေၾကးတစ္ပုံတစ္ပင္ရႏုိင္သည့္မက္လုံးျပ၍အႏုနည္းျဖင့္ဖ်ားေယာင္းသိမ္းသြင္းလ်င္ပါလာၾကသည္ကမ်ားေပရာ ႐ုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္၍အႏုိင္အ
ထက္အတင္းဇာတ္သြင္းယူရမႈရွားပါးလာသည္။
ေကာင္းထုိက္အေနႏွင့္လည္း မိန္းမမ်ားကုိသည္အတုိင္းေအးေအးသက္သာ ကာမစပ္ယွက္ရမႈထက္ အႏုိင္အထက္ညႇင္းပန္းကာ အတင္းမုဒိန္းက်င့္ရတာမ်ဳိးကုိမွပုိ၍
ႏွစ္ခ်ဳိက္ေပရာ ယခုလုိစုိးမင္း တြင္းေတာသုိ႔အ
ေရာက္ေပါက္ခ်လာမႈသည္အကြက္ရွိ၍သာျဖစ္မည္ကုိႀကိဳေတြးမိကာ လီးေတာင္ခ်င္သလုိလုိရွိေနျခင္းပင္။ ေက်ာ္ႀကီးသည္ေသာက္လက္စ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကုိပင္
ကုန္ေအာင္မေသာက္ပဲခ်ထားခဲ့ကာ စုိးမင္းကုိ
ေျပး၍ႀကိဳသည္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ေလးတုိင္စင္သာသာ တဲအိမ္ေလးေဘးနားတြင္ဆုံမိၾကသည္။
``ဘာလဲ စုိးမင္း အကြက္ေပၚလာလုိ႔လား``
``ေအး ဟုတ္တယ္။ ေဆာ္တစ္ေပြရလာတာခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကုိင္မွျဖစ္မယ့္ အေျခအေနရွိေနလုိ႔။ အဲဒါ မနက္ျဖန္အလာျပမယ္။ မင္းလာခဲ့ဟုတ္လား။ အဲ့ မနက္(၁၀)
နာရီအေရာက္ေနာ္။``
စုိးမင္းသည္ ဤမွ်သာေျပာၿပီး စက္သတ္မထားေသာ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ကုိ၀ူးကနဲေမာင္းကာျပန္ထြက္သြားသည္။ စုိးမင္းသည္ တြင္းေတာမ်ားကုိလာေလ့ လာထ
မရွိေပ။ သူ႔အေဖႏွင့္အစ္ကုိ ေလးေပမုိး တြင္း
ၿပိဳက်ရာတြင္ တြင္းပိေသသြားခဲ့သည့္အတြက္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ေလးေပတြင္းဆုိလွ်င္ၾကည့္ပင္မၾကည့္ခ်င္၊ အသံပင္မၾကားခ်င္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္ကုိ
ေျပာစရာရွိတာျမန္ျမန္ေျပာၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္
သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းထုိက္အဖုိ႔ေတာ့ အေတာ္ေလး``ခြ``က်၍ေန၏။ စုိးမင္းေခၚသည္ကုိသြားလုိသည္ကတစ္ပုိင္းကုိေသေနသည္။ မနက္ျဖန္တြင္ အၿပီးသတ္
ျဗဳန္းေျမတူးတင္မည္ျဖစ္ရာ မ်ားႏုိင္သမွ်အမ်ား
ဆုံးရေအာင္တင္ယူရမည္မုိ႔ တြင္းေတာတြင္အလြန္အလုပ္မ်ားမွာေသခ်ာသည္။ လစ္ထြက္သြားဖုိ႔မလြယ္။ သူမ်ားေတြအျပင္းအထန္ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ေနခ်ိန္တြင္
ကုိယ္ကအျပင္ထြက္သြားဖုိ႔ကလည္းမေကာင္း။
ဘယ္လုိလုပ္ရမည္မွန္းမသိေအာင္ပင္ျဖစ္ေနသည္။
သုိ႔ေသာ္ ကုသုိလ္ကံက ေကာင္းထုိက္ကုိ``မ``သည္ဆုိရမည္လားမသိ။ ထုိေန႔ည ေန၀င္၍တြင္းတူးသည့္အလုပ္လက္စသိမ္းကာ ညေနစာထမင္းစားၾကေတာ့မည္
ျပဳခ်ိန္မွာပင္ တြင္းေျမၿပိဳက်သြားခဲ့သည္။
တြင္းသားအားလုံး တဲအိမ္ေပၚေရာက္ေနၾကၿပီမုိ႔ တြင္းပိသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ တြင္းအလယ္ေလာက္တြင္ခ်၍တင္ထားေသာ ေရစုပ္စက္သာလွ်င္တြင္းပိရာပါသြားခဲ့
သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တြင္းဆရာအုိက္ခန္းသည္
ခ်ိန္းေဆးရာတြင္သုံးရန္ ေရစုပ္စက္တစ္ခုအျမန္ရေရးအတြက္ ေလာပန္ဦးတိတ္ၾကည္ထံေျပးသြား၍စီစဥ္ရသည္။ မနက္ျဖန္တြင္ အလုပ္နားၾကေလေတာ့သည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ ဘာမွေနာက္ဆံတင္းစရာမလုိ
ေတာ့ပဲ စုိးမင္းထံသုိ႔စိတ္ခ်လက္ခ်သြားႏုိင္ပါၿပီ။
(၁၀)နာရီတိတိတြင္ စုိးမင္းထံသုိ႔ေကာင္းထုိက္ေရာက္ရွိသြားေလသည္။
``ငါ့လူက အခိ်န္အတိအက်ပဲကုိးကြ။ ငါတုိ႔အထာျပရမယ့္ေဆာ္က ရွမ္းတ႐ုတ္မ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးကြ။ မင္းအႀကိဳက္ပဲ။ ``
ေကာင္းထုိက္ကုိဆီးႀကိဳရင္း စုိးမင္းကေျပာသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးဆုိေသာ စကားသည္ေကာင္းထုိက္၏လႈပ္ရွားေနေသာ စိတ္အစဥ္ကုိပို၍ျပင္း
ထန္စြာလႈပ္ရွားသြားေစသည္။ ေကာင္းထုိက္
သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မမ်ားကုိအႏုိင္အထက္႐ုိက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ကာ ကာမစပ္ယွက္ရမႈကုိအထူးပင္ခုံမင္ႏွစ္သက္သည္။ သူ၏အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆုံးေသာ ရမက္ဆႏၵတမ္း
တမႈဟုဆုိရေပမည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈျပင္းထန္လာ
ျခင္းႏွင့္အတူ ``က်င္ေမရိန္``ကုိလည္း စိတ္အာ႐ုံတြင္ျမင္ေယာင္လာသည္။ က်င္ေမရိန္ဆုိသူက.................။
``ငါတုိ႔ဒီေန႔ခါတုိင္းလုိမဟုတ္ပဲ အစီအစဥ္ေလးတစ္ခုလုပ္ထားတယ္ကြ``
စုိးမင္းက စကားဆက္လာေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္မွာက်င္ေမရိန္အေၾကာင္းကုိအရွည္ၾကာမစဥ္းစားႏုိင္ေတာ့ပဲ ``ဘာအစီအစဥ္လဲကြ ေျပာစမ္းပါအုန္း``ဟု
စကားေထာက္လုိက္ရသည္။
``ေကာင္မေလးကုိပဲ ႐ုိက္ႏွက္ညႇင္းပမ္းၿပီးဇာတ္သြင္းယူတာမဟုတ္ပဲ ငါတုိ႔အဲဒီလုိအထာျပေနတာကုိ ပရိတ္သတ္နဲနဲပါးပါး၀ုိင္းၾကည့္ႏုိင္ဖုိ႔ဖန္ထားတယ္။ ျပဇာတ္သ
ေဘာမ်ဳိးေပါ့ကြာ ဘယ္ႏွယ့္လဲ။ လုိက္ရဲ႕လား။``
``အင္း ႀကိဳက္ပါတယ္``
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ႐ုိက္ႏွက္မုဒိန္းက်င့္ဖုိ႔ အာသီသထက္သန္စိတ္ျပင္းျပေနေသာ ေကာင္းထုိက္မွာ ဘယ္လုိအစီအစဥ္ျဖစ္ျဖစ္ေက်နပ္သေဘာက်ေနပါသည္။
``ကုိင္း.........ဒါဆုိ ဒုိးၾကရေအာင္``
ေကာင္းထုိက္ႏွင့္စုိးမင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မိန္းခေလးမ်ားကုိဖ်က္ဆီးဇာတ္သြင္းရာေနရာသုိ႔ စုိးမင္း၏ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ႏွင့္သြားၾကေလသည္။ ထုိေနရာသည္
မုိးကုတ္ၿမိဳ႕ျပင္ ေတာတန္းေလးအစပ္နားတြင္သီးသန္႔
တည္ရွိသည့္ အိမ္အုိအိမ္ပ်က္ႀကီးတစ္ခု၏ ေျမေအာက္အသံလုံခန္းပင္ျဖစ္သည္။ အိမ္ႀကီးက စုတ္ခ်ာပ်က္စီးေနသေလာက္ ေျမေအာက္ခန္းကေတာ့သားနား
ေခတ္မွီသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိ ႏွိပ္စက္ညႇင္းပမ္း
ရာတြင္ အသုံးခ်ရသည့္ပစၥည္းကရိယာအားလုံးအျပည့္အစုံရွိသည္။ ေလထုတ္ပန္ကာ၊ ေလေအးစက္၊ မီးစက္စသည္တုိ႔လည္းတပ္ဆင္ထားသည္။ အသံလုံခန္း
အျဖစ္ဖန္တီးထားေပရာ အႏွိပ္စက္ခံမိန္းခေလးမ်ား
၏ေအာ္ဟစ္သံ ငုိယုိသံမ်ားကုိ အျပင္ကလုံး၀မၾကားႏုိင္ေခ်။
အေၾကာင္းမသိသူမ်ားသည္ ေဟာင္းႏြမ္းပ်က္စီးေနေသာ အိမ္အုိႀကီး၏ေအာက္ထပ္တြင္ ေခတ္မီသားနားေသာ အသံလုံေျမေအာက္ခန္းရွိမည္ဟု ထင္ပင္ထင္မိ
ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ ႐ုိက္ႏွက္
ညႇင္းပန္းကာ အႏုိင္အထက္မုဒိန္းက်င့္ၿပီး အေပ်ာ္မယ္အျဖစ္ဇာတ္သြင္းမည့္ပြဲကုိ မ်က္စိအရသာ၊ နားအရသာခံကာၾကည့္ၾကမည့္ပြဲၾကည့္သူမ်ားမွာ အားလုံးေပါင္း(၅)
ေယာက္ျဖစ္သည္။ ေယာက်ၤား(၃)ေယာက္ ႏွင့္
အမ်ဳိးသမီး(၂)ေယာက္။ ေယာက်ၤား(၃)ေယာက္တြင္ (၂)ေယာက္မွာ အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ဘူတားႀကီးေတြျဖစ္သည္။ ၀၀ဖုိင့္ဖုိင့္၊ လည္ဂုတ္ထူထူ၊ ဗုိက္ရႊဲရႊဲႏွင့္မုိ႔
စည္းစိမ္ရွင္သူေဌးႀကီးေတြမွန္းသိသာႏုိင္သည္။
တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသက္(၂၀)သာသာခန္႔ လူရြယ္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္၊ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္။ ႐ိႈးက်က်ေတာ့ ၀တ္ထား၏။ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္မွာ
အသက္(၄၀)ေက်ာ္၊ တစ္ေယာက္က (၂၅)ႏွစ္ခန္႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက တ႐ုတ္မေတြ။ အမ်ဳိးသမီးႀကီးက ခပ္ဖုိင့္ဖုိင့္၊ အမ်ဳိးသမီးငယ္က ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္
။ လက္၀တ္လက္စားေတြ သီးေနေအာင္ႏွစ္ေယာက္လုံး၀တ္ထားၾကသည္။
ဧည့္သည္ပြဲၾကည့္ပရိသတ္(၅)ေယာက္စလုံး မ်က္ႏွာဖုံးမ်ားကုိယ္စီစြပ္ထားၾကသည္။ မ်က္လုံးေပါက္ေနရာႏွင့္ ပါးစပ္ေပါက္ေနရာတုိ႔သာပါသည့္ အသားကပ္အနက္
ေရာင္မ်က္ႏွာဖုံးေတြ။ ႐ုပ္ရည္မ်ားကုိလုံး၀ မျမင္ႏုိင္ မသိႏုိင္။ ပြဲၾကည့္မည့္သူငါးေယာက္သည္ အခန္းေထာင့္နားဘက္တြင္ စက္၀ုိင္းျခမ္းပုံ ဆုိဖာခုံမ်ားျဖင့္ က်က်နန
ထုိင္ေနၾကသည္။ သူတုိ႔ေရွ႕တြင္ ေပႏွစ္ဆယ္ပတ္လည္ခန္႔အက်ယ္ရွိသည့္ ဖေယာင္းပုဆုိးခင္းထား၏။ဖေယာင္းပုဆုိး၏ေဒါင့္စြန္းနားေလာက္တြင္ ေခြးေျခပုေလးတစ္
ခုံခ်ထားသည္။ ပြဲၾကည့္သူတုိ႔သည္ ေရခဲစိမ္ဘီယာေလးမ်ားကုိ က်ဳိက္လုိက္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္လုိက္ႏွင့္ ဇိမ္က်က်ထုိင္ ၾကည့္ေနၾက၏။ ခင္းထားေသာ ဖေယာင္း
ပုဆုိး၏ အလယ္က်က်ေနရာတြင္ေတာ့ ေကာင္မေလးကရပ္ေန၏။ အသက္(၁၈)ႏွစ္သာသာမွ်ပင္ရွိေပဦးမည္။ ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာကေလး။ ရွမ္းတ႐ုတ္မမုိ႔
အသားကျဖဴ
ေဖြးဥေနသည္။ ဆံပင္တုိတုိဂုတ္၀ဲကေလးမ်ားက တစ္မ်ဳိးခ်စ္စရာ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ဟန္ျဖင့္ မ်က္လုံးေလးကလယ္လယ္ႏွင့္သနားဖြယ္ရာရွိေနသည္။ ေကာင္မေလးသည္
အနီေရာင္စပုိ႔ရွပ္အက်ႌေလးႏွင့္ အနက္ေရာင္
ဇာေဖာက္ထမီကုိ၀တ္ထားသည္။ ခပ္တုိတုိ၀တ္ထားေသာထမီေၾကာင့္ ေျခသလုံးသား၀င္း၀င္းအိအိေလးမ်ား အထင္းသားေပၚေနသည္။ အရပ္ငါးေပေလးလက္မခန္႔၊
ရင္အုံထြားထြား၊ ခါးေလးေသးက်င္က်င္၊
တင္ပါးဆုံကားအိလ်က္ ေပါင္တံရွည္ရွည္တုတ္တုတ္ၿဖိဳးၿဖိဳးမ်ားႏွင့္ စြဲမက္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ ကုိယ္လုံးကုိယ္ထည္ရွိသည္။ မ်က္လုံးမ်က္ဖန္ေကာင္းေကာင္း၊
ႏွာတံေပၚေပၚ လည္တုိင္ေၾကာ့ေၾကာ့၊ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါး၊
ေမးစိလုံးလုံးအိအိေလးႏွင့္ ႐ုပ္ရည္လည္း အေတာ္ေခ်ာေမာလွပသည္။
စုိးမင္းႏွင့္ေကာင္းထုိက္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္က ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ ၀ဲယာတစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ မားမားႀကီးရပ္ေနၾကသည္။
``ေဟ့ စုိးမင္း။ ဒီေကာင္မေလး နာမည္က ဘယ္သူလဲကြ။ ``ေကာင္းထုိက္ စကားစလုိက္သည္။
``က်င္မိန္တဲ့ကြ။ ဘယ့္ႏွယ့္လဲ ေခ်ာရဲ႕လား။ ေတာင့္ရဲ႕လား။``
``အင္း......ေခ်ာပေတာင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မာနလည္းႀကီးပုံရတယ္ကြ။``
``ဟုတ္တယ္။ တစ္ကယ္ အထာကုိင္တဲ့ေကာင္မေလးကြ။ ဘယ္လုိလဲ ေကာင္းထုိက္။ ဒီေကာင္မေလးကုိ ေပ်ာ့က်က်ိဳးႏြံသြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္ပါ့မလား.....``
``ဒါေလးမ်ားကြာ။ ခက္တာလုိက္လုိ႔။ ဒီေကာင္မေလး အသားကသံလုိမာေနတာမုိ႔လုိ႔လား။ သားေရက်ာပြတ္သာ ရွာယူေပးစမ္းပါ။ ငါေကာင္းေကာင္းကုိင္ျပပါ့မယ္``
``အုိေက......အုိေက``
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး တစ္ကုိယ္လုံးတုန္ယင္ေအာင္ေၾကာက္လန္႔စြာရွိေနဆဲမွာပင္ စုိးမင္းသည္ႏွိပ္စက္ညႇင္းပန္းသည့္ ကရိယာမ်ားထားသည့္ ဘီဒုိကုိသြားဖြင့္ကာ
သားေရက်ာပြတ္ရွည္ကုိ အေခြလုိက္ထုတ္ယူကာ
ေကာင္းထုိက္လက္သုိ႔အပ္သည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ ေခြထားေသာက်ာပြတ္ကုိေျဖခ်ကာ ေလထဲတြင္ ေလးငါးခ်က္မွ်လက္ဆစမ္းသလုိ လႊဲ႐ုိက္သည္။ တရႊမ္းရႊမ္း
ျမည္ေသာ က်ာပြတ္သံမ်ားက မၾကာမီ အႏွိပ္စက္
အညႇင္းပမ္းခံရရွာေတာ့မည့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးက်င္မိန္ကုိ ပုိ၍တုန္လႈပ္ေစပါသည္။ ေကာင္မေလးမွာ ငိုမဲ့မဲ့ေလးျဖစ္ေနသည္။ သားေရ က်ာပြတ္သည္ အေကာင္းစား
ဆိတ္သားေရျဖင့္ျပဳလုပ္ထားကာ ေသးသြယ္ၿပီး
ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသည္။ အရွည္ ၇ ေပနီးပါးရွိ၏။ လက္ကုိင္႐ုိးကေတာ့ ၆ လက္မခန္႔ရွည္ကာ လက္ေကာက္၀တ္ေလာက္တုတ္သည္။
``ဒီ က်ာပြတ္ကုိေတြ႔တယ္မဟုတ္လား ေကာင္မေလး။ ငါနင့္ကုိ သိပ္မ်ားမ်ား႐ုိက္ႏွက္မေနခ်င္ဘူး။ နင္လည္း အလကားသက္သက္အသားနာမခံခ်င္နဲ႔။ ငါတုိ႔ခိုင္း
တာကုိ ေအးေအးေဆးေဆးလုိက္ေလ်ာလုပ္ေဆာင္ေပးရင္ နင္သက္သာမယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ က်ာပြတ္စာေကာင္းေကာင္းမိမယ္။ သိရဲ႕လား။``
ေကာင္းထုိက္က က်ာပြတ္ကုိအသာကုိင္ေျမႇာက္ျပၿပီး ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ ၿခိမ္းေခ်ာက္စကားေျပာၾကားသည္။ ေကာင္မေလးသည္ မ်က္လုံးအျပဴးသားႏွင့္
က်ာပြတ္ကုိ အလန္႔တၾကားႏွင့္ၾကည့္သည္။ ေၾကာက္လြန္းလွ၍ စကားေတာင္ျပန္မေျပာႏုိင္။ တစ္ကုိယ္လုံးလည္း ဆတ္ဆတ္တုန္ရင္ေန၏။
``ဒီ ေကာင္မေလးကုိ တုံးလုံးခၽြတ္လုိက္ရေအာင္လား`` စုိးမင္းကေျပာသည္။
``ေအး......ေကာင္းတယ္။ ခၽြတ္ပစ္လုိက္``
စုိးမင္းသည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၀တ္ထားေသာ အ၀တ္အစားမ်ားကုိ စုတ္ၿဖဲဖယ္ရွားပစ္သည္။ ေအးေအးသက္သာပင္ခၽြတ္မေနေတာ့။ အ၀တ္ေတြၿဗိကနဲ ၿဗိကနဲ
