တို႔မ်ား မငယ္တငယ္တုန္းက - ၃

ကိုးတန္းေျဖအျပီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္႔ျမိဳ႔ကိုယ္ တစ္လခန္႔ျပန္ခြင္႔ရသည္ ။ သည္တခါမွာေတာ႔ သၾကၤန္ပီးပီးခ်င္း ျပန္ေရာက္ေအာင္လာရမယ္႔ ဘိုးဘိုးၾကီးရဲ႕ တခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ေၾကာင္႔ မျပန္ခ်င္႔ ျပန္ခ်င္ျဖင္႔ ရန္ကုန္သို႔ျပန္လာရသည္ ။
ဒီႏွစ္မွာေတာ႔ ညီမ၀မ္းကြဲ ေနာက္တေယာက္ျဖစ္တဲ႔ ငု၀ါ ပါေရာက္လာသည္ ။ မိဘေတြနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ ခြဲျပီးမေနႏိုင္ဟု ဂ်ီက်လြန္းေသာေၾကာင္႔ ဆယ္တန္းေရာက္မွ ေျပာင္းလာတာျဖစ္သည္ ။ သံုးေယာက္ျဖစ္သြားေတာ႔ ပိုေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းသြားပါတယ္ ။ ငယ္ငယ္တုန္းကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သံုးေယာက္က သက္တူရြယ္တူေတြမုိ႔ ေဆာ႔ေဖာ္ေဆာ႔ဖက္ ေတြ ျဖစ္ၾကသည္ ။ ငု၀ါက ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ ရွစ္လခန္႔ငယ္ျပီး ေမသူ႔ႏွင္႔ ငါးလ ကြာသည္ ။ နာမည္ကသာ ပန္းကေလးနာမည္နဲ႔ ေခတ္သိပ္မဆန္ေသာ္လည္း ငု၀ါက ဂ်စ္တူးမေလးျဖစ္သည္ ။

အဲ႔တုန္းက နာမည္ၾကီးသည္႔ စုလိႈင္ႏွင္းလို ဆံပင္ဂုတ္၀ဲနဲ႔ ခ်ာတိတ္မေလး ။ ထမီကို တင္းတင္းတုိတို ၀တ္တတ္သည္ ။ အခ်ိဳးအစားကေတာ႔ အမ်ိဳးေတြမို႔လား မသိ ေမသူလုိပင္ ေတာင္႔ေတာင္႔တင္းတင္းၾကီးျဖစ္သည္ ။
ဆယ္တန္းႏွစ္မွာလည္း အသက္အၾကီးဆံုး ကၽြန္ေတာ္ပဲ ေစ်းဦးေပါက္ျပန္သည္ ။ ဒီတခါေတာ႔ ညီမႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ရိွေနသည္ ။ အငယ္မငု၀ါက ကၽြန္ေတာ္ လံုျခည္ကြင္းလံုး ခၽြတ္ရကတည္းက မ်က္ႏွာပိုးမသတ္ ။ တခြိခိြ တခစ္ခစ္နဲ႔ ပြဲက်ေနသည္ ။ ျပဴးျပ ေျပာင္ျပ လုပ္ေနသည္ ။ က်က္စာမဟုတ္လို႔ အရိုက္ခံျပီးျပီးသြားကာ မတ္တပ္ဆက္ရပ္စရာမလိုတာေတာင္ တဖက္က ေက်းဇူးတင္ရမည္ ။ မဟုတ္လွ်င္ ဘယ္ေလာက္ ဆိုးမည္မသိ ။
. . . “ ကိုထူး မရွက္ဘူးလား ဟားဟား ဒီအရြယ္ၾကီးေရာက္မွ ဖင္ခၽြတ္အရိုက္ခံရတယ္ ” . . .
ကိုယ္႔ဘာသာ ထိုင္ေနတုန္း ပလိန္းၾကီးလာအေျပာခံရေပမယ္႔ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလုိက္သည္ ။
. . . “ ေရႊပန္းၾကီးကလည္း အျပြတ္လိုက္ၾကီးနဲ႔ ကေရာ္ကေရာ္ ” . . .
