လိပ္ျပာနက္ေဒ၀ီ (ပထမပိုင္း)

အခန္း(၁)
"အေမွာင္ထဲတိုးကြယ္.... နတ္မိမယ္"

ရန္ကုန္ျမိဳ. အထပ္ျမင့္ အေဆာက္အအံုၾကီးတစ္ခုေပၚမွ မင္းသမီးေလး မိုးသင္ဇာ ျပဳတ္က် ေသဆံုးသည့္ သတင္းေၾကာင့္ ထိုအထပ္ျမင့္ အေဆာက္အအံုၾကီးနား တြင္လူမ်ား၊ သတင္းေထာက္မ်ား အံုခဲေနၾကသည္။

အ၀ါေရာင္ၾကိဳးျဖင့္ တားထားေသာ စည္းကိုဖ်က္၀င္ေတာ့ မတတ္ပင္ အလုအယက္ ၀င္ၾကည့္ ေနၾကသည္။ မၾကာခင္မွာပင္ ထိုေနရာသို႕ကား အနက္တစ္စီးဆိုက္လာသည္။ လူမ်ား၏ အာရံုသည္ ေခတၱထိုကားအနက္ေလးဆီသို႔ ေရႊ.ေျပာင္း သြားၾကသည္။

ကားတံခါးပြင့္ လာျပီး ၀င္းပေသာေျခသလံုးသား တစ္ဖက္ထြက္လာသည္။ ထို.ေနာက္ဆံပင္ကိုေနာက္သို.စည္းထားျပီး၊ထမီစကတ္အနက္ေရာင္၊ ဘေလာက္စ္အက်ီအနီေရာင္ ကို၀တ္ဆင္ထားေသာျမင္ရသူ အေပါင္းယစ္မူး ရမတတ္ ေခ်ာေမာ လွပေသာ မိန္းမပိ်ဳတစ္ေယာက္ ထြက္လာသည္။ေသးက်င္ေသာ ခါး၊စြင့္ကားေသာတင္အစံု၊ မို.ေမာက္ေသာေရႊရင္အစံု တို.မွာ ထိုမိန္းမပ်ိဳလမ္းေလွ်ာက္လိုက္တာ ပဏာရစြာတုန္ခါေနသည္။သူမ၏အသားေလးမွာ ျဖဴသည္ဟုေျပာရမည္ထက္ အျဖဴေရာင္ႏွင္.အ၀ါေရာင္ ေရာစပ္ေန၍ ေရႊ၀ါေရာင္ဟုပင္ေျပာရမလိုပင္ ျဖစ္သည္။ သူကစည္းအ၀ါကိုမကာ အထဲသို.၀င္လုိက္သည္။
စည္းအထဲမွ အမႈ႕ကိုစစ္ေဆးေနေသာ ရဲအုပ္တင္ေရႊမွာ ထိုမိန္းမပ်ိဳကို ၾကည္.ရင္းေမးလိုက္သည္။  ညီမကဘယ္သူလဲမသိဘူး မိန္းမပ်ိဳမွာသူ႕အိတ္ထဲမွ ကဒ္ျပားတစ္ခုကိုထုတ္ လိုက္ျပီး ျပလိုက္သည္။

ရဲအုပ္တင္ေရႊမွာထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖစ္သြားေလသည္။

"အမဒီဘက္ကိုၾကြပါ" 

ထိုမိန္းမပ်ိဳ၏ ကဒ္ကိုျမင္ေသာအခါ အေခၚအေ၀ၚမ်ား  ေျပာင္းသြားေလသည္။ အေၾကာင္းမွာ ထိုမိန္းမပ်ိဳမွာ အထူးေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ. cyclone အဖြဲေခါင္းေဆာင္ " ေမယုလြင္ "ဆိုသူ ျဖစ္ေလသည္။ေမယုလြင္ မွာအေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ အထူးေထာက္လွမ္းေရး သင္တန္းကိုတက္ေရာက္ျပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ အစိုးရေထာက္လွမ္းေရး အလုပ္ကိုလုပ္ ကိုင္ ေနသူ ျဖစ္ေလသည္။

လုပ္သက္ မၾကာေသးေသာ္လည္း တရားခံရွာမရ၍ ပိတ္ထားခဲ့ရေသာ အမႈ႔မ်ား ကိုေဖာ္ထုတ္ေပးျပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ နာမည္ၾကီး လာသူျဖစ္သည္။ ေမယုလြင္သည္ မိုးသင္ဇာ ၏အေလာင္းကို အုပ္ထားေသာ အျဖဴေရာင္ပိတ္စ ကိုဖယ္၍ၾကည္.လိုက္သည္။

အသာအယာကုန္း လိုက္သည္ႏွင့္ တုန္အိျပီးကားထြက္ေနေသာ တင္ပါးအလွကို အနီးအပါးမွ ေယာက်ၤားတိုင္းပင္ ျပစ္မွားမိၾကသည္။အင္မတန္ ေကာက္ေၾကာင္း လွသည္ဟု နာမည္ၾကီးေသာ ၊ျဖဴ၀င္းေသာအသားအေရ ၊ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွင့္ ခ်စ္စရာအလြန္ေကာင္းေသာ မင္းသမီးေခ်ာေလးသည္ ယခုေတာ၊ ၁၈ထပ္တိုက္ ေပၚမွျပဳတ္က် ေသဆံုးကာ တစ္ကိုယ္လံုးေသြးသံရဲရဲျဖင့္ သံေ၀ဂရဖြယ္ျဖစ္ေလသည္။

ေရႊေရာင္၀မ္းဆက္ ေလးႏွင့္ မင္းသမီးေလးမွာ ေသသြားသည္ အထိျပစ္ရက္စရာပင္ မရွိေပ။တစ္ကိုယ္လံုးေသြးမ်ား စြန္းေပ ေနေသာ္လည္း မ်က္စိပြင္.ျပီး ပါးစပ္ေလးဟေနပံုမွာ ပိုတ္စ့္ တစ္ခု အသစ္ေပး ေနသလိုပင္ ရွိသည္။ ေမယုလြင္သည္ မင္းသမီးေလး၏ခႏၶာ ကိုယ္ေပၚတြင္သဲ လြန္စရလိုရျငား စမ္းၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အင္မတန္ ထူးဆန္းသည့္ အရာတစ္ခု ကိုေတြ. လိုက္ရသည္ မင္းသမီးေလး၏ ရင္သား ႏို႔သီးေလးမ်ားတြင္ သံကြင္းလုိလိုအရာ၀တၱဳတစ္ခု ကိုစမ္းမိလိုက္သည္။