စုတ္ၿပဲသြားသံမ်ားႏွင့္အတူ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏
အသားဆုိင္မ်ား တစ္ခုၿပီးတစ္ခုေပၚလာသည္။ တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ အ၀တ္အားလုံး စုတ္ၿပဲကုန္ၿပီး ေကာင္မေလးတစ္ကုိယ္လုံး ဗလာက်င္းသြားသည္။
ေကာင္မေလးမွာရွက္လြန္း၍ မ်က္ႏွာရဲရဲနီေနသည္။
ေခါင္းကုိငုံ႔ထားသည္။ ေပါင္တံမ်ားကုိေစ့ထားသည္။ ရင္ဘတ္ေပၚလက္ယွက္တင္ထားသည္။ ဘယ္လုိပဲႀကိဳးစားၿပီး ဖုံးကာသည္ျဖစ္ေစ၊ အ၀တ္ေတြတစ္ခုမက်န္ခၽြတ္
ပစ္ခံထားရၿပီးၿပီမုိ႔ မလုံၿခံဳႏုိင္ပါ။ သည္ကဖုံး ဟုိ
ကေပၚျဖစ္ေနသည္။ ပြဲၾကည့္ေနသူမ်ား အသက္႐ွဴျပင္းလာသည္။ တံေတြးမ်ဳိခ်သံမ်ားေပၚလာသည္။ အထူးသျဖင့္ တ႐ုတ္မအငယ္သည္အဆုိးဆုံး။ အသက္ျပင္းျပင္း
႐ွဴေနရာက တ႐ုတ္မအငယ္၏ရင္အစုံက နိမ့္
ျမင့္လႈပ္ရွားသြားေန၏။ မ်က္ႏွာဖုံး၏မ်က္လုံးေပါက္မွ အေရာင္လက္လက္ထြက္ေနေသာ မ်က္လုံးေတြျဖင့္ျပကြင္းကုိစူးရဲစြာၾကည့္ေနသည္။ ၾကည့္ရင္းကလည္း
မိမိရင္သားမ်ားကုိ မသိမသာဖိ၍ကုိင္ေနသည္။
```ေတာက္......ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္တဲ့ေဘာ္ဒီပဲကြ။ ရင္ေရာ တင္ေရာ တင္းအယ္ေနတာပဲ ေဟ့....။``
စုိးမင္းက သူ႔လက္ခ်က္ျဖင့္ ဗလာက်င္းသြားသည့္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏တစ္ကုိယ္လုံးကုိ အစုန္အဆန္ၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ကုိညာဘက္လက္ခုန္ျဖင့္သုတ္ကာေျပာသည္။
``ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး တြားသြားျပစမ္း ေကာင္မေလး။ နင့္ႏုိ႔ႀကီးေတြ ဖင္ႀကီးေတြသိမ့္သိ္မ့္လႈပ္ခါသြားတာကုိ ငါၾကည့္ခ်င္လုိ႔``
ေကာင္းထုိက္က ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိေစခုိင္း အမိန္႔ေပးလုိက္သည္။ သားေရက်ာပြတ္ကုိလည္း ေလထဲတြင္ရႊမ္းကနဲ တစ္ခ်က္႐ုိက္လုိက္သည္။ ထုိက်ာပြတ္ႏွင့္
အ႐ုိ္က္ခံရမည္ကုိ ေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ပင္
မက်င္မိန္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဖေယာင္းပုဆုိးေပၚတြင္ ပတ္လည္တြား၍သြားျပေလသည္။
``ဟာ.....တြားသြားေနတာက တုန္႔တုန္႔ေႏွးေႏွးနဲ႔။ ႏုိ႔ႀကီးေတြ ဖင္ႀကီးေတြ သိမ့္တုန္ခါသြားတာ ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္ဆုိမွ။ ခပ္ျမန္ျမန္ခပ္သြက္သြက္ေလးလုပ္မွေပါ့။
အေၾကာင္းေတာ့ျပထားဦးမွ........။``
ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေကာင္းထုိက္သည္ က်ာပြတ္ကုိေ၀ွ႔ယမ္းပီး ေကာင္မေလး၏ညာဖက္ဖင္သားျခမ္းအေပၚ က်ာပြတ္ဖ်ားႏွင့္အဖ်ားခတ္ထိမိ႐ုံဆတ္ကနဲ႐ုိက္ခ်သည္။
``ရႊမ္း............အမေလး``
အ႐ုိက္ခံရသည္ႏွင့္ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးသည္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ကာ ေကာင္းထုိက္ေစခုိင္းသည့္အတုိင္း သြက္လက္စြာတြားသြားရရွာသည္။ ထုိသုိ႔ တြားသြားရင္း မိမိယခ
လုိအရွက္တကြဲျပဳမူေနသည္ကုိ အျခားလူေတြ
ကလည္း မ်က္စိအရသာခံကာၾကည့္ေနၾကသည္ကုိ ေတြးကာ ၀မ္းနည္းစိတ္၊ ရွက္ရြံ႕စိတ္တုိ႔ျဖင့္ တအင့္အင့္ငို႐ွိဳက္ေနရွာသည္။
ရွမ္းမေလးသည္ ယခုအခါတြင္ သံပတ္ေပးထားေသာစက္ရုပ္လုိ အလုိအေလ်ာက္ပင္လႈပ္ရွားလွ်က္၊ လူၾကမ္းလူရမ္းႀကီးႏွစ္ေယာက္ေစခုိင္းသမွ်
ကုိ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ေပးေနေလသည္။ မလုပ္၍လည္းမျဖစ္ပါ။ က်ာပြတ္သံတရႊမ္းရႊမ္းက ေကာင္မေလး၏စိတ္ကုိအထူးေခ်ာက္ခ်ားေစသည္။
တစ္ခ်က္အ႐ုိက္ခံလုိက္ရမႈကလည္း တစ္ခ်က္ဆုိ၊ ဆုိသေလာက္နာၾကင္မႈျပင္းျပလွေပရာ ေနာက္ထပ္အ႐ုိက္မခံရေလေအာင္ လွ်င္ျမန္စြာပင္ေလး
ဖက္တြားသြားေနရရွာသည္။ ခပ္ျမန္ျမန္ခပ္သြက္သြက္ေလးဘက္ေထာက္တြားသြားေနရေသာေၾကာင့္ သူမ၏ရင္သားဆုိင္ႀကီးမ်ားက တသိမ့္သိမ့္
လႈပ္ေနသလုိ၊ ဖင္ဆုံႀကီးမ်ားကလည္း တုန္ခါလွ်က္ေပါင္လုံးေပါင္တန္မ်ားကပါ တင္းကနဲ ရင္းကနဲျဖစ္ေနေလရာ၊ ထုိင္ၾကည့္ေနၾကသည့္လူေတြ
ေရာ အႏုိင္က်င့္ေစခုိင္းေနသူ စုိးမင္းႏွင့္ေကာင္းထုိက္တုိ႔အတြက္ပါ မ်က္စိအရသာအျပတ္ေတြ႕ေန၏။
ဒါက ပဏာမအစသာရွိေသးသည္။ သည္ထက္ၾကမ္းတာ ရမ္းတာေတြလာအုန္းမည္ကုိ သူတုိ႔သိေနၾကသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးလည္းသိသည္။
``ကုိင္း......စုိးမင္းေရ။ ဟုိေခြးေျခေပၚသြားထုိင္ေပေတာ့ကြာ။ ဒီေကာင္မေလးကုိ လီးစုပ္ခုိင္းၾကရေအာင္။ သူ႔ပါးစပ္ေလးကေတာ့ခပ္ေသးေသး
ပဲကြ။ မင္းလီးႀကီး၀င္ႏုိင္မ၀င္ႏုိင္လက္ေတြ႕ၾကည့္ရတာေပါ့``
ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး မက်င္မိန္ေလးဘက္ေထာက္ကာ ေလးငါးပတ္မွ်တြားသြားျပရၿပီးေသာအခါ ေကာင္းထုိက္က စုိးမင္းကုိလွမ္းေျပာသည္။
စုိးမင္းသည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေခြးေျခေပၚတြင္သြားထုိင္ခ်သည္။
``ကဲေဟ့......ေကာင္မေလး ဟုိမွာထုိင္ေနတဲ့ နင့္အဘႀကီးဆီကုိေလးဘက္ေထာက္တြားသြားၿပီး သူ႔လီးကုိနင့္ပါးစပ္ေလးနဲ႔စုပ္ေပးလုိက္စမ္း``
ေကာင္းထုိက္က ေၾကာက္လန္႔႐ွက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ေနရွာေလေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ ခပ္ထန္ထန္ေျပာဆုိေစခုိင္းသည္။ မက်င္မိန္အနည္းငယ္
တုံ႔ဆုိင္းဆုိင္းျဖစ္ေနရာ ရႊမ္းကနဲျမည္သံႏွင့္အတူ က်ာပြတ္ကသူမ၏ေနာက္ေက်ာေပၚက်လာသည္။ အဖ်ားျဖင့္ခတ္၍႐ုိက္ျခင္းမဟုတ္။ က်ာပြတ္
အဖ်ားပုိင္းေျခာက္လက္မသာသာခန္႔ အထိခံရေအာင္ ျဖတ္႐ုိက္ခ်ျခင္းမုိ႔ ေက်ာျပင္တြင္ ေျခာက္လက္မသာသာအ႐ႈိးရာႀကီးပင္ထင္သြားသည္။
႐ွမ္းမေလးခင္မ်ာမွာလည္း ခါးေကာ့၍ပင္သြားသည္။ ေႏွးမေန၀ံ့ေတာ့။ ကမန္းကတန္းပင္ေလးဘက္ေထာက္တြားလွ်က္ စုိးမင္းရွိရာသုိ႔သြားရ
ရွာသည္။ မက်င္မိန္မွာ လီးတစ္ခါမွမစုပ္ဖူးေသးပါ။ တစိမ္း ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္၏လီးကုိ ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးရမွာကုိ စက္ဆုပ္ရြံရွာလွေသာ္
လည္း က်ာပြတ္ျဖင့္အ႐ုိက္ခံရမည္ကုိပုိ၍ ေၾကာက္လန္႔လွေသာေၾကာင့္ သူမအေနျဖင့္လုံး၀ကုိအာခံျခင္း ဆန္႔က်င္ျခင္း မျပဳ၀ံ့ရွာပါ။ က်ာပြတ္ကုိင္ထားသူ
ေကာင္းထုိက္ေစခိုင္းသမွ်ကုိ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္၍ေပးရေပမည္။