ေကာင္မေလး လြန္လာျပီ ။
. . . “ ငု၀ါ နင္႔ကလွည္႔က်မွ ၾကည္႔ၾကတာေပါ႕ ” . . .
. . . “ ဟားဟား ဖုိးက ငု၀ါကို ဘယ္ေတာ႔မွ အဲလိုလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး ” . . .
. . . “ ဘာလို႔ မလုပ္ရမွာလဲ ” . . .
. . . “ ငု၀ါတုိ႔က မိန္းခေလးေလ ။ အဲလိုလုပ္ရင္ ရွက္ျပီးေသသြားမွာေပါ႕ ” . . .
. . . “ ငါတကယ္ေျပာတာေနာ္ ။ ေမသူ႔ကိုေမးၾကည္႔ ျပီးေတာ႔ မၾကီးကလည္း ဟုတ္တယ္လို႔ ေျပာတာပဲ . . .
. . . “ သူကအဲလိုပဲ ေျပာတာေပါ႔ ။ ဒါေပမယ္႔ ကိုထူး တႏွစ္လံုး ျမင္ဖူးလိုက္လုိ႔လား . . .
အဲလိုေျပာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ တခ်က္ျပန္ေ၀သြားသည္ ။ မၾကီးေမသူ ကိုယ္တိုင္ ရွက္ရွက္နဲ႔ သူလည္းပဲ ေအာက္ပိုင္းဗလာနဲ႔ အရိုက္ခံခဲ႔ ေၾကာင္းကို ေျပာျပခဲ႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတြ႔မဟုတ္ ။ ကၽြန္ေတာ႔ အမရင္း ကိုယ္တိုင္ကိုလည္း ဒီတေခါက္ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္အျပန္မွာ ေမးၾကည္႔ေတာ႔ သူ႔တုန္းကလည္း အဲလိုပဲျဖစ္ေၾကာင္း ၀န္ခံထားသည္ ။ ဆယ္တန္းႏွစ္မွာ အမ်ားၾကီးပိုတင္းက်ပ္လို႔ သူကိုယ္တိုင္ အရွက္ကုန္ရေအာင္ မ်က္ရည္ေတာက္ေတာက္က်ျပီး အျပစ္ေပးခံခဲ႔ရသည္မ်ားကို မ်က္ႏွာပူပူနဲ႔ပဲ ေျပာျပထားခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါလား ။
. . . “ ဖုိး က အဲလိုပဲ ေျပာခိုင္းထားလုိ႔ေနမွာေပါ႕ ။ ဒါမွ ကိုထူးလည္း ဘက္လိုက္တယ္မထင္ဘူး ။ ငု၀ါလည္း စာလုပ္ေအာင္ေပါ႕ ။ ေမသူက အစတည္းက စာေတာ္ျပီးသားပဲ သူက ဘယ္လုိလုပ္လုပ္ စာက်က္မွာပဲ ။ သူ႔ကိုလည္း ယံုဘူး ” . . .
ၾကည္႔စမ္း ကၽြန္ေတာ္ ဒါကို ဘာလုိ႔ မစဥ္းစားမိလည္း မသိဘူး ။ တႏွစ္ပတ္လံုး ေမသူ႔ ဖင္တံုးလံုး ျမင္ရမလားဆိုျပီး ကိုယ္႔မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ၾကီး တခြဲသားနဲ႔ အေတာ္ စိတ္ပင္ပန္းခဲ႔တာ ။
. . . “ ေအးဟာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ ” . . .