အင္မတန္ စိတ္၀င္စားမိေသာ္လည္း လူၾကားထဲတြင္ ျဖစ္ေန၍ မသင့္ ေတာ္သျဖင့္ ပဏာမလာက္မွ်သာ စမ္းလိုက္ျပီး အျဖဴေရာင္ အ၀တ္စကိုျပန္ပိတ္လိုက္သည္။
"အန္ကယ္တင္ေရႊ ဒီCaseကို ကၽြန္မကိုလႊဲေပးလိုက္ဖို႔ အထက္က ညြန္ၾကားလာပါတယ္"
"ကၽြန္မဒီအေလာင္းကို ရင္ခြဲရံုမွာ စစ္ခ်င္တယ္အန္ကယ္"
"အင္းရပါတယ္အမလိုက္မယ္ ဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္တို. တာ၀န္ေပါ႕သြားတာေပါ့ ဒီအမႈ႕ကို လူေတြအရမ္းစိတ္၀င္စားေနၾကတယ္"
"ကၽြန္မကို ယုလိုပဲေခၚပါ ဦး ကၽြန္မကိုအမ လို႕မေခၚပါနဲ. ကၽြန္မအသက္ ဒီေလာက္မၾကီးေသးပါဘူးရွင့္" ေမယုလြင္ကရယ္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္က အထူးေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲခြဲ ေခါင္းေဆာင္မို႔ အမလို႔ ေခၚလိုက္တာပါ ကၽြန္ေတာ္ ေမယုလို႔ ပဲေခၚပါ.မယ္"
"အင္း ေပါ့ ေမယု လို႔ ပဲေခၚပါရွင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေပါ့"
"ဟုတ္တာေပါ့ ဒီအမႈ. မ်ိဳးက ျမန္မာျပည္မွာ ပထမ ဦးဆံုးပဲေလ ျပီးေတာ့ မိုးသင္ဇာ ဆိုတာကလည္း လူအရမ္း စိတ္၀င္စားတဲ. celebrity တစ္ေယာက္ပဲကိုး"
"ဒါနဲ.အမႈ႕ လြဲဖို႔  အန္ကယ္ရင္ခြဲရံုကိုလိုက္ခဲ.ပါဦး ကၽြန္မလဲအထက္ကလြဲ လို.သာ ဒီအမႈ႔ ကိုလိုက္ရမွာ ကၽြန္မမွာဒီလို လူအရမ္းစိတ္၀င္စားတဲ့ အမႈ႔မ်ိဳးမွာ အေတြ႕အၾကံဳရွိေသးတာမဟုတ္ဘူး ကၽြန္မကိုလမ္းမွာ အန္ကယ္ဒီအမႈ႕နဲ.ပက္ သက္ျပီးအန္ကယ္ အၾကံဥာဏ္ ေလးေပးပါဦး"

ဦးတင္ေရႊရင္ထဲ တြင္ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ျဖစ္ သြားသည္။သူလည္း ေယာက်ၤားေပပဲ။ အင္မတန္ယစ္မူးစ ရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွပေသာစံုေထာက္မေလးႏွင္.ႏွစ္ေယာက္ တည္း ကားအတူစီးရမည္ ဆိုေတာသံုးဆယ့္ငါးႏွစ္ အရြယ္ႏွလံုးသားမွာ ရင္ခုန္သံျမန္သလို ျဖစ္လာေလသည္။ကားထဲတြင္အဲကြန္းေၾကာင့္ ေအးစိမ့္ ေနသည္။ေမယုလြင္ ဆီမွလြင့္ပ်ံ လာေသာ ခ်ာလီဆလင္းဘတ္  ေရေမႊးနံ႕ ေၾကာင့္ သင္းပ်ံ႕ေနသည္။ ေမယုလြင္၏ မ်က္ႏွာႏုႏု၊ကားကူရွင္ေပၚ တြင္ပံုပံုေလး ထိုင္ကာ ကားေမာင္းေန ပံုကိုၾကည္.ရင္း ဦးတင္ေရႊမွာ ေမယုလြင္ ကိုဖက္နမ္းလိုစိတ္ ျပင္းျပစြာ ျဖစ္ေပၚေနသည္။ေမယုလြင္ ၏လံုး၀န္း မို႕ေမာက္ေသာ ေရႊရင္ အစံုကိုဆုပ္ကိုင္ကာသူ၏ဖြားဖက္ေတာ္ၾကီးျဖင္.ကာမဆက္ဆံလိုက္ရလွ်င္ မည္မွ်ေကာင္းမည္နည္းဟုေတြးေန မိေလသည္။ေမယုလြင္ေလး ကိုေလးဘက္ကုန္းခိုင္း ကာေခြးလိုးေလးလိုးလိုက္ရ ရင္လည္းစြင္.ကားေသာအဆီတစ္ထပ္ အသားတစ္ထပ္ၾကီးျဖင္. လီးအီစိမ္.သြားေအာင္ ပင္ခံစားရလိမ္.မည္ ဟုေတြးရင္းအာေခါင္မ်ား ပင္ေျခာက္ကပ္လာေလသည္။

သူ.၏ရဲအုပ္ဆိုေသာတာ၀န္ကိုေခါင္းထဲတြင္သြင္းကာမနည္းခ်ဳပ္တီးေနရေလသည္။

" အန္ကယ္အမႈ.အေၾကာင္းေလးေျပာပါဦးရွင္."

ေမယုလြင္ကစကားစလာသည္။ဦးတင္ေရႊမွာေျခာက္ကပ္စျပဳေနေသာခံတြင္းကိုတံေတြးတစ္ခ်က္မ်ိဳခ်လိုက္ျပီး---

"အန္ကယ္သိသေလာက္ကေတာ့ မိုးသင္ဇာ ဟာေအာင္ျမင္ေနတဲ. မင္းသမီးငယ္ေလး၊မိုးသင္ဇာမွာအင္ မတန္ခ်မ္းသာတဲ.ဦးခင္ေဖဆိုတဲ.အေဖတစ္ေယာက္ရွိတယ္၊
သူ.မွာသူ.ကိုအင္ မတန္ခ်စ္တဲ.မင္းေဇာ္ရွင္း ဆိုတဲ့ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လဲရွိေသးတယ္၊သူတို.ရဲ.ရည္းစား သက္တမ္းဟာႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာင္  ရွိျပီလို.ၾကားတာပဲ။အန္ကယ္ေျပာပံုအရဆိုရင္မိုးသင္ဇာဟာစီးပြားေရး၊လူမႈ.ေရး၊အခ်စ္ေရးအ ဘက္ဘက္ကျပည္.စံုေနတာပဲ၊ သူ.ကိုယ္သူ သတ္ေသဖို. အေၾကာင္းရွိမွမရွိပဲ"။"ဟုတ္တယ္ အမဒီအမႈ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ေကာက္ခ်က္ ခ်ရသေလာက္ ကေတာ.လူသတ္မႈ.လို.ပဲျမင္တယ္ဗ်။"

 ဦးတင္ေရႊက သူ.ေကာက္ခ်က္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ၾကီးေျပာခ်လိုက္သည္။ေမယုလြင္ကတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီး

"လူသတ္မႈ.ဆိုလည္းကၽြန္မလူသတ္သမားကိုလက္လြတ္ေစမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ဒါနဲ.မိုးသင္ဇာရဲ. အေလာင္းကိုဦးတင္ေရႊ ဘာမ်ားထူးထူးျခားျခားသတိထားမိေသးလဲ"

"ကၽြန္ေတာ္အၾကမ္းဖ်င္းစစ္ရသေလာက္ကေတာ.ျပင္ပဒဏ္ ရာကျပဳတ္က်တဲ.အေျခအေနေၾကာင္.ျဖစ္တယ္ လို.သိထားပါတယ္။ မေမယုက ဘယ္လိုျမင္လို.လဲ"

"မရိုမေသရွင္.ကၽြန္မကေတာ.အေလာင္းကိုစမ္းလိုက္မိတဲ. အခါမွာမိုးသင္ဇာရဲ.ရင္သားႏွစ္ဖက္လံုးက မရိုမေသရွင္.ႏို.သီးေခါင္းေနရာ မွာမွာသံကြင္းအေသးေလးေတြ ကိုစမ္းမိတယ္။"

ၾကားလိုက္ရေတာ.စကားေၾကာင္. ဦးတင္ေရႊစိတ္မ်ားလႈပ္ရွားလာသည္ ။ႏိုင္ငံေက်ာ္ေရႊမင္းသမီးေခ်ာေလးရဲ.ႏို.ႏွစ္ဖက္မွာ သံကြင္းေတြတပ္ထားတယ္ဆိုပါလား--- ဖြားဖက္ေတာ္ၾကီးပါ အနည္းငယ္လႈပ္ႏိႈးလာ သည္။ေမယုုလြင္ကဆက္ေျပာသည္။

"ကၽြန္မသိထားသေလာက္ကေတာ.ရင္သားႏွစ္ဖက္မွာ သံကြင္းေလးေတြတပ္တယ္ဆိုတာေငြ ၀ယ္ကၽြန္မေတြကို သူတို.သူေဌးေတြက လိင္ဆိုင္ရာႏိုင္ထက္ စီးနင္းျပဳက်င္.ခ်င္တဲ. ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ.တပ္ေပးၾကတယ္။ အခုႏိုင္ငံေက်ာ္မငး္သမီးေလးရဲ.ႏို. သီးေခါင္းႏွစ္ဖက္မွာဘယ္လို ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ.တပ္ထားတာလဲ----သူ.ကိုအႏိုင္ထက္စီးနင္း လုပ္တဲ.သူရွိေနလားဆိုတာ အေလာင္းကိုေသခ်ာစစ္ျပီး မွေကာက္ခ်က္ခ်လိုရႏိုင္မယ္ကၽြန္မတို.အေလာင္း ကိုေသခ်ာစစ္ၾကည္.ဖို.လိုမယ္အန္ကယ္."