စုိးမင္းက သူ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကုိခပ္ကားကားျပဳလုိက္သည္။ ေကာင္မေလးအေနျဖင့္ ထုိေပါင္ၾကားထဲသုိ႔အလြယ္တကူႏွင့္ေလးဘက္ေထာက္
၀င္လာႏုိင္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ ထုိင္ေနရာမွေရွ႕သုိ႔လည္း အနည္းငယ္တုိးလုိက္ေလရာ သူ၏တင္ပါးအေနာက္ပုိင္းသည္သာ ေခြးေျခစြန္းနား
ေလာက္တြင္ခ်ထုိင္လွ်က္သားက်န္ရွိေနကာ ဆီးစပ္ေရွ႕ပုိင္းကေတာ့ ေရွ႕သုိ႔တုိး၍ထြက္လာသည္။ ရွက္ရြံ႕ေၾကာက္လန္႔ေနေသာ ရွမ္းမေလး၊
သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ေလးဖက္ေထာက္ကာတြား၍၀င္ေရာက္လာသည္ႏွင့္ စုိးမင္းသည္ ညာဖက္လက္ကုိဆန္႔ထုတ္ကာ ေကာင္မေလး၏ဆံပင္တုိတုိ
ေလးမ်ားကုိလွမ္းကုိင္ဆြဲသည္။ မက်င္မိန္၏မ်က္ႏွာ စုိးမင္းေပါင္ခြဆုံသုိ႔အပ္မိသည္။ စုိးမင္း၀တ္ထားေသာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီေအာက္မွေတာင္မတ္
ကာ ဖုထစ္ထစ္ျဖစ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီး၏အထိအေတြ႕ကုိ မက်င္မိန္ခံစားသိရွိလုိက္ရသည္။ မတတ္သာသည့္ဘ၀တြင္ ျဖစ္လုိရာျဖစ္ေစဟု
စိတ္ေလ်ာ့ခ်လုိက္ၿပီျဖစ္ေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးမက်င္မိန္သည္ မ်က္လုံးမ်ားကုိစုံမွိတ္ထားလုိက္သည္။ သူတုိ႔စိတ္ေက်နပ္သည္အထိ ဆန္႔က်င္
အာခံျခင္းမျပဳပဲ အားလုံးလုိက္ေလ်ာလုပ္ေဆာင္ေပးေတာ့မည္။
ဆန္႔က်င္လွ်င္၊ အာခံလွ်င္လည္း အေၾကာင္းထူးမည္မဟုတ္။ အ႐ုိက္အႏွက္ထိ နာၾကင္စြာခံစားရတာသာအဖတ္တင္မည္။ အဆုံးက်ေတာ့လုပ္
ေပးရမည္သာ။ သည္ေတာ့စိတ္ထဲတြင္ဘာမွတင္မက်န္ရစ္ရေလေအာင္အားလုံးကုိ ဟာလာဟင္းလင္းျပဳကာ စက္႐ုပ္သဖြယ္သူတုိ႔ခုိင္းသမွ်ကုိ
သာလုပ္ေပးလုိက္ရတာကအေကာင္းဆုံး။
``ငါ့လီးကုိ ေဘာင္းဘီထဲကထုတ္ယူလုိက္စမ္း။ ေကာင္မေလး.......``
စုိးမင္းက သြားေစ့ကာခပ္တုိးတုိးေျပာ၏။ ထုိသုိ႔ေျပာရင္း ဆံပင္မ်ားကုိလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကုိင္ဆြဲလုိက္ရာ မက်င္မိန္မွာ ဦးေရခြံကၽြတ္ပါ
သြားေလေတာ့မလားဟုပင္ထင္မိသည္အထိ နာက်င္က်င္ျဖစ္သြားရေလသည္။ မက်င္မိန္သည္ စုိးမင္းခုိင္းသည္ကုိ အျမန္ဆုံးလုိက္နာလုပ္
ေဆာင္ရန္လက္မ်ားကုိလွမ္းထုတ္လုိက္သည္။ ေကာင္းထုိက္ဆုိသည့္ လူႀကီးသည္ သူမကုိ႐ုိက္ႏွိက္ႏုိင္ဖုိ႔အခြင့္ေကာင္းကုိ ေစာင့္လွ်က္ က်ာပြတ္
ကုိင္ၿပီး အသင့္ရွိေနသည္ကုိ မက်င္မိန္သိသည္။ တု႔ံေႏွးသည္ႏွင့္ သူအလုိမက်သည္ႏွင့္ က်ာပြတ္ႏွင့္အ႐ုိက္ခံရမည္အမွန္။ ဒါေၾကာင့္ စုိးမင္း
ေရာ ေကာင္းထုိက္ပါစိတ္ေက်နပ္ေစရန္အတြက္ မက်င္မိန္အျမန္သြက္သြက္လုပ္ေပးေနသည္။ စုိးမင္း၏ ေဘာင္းဘီခြၾကားမွဇစ္ကုိ အျမန္ဆုံးဆြဲ
ျဖဳတ္ဖြင့္သည္။ အရင္လုိအေႏွးျဖစ္ဆုိသလုိ၊ လီးကမတ္ေတာင္ခုံးထေနရာ ဇစ္ကုိဖြင့္ရတာအဆင္မေခ်ာ။ အထစ္ထစ္အေငါ့ေင့ါျဖစ္၍ေနေလ
သည္။
`` ျမန္ျမန္လုပ္ပါဟ။ ေကာင္မေလးရ။ နင္လုပ္ေနပုံနဲ႔ဆုိရင္ လီးအျပင္မေရာက္ေတာ့ပဲ၊ ငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေဘာင္းဘီထဲမွာပဲ လရည္
ေတြထြက္ကုန္လိမ့္မယ္`` ေကာင္းထုိက္ကေျပာသည္။
ခပ္ေလွာင္ေလွာင္ေလးေျပာျခင္းျဖစ္ၿပီး စိတ္ကလည္းအနည္းငယ္ၿပံဳးေနရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကုိ ေႏွးသည္ဟု အေၾကာင္းျပ႐ုိက္ႏွက္ျခင္းပင္
မျပဳေသးပါ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဇစ္ပြင့္သြားသည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပင္ ၀တ္မထားေသာေၾကာင့္ ဇစ္ပြင့္သည္ႏွင့္မတ္ေတာင္ေနေသာ လီး
ေခ်ာင္းႀကီးကထင္းကနဲေပၚလာသည္။ လီးကအေတာ္ႀကီးသည္။ အရွည္ရွစ္လက္မ၊ လုံးပတ္က်ပ္လုံးေလာက္တုတ္သည္။ စုိးမင္းသည္ မက်င္
မိန္၏ညာလက္ေလးကုိယူကာ သူ႔လီးေပၚတင္ေပးၿပီး ဆုပ္ကုိင္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့မက်င္မိန္၏လက္ကေလးကုိ ေအာက္သုိ႔ဆြဲခ်ယူလုိက္ရာ
လီးထိပ္မွအေရျပားလန္က်လွ်က္ ဒစ္ၿပဲလန္ႀကီးအာ၍ေပၚလာသည္။ မ်က္စိႏွင့္ လက္မအနည္းငယ္အကြာတြင္ ဒစ္ၿပဲလန္ႀကီးကုိအနီးကပ္ျမင္ရ
ျပန္ရာ မက်င္မိန္ဆတ္ကနဲတုန္သြားရွာသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ပြင့္သြားေသာမ်က္လုံးအစုံကုိျပန္မွိတ္သည္။
စုိးမင္းကေကာင္မေလး၏ေမးေစ့ကုိကုိင္ကာ ေခါင္းကုိေမာ့လုိက္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္တြင္လီးကုိေတ့လုိက္သည္။ ညႇီတီတီအနံ႔က မက်င္
မိန္၏ႏွာေခါင္းထဲတုိး၀င္လာသည္။ ရြံလုိက္တာ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ သူမ၏ပါးစပ္ကုိ တစ္စိမ္းေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္က ရမက္ေျဖကာမအရ
သာခံစားစရာအေပါက္တစ္ခုအျဖစ္အသုံးခ်ေတာ့မည့္အေရးကုိေတြးကာ ေအာ့ႏွလုံးနာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လီးေတ့လာေသာ္လည္း မက်င္မိန္
သည္ ပါးစပ္ဟေပးလုိက္ဖုိ႔၀န္ေလးေနသည္။ ပါးစပ္ကုိပင္တင္းတင္းေစ့ကာထားမိရွာသည္။
``ရႊမ္း``
ေဟာ ေနာက္ေက်ာကုိက်ာပြတ္အ႐ုိက္ခံရၿပီ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း႐ုိက္ခ်သည္မုိ႔ နာလွသည္။
``အား....``
နာလွေသာေၾကာင့္ မက်င္မိန္ေအာ္ဟစ္မိရွာသည္။ ပါးစပ္ဟသြားသည့္အတြက္ စုိးမင္းကအလုိက္သင့္ေရွ႕သုိ႔ထုိးေကာ့လုိက္ရာ အံက်ေတ့ထား
ၿပီးျဖစ္ေသာ လီးတန္ႀကီးပါးစပ္ထဲ၀င္သည္။ ပါးစပ္ျပန္ပိတ္တြင္ လီးကုိငုံမိရက္သားျဖစ္၏။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကျပည့္ေနသည္။ လီး
ဒစ္ဖ်ားသည္ အာေခါင္ကုိေထာက္ေန၏။ ညႇီစုိ႔စုိ႔အနံ႔ကုိပုိ႐ႈရသည္။ လွ်ာတြင္လည္း ငံက်ိက်ိျဖစ္သည္။
``စုပ္ေလ.......``
စုိးမင္း၏အမိန္႔ေပးသံအဆုံးတြင္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးခမ်ာ ေၾကာက္အားလန္႔အားႏွင့္ပင္ ပါးစပ္ထဲငုံမိေလၿပီျဖစ္ေသာ လီးႀကီးကုိစုပ္ေပးရွာသည္။
စုိးမင္းအေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ျပဳသည္။ အထြက္အ၀င္တြင္ လီးတန္လုံးပတ္သည္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမ်ားႏွင့္ အပီပင္ ေတြ႕ပြတ္မိေန၏။ တစ္ခါမွ
မစုပ္ဖူးပဲ ေၾကာက္လွ၍ကုန္းစုပ္ေနရသည္မုိ႔၊ စံနစ္ေတာ့ သိပ္မက်။ လီးစုပ္ေပးေနသံက တစ္ပ်ပ္ပ်ပ္ျမည္ေန၏။ စုိးမင္းသည္ မက်င္မိန္၏ေခါင္း
ကုိလက္၀ါးႀကီးႏွင့္ကုိင္ကာအေနအထားေတာ္ေအာင္ ထိန္း၍ေပးထားသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး လီးစုပ္ေပးေနပုံကုိအနီး