. . . “ ျဖစ္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး ။ အဲလိုပဲ ေသခ်ာတယ္ ။ ေက်ာင္းတုန္းကေတာင္ မိန္းခေလးေတြ ဖင္ခၽြတ္ရိုက္ခံရတာ ကုိထူး ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားျမင္ဖူးလုိ႔လဲ ။ ဒါေတာင္ မူလတန္းေလးေတြ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္ တေခါက္က ဘုိးဘိုးၾကီးကို ေျပာသလိုပဲ အငယ္မေလးက အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြနဲ႔ ရွင္းျပေနသည္ ။
. . . “ မိငု၀ါတို႔က အပ်ိဳေခ်ာေခ်ာေလး ခစ္ခစ္ ၊ ကုိထူးလိုမ်ိဳး ခံရဖုိ႔ ေတြးေတာင္မေတြးရဲဘူး ရွက္လုိ႔ ” . . .
ခါးကေလးေကာ႔ ကိုယ္လံုးတစ္တစ္လံုးလံုးေလးကို လႈပ္ျပရင္း အမူအယာေပါင္းစံုနဲ႔ ေျပာျပေနသည္ ။
တႏွစ္လံုး ဒါမ်ိဳးျမင္ဖူးလာေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ေနရခက္ေအာင္ ဘယ္ေတာ႔မွ မလုပ္ေသာ ေမသူ ကို အခုမွ ေက်းဇူးတင္ရေကာင္းမွန္းသိသည္ ။ အငယ္မငု၀ါက ကၽြန္ေတာ္ အရိုက္ခံရသည္႔ အျဖစ္ကုိ သူအခုမွ သိကာစ ဓာတုေဗဒ ဆရာမေဒၚသီတာေအးကိုလည္း အတင္းတုတ္သည္ ။ ဆရာမက သိျပီးသားမို႔ ေတာ္ေတာ႔သည္ ။ အိမ္မွာလည္း . . . ေဂြးတြဲေလာင္း ကိုထူး . . . ဆိုျပီး မၾကာခန ေခၚသည္ ။ စသည္ ။ သည္ေကာင္မေလးကိုက ငယ္ကတည္းက ရြတာ ။ သံုးေလးတန္းေလာက္က ေမာင္ႏွမေတြတူတူေရခ်ိဳးၾကတုန္းက သူ႔မ်က္ႏွာကိုဆပ္ျပာရည္နဲ႔ ပတ္ပါတယ္ဆိုပီး ကၽြန္ေတာ္႔ေရႊပန္းေသးေသးေလးကို မလႊတ္္တန္းကိုင္ညွစ္ထားလို႔ ငိုခဲ႔ဖူးတာ သတိရသည္ ။ အဲ႔တုန္းက ဥေလးလဲေအာင္႔လာျပီ သင္းကေလးကို ျပန္ညွစ္စရာၾကေတာ႔လည္း ေပါင္ၾကားမွာ ဓားခုတ္ရာေလးပဲရွိသည္ ။ အာျပဲၾကီးနဲ႔ ငိုမွ ေအာင္ႏိုင္သူစစ္သူၾကီးမ်က္ႏွာနဲ႔ လႊတ္ေပးသည္ ။ ထိုေသြးေကၽြးကလည္း ငတိမေလးနဲ႔က်န္ေသးသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္မွာ ခံရလည္းခက္၊ ရွက္ကလည္းရွက္ ။ ျပီးေတာ႔ ငု၀ါ ရွင္းျပသြားတာေၾကာင္႔ ဘိုးဘုိးၾကီးကိုလည္း အျမင္မၾကည္ ျပန္ျဖစ္ေနသည္ ။ ယုတၱိက်က် စဥ္းစားၾကည္႔တိုင္းလည္း ငု၀ါ ေျပာတာမွန္သည္ ။ အသက္ဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္ရိွျပီး အပ်ိဳၾကီးဖားဖား ျဖစ္ေနျပီ ျဖစ္တဲ႔ မိန္းမေခ်ာေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ဘိုးဘုိးၾကီးက ဖင္ခၽြတ္ရိုက္ဆံုးမ ဖုိ႔ဆိုတာ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ ။
ဒါေပမယ္႔ . . .