မယုလြင္စကားေၾကာင္.ဦးတင္ေရႊမွာအခုပင္သြားေျပးၾကည္.ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္။

"ေကာင္းျပီေလကၽြန္ေတာ္တို.အေလာင္းကိုအတူၾကည္.ၾကတာေပါ"

မယုလြင္ကတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ျပီး.

"ကၽြန္မကဒီလိုအရမ္းေဟာ့ ျဖစ္တဲ.အမႈ.မွာဦးတင္ေရႊအၾကံအဥာဏ္ေတာင္းဖို႔ ရွိေတာ့ ဦးတင္ေရႊ ကပါဒီလိုလိုက္ၾကည္.ေပးမယ္ဆို.ေတာ. ေက်းဇူးပါပဲရွင္"

 ေမယုလြင္က ေျပာလိုက္ေလသည္။

       "ဒုန္း" 

 ျပင္းထန္ေသာအသံႏွင့္ အတူ ေမယုလြင္တို.၏ ကားသည္အေလာင္းသည္ယာဥ္၏ေနာက္ ကို၀င္တိုက္မိသြားေလသည္။ရုတ္တရက္ မို.ေမယုလြင္အံအားသင္.သြားကာ ကားျပတင္းေပါကမွာကိုယ္တစ္ျခမ္းကိုထုတ္ျပီးၾကည္.လိုက္မိသည္။  မိုးသင္ဇာအေလာင္းကိုတင္ေဆာင္လာေသာ အေလာင္းသည္ယာဥ္မွာေမယုလြင္တို.၏ေရွ.
မွကန္.လန္.ျဖတ္ရပ္ထားေသာကားကို၀င္ တိုက္မိကာရုတ္တရက္ ရပ္သြားေသာေၾကာင္.ျဖစ္သည္။Van ကားအျဖဴေရာင္တစ္စီးသည္ မိုက္မိုက္ကန္းကန္းပင္ အေလာင္းတင္ယာဥ္အေရွ.မွျဖတ္ရပ္ခ်လိုက္ျဖစ္သည္။

ဦးတင္ေရႊသည္ေဒါသေထာင္းကနဲထြက္ကာကားထဲမွဆင္းလိုက္ကာေရွ.မွVan ကားကိုျပႆနာရွာရန္ထြက္လိုက္သည္။
သို.ေသာ္.....ဦးတင္ေရႊကားေပၚမွမဆင္းမီကတည္းကကားတခါးအေနာက္ကိုေရာက္ႏွင္.ေနေသာ လူတစ္ေယာက္..သူ.လက္ထဲမွု အနက္ေရာင္နံပါတ္တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ကိုင္ထားသည္။ဦးတင္ေရႊ ကားေပၚမွဆင္းလာသည္ႏွင္.သူ. လက္ထဲမွတုတ္မွာ တစ္ခ်က္ေလေပၚ၀ဲသြားကာဦးတင္ေရႊ၏ေနာက္ေစ.ဆီသို. အရွိန္ျပင္စြာက်ေရာက္သြားေလသည္။

မထင္မွတ္ေသာရိုက္ခ်က္ေၾကာင္.ဦးတင္ေရႊမွာခုခံ ေရွာင္တိမ္းရန္အခ်ိန္ပင္မရ လိုက္ပဲေလာကၾကီးႏွင္.အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားေလသည္။
ေမယုလြင္မွာလည္းဦးတင္ေရႊလိုပင္ကားေပၚမွဆင္းလိုက္သည္ႏွင္.ဗို.အားျပင္းက်င္စက္တစ္ခုက သူ.၏ေနာက္ေက်ာသို.၀င္ေရာက္လာသည္။

 အ..အအ..

အသံတစ္ခ်က္သာထြက္ႏိုင္သည္ေနာက္မွလူကိုတစ္ခ်က္ၾကည္. လိုက္မိသည္။..သို.ေသာ္ ေနာက္ကလူကိုမျမင္ရမီ သူလည္းေလာကၾကီးႏွင္. အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားေလသည္...။

"သိပ္မၾကာေတာ.ပါဘူးဒီေကာင္မသတိရလာေတာ.မွာပါ. .သူ.ကိုတို႔ ဇာတ္သြင္းေပးရဦးမယ္"

ေမယုလြင္သတိ၀င္လာ လာျခင္းၾကားလိုက္ရေသာ အသံျဖစ္သည္။ ၾကားလိုက္ရေသာစကားထဲမွဇာတ္သြင္းေပးမည္ ဆိုေသာ စကားကိုသူနားလည္သည္။
"ဇာတ္သြင္းတယ္ဆိုတာသူတို.လိုခ်င္တဲ.ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္အ တင္းသြတ္သြင္းဖို.ၾကံေနၾကတာပဲ၊ငါ.ကိုဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးသြင္းမွာလဲ၊ငါကေကာ သူ.တို.လိုခ်င္တဲ.ပံုစံအတိုင္းလိုက္မယ္.သူမို.လားေမယုလြင္စိတ္ အတြင္းမွတစ္ေယာက္ တည္းေျပာမိေနသည္။

အသိစိတ္က ရွိေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း မ်က္လံုးကို လံုး၀မဖြင္.ပဲဆက္ျပီး သတိလစ္ေနဟန္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။

"ေဟ.ေက်ာ္ေဇာၾကီးေရတစ္ပံုးယူခဲ.ကြာ..တို႔မေစာင္.ႏိုင္ေတာ.ဘူး"

 ေမယုလြင္ကို သြားဆရာ၀န္မ်ားသံုးေလ.ရွိသည္. ပက္လက္ကုလားထိုင္ၾကီးေပၚတြင္ပက္ လက္လွန္ထားကာလက္၊ေျခေထာက္တို. ကိုအမည္းေရာင္ခါးပတ္ၾကီးျဖင္. ခံုတြင္တြဲခ်ည္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ေမယုလြင္မွာ ပက္လက္လွန္ထား သည္ျဖစ္ရာ ဘေလာက္အက်ီ အနီေရာင္ေလးေအာက္မွ စြင့္ကားလွေသာႏို.ၾကီးႏွစ္လံုးမွာေယာက်ၤားသား မ်ားကိုစိန္ေခၚေနသလုိပင္။

"၀ုန္း"

"အဟြတ္..အဟြတ္"

ေအးစက္လွေသာေရ၏အထိအေတြ.ေၾကာင္.ေမယုလြင္ဆက္ျပီးဟန္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ.ေပ သူ.ႏွားေခါင္းထဲသို.ပင္ေရမ်ား၀င္ေရာက္လာ၍သီး ပင္သီးသြားရသည္။ေမယုလြင္အနား တြင္ေယာက်ၤားငါးေယာက္ရွိေနၾကသည္။

ထိုထဲမွ ေမယုလြင္ကိုေရပံုးျဖင္.ပက္လိုက္ေသာ ေက်ာ္ေဇာၾကီးဆိုသူမွာေမ်ာက္၀ံၾကီး ပမာအက်ည္းတန္လွသည္။ ထြားၾကိဳင္းေသာၾကြက္သားမ်ားရွိျပီးအ ရပ္ေျခာက္ေပေက်ာ္မည္း နက္ေသာအသားျဖင္.၊မ်က္ႏွာေပါက္မွာ ေမ်ာက္ႏွင္. အေတာ္ပင္ဆင္သည္။ပိုျပီး အက်ည္းတန္ေအာင္ လုပ္ေနသည္က သူ၏ေရွ.သို.အေတာ္ပင္ေခါထြက္ေနေသာ သြားမ်ားျဖစ္သည္။

