မ်က္ေမွာက္အေစခံ အပိုင္း(၄)

အခန္း(၄)
မ်က္ေမွာက္အေစခံႏွင့္ေသးအိုးျဖစ္သြားတဲ့ပါးစပ္
   ယခုဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တြင္သခင္မရွယ္လီအျပင္ ေနာက္ထပ္သခင္မရတနာဟူေသာ သခင္မအသစ္တေယာက္ပင္ ထပ္မံရရွိေနျပီျဖစ္ပါသည္။ ယခင္ကဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေက်ာင္းသားဘ၀တေလွ်ာက္လံုးတြင္ မိန္းခေလးမ်ားႏွင့္အေရာတ၀င္ေနခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း စည္းကမ္းတင္းၾကပ္လွေသာအေမ့ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းမိန္းခေလးအနည္းငယ္သာ ရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္သည္ မိန္းခေလးမ်ား၏အဂၤါအစိတ္အပိုင္းမ်ားကို စိတ္မွန္းျဖင့္သာ တမ္းတ၍ အာသာေျဖခဲ့ရေသာ္လည္း ယခုအခါတြင္ေတာ့ မိန္းမအဂၤါအစိတ္အပိုင္းမ်ားကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ေတြ႔ျမင္ရရံုမက မိန္းမႏွစ္ဦးေပါက္ေသာေသးကိုပင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ေသာက္ခဲ့ရျပီးျပီျဖစ္ပါသည္။

   ညဖက္ေရာက္ေနျပီမို႔ တအိမ္လံုးအိပ္စက္ဖို႔ရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကျပီျဖစ္ပါသည္။
   “ဟဲ့…လြင္ဦး…”
   “ဗ်ာ…”
   “နင္ဒီေန႔ ရတနာ့အခန္းထဲမွာအိပ္ရမယ္၊ ရတနာေနခိုင္းတဲ့အတိုင္းေနေနာ္ ၾကားလား…”
   “ဟုတ္…ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္မ…”
   ထို႔ေနာက္ကၽြန္ေတာ္အိမ္တံခါးမ်ားကိုပိတ္ျပီးေနာက္ သခင္မရတနာရွိရာအခန္းသို႔ အိပ္စက္ရန္အတြက္ သြားေရာက္ခဲ့ပါေတာ့သည္။ သခင္မရတနာဆီတြင္လည္း သခင္မအန္တီရွယ္လီႏွင့္အိပ္ရသလိုမ်ိဳးပင္ ကုတင္ေအာက္ဘက္ေဘးေထာင့္တြင္သာ အိပ္စက္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။
ေဒါင္..ေဒါင္…ေဒါင္.. ဟူေသာအုန္းေမာင္းသံကိုၾကားေသာအခါ သတိရွိရွိအိပ္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္ႏိုးထလာခဲ့ပါတယ္၊ ထို႔ေနာက္ေရခ်ိဳးခန္းသို႔သြားကာ မ်က္ႏွာသစ္၊သြားတိုက္လုပ္ပါတယ္ ျပီးေနာက္ ေဒၚရွယ္လီခိုင္းေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို သခင္မရတနာႏွင့္အတူ တခုခ်င္းစီလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါေတာ့သည္။
“ရတနာေရ…ရတနာ…”
“ရွင္…အန္တီ..”