တပတ္ေက်ာ္ခန႔္သာ ၾကာလိုက္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အထင္ႏွင္႔အျမင္ တက္တက္စင္ေအာင္လြဲမွန္း သိလိုက္ရသည္ ။ ထိုအသိကို အရွက္နဲ႔ရင္းျပီး ခံစားလိုက္ရသူက ငု၀ါ ။ ေျမးမေခ်ာေခ်ာေလးမို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ေဘးမဲ႔အေပးခံထားရသည္မွတ္ေနေသာ ငတိမေလး ထိုေန႔က စာမရ ။
ဘိုးဘုိးၾကီးက ထမီတိုတိုကို ကြင္းလံုးခၽြတ္ခိုင္းေတာ႔ မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴး ျဖစ္ရသည္ ။
အစမွာ . . . “ ဖုိး မေျခာက္ပါနဲ႔ ” . . . ဟု ေျပာေနေသးသည္ ။
ေနာက္ အတည္ေပါက္ၾကီးနဲ႔ တကယ္ေျပာေနမွန္း သိေတာ႔မွ ငိုသံပါၾကီးနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါေတာ႔တယ္ ။
ဘူးဆို ဖရံုမသီးေသာ ဘုိးဘိုးၾကီးက လံုး၀ေလွ်ာ႔မေပး ။
. . . “ ငု၀ါ နင္ကိုယ္တိုင္ခၽြတ္မွာလား ငါခၽြတ္ရမွာလား ” . . .
. . . သမီး ေအာက္မွာ ဘာမွမပါလို႔ပါ ဖိုး ရဲ႕ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္႔တုန္းကအတုိင္းပဲ ။ အိမ္ေနရင္းမို႔ ေအာက္ခံေဘာင္းေဘာင္း မ၀တ္ထားတဲ႔ ညီမ၀မ္းကြဲ ငိုအံပါၾကီးနဲ႔ ေစ်းဆစ္သည္ ။
. . . “ မပါေတာ႔ ကိစၥျပတ္တာေပါ႕ ။ ပါရင္ အဲဒါပါထပ္ခၽြတ္ခိုင္းမွာ ” . . .
. . . “ ျဗဲ ” . . .
အပ်ိဳမေလး တျဗဲျဗဲနဲ႔ ငိုရင္း ထမီခၽြတ္လုိက္ရသည္ ။ မိန္းမ ဖင္တံုးလံုး ဆိုလို႔ ဦးတုတ္ၾကီးဗီြဒီယိုရံုက ဘလူးကားေတြထဲမွာသာ ျမင္ခဲ႔ဖူးေသာ ကၽြန္ေတာ္ (မမၾကီး ေအာက္စလြတ္တာက လွ်ပ္တျပတ္ေပါ႕) စာမလုပ္ေသာ ညီမ၀မ္းကြဲ ေက်းဇူးေၾကာင္႔ အရြယ္ေရာက္ပီး အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ခြင္႔ရေတာ႕သည္ ။ ေစာက္ေမႊးအံု မဲမဲၾကီးကို ျမင္လုိက္ရလို႔ ရင္ထဲဟာခနဲ ျဖစ္အလိုက္ပဲ ရိွေသးတယ္ တဟီးဟီးႏွင္႔ ငိုရင္း ဂြၾကားအုပ္ကာလိုက္ေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ေၾကာင္႔ လငပုပ္ဖမ္းသလိုပဲ ။ ေပါင္လံုးေဖြးေဖြးၾကီးေတြကေတာ႔ တလံုးတခဲၾကီး။
. . . “ ေဟ႔ ဘာမွကာမေနနဲ႔ လက္ပိုက္ျပီး ဟိုဘက္လွည္႔ ” . . .