"ရွင္တို႔..ဘယ္သူေတြလဲ၊ကၽြန္မကိုအခုလႊတ္ေပးၾကစမ္း"

ေမယုလြင္စကားအမ်ားမေျပာႏိုင္ေမယုလြင္၏ေဘးမွေယာကၤ်ားတစ္ယာက္ ကေမယုလြင္ပါးစပ္ေလးထဲသို.ဘုလံုးတပ္ပါးစပ္ စည္းတစ္ခုထည္.ေပးလိုက္သည္။
ပါးစပ္ထဲသို.အမည္းေရာင္ အလံုးတစ္လံုး၀င္သြားျပီးေနာက္ေမယုလြင္ စကားမေျပာႏိုင္ေတာ.ေခ်။

"အုအု...အု.၀ူး၀ူး"

မပီမသအသံမ်ားသာထြက္ႏိုင္ေတာ.သည္။

"ကဲေက်ာ္ေဇာၾကီးတို.လုပ္ငန္းစမယ္"

။ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဟန္ တူသူတစ္ေယာက္ကေ ေျပာလိုက္သည္။

အခန္းတြင္းရွိလူငါးေယာက္သည္ မ်က္ႏွာဖံုးအနက္မ်ား တပ္ထားျပီး ေက်ာ္ေဇာၾကီး တစ္ေယာက္သာ မ်က္ႏွာဖံုးမရွိေပ။ လုပ္ငန္းစမည္ ဟုေျပာျပီးသည္ႏွင္. လူေလးေယာက္မွာ အခန္းတြင္းရွိ ကုလားထိုင္မ်ားတြင္ ထိုင္ကာ ေမယုလြင္ႏွင္.ေက်ာ္ေဇာၾကီးတို႔ ကျပမည္. ဇာတ္ကုိေစာင္.စားေနသလုိၾကည္.ေနၾကေလသည္ ။ေက်ာ္ေဇာၾကီး မွာေမယုလြင္ ခုတင္ေပးမွစားပြဲေပၚရွိဂ်ယ္ဘူးၾကီးႏွင္. တူေသာဘူးတစ္ခုကိုယူလိုက္သည္။ထိုဘူးထဲတြင္ ပန္းေရာင္အရည္မ်ားပါေလသည္ ။ေမယုလြင္မွာသူ.ကိုတစ္ခုခုၾကံစည္ေတာ. မည္ဆိုတာ သိ၍သူ.အားရွိသမွ်ရုန္းကန္ေနေလသည္။

"၀ူး..အု..အု..အု."

"အခုေတာ.ရုန္းေနဦးေပါ.ကြယ္..မင္းေရွ.ကလူေတြလဲဒီလိုပဲရုန္းၾကတာပဲ"

ေက်ာ္ေဇာၾကီးသည္ေ မယုလြင္၏အနီေရာင္ဘေလာက္စ္အက်ီေလးကို အေပၚသို.ပင္.တင္လိုက္သည္..ေအာက္ခံ ဇာေဘာ္လီပန္းေရာင္ေလး ကေက်ာ္ေဇာၾကီး ကိုျမဴဆြယ္ ေနသလိုပင္၊ ေမယုလြင္ သည္ဆားထိခံရေသာ တီေကာင္မေလးလိုတြန္.လိမ္ေနသည္။ေက်ာ္ေဇာၾကီး သည္ စိတ္မရွည္ဟန္ျဖင္.စားပြဲေပၚ မွေရွာ့ရိုက္စက္ကို ယူလိုက္သည္။

"ေကာင္မနင္ရုန္းစမ္းနင္တစ္ခါရုန္းရင္ငါတစ္ခါတို.မယ္"

စက္မွဗို.အားကိုအလယ္ေလာက္ထား၍ေမယုလြင္၏ခါးကိုတို.လိုက္သည္။

 "အူး..အူး...အူး.........."

ေမယုလြင္မွာျပင္းထန္လွေသာဗိုလ္.အားဒဏ္ေၾကာင္.တြန္.လိမ္သြားရသည္။မ်က္လံုးအစံုမွာ လည္းျပဴးက်ယ္လာေလသည္။ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးမွာမ်က္ရည္မ်ားထြက္ လာသည္အထိနာက်င္ရရွာသည္။သံုးစကၠန္႔ ခန္႔တို႔ ျပီးျပန္ရုတ္လိုက္သည္။

(ေက်ာ္ေဇာၾကီးအခုလိုက်င္စက္သံုး၍ေမယုလြင္မရုန္းေအာင္လုပ္ျခင္းမွာ ေမယုလြင္ကိုဦးက်ိဳးသြားေစရန္ျဖစ္သည္။ ခ်ည္ျပီးတုပ္ျပီးပက္လက္လွည္ထားေသာ ေကာင္မေလးကိုသူ. စိတ္ၾကိဳက္လုပ္ရန္မွာခက္ေသာ အလုပ္မဟုတ္ေပ။ တမင္ကိုေမယုလြင္စိတ္ဓာတ္ေရးရာ အရအနိမ္.က်ဆံုအဆင္.သို.ေရာက္ ရန္လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။")

ေက်ာ္ေဇာၾကီးသည္ေမယုလြင္ကိုက်င္စက္ႏွင္.တို.ေနရမွာခဏ ရပ္လိုက္သည္။ေမယုလြင္မွာက်င္စက္အရွိန္ေၾကာင္.က်င္စက္ကိုဖယ္ လိုက္ေသာလည္းတစ္ကုိယ္လံုးတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္လ်က္ က်န္ခဲ.ေလသည္။က်င္စက္ႏွင္.တို.ေနေသာအခိ်န္က မရႈႏိုင္ေသာအသက္ကိုက်င္စက္ျဖဳတ္လိုက္မွ ပင္ပန္းၾကီးစြာရႈဴေနရရွာေလသည္။ 

"ေကာင္မဟဲ.ေခြးမရုန္းဦးေလ"

ေက်ာ္ေဇာၾကီးကေျပာလိုက္သည္။ေမယုလြင္မွာစိတ္ထဲကရုန္းလိုေသာ္လည္း သူ.မွာက်င္စက္အရွိန္ေၾကာင္.တစ္ကိုယ္လံုးရွိ အားမ်ားစုတ္ယူခံထားရသလို အေၾကာတစ္မွ်င္မွပင္မလုပ္ႏိုင္ ရွာေတာ.ေခ်။သူ၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ကိုေက်ာ္ေဇာၾကီးစိတ္ၾကိဳက္အသံုးျပဳပါေတာ.ဟု၀ကြက္အပ္ထားသလိုပင္ျဖစ္ေနေလသည္။
ေက်ာ္ေဇာၾကီးကက်င္စက္ကိုျပန္ခ်လိုက္ျပီးေမယုလြင္ ၏ေအာက္ခံဇာေဘာ္လီကိုလွန္တင္လိုက္သည္။ျဖဴေဖြးႏုအိျပီးအ၀ါေရာင္သမ္းေနေသာႏို .အ စံုမွာျပဴးျပဴးၾကီးေပၚထြက္ လာေလသည္။အင္မတန္ေကာင္းလွေသာဆြဲေဆာင္ အားေၾကာင္.ေက်ာ္ေဇာၾကီးမွာတံေတြးပင္မ်ိဳခ်မိလိုက္ သည္။ေမယုလြင္ခမ်ာမွာေတာ.ပက္လက္ ကေလးႏွင္.ေက်ာ္ေဇာၾကီးကိုအသနားခံေသာ မ်က္လံုးကေလးႏွင္.ၾကည္.ရံုသာတတ္ႏိုင္ရွာေတာ. သည္။ေက်ာ္ေဇာၾကီးသည္ဗူးၾကီးအတြင္းမွ ပန္းေရာင္အရည္ေလးမ်ားကိုသူ၏ လက္ဖ၀ါးၾကမ္းၾကီးျဖင္.ယူကာေမယုလြင္၏ႏို.ေလး ကိုသုတ္လိမ္းေပးလိုက္သည္။ႏို.ေလးမွာ ပန္းေရာင္အရည္ေလးမ်ားေၾကာင္. ေျပာင္၀င္းေတာက္ပလာေလသည္။ ရင္အရြယ္အစား၃၄ခန္.ရွိေသာေၾကာင္.ေက်ာ္ေဇာၾကီး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လိမ္းေပးလိုက္ တိုင္းႏို.ေလးမ်ားမွာတုန္ခါသြားရာေဘးမွၾကည္.ေနေသာ ပရိတ္သတ္ေလးဦးပင္စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနၾကသလိုမရိုးမရြျဖစ္ေနၾကေလသည္။

အု..အ..အ.