ကပ္ပင္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္သည္။ ခပ္ေသးေသးပါးစပ္ေလးထဲသုိ႔ လီးေခ်ာင္းႀကီးတုိး၀င္ျပန္ထြက္ျဖစ္ေနပုံကုိ အပီျမင္ရသလုိ၊ စုိးမင္းအံႀကိတ္
သံ၊ အသက္႐ႈျပင္းလာသံ၊ ေကာင္မေလး၏ႀကိတ္၍ ႐ႈိက္သံတုိ႔ကုိလည္းနားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ၾကားေနရသည္။ စုိးမင္း ေကာင္းေကာင္းအရသာေတြ႔
ၿပီး ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးအလြန္ပင္၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနေၾကာင္းကုိ ရိပ္မိသည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ က်ာပြတ္ကုိၾကမ္းျပင္ေပၚအသာခ်ထားလုိက္သည္။ လက္အားသြားေသာအခါ လီးကုန္းစုပ္ေပးေနေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး
ကုိ လက္ကျမင္းေတာ့ေလ၏။ အရင္ဆုံး သူ႔က်ာပြတ္႐ုိက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ အ႐ႈိးရာမ်ားထင္ေနေသာေက်ာျပင္ေလးကုိပြတ္သပ္သည္။ ၿပီးေတာ့
လက္ကုိေအာက္ဘက္သုိ႔လွ်ဳိကာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိစုံကုိင္သည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကုိ လက္ညႇိဳးႏွင့္ လက္မညႇပ္ကာအသာ
ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္ဆြဲေပးသည္။ မက်င္မိန္မွာ စိတ္ထဲကမလုိလား၊ မၾကည္ျဖဴ စက္ဆုပ္လွေသာ္လည္း ေသြးသားသဘာ၀အရေတာ့ အကလိခံရသည့္
ႏုိ႔သီးေခါင္းမ်ား မာေၾကာေကာ့ေတာင္တင္းမာလာၾက၏။ ထုိမွတစ္ဖန္၀မ္းဗုိက္သားေလးမ်ားကုိ ပြတ္ကုိင္ကာ ခါးဆီမွ၀ုိက္တက္ၿပီး ကားစြင့္တင္း
ရင္းေသာ တင္ပါးဆုံႀကီးကုိ ပြတ္ျပန္သည္။ ကုိင္တြယ္ဖ်စ္ညႇစ္ျပန္သည္။
ထုိသုိ႔ပြတ္သပ္ကုိင္တြယ္ရင္း ေကာင္းထုိက္၏စိတ္မ်ားႏုိးႂကြကာ အသက္႐ႈထန္ျပင္းလာသည္။ စိတ္ႀကိဳက္ကုိင္တြယ္ပြတ္သပ္ရင္း စုိးမင္းလီးကုိ
မက်င္မိန္စုပ္ေပးေနပုံကုိလည္း အနီးကပ္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္သည္။ တကယ့္ကုိစိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းလွသည့္ျမင္ကြင္းပါ။ ေလးဖက္
ေထာက္လွ်က္သားႏွင့္ ကယ္မယ့္သူေ၀းေနရွာသူ အႏွိပ္စက္ခံေကာင္မေလး၏ မ်က္ႏွာကုိ စုိးမင္းကလက္၀ါးႀကီးႏွစ္ခုႏွင့္အုပ္ကာကုိင္လ်က္
သူ႔လီးႀကီးကုိ ပါးစပ္ထဲခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထုိးသြင္းျပန္ထုတ္လုပ္ေနသည္။ လီးစုပ္ခံယူသည့္သေဘာပင္မဟုတ္ေတာ့။ ပါးစပ္ကုိပါ လီးႏွင့္ေဆာင့္လုိး
ေနသည့္အေျခမ်ဳိးပင္စုိက္ေနသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးကေတာ့ တာ၀န္ေက်ပြန္စြာလီးႀကီးကုိစုပ္ေပးေနရွာသည္။ စုိးမင္းသည္ ေကာင္မေလး၏
ေခါင္းကုိလည္း အၿငိမ္မထားပါ။ ေရွ႕တုိးေနာက္ငင္ဆြဲကုိင္လႈပ္ရွားေနေလေသးသည္။
ပါးစပ္တြင္အလုိးခံရရင္း လီးကုိစုပ္ေနရေလေသာ မက်င္မိန္သည္ သူမ၏အသားဆုိင္ အသားခဲမ်ားေပၚတြင္ ပြတ္သပ္ကုိင္တြယ္ေနမႈကုိခံစား
သိရွိေနသည္။ လီးစုပ္ေပးေနရသည့္အတြက္ မက်င္မိန္သည္ စုိးမင္းေပါင္ၿခံဂြရင္းထိမွ လီးေမႊးမည္းမည္းလိမ္ေကာက္ေကာက္မ်ားကုိလည္းျမင္
ေနရသည္။ သူမသည္ ယခုအခါတြင္ဘယ္လုိမွမ်က္စိကုိမွိတ္ထား၍မရႏုိင္ေတာ့ပါ။ ေၾကာက္လန္႔စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ မ်က္လုံးျပဴးက်ယ္
၀ုိင္းစက္၍ေနသည္။ မိမိအေနျဖင့္ စုိးမင္းကုိအသာေတြ႕ေအာင္ျပဳေပးၿပီး သုတ္ရည္အျမန္ဆုံးထြက္ေစမွ ယခုႀကံဳေတြ႕ေနရသည့္ ဆက္ဆုပ္ဖြယ္
ရာ လီးစုပ္ ပါးစပ္အလုိးခံေနရမႈအျဖစ္ဆုိးႀကီး တစ္စခန္းရပ္မည္ကုိနားလည္သည္။ စုိးမင္းသုတ္မထြက္မခ်င္း သည္လုိ လီးစုပ္ေပးမႈလုပ္ေပးေန
ရေပမည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မက်င္မိ္န္သည္ စုိးမင္းအရသာေတြ႕ၿပီး ဖီလင္တက္လာရေအာင္လီးကုိစုပ္၍ေပးသည္။ လီးဒစ္ကုိလွ်ာႏွင့္ ၀ုိက္၍လ်က္ေပးသည္။
လီးထိပ္ဖ်ားရွိခပ္ဟဟေနရာေလးကုိ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ထုိးကာ ထုိးကာ လ်က္၍ေပးသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ အသက္၀င္လာသည့္အလား ေငါ့ကနဲ
ေင့ါကနဲ လႈပ္လာသည္။ သုတ္ရည္မ်ား အခ်ိန္မေရြးပန္းထုတ္ေတာ့မည့္အေျခအေနျဖစ္လာ၏။ သူတုိ႔က လီးစုပ္ခုိင္းလွ်င္ မက်င္မိန္လီးစုပ္ေပး
မည္။ သူတုိ႔၏ သူမ၏မာန္ဟူသမွ်ကုိ လုံး၀က်ဆင္း က်ဳိးႏြံသြားေစလုိလွ်င္ သူမကလည္းထုိသုိ႔လုိက္နာလုပ္ေဆာင္မည္။ သားေရက်ာပြတ္ျဖင့္အ
႐ုိက္ခံရသည့္ နာၾကင္မႈေ၀ဒနာကုိေတာ့ မက်င္မိန္ေၾကာက္လြန္းလွသည္။ အ႐ုိက္ခံရမည့္ေဘးမွကင္းလြတ္မည္ဆုိလွ်င္ ဘာမဆုိလုိက္ေလ်ာလုပ္
ေဆာင္ေပးဖုိ႔အသင့္ရွိေနရပါၿပီ။ အရွက္ကုန္ေအာင္ႏွိပ္စက္ျပဳမူခံေနရမႈေၾကာင့္ သူမ၏စိတ္အစဥ္မွာ ခံစားမႈကင္းမဲ့သလုိပင္ျဖစ္သည္။ ကယ္မဲ့သူမဲ့
ကာ အႏုိင္အထက္ျပဳလုပ္ခံေနရမႈအတြက္ေၾကာင့္လည္း သူမ၏ေသြးသား သဘာ၀လႈပ္ရွားႏုိးႂကြေနမႈသည္ပင္လွ်င္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္အဆက္အသြယ္
ျပတ္သလုိျဖစ္၍ေနသည္။ မက်င္မိန္တစ္ေယာက္ မိမိကုိယ္မိမိ ကာမရမၼက္စိတ္ေတြႏုိးႂကြကာ ေသြးသားမ်ားလႈပ္ရွားေသာင္းက်န္းေနသည္ကုိပင္
မသိေတာ့ေအာင္ျဖစ္ေနရပါသည္။
မက်င္မိန္သည္ စူိးမင္း၏ေပါင္ၾကားတြင္ေလးဖက္ေထာက္ကာ ေခါင္းတလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ လီးႀကီးကုိစုပ္ေနသည္။ သုတ္ရည္အျမန္ဆုံးထြက္ကာ
လီးစုပ္ေပးေနရသည့္ ၀ဋ္ဒုကၡမွအခ်ိန္တုိတုိႏွင့္ လြတ္ရေလေအာင္ အားပါးတရႀကီးစုပ္၍ေပးေနေလသည္။ ဆာေလာင္ေနေသာကေလးငယ္
တစ္ေယာက္သည္ သၾကားေခ်ာင္းကုိအငမ္းမရစုပ္သလုိပင္ မက်င္မိန္သည္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကုိတစ္အားစုပ္ေပးေနရာ စုိးမင္းတစ္ေယာက္အရ
သာအျပတ္ေတြ႕ၿပီး တဟင္းဟင္း ျဖစ္ေနသည္။ ေခြးေျခေပၚတြင္ပင္ ၿငိမ္ေအာင္မထုိင္ႏုိင္။ ဖင္ႀကီးတစ္လႈပ္လႈပ္ႏွင့္ျဖစ္ေနသည္။ ေဘးဖက္နား
ရွိ ေကာင္းထုိက္ကလည္း မက်င္မိန္၏တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ရမက္ေဇာထန္ျပင္းစြာကုိင္တြယ္ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ လုပ္ခ်င္သမွ်အကုန္
လုပ္ေနသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ ျဖဴေဖြးအုႏုေနေလေသာ အသားအေရေပၚတြင္ ေကာင္းထုိက္၏ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကုိင္ဆြဲနယ္ေနမႈေၾကာင့္