ဘိုးဘိုးၾကီးရဲ႕ စကားေၾကာင္႔ အရိုက္ခံဖုိ႔ လူကိုလွည္႔ရင္း လက္ပိုက္လိုက္ရတယ္ ။ လက္ဖယ္လိုက္ေပမယ္႔ တဖက္လွည္႔သြားျပီမို႔ သူ႔ေသာက္ဖုတ္ၾကီးကို မျမင္ရေတာ႔ေပမယ္႔ ျဖဴျဖဴတင္းတင္း ဖင္လံုးေျပာင္ေျပာင္ၾကီးေတြေၾကာင္႔ ငယ္ပါဒုတ္ၾကီး တဒိန္းဒိန္းျဖစ္လာတယ္ ။ မိန္းမဖင္ဆိုတာ အဆီတ၀င္း၀င္း လံုးလံုးစြံ႔စြံ႔ၾကီးပါလားဆိုတာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္ခြင္႔ရလိုက္သည္ ။ အာျပဲၾကီးနဲ႔ ငိုေနတဲ႔ ငု၀ါရဲ႕ ၀ိုင္းစက္စက္ ဖင္တံုးၾကီးကို ၾကိမ္လံုးနဲ႔ ခပ္စပ္စပ္နဲ႔ ႏွစ္ခ်က္ရိုက္ပါတယ္ ။ ေကာင္မေလးက ထိလိုက္တိုင္း ခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔ ဖင္သားတစ္ၾကီးေတြကလည္း တုန္တက္သြားလိုက္တာမ်ား အားရစရာၾကီး ။
. . . “ ထမီျပန္၀တ္ေတာ႔ . . . စာဆက္လုပ္မယ္ ။ ျပီးရင္ ဖင္ကၽြတ္နဲ႔ အခုမရတဲ႔ စာကို ရတဲ႔အထိ က်က္ရမယ္ ”. . .
. . . “ ျဗဲ ” . . .
ေျခာက္နာရီထိုးေတာ႔ ေနာက္တခန္းစသည္ ။ မီးပူမပူ လက္နဲ႔တို႔ၾကည္႔ခ်င္ေသာ အမိုက္မဲမေလး၏ ပထမသင္ခန္းစာ ဒုတိယပိုင္းေပါ႕ ။ ေအာက္ပိုင္းဗလာႏွင္႔ စာက်က္ရမည္ ဆိုသည္ကို ၾကားသာၾကားဖူး မၾကံဳေတြ႔ဖူးရွာေသာ ထိုအမိေလး ၾကိဳတင္ေတြးျပီး စာဆက္သင္တဲ႔ တေလွ်ာက္ တရံႈ႕ရံႈ႕။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကိုလည္း ရဲရဲမၾကည္႔၀ံ႔ ။ မ်က္လံုးခ်င္း ဆိုင္တာႏွင္႔ ေရွာင္သည္ ။
. . . “ ကဲ ထမီခၽြတ္ျပီး ခါးေအာက္ဖက္ လံုးတီးနဲ႔ စာရတဲ႔အထိ က်က္ရမယ္ ” . . .
. . . “ အီးဟီးဟီး မဟုတ္ပါနဲ႔ ဖိုးရဲ႕ သမီးေနာက္စာရေအာင္ က်က္ထားပါ႔မယ္ ” . . .
. . . “ ေနာက္ကေနာက္ အခုကအခုပဲ . . . ကဲ ခၽြတ္မွာလား မခၽြတ္ဘူးလား ” . . .
အေရလည္းတစမ္းစမ္းထြက္ျပီး တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ပဲ ထမီကြင္းလံုး ခၽြတ္လိုက္ရျပန္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ညီမ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔လက္က်န္အရွက္ေလးကို လက္ဖ၀ါးအားကိုးျပီး ကာကြယ္မယ္ၾကံသည္ ။ သူ႔ပစၥည္းကိုယ္သူ အားရပါးရၾကီးကို ဆုပ္ျပီးအုပ္ကိုင္ထားလိုက္တာ ။
. . . “ ငု၀ါ ” . . .
. . . “ ဟီးအီးအီး ရွင္ ဖိုး ” . . .
. . . “ အဲဒီ႔လက္ကို ဖယ္လိုက္စမ္း ” . . .
. . . “ ေပၚသြားမွာေပါ႕ ဖုိးရဲ႕ အီးဟီးဟီး အီး ” . . .