သခင္မေဒၚရွယ္လီေခၚသံေၾကာင့္ မီးဖိုခန္းတြင္ ကၽြန္ေတာ့္အားအမိန္႔ေပးခိုင္းေစေနေသာ ရတနာသည္ သခင္မေဒၚရွယ္လီဆီကို အေရာက္ေျပးသြားခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္သခင္မအန္တီရွယ္လီက ရတနာအားမွာစရာမ်ားကို မွာထားျပီးေနာက္ သူမခေလးအားအနမ္းေလးျဖင့္ႏႈတ္ဆက္ကာ သခင္မရတနာလက္အတြင္းသို႔ထား၍ အျပင္သို႔ထြက္သြားပါေတာ့သည္။
ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္သည္လုပ္ရန္က်န္ရွိေနေသးေသာ အလုပ္မ်ားကိုလုပ္ေနခဲ့ျပီး သခင္မရတနာကေတာ့ သခင္မရွယ္လီ၏ခေလးကိုထိန္းကာျဖင့္ပင္ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္စရာအလုပ္မ်ားျပီးေသာအခါ အေမာေျပေရေသာက္ရန္အတြက္ ေသာက္ေရအိုးနားသို႔ေရာက္လာခဲ့ပါသည္၊ ထို႔အခိုက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ျပန္လည္သတိရမိလိုက္သည္က သခင္မေဒၚရွယ္လီက ကၽြန္ေတာ္အား ပထမတေခါက္တည္းက သူမသတ္မွတ္ေပးထားေသာ ေရကိုမေသာက္သျဖင့္ သတိေပးေျပာဆိုစကားကို ျပန္ၾကားလုိက္မိပါသည္။ သို႔ေသာ္ အခုအခ်ိန္တြင္ အန္တီရွယ္လီမွ မရွိတာဟူ၍ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကိုကၽြန္ေတ္ာ ျပန္ေျပာလိုက္ျပီးေနာက္ ေသာက္ေရအိုးမွေရကိုေသာက္ရန္ တခြက္ခပ္၍ ေမာ့ေသာက္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ႏွစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ျပီးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္လည္းအေမာေျပသြားျပီျဖစ္သျဖင့္ လုပ္ရမည္ထင္ထားသည္မ်ားကို လုပ္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္။
တခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္၏ခ်စ္လွစြာေသာ သခင္မအန္တီရွယ္လီသည္ အျပင္မွျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ သူမမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရသည္မွာ တခုခုအားအလိုမက်ဘဲ အဆင္မေျပျဖစ္လာခဲ့ပံုတူသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္လည္း အလုိက္တသိပင္ လုပ္လက္စမ်ားကိုသာ ဆက္လုပ္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္။ ရတနာကေတာ့ အန္တီရွယ္လီနားသြား၍ စကားေျပာေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔လုိက္ပါသည္။
“လြင္ဦး….လာစမ္း…ဒီကိုလာစမ္း…”
ေဒါသျပင္းျပင္းျဖင့္ကၽြန္ေတာ္အားေခၚလိုက္ေသာ အန္တီရွယ္လီ၏အသံကို ကၽြန္ေတာ္ၾကားလိုက္ရပါသည္။
“ဟုတ္…ဟုတ္..ကဲ့..လာပါျပီသခင္မ…”
“နင္ငါမရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာအျပစ္လုပ္ထားေသးလဲ..မွန္မွန္ေျပာစမ္း..”
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္အတြက္သတ္မွတ္ေပးထားေသာ ေရကိုမေသာက္ဘဲ၊ ေသာက္ေရအိုးထဲမွေရကိုေသာက္ျခင္းအေၾကာင္းကို သခင္မမသိဟုထင္ကာျဖင့္ပင္
“ဘာအျပစ္မွမ..မလုပ္ထားပါဘူး…”
“ဒါဆိုနင္ ေသာက္ေရအိုးထဲကေရကိုေသာက္ေနတာ ရတနာကျမင္တယ္တဲ့ အဲ့ကိစၥဘယ္လိုေျပာမလဲ..”