အညိဳအမည္းရာမ်ားပင္ေပၚ၍ေနသည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ ရွမ္းတ႐ုတ္မေတြကုိ သည္လုိနာၾကင္ထိတ္လန္႔ရွက္ရြံ႕ေအာင္ အႏုိင္အထက္ျပဳလုပ္ရမႈကုိအလြန္ပင္မက္ေမာတပ္မက္၏။
ဤသုိ႔လုပ္ရလွ်င္ သိပ္ကုိကာမအရသာေတြ႕သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မက်င္မိန္ကုိနည္းနည္းေလးမွ်မညႇာတာ။ စိတ္တုိင္းက်ျပဳမူအရသာခံေနသည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကုိင္တြယ္ဖ်စ္ညႇစ္သလုိ ညင္ညင္သာသာကေလးႏွင့္ ေကာင္မေလးစိတ္လႈပ္ရွားတုန္လႈပ္ေအာင္လည္း ဖန္
တီးေသးသည္။ ေလးဖက္ေထာက္ကာလီးစုပ္ေနရသည့္အတြက္ ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလးျဖစ္ေနေသာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလး၏ေက်ာျပင္ကုိ သူ႔ႏႈတ္ခမ္း
ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးႏွင့္စုပ္နမ္းသည္။ လွ်ာႏွင့္တရြရြလ်က္ေပးသည္။ လွ်ာကုိတမင္ပင္ တံေတြးစုိေနေအာင္လုပ္ကာ လ်က္ေပးသည့္အတြက္ ေအး
ေအးစက္စက္စုိစုိစိစိႏွင့္ ေကာင္မေလးကုိယားက်ိက်ိျဖစ္ေစသည္။ စုပ္နမ္းလ်က္ေပးေနမႈသည္ ေကာင္မေလး၏ၿမီးေညႇာင့္႐ုိးနားထိသုိ႔ ေရာက္
လာေသာအခါတြင္မူ မက်င္မိန္မွာအသည္းအထူးယားကာ ၾကက္သီးမ်ားပင္ထိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲထလာသည္။ ခံစားမႈကင္းမဲ့ေနခဲ့ေလသည့္ စိတ္
အာ႐ုံသည္လည္း ဘာလုိလုိညာလုိလုိတစ္မ်ဳိးႀကီးျဖစ္လာသည္။
ၿမီးေညႇာင့္႐ုိးမွထြက္ကာ မက်င္မိန္၏ဖင္သားႀကီးမ်ားဆီသုိ႔ေရာက္ေအာင္ တစစေလွ်ာဆင္းစုပ္နမ္းလ်က္ေပးသည္။ ကားအိလုံး၀န္းေနေသာ
ဖင္သားျခမ္းႀကီးႏွစ္ခုကုိ တစ္ခုစီႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲျမည္ေအာင္အလွည့္က်စုပ္နမ္းေပး၏။ သူ၏လက္တစ္ဖက္က ေလးဘက္ကုန္းထားေသာ
ေၾကာင့္ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္ခုၾကားမွေနာက္သုိ႔ျပဴးထြက္ေနေလေသာ ေစာက္ဖုတ္ကုိကုိင္သည္။ ပြတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲသုိ႔လက္
ခလယ္ကုိထုိးထည့္ကလိေပးသည္။ မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ထဲ စုိးမင္း၏လီးေခ်ာင္းႀကီးတုိး၀င္ျပန္ထြက္ျဖစ္ေနေသာ လႈပ္ရွားမႈႏွင့္အံကုိက္က်ေအာင္
ေကာင္းထုိက္က သူ႔လက္ခလယ္ကုိ ေစာက္ဖုတ္ထဲထုိးသြင္းျပန္ထုတ္ျပဳလုပ္သည္။ လုိလားႏွစ္သက္ၾကည္ျဖဴျခင္းမရွိပါေသာ္လည္း မက်င္မိန္
၏ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ အရည္ၾကည္ေတြစိမ့္ထြက္ေနၿပီျဖစ္ရာ ထုိးကလိေပးေသာ ေကာင္းထုိက္လက္ခလယ္လည္း ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြစုိရႊဲ၍
ကုန္သည္။
ေကာင္းထုိက္သည္ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စုိရႊဲလက္ေျပာင္ေနေသာလက္ခလယ္ကုိ ေကာင္မေလး၏ဖင္သားႏွစ္ခုၾကား အကြဲေနရာအတုိင္းအ
ေပၚသုိ႔ပြတ္ဆြဲယူလာသည္။ ဖင္အကြဲေၾကာင္းအလယ္နားေလာက္ရွိ စူတူတူစအုိေပါက္ေလးေနရာသုိ႔အေရာက္တြင္ရပ္သည္။ ေစာက္ရည္မ်ား
သုတ္လိမ္းထားသလုိမုိ႔ ခၽြဲက်ိက်ိစိုစြတ္စြတ္ျဖစ္ေနေသာ လက္ခလယ္ထိပ္ျဖင့္ စအုိ၀ေလးကုိအသာ ၀ုိက္ကာ၀ုိက္ကာပြတ္သည္။ ၾကည့္ေနၾက
သူမ်ားေကာင္းစြာျမင္ႏုိင္ရန္ဘယ္လက္ျဖင့္ မက်င္မိန္၏ဘယ္ဖက္ဖင္သားျခမ္းကုိကုိင္ကာၿဖဲယူလ်က္ ညာလက္ခလယ္ျဖင့္စအုိ၀ကုိထုိးကလိ
ျခင္းျဖစ္သည္။ မက်င္မိန္အတြက္ပုိအရွက္ကြဲေစကာ ၾကည့္ေနၾကသည့္ပရိသတ္ စိတ္လႈပ္ရွားလာၾကေစသည္။ ၾကည့္ေနၾကသူအားလုံးပင္ မိမိ
တုိ႔၏ ေပါင္ၾကားသုိ႔လက္မ်ားပုိ႔ထားၾကသည္။ ေယာက်ၤားမ်ားက မိမိတုိ႔၏ေတာင္မတ္ေနေသာ လီးမ်ားကုိဆုပ္ကုိင္ဂြင္းတုိက္လ်က္ မိန္းမမ်ားက
ေတာ့ မုိ႔ေဖာင္းႂကြတက္ေနသည့္ေစာက္ဖုတ္မ်ားကုိ ပြတ္သပ္ထုိးကလိေနၾကသည္။ ခပ္ငယ္ငယ္တ႐ုတ္မကအဆုိးဆုံး။ အရမ္းဆုံး။ ထမီကုိသာ
ႂကြတင္ကာ ထမီေအာက္သုိ႔လက္လွ်ဳိသြင္းကာ အဖုတ္ကုိေပၚတင္ႀကီးနီးပါးပင္လွမ္းကုိင္ ပြတ္သပ္ေနၾကသည္။
မ်က္ႏွာဖုံးမ်ားစြပ္ထားေသာေၾကာင့္ ပြဲၾကည့္ေနၾကသူမ်ားသည္ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္မည္သူ မည္၀ါဟု မသိႏုိင္မျမင္ႏုိင္ၾက။ ဒါေၾကာင့္
လည္း သည္မွ်ေလာက္ရဲတင္းစြာျပဳေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ျမင္ေနၾကရသည့္ျမင္ကြင္းကလည္း အထူးရမက္ေဇာႂကြဖြယ္ရာျဖစ္ေနသည္ မ
ဟုတ္ပါလား။ ေကာင္းထုိက္က တစ္ဆင့္တက္သည္။ စအုိ၀တြင္ကပ္၍ ၀ုိက္ပြတ္ေပးေနရာမွ ႐ုတ္တရက္လက္ခလယ္ကုိဖင္ေခါင္းေပါက္ထဲ
ဆတ္ကနဲသြင္းခ်လုိက္သည္။ ဖင္၀တြင္က်ိန္းစက္နာၾကင္မႈ႐ုတ္တရက္ခံရေသာေၾကာင့္ မက်င္မိန္ခမ်ာ ဆတ္ကနဲတြန္႔ကာ ေရွ႕သုိ႔တုိးတက္
သည္။ ဤအခ်က္ကုိေစာင့္ေနေသာ စုိးမင္းကလည္း ခါးကုိေကာ့တင္ေပးလုိက္ရာ လီးေခ်ာင္းႀကီးသည္ မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ထဲေငါ့ကနဲအဆုံးတုိး
၀င္လာသည္။ လီးဒစ္ၿပဲလန္ႀကီး လည္ေခ်ာင္းထဲသုိ႔နက္႐ႈိင္းစြာေရာက္ရွိသည္။ မက်င္မိန္မွာ အသက္႐ႈၾကပ္ကာ သီးလုလုပင္ျဖစ္သည္။ ပါးစပ္
ကုိဟႏုိင္သမွ် ဟထားရေလရာ ေမး႐ုိးမ်ားပင္ေညာင္းလာသည္။ အသက္႐ႈလမ္းေၾကာင္းထုိးပိတ္သလုိျဖစ္ေနသည္မို႔ မက်င္မိန္မွာ မ်က္လုံးျပဴး
ကာ ပါးစပ္မွလည္းတအစ္အစ္၊ တအုအု အသံမ်ားျမည္၍ေနသည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ေကာင္းထုိက္ကလည္း လက္ခလယ္ကုိ မက်င္မိန္၏ဖင္ေပါက္ထဲသုိ႔တုိး၍၀င္ေအာင္ဖိသြင္းေနသည္။ လက္ေခ်ာင္းသည္ဖင္
ေပါက္ထဲက်ပ္၍ တစ္၍နစ္၀င္သည္။ မက်င္မိန္မွာ ဖင္လုိးလည္းမခံဖူး၊ ဖင္ကလိတာလည္းမခံဖူး၊ ဖင္ေပါက္ကုိဘယ္နည္းႏွင့္မွ်အလုပ္မခံဖူး
ေသးသူေလးမို႔ လက္ခလယ္တုိး၀င္လာမႈဒဏ္ကုိပင္ အေတာ္ပင္နာနာၾကင္ၾကင္ခံေနရသည္။ ပါးစပ္ထဲတြင္ လီးေခ်ာင္းႀကီးကလည္း အာေခါင္
ထဲတုိင္ေအာင္တုိး၀င္ပိတ္ဆို႔ထားေပရာ၊ ဖင္ထဲကနာလွသည့္တုိင္ မက်င္မိန္ခမ်ာအသံထြက္ညည္းျငဴေအာ္ဟစ္ေတာင္းပန္ျခင္းမွ်ပင္ မလုပ္ႏုိင္
ရွာ။ အုအုအိအိအသံမ်ားသာ မပီမသေပၚထြက္ေနသည္။
ထုိအခိုက္ သူမ၏ေခါင္းကုိဆုပ္ကုိင္ထားေသာ စုိးမင္း၏လက္မ်ားပုိ၍တင္းၾကပ္လာသည္ကုိ မက်င္မိန္ခံစားရသည္။ သူလီးေခ်ာင္းႀကီးကုိလည္း ျမန္ဆန္စြာပါးစပ္ထဲ
ထုိးသြင္းျပန္ထုတ္လုပ္သည္။ ပါးစပ္ကုိလုိးတာပုိျမန္ပုိၾကမ္းလာသည္။