.ႏို.သီးေခါင္းေလးမ်ားကိုညစ္ေပးလိုက္ရာမွေမယုလြင္အသံေလးထြက္လာ သည္။ေက်ာ္ေဇာၾကီးကစိတ္ၾကိဳက္ပင္တင္းမာေဖာင္းကားေနေသာႏို.ၾကီးမ်ားကို လက္အစံုျဖင္.နယ္လိုက္၊ႏို.သီးေလးမ်ားကိုလက္ျဖင္.ညစ္ေပး လိုက္ျဖင္.ပန္ေရာင္ဆီမ်ားကိုႏွံ.ေနေအာင္သုတ္လိမ္းေပးေနသည္။

"ဘယ္လိုလဲေကာင္မ...ေကာင္းရဲ.လား.အခုမွအစပဲရွိေသတယ္.."

ေမယုလြင္မွာမည္သို.မွအသံမထြက္ႏိုင္..ေက်ာ္ေဇာၾကီးကစိတ္မရွည္ဟန္ျဖင္.ႏို.မ်ားကိုသူ.လက္အစံုျဖင္.ညစ္လိုက္ရာ

"အာ. အာ. "

နာက်င္သျဖင္.ေမယုလြင္ကေအာ္လိုက္မိသည္။

"အင္းဒီလိုမွေပါ. မင္းအတြက္ကစားစရာအရုပ္ေလးေတြငါေပးမယ္"

ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင္.ပင္စားပြဲေပၚမွေသတၱာတစ္ခုကိုဖြင္.ကာ..ပန္းေရာင္ဗိုက္ဗေရတာႏွစ္ခုယူလာေလသည္။

"ကဲ ေကာင္မနင္ခံစားဖို.ဒီမွာ.."

ပန္းေရာင္ဗိုင္ဗေရတာႏွစ္ခုကိုေမယုလြင္၏ႏို.ႏွစ္ဖက္ေပၚတြင္တိတ္ျဖင္.ကပ္ေပးလိုက္သည္။ႏို.သီးခါင္းထိပ္တြင္ ဗိုက္ဗေရတာ၏ အရွိန္ေၾကာင္ က်င္စူးေနေသာ ခံစားမႈ႔မ်ိဳး ကို ေမယုလြင္ ခံစားေနရသည္ ကာမအရသာကို တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသာ္လည္း ရွက္စိတ္ ေၾကာက္စိတ္ နာက်င္ေသာစိတ္ တို.ေၾကာင့္ ေမယုလြင္၏ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကာမရမၼက္ဆႏၵကို လႈပ္ႏိႈးေပးသလို ျဖစ္ကာ ေမယုလြင္၏ အဖုတ္ေလးမွာ အရည္မ်ား စိုရႊဲစျပဳလာသည္။ ေက်ာ္ေဇာၾကီးမွာ ေမယုလြင္ကို ဗိုက္ဗေရတာမ်ား တပ္ေပးျပီး ေနာက္ ္္သူ႔လက္ၾကမ္းၾကီးျဖင္႔ ေမယုလြင္၏ ခ်ပ္ယပ္ေနေသာ ၀မ္းဗိုက္ျဖဴျဖဴေလးကို ပြတ္သပ္္ ေပးေနေလသည္။
"ေကာင္မ နင့္ အသားအေရေလးက ျဖဴျပီးႏုလွခ်ည္လား.. နင့္ကို ငါတို႔ စခန္းမွာေခၚဖို. နာမည္အသစ္  ေပးရမယ္ နင့္ကို ယုန္ျဖဴမလို.ေခၚမယ္.. ၾကားလား"
ေမယုလြင္မွာ သူ.စကားကို ျပန္မေျဖလွ်င ္နာက်င္မႈ. ေ၀ဒနာ ခံစားရဦးမည ္စိုး၍
"အု..အု..အု"
အသံေလးျပန္ျပဳလိုက္ရွာသည္။ ေမယုလြင္၏မ်က္ႏွာႏုႏုေလးႏွင့္ ပါးစပ္ထဲတြင္ပါးစပ္ကိုစည္းေသာရာဘာလံုးေလးေရာက္ေနပံုမွာ အင္မတန္ကိုခ်စ္စရာေကာင္း လွေပသည္။
"ဟဲ..ဟဲဒီလိုမွေပါ့ နင့္ကို ပါးစပ္စည္း ျဖဳတ္ေပးမယ္၊နင္ေအာ္ခ်င္ရင္္ေအာ္ ဒီအခန္းက အသံလံုေအာင္ေဆာက္ထားတာေနာ္ ငါစိတ္အလိုမက်ရင္ သိတယ ္မဟုတ္လား"
ေက်ာ္ေဇာၾကီးက ေမယုလြင္၏ပါးစပ္တြင္ စည္းထားေသာ ရာဘာလံုးကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္ ေလသည္။ ရာဘာလံုးျဖင္. ပါးစပ္ကို စည္းထားေပးေသာေၾကာင္. ေမယုလြင္၏ ပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးမွာ အနီေရာင္သို႔ပင္ သမ္းေနျပီ ျဖစ္သည္။ ပါးစပ္စည္း ျဖဳတ္ေပးလိုက္ ေသာ္လည္းေမယုလြင္ မွာစကားမေျပာႏိုင္ ႏို႔သီးေခါင္း ႏွစ္ဖက္ တြင္ကပ္ထား ေပးေသာ ဗိုက္ဗေရတာမ်ား ၏ က်င္စူးေသာ ဒဏ္ကို ေကာင္းေကာင္း ခံေနရ သည္။
"အား...အ...အ..အ..."
ေမယုလြင္၏ ညည္းတြားသံကို ေက်ာ္ေဇာၾကီး ကသံစဥ္တစ္ခု လိုနားေထာင္ရင္း ေမယုလြင္ ၀တ္ထားေသာ ထမီစကပ္ေလး ကိုမလိုက္သည္။
"ဟင္..မလုပ္ပါနဲ႔...အ..အ..ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္"
ေမယုလြင္က သူ.ေအာက္ပိုင္း ကိုေက်ာ္ေဇာၾကီး ကိုင္လိုက္မွ အထိတ္တလန္.ႏွင္. ေတာင္းပန္ေနရွာသည္။
"ေကာင္မ နင္ကမ်ား" ေက်ာ္ေဇာၾကီးက ခံုေပၚမွ က်င္စက္ကို လွမ္းယူလိုက္သည္။
"မလုပ္ပါနဲ႔...မလုပ္ပါနဲ႔....အား..........." က်င္စက္ျဖင္.တို.လိုက္ေလသည္။
"မွတ္ျပီလား....ဟင္"
ေမယုလြင္မွာ က်င္စက္အရွိန္ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုးဆတ္ဆတ္ခါေအာင္ကို နာက်င္ရ