ကၽြန္ေတာ္လည္းလုပ္သမွ်ေပၚသြားျပီမို႔ ေခါင္းကိုသာငံု႔ေနလိုက္ပါေတာ့သည္။
“ေအး..နင္အျပစ္ကိုနင္သိျပီေနာ္..နင္ကမ်ားငါ့ကိုလိမ္ခ်င္ေသးတယ္..ဟင္း…”
“နင့္ကိုငါအနားနာေအာင္မရိုက္ေတာ့ဘူး…နင္နဲ႔တန္တဲ့ေနရာကိုဘဲတန္းျပီးပို႔လိုက္ေတာ့မယ္.. အခုနင္၀တ္ထားတဲ့ အ၀တ္အစားေတြအကုန္လံုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္စမ္း…”
ကၽြန္ေတာ္လည္း သခင္မေျပာသည့္အတိုင္းပင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့အ၀တ္အစားမ်ားကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။
“နင္ေဘးဖက္ေထာက္ျပီးငါ့ေနာက္ကလုိက္ခဲ့…ရတနာ နင္လည္းလုိက္ခဲ့အုန္း…”
“ဟုတ္ကဲ့အန္တီ..”
ကၽြန္ေတာ္လည္း သခင္မေျပာသည့္အတုိင္းပင္ ဘာတခြန္းမွ် အယူခံ၀င္ျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ေဘးဖက္ေထာက္လ်က္ပင္ သခင္မႏွင့္သခင္မရတနာမွ လုိက္ပါခဲ့ရပါေတာ့သည္။
“လြင္ဦး နင္ဒီနားမွလဲွစမ္း…”
ကၽြန္ေတာ္လည္း သခင္မေျပာသည့္ အိမ္သာအိုးႏွင့္ အေရွ႕တြင္ ေခါင္းကိုထား၍ လွဲေနလုိက္ပါသည္။
“လြင္ဦး…နင္အခုကစျပီး ငါမေခၚဘဲနဲ႔ဒီေနရာက မေရြ႕ရဘူး….နင့္ပါးစပ္ကုိအခုကစျပီး ေသးအိုးအျဖစ္အသံုးျပဳမယ္…”
“ရတနာ…နင္ေရာ အိမ္သာတတ္ရင္ တံခါးမပိတ္ဘဲတတ္တတ္လား…”
“ဟုတ္…အန္တီေလး..တတ္တတ္ပါတယ္..ေတာမွာတုန္းကဆို တခါတေလ ေတာတိုးေနရတာဘဲဟာကို..”
“ေအး..အခုကေတာမွာနဲ႔ေတာ့တူမွာမဟုတ္ဘူး နင္အိမ္သာတတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း သူ႔ကိုဒီေနရာမွာဘဲထားမွာ ေနရာမေရြ႕ခိုင္းဘူး ဒါမွေသးေသာက္ရတာအျပင္ ခ်ီးနံ႔၊အိမ္သာနံ႔ေတြကိုပါ သူ႔ကိုရွဴခိုင္းထားျပီးသားျဖစ္မွာ….”
“ရပါတယ္အန္တီေလး… သမီးသူ႔ကုိေကာင္းေကာင္းဆံုးမလိုက္ပါ့မယ္…”
“ေအး..”
“လြင္ဦး…အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့နင့္ကိုဒီေလာက္ဘဲထားအုန္းမယ္၊ ဒီထက့္နင္ စကားနားမေထာင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္တဆင့္က အိမ္သာအိုးအျဖစ္နဲ႔ဘဲ နင့္ပါးစပ္ကုိထားဖို႔ က်န္ေတာ့တယ္ဆိုတာ နင္မေမ့လုိက္နဲ႔…”
“ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ပါ..သခင္မ..”
ထို႔ေနာက္သခင္မေရာ၊ရတနာပါ ကၽြန္ေတာ္အနီးအနားမွ ထြက္ခြာသြားၾကပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာ့ အိမ္သာနံ႔မ်ားကိုရွဴရွိဳက္ရင္း၊ အိမ္သာအိုးနဲ႔တေျပးတည္းယွဥ္၍ ေအးစက္ေနေသာ ေက်ာက္ျပားေပၚတြင္ အ၀တ္မပါဘဲလွဲေနရပါေတာ့သည္။
မ်က္ေမွာက္အေစခံႏွင့္ေသးအိုးျဖစ္သြားတဲ့ပါးစပ္” ဟူေသာဇာတ္လမ္းအား သည္ေနရာတြင္ေခတၱရပ္နားမည္ပါအုန္းမည္။