စုိးမင္းသုတ္ရည္ထြက္လုနီးၿပီကုိ မက်င္မိန္သိလုိက္သည္။ အျမန္ဆုံးသုတ္ရည္ထြက္လာေစလွ်က္ မိမိလီးစုပ္ေပးေနရမႈ ၀ဋ္ကၽြတ္ေစရန္ မက်င္မိန္ကလည္း လီးကုိအ
ျပတ္စုပ္ေပးလ်က္ေပးလုိက္သည္။
``ဒီ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးရဲ႕ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးဗ်။ က်ဳပ္လက္ေခ်ာင္းေတာင္မနည္းထုိးသြင္းရတာ။ ၾကည့္ရတာ တစ္ခါမွ အလုိးမခံဖူးေသးတဲ့ ဖင္အပ်ဳိစစ္စစ္
ေလးျဖစ္လိမ့္မယ္။ ၾကည့္ေလ......က်ဳပ္လက္ေခ်ာင္းထုိးသြင္းထားတာ စီးပုိင္ၾကပ္ေနတာ ပဲ``
မက်င္မိန္၏ဖင္ေပါက္ကုိထုိးကလိေနေလသူေကာင္းထုိက္သည္ပြဲထုိင္ၾကည့္ေနသူမ်ားဘက္သုိ႔လွမ္းၾကည့္ကာေျပာေနသည္။
မိမိ၏လက္ခလယ္ထုိးသြင္းထားမႈေၾကာင့္ တင္းေျပာင္ေနသည့္ဖင္ေပါက္ေလး၏တင္းၾကပ္မႈကုိၾကည့္ျမင္ႏုိင္ရန္လည္း လုပ္၍ ျပလုိက္ေသးသည္။ ျပသည့္အတုိင္း
ၾကည့္ၾကသည္။ ၾကည့္မိေလေတာ့ စိတ္ေတြပုိလႈပ္ရွားလာသည္။ တ႐ုတ္မအငယ္ေလး ဆုိလွ်င္၀တ္ထားေသာအက်ႌမ်ားကုိျဖဳတ္ေနၿပီ။ လူရြယ္ကေတာ့ သူ႔ေဘာင္းဘီခြၾကားဇစ္ကုိဖြင့္ကာ လီးတန္ႀကီးကိုေပၚတင္ ႀကီးဆြဲထုတ္ယူၿပီး အျပတ္ကုိကုိင္တြယ္ဂြင္းတုိက္၍ေနသည္။ ဒါကုိျမင္ေသာ အသက္ႀကီးႀကီးတ႐ုတ္မႀကီးသည္ လက္လွမ္း ကာ ထုိလူရြယ္၏လီးကုိလွမ္းကုိင္သည္။ တ႐ုတ္မႀကီးႏွင့္ လူရြယ္တုိ႔ေဘးခ်င္းယွဥ္ကာထုိင္ေနၾကေလရာ လက္လွမ္းလုိက္သည္ႏွင့္လီးကုိအလြယ္
တကူပင္ ဆုပ္ကုိင္မိသည္။ လူရြယ္ကလည္းလက္ေႏွးမေနပါ။ တ႐ုတ္မႀကီး၏ေပါင္ၾကားသုိ႔ ဘယ္လက္ထုိးႏႈိက္ၿပီး ညာလက္က
ေတာ့ တ႐ုတ္မႀကီး၏ႏုိ႔ကုိလွမ္းဆုပ္လုိက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သားအထာက်သြားသည္။ တ႐ုတ္မေလးမွာမူ ဘူတားႀကီးႏွစ္
ေယာက္ၾကားတြင္ရွိေနေလရာ လူရြယ္ႏွင့္အနည္းငယ္အလွမ္းေ၀းသည္။ ဒါေပမယ့္ လူရြယ္ႏွင့္တ႐ုတ္မႀကီးတုိ႔ ျပဳမူေနၾကပုံကုိ
ေတာ့ၾကည့္လွ်င္ျမင္ႏုိင္သည္။
မက်င္မိန္စုပ္ေပးေနေသာ လီးႀကီးသည္ ပါးစပ္ထဲတြင္ပင္ သုတ္ရည္ေတြပန္းထြက္သည္။ မက်င္မိန္သည္ ပါးစပ္ထဲျပည့္လွ်ံသြား
ေသာ သုတ္ရည္မ်ားကုိေသာက္မ်ဳိခ်သည္။ ထုိသုိ႔ေသာက္မ်ဳိခ်ရင္းလီးကိုလည္း တစ္အားပင္စုပ္သည္။ မိမိကုိ အႏုိင္အထက္ျပဳ
သူအား လီးစုပ္ခုိင္းမႈအတြက္ လက္တုံ႔ျပန္သည့္အေနျဖင့္ နာၾကင္သြားေလေအာင္ အခြင့္ေကာင္းႀကံဳခုိက္လုပ္ေနျခင္းပင္။ သုိ႔
ေသာ္ မက်င္မိန္၏ အရမ္းစုပ္ေပးေနမႈသည္ စုိးမင္းကုိမနာက်င္ေစပါ။ ပုိ၍ပင္အရသာေတြ႕ကာ တဟင္းဟင္းႏွင့္ အံႀကိတ္ကာ
ၿငီးေန၏။ မက်င္မိန္သည္ ကာမမႈႏွင့္ပတ္သက္၍အေတြ႕အႀကံဳမရွိလွပါ။ လီးစုပ္ေပးမႈလည္း အခုမွပထမဆုံးလုပ္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။
စုိးမင္းက အရသာေတြ႕၍ ၿငီးသည္ကုိနာ၍ၿငီးသည္ထင္ကာပုိ၍ပင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ေပးေလသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္
စုိးမင္း၏လီးတန္ႀကီးမွ သုတ္ရည္မ်ားလႊတ္ထုတ္ေပးမႈၿပီးစီးသည္။ သုတ္ထြက္ၿပီးၿပီမုိ႔ လီးေခ်ာင္းသည္ မာန္က်ကာခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့
ျဖစ္သြားသည္။ ေကာင္းထုိက္ကလည္း မက်င္မိန္၏စအုိထဲထုိးထည့္ကလိေနေသာ လက္ေခ်ာင္းကုိဆတ္ကနဲဆြဲထုတ္သည္။
``သြား......သူ႔လီးကုိ ေျပာင္စင္သြားေအာင္လ်က္ေပးလုိက္ဦး.....``
ေကာင္းထုိက္ကထိုသုိ႔ေျပာရင္း မက်င္မိန္၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကုိ လက္၀ါးၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း႐ုိက္ခ်လုိက္ရာ ``ဖ်န္း``
ကနဲပင္ အသံျမည္သည္။ မက်င္မိန္သည္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ရာျပဳမူေပးေနရမႈအျမန္ဆုံးလက္စသတ္လုိေသာေၾကာင့္ ေကာင္းထုိက္
ေစခိုင္းလုိက္သည္ကုိ ခပ္သြက္သြက္ပင္လုပ္ေပးေနသည္။ မက်င္မိန္သည္ လီးတန္အရင္းဖက္ လီးေမႊးမ်ားေပၚက်တင္ေနသည့္
အရည္စက္မ်ားကုိစတင္၍ လွ်ာေလးႏွင့္လ်က္ယူသန္႔စင္ေပးသည္။ ထုိ႔ေနာက္ လီးတန္လုံးပတ္တစ္ေလွ်ာက္ လီးထိပ္ဖ်ားပုိင္းထိ
သုိ႔ တစစ တက္၍လာသည္။ ေစာေစာက သူမ၏ပါးစပ္ထဲမွအျပင္သုိ႔လွ်ံက်ကာ လီးတန္လုံးပတ္ေပၚတင္ေနေလသည့္ သုတ္ရည္
အစက္အလက္မ်ားကုိ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုလွ်ာႏွင့္လ်က္သိမ္းကာ ပါးစပ္ထဲသြင္းယူသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဂလုကနဲ ဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္
ေသာက္မ်ဳိခ်ေပးရသည္။ အျပင္သုိ႔ေထြးထုတ္မပစ္ရဲ။ ေယာက်ၤားႀကီးတစ္ေယာက္၏ လီးမွထြက္သည့္ ထုိအရည္မ်ားကုိရြံရွာလွ
ေသာ္လည္း ေကာင္းထုိက္၏႐ုိက္ႏွက္မႈဒဏ္ကုိေၾကာက္လွေသာေၾကာင့္ မ်ဳိ၍သာခ်ေနရသည္။ သည္လုိလုပ္ေဆာင္ရမႈမွာ အလြန္ကုိစက္ဆုပ္ ရြံရွာ၀န္ေလးဖြယ္
ေကာင္းလွသည့္ အလုပ္တစ္ခုပင္။
သုိ႔ေသာ္ မက်င္မိန္သည္ထုိအလုပ္ကုိအစအဆုံးၿပီးစီးေအာင္လုပ္ခဲ့ရသည္။ စုိးမင္း၏ လီးတြင္ေပက်န္ေနေသာ သုတ္ရည္ေတြ
တစ္ခုတစ္စက္မွ်ပင္ မက်န္ေတာ့ပါ။ အကုန္ေျပာင္စင္သန္႔သြားေအာင္ မက်င္မိန္ကလွ်ာျဖင့္ လ်က္ကာေပးလုိက္ၿပီးပါၿပီ။ မိမိကုိ
အႏုိင္အထက္ျပဳမူမႈသည္ လုံး၀မၿပီးဆုံးေသးေၾကာင္းကုိ မက်င္မိန္သိေနပါသည္။ စုိးမင္းအလွည့္ၿပီးလွ်င္ ေကာင္းထုိက္အလွည့္
ေရာက္ေပမည္။ ဘယ္လုိယုတ္မာမာေတြမ်ား လုပ္ခုိင္းဦးမည္နည္းဟုေတြးကာ ေၾကာက္ေနသည္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပင္လည္း စိတ္
လႈပ္ရွားေနေပသည္။
``တယ္ေကာင္းကြာ။ ဒီေကာင္မေလး လီးစုပ္ေပးတာ တယ္ဇိမ္က်တာကြ။ မင္းလည္း သူ႔ကုိလီးစုပ္ခုိင္းၾကည့္ပါလား``
မက်င္မိန္၏ပါးစပ္ကုိအားရေအာင္လုိးခဲ့ၿပီး၍ သေဘာက်ေနေသာ စုိးမင္းက ေကာင္းထုိက္ကုိလွမ္းေျပာ၏။
``ျဖည္းျဖည္းေပါ့ကြာ။ ငါ့မွာအစီအစဥ္ေကာင္းေတြရွိပါတယ္။ ဒီမယ္ ေကာင္မေလး.......``
ေကာင္းထုိက္သည္ စုိးမင္းကုိေျပာေနရင္းမွ မက်င္မိန္ကုိလွမ္းေခၚသည္။ မက်င္မိန္မွာ ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းလွေသာ လီးစုပ္၍သုတ္
ရည္မ်ား မ်ဳိခ်ခဲ့ရမႈအျဖစ္ကုိျပန္ေတြးကာ ၀မ္းနည္းစြာမ်က္ရည္က်ေနရာ ေကာင္းထုိက္႐ုတ္တရက္လွမ္းေခၚသည္ကုိ သတိမမူ
လုိက္။ မၾကားမိသည့္အတြက္ ေခါင္းႀကီးငုံ႔၍ မ်က္ရည္က်ၿမဲက်ေနသည္။ ဒါကုိ ေကာင္းထုိက္က အကြက္ေကာင္းယူလုိက္သည္။
သားေရက်ာပြတ္ကုိကုိင္ကာ မက်င္မိန္ကုိလႊဲ၍႐ုိက္ခ်သည္။
``ရႊမ္း.....``
``အမေလး......နာလွခ်ည္ရဲ႕``
အမွတ္တမဲ့အ႐ုိက္ခံလုိက္ရမႈေၾကာင့္လန္႔သြားသည့္အျပင္ နာလည္းနာလွသည္မုိ႔ မက်င္မိန္ေအာ္ဟစ္မိသည္။