ရွာျပန္ေလသည္။ ေက်ာ္ေဇာၾကီးက ဒီတစ္ခါ တြင္လည္း သံုးစကၠန္႔ ခန္႔ၾကာေအာင္တို႔ျပီးေနာက္

ရပ္လိုက္ျပန္ ေလသည္။
"အား...အဟီး...ဟီး..ဟီး" က်င္စက္ရပ္လိုက္သည္ႏွင္႔ ေမယုလြင္ခမ်ာ ခ်ံဳးပြဲခ်

ငိုေလေတာ့သည္။ သူ႔ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ က်င္စက္ႏွင့္ တို.သည္ကို ရပ္လိုက္ေသာ္လည္း

တုန္ခါလ်က္ပင္ရွိ ေနရွာေသးသည္။ ေမယုလြင္ ၀တ္ဆင္ထား ေသာ ဘေလာက္စ္ အက်ီေလး

မွာအေပၚသို႔ လွန္လ်က္ရွိျပီး ပန္းေရာင္ဗိုက္ဘေရတာမ်ား တပ္ဆင္ထားေသာ

ေမယုလြင္၏ႏို႔အံုၾကီး ႏွစ္လံုးမွာလည္း ခါယမ္းလ်က္ပင္ရွိသည္။ ေမယုလြင္ခ်ံဳးပြဲခ်

ငိုေနေသာ္လည္း ေက်ာ္ေဇာၾကီးမွာ သူလုပ္ခ်င္သည္ကိုသာ ဆက္လုပ္ေနေလသည္။
ေမယုလြင္၏ စကတ္အနက္ေလးကို ၾကမ္းတမ္းစြာလွန္လိုက္သည္။ ေဘာ္လီအေရာင္ႏွင့္

ဆင္တူစြာ ၀တ္ဆင္ထားေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အျပာေရာင္ေလးကိုေတြ႔ လိုက္ရသည္။
"ေကာင္မ နင္ေယာက်ၤား ေတြကို နင္ျပခ်င္ လို႔ ဒီလို၀တ္ထားတာ မဟုတ္လား" ေမယုလြင္မွာ

ျပန္မေျပာ ႏိုင္ ပါ။ျဖဴႏုေသာ မ်က္ႏွာ ႏုႏုေလးမွာ နီရဲလ်က္ ရွိျပီး မ်က္ရည္မ်ားက် 

လ်က္သာရွိသည္။ ေက်ာ္ေဇာၾကီးသည္ ေမယုလြင္၏ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလး

ကိုခၽြတ္လိုက္သည္။ ျဖဴေဖြး၀င္းပေသာ ရတနာေရႊၾကဳတ္ေလး အခြံခြာထားေသာ စိမ္းစားဥ

ျဖဴျဖဴေလးလိုပင္ ခ်က္ခ်င္း ကိုက္စားခ်င္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္

ျဖဴ၀င္းေနျပီးအေျမာင္းေလးမွာ လည္းေဖာင္းကားလ်က္ရွိသည္။
 "ေကာင္မ နင္.အဖုတ္ေလးက လွလွခ်ည္းလား မွန္းစမ္း" ေက်ာ္ေဇာၾကီးက
ေမယုလြင္၏အဖုတ္ေလးကို သူ႔လက္၀ါးၾကီးျဖင့္ ကိုင္လိုက္သည္။
"အ..."
ၾကမ္းတမ္းလွေသာ ေက်ာ္ေဇာၾကီး ၏လက္ဖ၀ါးၾကီးေၾကာင့္ ေမယုလြင္တစ္ခ်က္ မွ်တြန္႔သြာသည္။ေက်ာ္ေဇာၾကီး သည္အဖုတ္ေလး တြင္လက္ဖ၀ါးၾကီးကို အထက္ေအာက္ေဆာ့ ကစားျပီး ဗူးထဲမွ ပန္ေရာင္အရည္ ေလးမ်ားကို သုတ္ကာ ေမယုလြင္ ၏အဖုတ္ေလးတြင္ သုတ္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ အဖုတ္ေနရာတြင္ ေအးကနဲအထိိအေတြ႔ ေၾကာင့္ ေမယုလြင္ ၾကက္သီးမ်ားပင္ထသြား ရရွာသည္။ ပန္းေရာင္ဆီေလးမ်ား အရင္အလိမ္းခံရျပီး ဗိုက္ဘေရတာမ်ား တပ္ထားျခင္း ခံထားရသည့္ ႏို.အံုေနရာ မွအမ်ိဳးအမည္မသိ ေ၀ဒနာတစ္မ်ိဳး ခံစားေနရရွာသည္။ က်င္စက္ျဖင့္ တို႔ကာႏွိပ္စက္ ေနေသာေက်ာ္ေဇာ ၾကီးအလိုက် ႏိွပ္စက္မႈ႔မွ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္းလိုက္ေလ်ာေပးလိုက္ ခ်င္သည္။ ေက်ာ္ေဇာၾကီးသည္ အဖုတ္ေလးကို ပန္းေရာင္ဆီမ်ား သုတ္ေပးရင္း အစိေလးကို လက္ညိုး လက္မႏွင္.ဖိကာ ေဆာ့ေပးလိုက္သည္။ ဆီမ်ားသုတ္ ထားေသာ ေၾကာင့္ေခ်ာေန ေသာအစိေလးမွာ လြတ္သြားလိုက္ ညွပ္မိလိုက္ျဖင့္ ငါးရွည့္လိုက္ဖမ္း ေနသလိုျဖစ္ေနသည္။
"အား....အူး...အေမေရ..အ...အ..."အေမကို ပင္တရေလာက္ေအာင္ကို ေက်ာ္ေဇာၾကီး၏ လက္ၾကမ္းၾကီးက ေမယုလြင္အဖုတ္ကိုယားေစသည္။
"ဟီး.ဟီး..ယုန္မေလး နင္ အပရိုသီးစစ္ အစြမ္းေတြခံစား ေနရျပီမဟုတ္လား" ေမယုလြင္အဖုတ္ ထဲမွထြက္လာေသာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားကို လက္ျဖင့္စမ္းရင္း ေက်ာ္ေဇာၾကီးကေျပာလိုက္သည္။ေျပာမယ္ ဆိုလည္း ေျပာစရာပင္ ေမယုလြင္သည္ ေက်ာ္ေဇာၾကီး ၏လက္ျဖင့္ အစိေလး  ကိုပြတ္ေပး သည္ကို တဟင္းဟင္ႏွင့္ ညည္းရင္း မသိမသာ ပင္ေအာက္မွ သူ႕အဖုတ္ေလးကို ၾကြေပးေနမိသည္။ ေက်ာ္ေဇာၾကီးသည္ တစ္ဆင့္တက္ကာ သူ႕လက္ညိဳး

တုတ္တုတ္ၾကီး ကို ေမယုလြင္ ၏အဖုတ္ကြဲေၾကာင္းေလး ထဲသို႔ အသာေလးသြင္းေပးလိုက္သည္။
”အား.....အိ....အိ...အိ” သြင္းေပးစကညည္းျငဴမိ ေသာ္လည္း လက္ညိုးၾကီး အခါႏွစ္ဆယ္ ခန္႔၀င္ထြက္ျပီးေသာ အခါတြင္ တဏွာရာဂ သံေလးမ်ားအသြင္ျဖစ္လာသည္။ ေက်ာ္ေဇာၾကီး သူ႔ႏို႔ေလးမ်ားႏွင့္ အဖုတ္ေလး ေပၚတြင္လိမ္းထား