. . . “ ေဟ႔ နင္႔ကို အျပစ္ေပးျပီး ထမီခၽြတ္ခိုင္းထားတာ အဲလိုေပၚျပီး ရွက္ေအာင္ထားတာ ။ မေပၚေစခ်င္မွေတာ႔ ထမီဘယ္ခၽြတ္ခိုင္းပါ႕မလဲ ။ လက္ဖယ္ ” . . .
တအိအိနဲ႔ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ ေဘးခ်လိုက္ရေတာ႔ ျမင္ရျပီ ။ ဒီတခါကက်ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔လည္း တည္႔တည္႔မုိ႕ မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည္႔မိသည္ ။ လက္ဖ၀ါးတအုပ္စာမကတဲ႔ အဖုတ္ၾကီးက မုိ႔ေဖာင္းေနျပီး ဆီးခံုၾကီးေပၚမွာ အေမႊးမဲမဲေကာက္ေကာက္ေတြက လိမ္ယွက္ျပီး ဖံုးလႊမ္းေနသည္ ။ ေစာက္ေမႊးအံုက ေအာက္ပိုင္းမွာပါးသြားသည္ ။ အတင္းၾကီးေပါင္ကိုစိရင္း လိမ္ထားတာေတာင္ မဟားဒယားၾကီးဖုထစ္ေနတဲ႔ သားတစ္အစံုၾကားက ေစာက္ပတ္ေျမွာင္းၾကီး ကၽြံ၀င္နိမ္႔ဆင္းသြားတာသည္႔ ခႏၶာေဗဒသင္ခန္းစာကို ဂလုစဖြယ္ေတြ႔ရသည္ ။
. . . “ ရွက္တယ္မလားဟင္ . . .
. . . “ အီးဟီးဟီး ရွက္ပါတယ္ ဖုိးရဲ႕ . . .
. . . “ ဖင္လိမ္မေနနဲ႔ တည္႔တည္႔ရပ္ ။ ဟိုတေန႔ကတည္းက ငါၾကားတယ္ ။ မိန္းခေလးမို႔ မလုပ္ရဲပါဘူးဆိုျပီး ေျပာေနတာ ။ အခုလုပ္ရဲမွန္း သိျပီမလား . . .
. . . “သိပါျပီ ဖိုးရဲ႕ အီးဟီး . . .
. . . “ ဟိုေကာင္ ေမာင္ထူးေတြ႕ျပီေနာ္ ငါကမင္းကိုသာ ေယာကၤ်ားေလးမုိ႔လို႔ သက္သက္ဘက္လုိက္ျပီး ေဂြးတန္းလန္းခၽြတ္ျပီး ဒဏ္ေပးတာမဟုတ္ဘူး ။
မင္႔ညီမ ေသာက္ဖုတ္ၾကီးျပဴးတူးျပဲတဲ လွန္ျပထားရျပီ ေတြ႕တယ္မလား ” . . .
ဘုိးဘိုးၾကီးကား စကားအသံုးအႏႈန္း တိက်စြာသံုးေလ႔ရိွသည္ ။ ညစ္ညမ္းသည္ဟုထင္ေသာေၾကာင္႔ သူလံုးလံုးမၾကိဳက္သည္႔ ေစာက္ ဆိုသည္႔စကားလံုးကို ဘယ္ေတာ႔မွမသံုး ။ သို႔ေသာ္ ေသာက္ဖုတ္ ဖင္ေခါင္း ႏို႔သီးဟု လိုအပ္သလို သံုးႏႈန္းေျပာဆိုေလ႔ရိွသည္ ။ အျပစ္ေပးခံထားရသူကို စကားျဖင္႔ ထပ္မံသိမ္ငယ္ေသးႏွႈတ္ ရွက္ရြံ႕ေစေအာင္ ေျပာတတ္သည္ ။ အခုလည္း ေအာက္ပိုင္းဗလာနဲ႕ ငု၀ါခဗ်ာ မကာႏုိင္မကူႏုိင္နဲ႔ မ်က္ႏွာပင္ မေမာ႔ရဲပဲ တျဗဲျဗဲျဖစ္လုိ႔ေနျပီ ။
. . . “ ငါၾကည္႔ၾကည္႔ေနတာ ၊ အမ်ိဳးထဲက ေကာင္မေတြကိုက ၾကီးကိုၾကီးတာ ” . . .