``ငါေခၚတာကုိ ဘာလုိ႔ေမာ္မၾကည့္ပဲ ေခါင္းႀကီးငုံ႔ထားရတာလဲ``
``ရႊမ္း.....ရႊမ္း......ရႊမ္း.........``
ေမးရင္း က်ာပြတ္ႏွင့္လည္း ႐ုိက္သည္။
``အား......အား......နာလွခ်ည္ရဲ႕။ အမေလး........ေသပါၿပီ။ မၾကားလုိက္လုိ႔ပါရွင့္။ မၾကားမိလုိ႔ပါ။ မ႐ုိက္ပါနဲ႔ ကၽြန္မကုိမ႐ုိက္
ပါနဲ႔ရွင္............နာလြန္းလုိ႔ပါ..........ဘာခုိင္းခုိင္းလုပ္ပါ့မယ္ရွင့္``
က်ာပြတ္စာအမိခံရင္း မက်င္မိန္မွာေၾကာက္လန္႔တၾကားပင္ ေတာင္းပန္ေျပာဆုိရွာသည္။
``နင္ အပ်ဳိစစ္စစ္လား.....``
``ဟုတ္ပါတယ္ရွင့္.......ဟင့္အင့္..........``
ငုိ႐ႈိက္ရင္း ေျဖရရွာသည္။
``လီး အစုပ္ဖူးေသးဘူးေပါ့.......``
``ဟင့္ အင္း.......................``
``အလုိးလဲ မခံရဖူးေသးဘူးေပါ့``
``မခံ.......မခံဖူးပါဘူး``
``ဖင္ေရာ ခံဖူးလား``
``ဟင့္အင္း.......ဟင့္အင္း``
ေျဖေနတာကုိက ရွက္စရာ။
``နင့္ကိုငါေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ေရာလုိးမယ္........``
``မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္............မလုပ္ပါနဲ႔``
ျငင္းဆန္၍ မရႏုိင္မွန္း မက်င္မိန္သိေသာ္လည္း ယင္ဖုိမွမသန္းဘူးေသးေသာ အပ်ဳိ႐ုိင္းေလးမုိ႔ လုိးမယ္ဆုိေသာအခါ၊ အလန္႔
တၾကားျငင္းမိရွာသည္။ ေကာင္းထုိက္အႀကိဳက္ေပါ့။
``ဘာ........မလုပ္ပါနဲ႔။ အလုိးခံပါ့မယ္လုိ႔ေျပာ............``
ေျပာေျပာဆုိဆုိ က်ာပြတ္ႏွင့္တရႊမ္းရႊမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း႐ုိက္ပစ္လုိက္ရာ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးခမ်ာ ၾကမ္းျပင္တြင္လိမ့္၍ေနရွာသည္။
က်ာပြတ္သည္ ေကာင္မေလး၏ ေပါင္၊ ေက်ာျပင္၊ တင္ပါး၊ ပခုံး ေနရာအႏွ႔ံ႐ုိက္မိသည္။ အ႐ႈိးရာမ်ားထင္သည္။ ခပ္ျပင္းျပင္း႐ုိက္မိ
ေသာေနရာမ်ားတြင္ ကြဲရွကာ ေသြးမ်ားပင္စုိ႔ထြက္သည္။ မက်င္မိန္ဘယ္လိုမွ မခံႏုိင္ရွာေတာ့။
``ခံပါ့မယ္ရွင္......ခံပါ့မယ္.....အမေလးေလး မရုိက္ပါနဲ႔ေတာ့........နာတယ္.....နာလြန္းလုိ႔ပါ....မလုပ္ပါနဲ႔ရွင့္.....ႀကိဳက္သလုိသာလုပ္ပါ
ေတာ့။ အား....အား``
ေကာင္းထုိက္က စုိးမင္းကုိလွမ္းမ်က္ရိပ္ျပသည္။ စုိးမင္းေခြးေျခမွထသည္။ ေကာင္းထုိက္က စုိးမင္းကုိ သားေရက်ာပြတ္လွမ္း
ေပးၿပီး ေခြးေျခေပၚ၀င္ထိုင္လုိက္သည္။
``ေဟ့ ေကာင္မေလး ငါ့လီးေပၚလာထုိင္စမ္း``
မက်င္မိန္မွာ က်ာပြတ္ဒဏ္ေၾကာင့္တစ္ကုိယ္လုံးနာၾကင္ကာ အ႐ႈိးရာေတြ ဟုိမွာတစ္ခ်က္၊ သည္မွာတစ္ခ်က္၊ ေသြးစုိ႔သည့္ေန
ရာကစုိ႔ႏွင့္ မ႐ႈမလွခံထားရေသာ္လည္း တုံ႔ဆုိင္းမေနရဲရွာ။ ေကာင္းထုိက္ရွိရာသုိ႔ ခပ္ျမန္ျမန္သြားကာ ေကာင္းထုိက္ေပါင္ေပၚ
တက္ထုိင္လုိက္ရရွာသည္။
``တယ္....ဒီေကာင္မေလး အထာမေပါက္ပဲကုိး။ လီးေပၚထုိင္ဆုိတာ ဒီလုိမ်ဳိးမဟုတ္ဘူးကြ။ နင့္ေစာက္ပတ္ထဲငါ့လီးႀကီး၀င္
သြားေအာင္ ငါ့ေပါင္ခြၾကားမွာတက္ခြထုိင္ဖုိ႔ေျပာတာ``
ေကာင္းထုိက္က မက်င္မိန္ကုိေျပာဆုိသင္ျပေပးသည္။ ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးအရမ္းေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ေနရွာသည္ဟု ျမင္ရ
သည့္အတြက္ ေကာင္းထုိက္အလြန္ေက်နပ္ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စိတ္ေကာင္း၀င္ကာ ေျပာဆုိသင္ျပေနျခင္းျဖစ္သည္။
မဟုတ္လွ်င္နရင္းအုပ္၊ ပိတ္ကန္ႏွင့္ ႏွိပ္စက္ဦးမွာေသခ်ာသည္။ မက်င္မိန္မွာ ပါကင္ပိတ္အပ်ဳိစစ္ေလးျဖစ္ရာ ေယာက်ၤားႏွင့္
မိန္းမလုိးၾကတာကုိသိပ္မသိလွေပ။ ဒါေပမယ့္ ေစာက္ပတ္ထဲလီးထုိးသြင္းတာဆုိျခင္းေလာက္ကုိေတာ့သိထားသည္။ မိမိ၏
ေစာက္ပတ္ထဲလီး၀င္ေအာင္လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေကာင္းထုိက္၏လီးကုိအရင္ထုတ္ယူရမည္ကုိလည္း သေဘာေပါက္၏။ ထုိ႔
ေၾကာင့္ေကာင္းထုိက္ေပါင္ေပၚတက္ခြေနရာမွ အသာဖယ္ဆင္းသည္။ ေကာင္းထုိက္၀တ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီ၏ခြၾကားေန
ရာမွ ဇစ္ကုိဆြဲဖြင့္သည္။ စုိးမင္းသည္ က်ာပြတ္ကုိင္ရင္းအသင့္ေစာင့္ေနရာ မက်င္မိန္၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား တုံ႔ေႏွးေႏွးျဖစ္တုိင္း
က်ာပြတ္ျဖင့္လွမ္း႐ုိက္ေနသည္။ စုိးမင္း၏႐ုိက္ခ်က္မ်ားက ေကာင္းထုိက္လုိေတာ့မၾကမ္းတမ္းလွပါ။ အသံျမည္ဟိန္းေအာင္သါ
ျပဳၿပီး ထိခ်က္ကုိေတာ့သိပ္မျပင္းေစေပ။ ဒါေပမယ့္ နာတာကေတာ့နာသည္။ ႐ုိက္ခံရတုိင္း မက်င္မိန္အားကနဲ အီးကနဲေအာ္ရ
ရွာသည္။
ေဘာင္းဘီဂြၾကားဇစ္ပြင့္သြားၿပီးေသာအခါ လီးႀကီးသည္မတ္ကနဲေထာင္၍တက္လာသည္။ ေကာင္းထုိက္သည္ အတြင္းခံမ
ပါ။ ေဘာင္းဘီတစ္ထပ္ထဲသာ၀တ္ထားရာ ဇစ္ဟသြားသည္ႏွင့္အထူးတလည္ထုတ္ယူစရာမလုိပဲ လီးႀကီးက တန္း၍ေပၚလာ
သည္။ အရွည္ဆယ္လက္မေက်ာ္ကာ လုံးပတ္ကလက္ေကာက္၀တ္ေလာက္ကုိတုတ္သျဖင့္ ႀကီးမားထြားက်ဳိင္းေသာလီးႀကီး
သည္ မက်င္မိန္ကုိမ်က္လုံးျပဴးက်ယ္၀ုိင္းစက္သြားေစသည္။ မက်င္မိန္သာမဟုတ္ပါ ပြဲၾကည့္ေနေသာ တ႐ုတ္မအႀကီး အငယ္ႏွစ္ေယာက္လည္း မ်က္လုံးမ်ားျပဴး
က်ယ္လာသည္။ မက်င္မိန္ကေၾကာက္လန္႔၍ မ်က္လုံးျပဴးသည္။ တ႐ုတ္မႏွစ္ဦးက
ေတာ့ ရမက္စိတ္ႏွင့္မ်က္လုံးျပဴးသည္။
``လီးကုိ မ်က္လုံးျပဴးၿပီး ၾကည့္မေနနဲ႔။ လာ ငါ့ဖက္ေက်ာေပးၿပီးတက္ခြထုိင္။ ေစာက္ပတ္ထဲလီး၀င္ေအာင္သြင္းယူ``
ေကာင္းထုိက္ကမက်င္မိန္ကုိေျပာျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း တ႐ုတ္မႏွစ္ေယာက္ပါၾကားၾကရကာမိမိတုိ႔ကုိေျပာသလုိလုိထင္လ်က္
ရင္ေတြဘာေတြခုန္လာၾကသည္။ သူတုိ႔သည္ ရာဂႂကြယ္၍ ရမက္ထန္ေသာမိန္းမေတြျဖစ္ရာ လီးတန္ႀကီးႀကီးတုတ္တုတ္ႀကီး
ကုိ ျမင္ရေတာ့ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားလာၾကရေလသည္။ မက်င္မိန္သည္ ေကာင္းထုိက္၏ရင္ဘတ္တြင္ေနာက္ေက်ာကပ္ကာ
တက္ခြထုိင္ရသည္။ ေကာင္းထုိက္က ေကာင္မေလး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကုိခပ္ကားကားျဖစ္ေအာင္ လက္ျဖင့္ကုိင္၍ဆြဲ၍ၿဖဲေပးလုိက္သည္။
ေပါင္ကားၿပီး အဖုတ္ၿပဲအာလာသည္။ ၿပဲအာေနေသာအဖုတ္ေအာက္တည့္တည့္တြင္ေတာ့ မတ္ေတာင္ေနေသာလီးေခ်ာင္းႀကီး။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ဒီလင့္ေလးကိုႏွိပ္၍ SKIP AD Buttom ေလးကိုႏွိပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ကူညီပါ။
No comments:
Post a Comment