ေပးေသာပန္းေရာင္အရည္ေလးမ်ားမွာ အပရိုသီးစစ္ ေခၚသည့္ မိန္းမမ်ား တဏွာရာဂစိတ္ ကိုထၾကြေစ ေသာေဆးတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ေက်ာ္ေဇာၾကီးက သူ႔လက္ညိုးကိုအခ်က္ငါးဆယ္ ခန္႔ ဆက္လက္ေဆာင့္ေပး ေနခ်ိန္တြင္ ေမယုလြင္ ေလးမွာ ႏွိပ္စက္ ခံေနရပါလား...ဆိုသည္ကိုပင္ေမ့၍ ”အင့္...အင့္...ဟင့္..ဟင့္” ဟုအသံေလး ေပးကာ ေဟာ့လာေလသည္။
လက္ညိုးတုတ္တုတ္မည္းမည္း ၾကီးမွာ ေကာ္ရရွင္ပင္ အငယ္စားခန္႔ ရွိရာသူ႔ လိုအပ်ိဳစင္ အဖုတ္ေလး ႏွင့္အေတာ္ပင္ ျဖစ္ေလသည္။ေမယုလြင္ အဖုတ္ေလးထဲမွ လက္ညိုးၾကီးျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ ေစာက္ရည္ေလး မ်ားရႊဲစို ေနေသာလက္ညိုးၾကီးမွာ ေမယုလြင္၏ႏႈတ္ခမ္း

ဖူးဖူးေလးကိုတစ္ဖန္ျဖတ္ကာ ပါးစပ္ေလးထဲသို႔ ၀င္သြားျပန္ေလသည္။ ”ယုန္မေလး...နင့္ေစာက္ရည္ေတြျပန္ရက္ေပးစမ္း” ေက်ာ္ေဇာၾကီး ၏အမိန္႔ကို ေမယုလြင္ေလး ျငင္းဆန္ႏိုင္စြမ္းမရွိေခ်။ ပါးစပ္ထဲသို႔ အတင္းထိုးထည့္လာေသာ ေကာ္ရရွင္ပန္အေသးစားခန္႔

ရွိလက္ညိုးၾကီးကို စုတ္ေပးရရွာေလသည္။
”ယုန္မေလး...ေျပာင္ေအာင္ရက္ဟုတ္ျပီ” လက္ညိုးၾကီးကို ပါးစပ္ေလး ထဲမွျပန္ထုတ္လိုက္ျပီး လွ်ာေလးသာ သက္သက္ ထုတ္ျပီးရက္ခိုင္းရွာသည္။ ”ဒီေလာက္ဆို....မင္းေလးလည္း ငါတို႔အေၾကာင္းသေဘာေပါက္ေလာက္ျပီ...မင္းနဲ႔တို႔...ဂိမ္းတစ္ခု...ကစားမယ္

မင္းႏိုင္ရင္ ေတာ့ ငါတို႔ မင္းကို ျပန္လႊတ္ေပးမယ္။ မင္းရံႈးရင္ေတာ့ မင္းဟာငါတို႔ ရဲ႕ ကၽြန္ဖာသည္မေလး ျဖစ္ျပီ” ေမယုလြင္မွာ ေရြးစရာလမ္း မရွိပါ။
ေက်ာ္ေဇာၾကီးေျပာတဲ့ အတိုင္းသာ လိုက္လုပ္ရန္ရွိေတာ့သည္။ သူ႔ကို အခု ဒီအခန္းထဲ ကလူငါးေယာက္သာမက ပဲအေယာက္ငါးဆယ္ ေလာက္သာ လာလိုးလည္းသူ႔ ခမ်ာျငင္းႏိုင္မည္မဟုတ္။ ေက်ာ္ေဇာၾကီးေျပာ သည္ကမွလႊတ္လမ္းရွိေသးသည္မဟုတ္လား။

ေက်ာ္ေဇာၾကီးက ေမယုလြင္ကိုခ်ည္ထားေသာ အေႏွာင္အဖြဲမ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ”အ..အာ...အအ” ႏို႔အံုေပၚတြင္ကပ္ထားေသာ ဗိုက္ဗေရတာႏွစ္ခု ကိုျဖဳတ္ေသာအခါတြင္ တစ္ခ်က္ေအာ္မိလိုက္သည္။
”ကစားနည္း ေလးက ရိုးရိုးေလးပါကြာ၊မင္းကို တို႔လူေတြက မင္းအရမ္း ေဟာ့ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ သံုးမိနစ္အတြင္း မွာမင္းေလးမျပီးဘူး ဆိုရင္ မင္းေလးႏိုင္တယ္”  ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ေမယုလြင္ကို အခန္းထမွ ေမြ႕ယာ ၾကီးတစ္ခုေပၚသို႔

ေပြ႔ခ်ီျပီးေခၚသြားေလသည္။ ကဲ ငါလူတို႔ ေက်ာ္ေဇာၾကီး ေျပာလိုက္သည္ ႏွင့္ အခန္းတစ္ခါး ပြင္လာကာ တစ္ကိုယ္လံုး အမည္းေရာင္ ၀တ္ဆင္ထားျပီး မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထား ေသာလူသံုး ေယာက္၀င္လာသည္။ သူတို႔ ၏မ်က္ႏွာဖံုုးမွာ

ေခါင္းအေပၚပိုင္းမ်က္လံုးႏွစ္ေပါက္ေဖာ္ထားျပီး ပါးစပ္ေနရာတြင္ဖြင့္ ထားသည္။သံုးေယာက္ စလံုးမွာ လူထြားၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၀င္၀င္လာ ျခင္းေမယုလြင္ ၏ေဘးတြင္ေနရာယူ ကာႏွစ္ေယာက္က ေမယုလြင္ ၏ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးမ်ား ကိုကားလိုက္ကာ

ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ က်န္တစ္ေယာက္က ပန္းေရာင္ဗိုက္ဗေရတာ ကိုကိုင္ကာေမယုလြင္၏အဖုတ္ေလးထဲသို႔ ထိုးသြင္းေပးလိုက္သည္။
”အာ...ဟ...ဟ...အအ...အ..” ေမယုလြင္ ေအာ္လိုက္မိျပန္ေလသည္။
"နင့္အတြက္ အခ်ိန္မွတ္နာရီခ်ထား ေပးမယ္ စျပီးေနာ္" အခိ်န္မွတ္နာ ရီဇီးရိုးမွ စ၍သြားေနျပီျဖစ္သည္။ ေဘးမွလူႏွစ္ေယာက္ ကေမယုလြင္၏ႏို႔ ေလးမ်ားကိုစို႔ ေပးၾကသည္။ဘိုင္ဘေရတာ ေလးကလည္း အဆက္မျပတ္ပင္ ေမယုလြင္၏အဖုတ္အတြင္းသား

နံရံေလးမ်ားကို တုန္ခါေစလ်က္ရွိသည္။ ေမယုလြင္သူ႔ကိုယ္သူ သံုးမိနစ္ မေျပာႏွင့္တစ္မိနစ္ မွ်ေတာင္မခံ ႏိုင္ဟုထင္လိုက္မိသည္။ သို႔ေသာ္ သူေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္း တက္စဥ္က သင္ၾကားခဲ့ဖူးသည္ကိုသတိရလိုက္သည္ "အင္မတန္ျပင္ထန္တဲ့ေ၀ဒနာတစ္ခု

ခံစားရရင္ အာရံုတစ္ခုခုကိုလႊဲထားပါ...ကိုယ္လႊဲလိုက္တဲ့ အာရံုအေပၚကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ စိတ္၀င္စားလဲ ဆိုတဲ့ အေပၚမူတည္ျပီး ခံစားခ်က္ေတြကို ေျပာင္းလႊဲလိုက္ႏိုင္တယ္" ထိုစကားအတိုင္းသူအာရံုလႊဲလိုက္သည္။
"သူ႔အေပၚမွာသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ရဲမင္းထိုက္ အသက္ကိုပင္ပဓာန မထားပဲသူ႔ အတြက္ဆို လွ်င္စြန္႔ လႊတ္ႏိုင္သူ......" သူ႔အနားမွ လူသံုး ေယာက္ကလည္း အစြမ္းကုန္ပင္ ႏို႔ေလးမ်ားကိုစို႔လိုက္ သူ႔ တစ္ကုယ္လံုးကို ပြတ္သတ္လိုက္ျဖင့္ အစြမ္းကုန္ျပဳမူေနၾကသည္။ ဗိုင္ဗေရတာ