. . . “ အၾကီးမ(ကၽြန္ေတာ္႔မမၾကီး) တုန္းကလည္း ဖားဂံုညင္းၾကီးလား မွတ္ရတယ္ ။ ေမသူမ ဟာၾကီးကလည္း သူမ်ားႏွစ္ဆေလာက္ထြားတယ္ ။ ညည္း ပစၥည္းၾကီးကလည္း ဆင္မေသာက္ဖုတ္က်ေနတာပဲ ဟုတ္လား ငု၀ါ ” . . .
ႏွာေတြးမဟုတ္ပဲ အရိွအရွိတိုင္းေျပာခ်လိုက္သည္႔ ဘိုးဘုိးၾကီးရဲ႕ စကားက အဖုတ္လွန္ျပထားရသည္႔ စာမရတဲ႔ ဂုတ္၀ဲမေလး ကိုအေတာ္ေနရခက္ေစမည္ ။
. . . “ ၾကီးၾကီးေသးေသး ငါ႕ဆီေနတုန္းေတာ႔ အျပစ္ကအျပစ္ပဲ ။ ကဲ ေနာက္သိပ္ကပ္မေနနဲ႕ ေရွ႕တုိးအုန္း ” . . .
ဧည္႔ခန္းနဲ႔ မီးဖုိေခ်ာင္ အၾကား ထမင္းစားရန္ႏွင္႔ စာသင္ဖို႔ရာ ထမင္းစားပြဲ ခံုႏွင္႔ ထိုင္ခံုေတြရိွသည္ ။ ဧည္႔ခန္းႏွင္႔ မီးဖိုသြားသည္႔ လြတ္ေနသည္႔ ဧရိယာမွာ ဖင္ကၽြတ္စာက်က္ရသူက ရပ္ရေလ႔ရိွပါတယ္ ။ အေရွ႕နဲ႔ တည္႔တည္႔မွာမုိ႔ အိမ္ေရွ႕ခန္းကေန ျမင္ရေပမယ္႔ ၀င္ေပါက္မွာ လိုက္ကာခန္းစီးေလးေတြရိွေသးမုိ႔ သက္ျပင္းခ်ရသည္ ။ ပံုမွန္ဆို ထုိခန္းစီးေတြက ခ်ထားေလ႕မရိွေပမယ္႔ သည္ခန္းစီးေၾကာင္႔ သက္သာသြားသည္႔ အျဖစ္ေတြအေၾကာင္းေနာက္ ေဖာ္ျပပါအံုးမည္ ။
. . . . . . . . . .
. . . “ ၾကားရတာေတာင္ အသည္းယားဖုိ ႔ ေကာင္းလုိက္တာေတာ္ ဟိဟိဟိဟိ ဟိဟိ ” . . .
ကၽြန္ေတာ္႔ဇနီးေလးက စိတ္၀င္တစားနားေထာင္ျပီး တဟိဟိမွတ္ခ်က္ျပဳသည္ ။
. . . “ ငု၀ါက လံုး၀မေမွ်ာ္လင္႔ထားပဲ ခံလုိက္ရတာေပါ႕ ” . . .
. . . “ အင္းေပါ႕ မမရဲ႕ ။ ေျခာက္တာၾကားဖူးေပမယ္႔ တကယ္လုပ္မယ္မုိ႔ ေတြးေတာင္ မေတြးမိဖူး ။ အသက္ပဲဆယ္႔ရွစ္ႏွစ္ရိွေတာ႔မယ္ ” . . .
. . . “ ေအးေပါ႕ သနားပါတယ္ ငါ႕ညီမေလး ဟိဟိ ဘယ္လိုခံစားသြားရတုန္း အဲ႕တုန္းက ” . . .
. . . “ ရွက္တာေပါ႕ ။ သူ႔ကိုအဆိုးဆံုးပဲ မမ ေယာကၤ်ားကိုလဲ ” . . .
. . . “ အဲဒါေတာ႔ ဟုတ္ပါရဲ႕ ။ ေမာင္ႏွမေတြ ဆိုေပမယ္႔ အပ်ိဳလူပ်ိဳျဖစ္ေနပီကို ရႈရႈၾကီးေပၚမွာေတာ႔ ရွက္ရမွာေပါ႕ေအ ” . . .
အမယ္မယ္ ေရာင္းသူ၀ယ္သူ အခ်င္းခ်င္း ေထာက္ပံ႕ေျပာဆုိေနလိုက္တာနဲ႕
. . . “ ငါ႔တုန္းက ဒီေလာက္ၾကီးဆို ငု၀ါတုန္းကလည္း ဒါေလာက္ေတာင္မကဘူး သိလား ”. . .
ကၽြန္ေတာ္က ေျပာလည္းေျပာ လက္ဖ၀ါးၾကီးကို ေစ႔ျပီးခံုးခံုးၾကီးလုပ္ရင္း ေထာင္ျပေတာ႔ ပြဲက်ကုန္သည္ ။
သြယ္က ပုခံုးကို ျဖန္းခနဲပုတ္ျပီး
. . . “ ဟယ္ ေမာင္ မညစ္ပတ္နဲ႔ ကိုယ္႔ညီမကိုယ္ ” . . .
. . . “ ကိုထူး အဲဒါ႔ေမသူလုပ္ျပတာေလ ” . . . “ မပူနဲ႔သူလည္းပါမွာ ” . . . ရီၾကသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္႔ေဂြးကို လက္မနဲ႔လက္ညိႈးမထိေအာင္ ၀ိုင္းျပတဲ႕ေမသူ႕ အလွည္႔လည္း လာအံုးမည္ ။
. . . “ ေတာ္ေတာ္ ကို ရပ္ေတာ႔ ။ သြယ္ပဲေမးေတာ႔မယ္ ခစ္ခစ္ ငု၀ါေရ တကယ္ ဆင္မပစၥည္းေလာက္ၾကီးလား ဟိဟိဟိ ”
လက္ရိွ အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ေနပီးသား ငု၀ါမ မေျဖပဲ စူပုပ္ပီး မ်က္ေထာင္းပတ္ထိုးသည္ ။
. . . “ တကယ္မမေရ ငါ႕ရံကိုယ္နဲ႔ဆင္႔ပစၥည္းလိုပဲ . . . ေမသူက ၀င္ေထာက္ခံေတာ႔ ငု၀ါကလည္း ျပန္ပက္ေတာ႔သည္ ။
. . . “ အမယ္မယ္ သူကမ်ား သူ႔ဟာၾကီးက်ေတာ႔ မအယ္တာက်လုိ႔ ။ ျပီးေတာ႔ေလ ေျပာျပအံုးမယ္ သူ႔အေၾကာင္းေရာက္မွ သိမယ္ ” . . .
. . . “ ေအးပါ ေမသူတုိ႔တမ်ိဳးလံုး ဖိုးေျပာဖူးသလို ၾကီးက်ယ္တဲ႕အမ်ိဳးေတြခ်ည္းပဲေလ ” . . . ေမသူ စကားအဆံုး ကၽြန္ေတာ္က ၀င္ေဖာက္ျပန္သည္ ။
. . . “ အဲ႕တုန္းကေတာ႔ ငါေသခ်ာျမင္ဖူးတာ နင္တုိ႔ေတြ မက်ယ္ၾကေသးပါဘူး အခုေတာ႔မသိ ” . . .
. . . “ ဖုန္း ” . . . သြယ္က ေနာက္တခ်က္ထပ္ရိုက္သည္ . . . “ ညစ္ပတ္ခ်င္အံုး ” . . .
. . . “ မမကလည္း ကိုထူးညစ္ပတ္တာ ဒီ႔ထက္အမ်ားၾကီးဆိုးတယ္ ။ ၾကံဳတံုးတုိင္ရမယ္ ” . . .