ျဖင့္ထိုးေပးေနသူကလည္း အစိေလးကိုပါရက္ ေပးေနသည္။

စကၠန္႔ ၂၀-၃၀ ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။

 ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ျပတ္လုမတတ္ကိုက္ရင္း၊ေမယုလြင္ ေလးမွာရဲမင္းထိုက္အေၾကာင္းကိုသာဆက္လက္စဥ္းစားေနသည္။
"အား............အ...အ......."
 ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္ဖက္ဆီ မွနာက်င္လွေသာေ၀ဒနာေၾကာင့္အာရံု ပ်က္သြားရသည္။ႏို႔သီးေခါင္းႏွစ္ဖက္ ကိုေဘးမွလူႏွစ္ေယာက္ ကလက္ညိဳး လက္မျဖင့္ဆိတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ဆက္တည္းလိုလို ပင္ တစ္ေယာက္က သူေလး၏  ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို

စုတ္နမ္း လိုက္သည္။ရွည္လ်ားေသာ ရွာၾကီးကေမယုလြင္၏ လွ်ာေလးကို ေျမြၾကီးတစ္ေကာင္ပမာ ရစ္ပတ္လာသည္။ ေမယုလြင္မေအာ္ႏိုင္ေတာ့ အုအု အု...အု ဟုျမည္တမ္းသံေလးသာျပဳႏိုင္ေတာ့ သည္။ႏို႔သီးေလး မ်ားအဆိတ္ခံလိုက္ ရျခင္း ကခုနင္က သူ႔ႏို႔ေလးမ်ား

တြင္ ဗိုက္ဗေရတာ ကပ္ျပီး ေက်ာ္ေဇာၾကီး၏လက္ညိုးတုတ္တုတ္ၾကီး ျဖင့္ အလိုးခံရပံုကို ျပန္အမွတ္ရေစကာ ကာမဆႏၵမ်ား ခ်ဳပ္တည္းမရႏုိင္ေလာက္ေအာင္ထၾကြလာေလသည္။

စကၠန္႔ ၆၀

ေမယုလြင္ ၏ဖင္ေပါက္ေလးေအးကနဲျဖစ္သြာကာ အင္မတန္ထူးကဲေသာအရသာတစ္ခုခံစားလိုက္ရသည္။ဟုတ္သည္ ဗိုင္ဗေရတာ ျဖင့္လိုးေပးေနေသာ လူထြားၾကီးက ေမယုလြင္၏ ဖင္ေပါက္ေလး ကိုရက္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေမယုလြင္ ေအာ္ေတာ့မေအာ္ႏိုင္ရွာ

ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့လန္႔ကာ သူ႔ကို ႏို႔သီးေခါင္း ညစ္ေပးျပီး နမ္းေနေသာလူထြားၾကီးကို လွမ္းဖက္မိလိုက္သည္။

၁မိနစ္ စကၠန္႔ သံုးဆယ္

ဗိုက္ဗေရတာ ကအရွိန္အေတာ္ပင္ျပင္းထန္လာသည္ ေမယုလြင္လဲဘယ္လိုမွခ်ုဳပ္တည္းမထားႏိုင္ေတာ့ လူထြားၾကီးမ်ား ဖင္ရက္၊ႏို႔ဆြဲ။အစိကိုကလိ ေပးေနျခင္းကို သာယာသလုိျဖစ္လာသည္။ ထိုလူထြားၾကီးမ်ားႏွင့္ မေတြ႔ ရမီေက်ာ္ေဇာ ၾကီးလက္ျဖင့္

လိုးေပးကတည္းကပင္ ျပီးလုျပီးခင္ျဖစ္ေနရွာသည္မဟုတ္လား။

တစ္မိနစ္စကၠန္႔ငါးဆယ္

မရေတာ့ ေမယုလြင္ ဘယ္လိုမွေတာင့္မခႏိုင္ေတာ့ လံုးက်စ္ေသာဖင္ေလးမ်ားကို ေကာ့ပ်ံေပးေနမိသည္။အစက ေယာင္၍ဖက္ထားမိေသာ လူထြားၾကီးကို လည္း သူ႔ရည္းစားကို အားကိုးတစ္ၾကီးဖက္သလိုပင္ တင္းက်ပ္စြာဖက္ကာ

လက္သည္းေလးမ်ားႏွင့္ကုတ္ထားမိသည္။ဗိုက္ဗေရတာ အရွိန္ကလည္းအျမင့္ဆံုးျဖစ္ေနျပီမဟုတ္လား။ ေဘးမွလူတစ္ေယာက္က ေမယုလြင္ ေလးကို ႏို႔ေတြဆြဲ ေပးသည္။တစ္ေယာက္ကေမယုလြင္ကိုနမ္းေပးသည္ထိုသူကိုသူကျပန္ဖက္ထားသည္။

က်န္တစ္ေယာက္ကဗိုင္ဗေ၇တာ ျဖင့္ ထိုးေပးရင္းဖင္ေပါက္ေလးကိုယက္ေပးသည္။ နမ္းေနေသာသူ ကေမယုလြင္ေလးကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
"အား...အား...အားးး...အမေလး.သြားျပီ..မထိန္းႏိုင္ေတာ့့......ဘူး....မထိန္းႏိုင္ေတာ့့......ဘူး"
 ဟုဆိုကာပက္လက္ကေလးလန္က်သြားေလသည္။ေဘးမွလူႏွစ္ေယာက္ကေမယုလြင္ကိုမထိန္းေပးၾကေတာ့ အတားအဆီးမဲ့စြာေမြယာၾကီးေပၚသို႔ ပက္လက္လန္က်သြား ရွာေလသည္။ေမယုလြင္ေလး ျပီးသြားရွာျပီျဖစ္သည္။
ဗိုက္ဗေရတာၾကီးကေတာ့ အဖုတ္ေလးထဲမွာတုန္ယင္ကာ ေအာင္ပြဲခံလ်က္ရွိသည္။ ေကာင္မေလးကေတာ့ ပက္လက္ကေလး ႏွင့္ ေဟာဟဲ ေလးလိုက္ကာေမာေနရွာသည္။ ျပီးသြားေသာ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးမွာ ပိုလွလာသလိုပင္ထင္ရေလေတာ့သည္။ "မင္းရံႈးသြားျပီ...ငါတို႔

မင္းကိုအခြင့္အေရးေပးတယ္ေနာ္ ယုန္ျဖဴမေလး မင္းကိုက ငါတို႔ရဲ႕ ဘံုကၽြန္၊ဖာသည္မေလး ျဖစ္ခ်င္ရွာတာ.. မဟုတ္ဘူးလား..ဟား..ဟားး..ဟား..ဟားးးးး"
မ်က္ရည္ေလးမ်ား ေမယုလြင္ပါးျပင္ေပၚသို႔ ပူေႏြးစြာ က်ေရာက္လာသည္။အခုမွ အသိစိတ္ ျပန္၀င္လာသည္ ခုနင္ကဖာသည္မေလးလိုလူသံုးေယာက္၏ ႏို႔ဆြဲ၊ဖင္ရက္၊အဖုတ္ေလးကို ဗိုင္ဗေရတာျဖင့္ ရမၼက္ၾကီးစြာ ခံခဲ့မိေသာ သူ႔ကိုယ္သူ ေနာင္တရမိသည္။သူ႔ကိုယ္သူ

သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္မုန္းတီးမိသည္။အခုေတာ့ သူမရုန္းႏိုင္ေသာ အေမွာင္ထုထဲကို တိုးရေတာ့မယ္ မဟုတ္လား...........။

အခန္း(၁)ျပီး၏ ။


မူရင္း - မန္းဂ (အေတြးပင္လယ္ျပာ)