ေမြးစားသမီးသန္းသန္း

လက္ခံုေပၚေရာက္ေနေသာ လရည္ျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္မ်ားကို လွ်ာျဖင့္သိမ္းကာ ျမိဳခ်လုိက္သည္။ျပီးမွ အားမရသလို လီးကိုပါးစပ္ထဲရသေလာက္ သြင္းျပီးႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းလုပ္ခါ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်သည္။ ဒစ္ေပၚရုံ ထုတ္ခါ ဒစ္ၾကီးတစ္ခုလံုးကို လွ်ာျဖင့္သိမ္းသိမ္း လ်က္သည္။ျပန္လည္မာန္က်ေနေသာ လီးတေခ်ာင္းကို လက္ဖ်ားႏုႏုေလးျဖင့္ အဖိုးတန္ပစၥည္းတစ္ခုလိုတယုတယ ကိုင္ေနေသး၏။လီးထိပ္မွ လရည္တစ္စက္ ျဖတ္ခနဲထြက္လာေသးသျဖင့္ လွ်ာကိုထုတ္ျပီးလ်က္လိုက္ေသးသည္။ “မသန္း..ေတာ္ျပီေလ.၊ လရည္ျမိဳတာ မ၀ေသးဘူးလား၊ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ေဒါင္းေနျပီ၊” စိုင္းအိုင္ အေမးကို သန္းသန္းကတစ္ခစ္ခစ္ရယ္ကာ သေဘာက်ရင္း လီးတံတေလွ်ာက္ကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ေနရာမွ ႏွာေခါင္းျဖင့္ နမ္းရႈံ႕လိုက္သည္။
“ခစ္..ခစ္.အို..မ၀ပါဘူး..ပထမတစ္ခါပဲ အားရလိုက္တယ္၊ေနာက္ပိုင္းက နည္းနည္းလာတာကိုး၊” “မသန္းကလဲ လိုးလည္းမလိုးရပဲနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို သံုးခါေတာင္မႈတ္တာေတာ့လြန္တာေပါ့..မသန္းက မႈတ္ရတာအရမ္းၾကိဳက္တာပဲေနာ္..ကၽြမ္းလည္းကၽြမ္းတယ္” လီးကို ႏွာေခါင္းျဖင့္နမ္းရႈံ႕ေနေသာ သန္းသန္းက ေအာက္မွေနျပီးစိုင္းအိုင္ကို မ်က္လံုးလွန္ၾကည္႕ကာ ညွတုတုျပံဳးလိုက္သည္။ၾကမ္းေပၚထိုင္မိန္းမထိုင္ထိုင္ေနသျဖင့္ ပိုးေပ်ာ့ထမီမွာသူ႕တင္ပါးကိုၾကြားလြင့္ခါ ပံုက်ေနသည္။ရင္ဖံုးအက်ီလက္ရွည္ပန္းေရာင္ကို၀တ္ဆင္ထားျပီး ေခါင္းေပၚကဆံပင္ကိုထံုးထားကာ ရဲရဲေတာက္ေနေသာ နီလဲ့ေနေသာ ပတၱျမားဆံထိုးကို ထိုးထားသည္။မ်က္ႏွာကလဲ ကာလာေရာင္စံုျဖင့္ သူမပံုစံက ပြဲတက္လာသည္မွန္းသိသာလွသည္။စိုင္းအိုင္လီးကို သန္းသန္းစုပ္ေနသည္မွာ တိုက္ခန္းတစ္ခု အတြင္း ဧည္႕ခန္းရွိဆက္တီ ခံုေပၚျဖစ္သည္။ပတၱျမားလက္ေကာက္ကို ၀တ္ဆင္ထားေသာ လက္ကလီးကို ကိုင္၊ပတၱျမား လက္စြပ္၀တ္ထားေသာ တစ္ဖက္လက္က ေဂြးဥကိုအသာညွစ္ျပီး မိတ္ကပ္ဆိုင္ကျပင္ေပးလိုက္ ေသာ စိုလဲ့ေသာပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနီမ်ား ဆိုးထားေသာႏႈတ္ခမ္းက အနီေရာင္ဒစ္ဖ်ားကို ပြပ္သက္ေနသည္။ “ဟြင္း..ဒီပံုစံနဲ႕ဘယ္လို ခံမလဲ၊အခုေတာင္ စိုင္းကိုျပဳစုခ်င္လြန္းလို႕..အက်ီေၾကသြားရင္ ..အိမ္က ေယာက်္ားက ေမးမွာေပါ့စိုင္းကလဲ..” “ဆက္တီကိုလက္ေထာက္ ထမီကိုအသာခၽြတ္ျပီး ကုန္းရင္ရပါတယ္ဗ်ာ..၊သူ .မကုန္းခ်င္တိုင္း..မသန္းက နင္းျပီးစုပ္တာပဲ” “ခစ္.စိုင္းကလဲကေလးၾကေနတာပဲ..အတင္းပူစာေနတယ္၊ေနာက္လဲ လုပ္ရမွာပဲကို..ကၽြန္မကေတာ့ လီးစုပ္တာအၾကိဳက္ဆံုးပဲ… အလိုးမခံရခင္တဲက လီးစုပ္လာတာ..အခုေတာင္သံုးခါတည္းစုပ္ရတာ ဒီကနည္းေသးတယ္ေတာင္ထင္တာ.သိလား..ဟြင့္” လက္လႊတ္ေပးသျဖင့္ စုိင္းအိုင္စတိုင္ေဘာင္းဘီထဲသို႕သူ႕ညီငယ္ကို ျပန္ထည္႕ရင္းေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျပန္တပ္ ခါးပတ္ျပန္၀တ္လိုက္သည္။ဆက္တီထိုင္ခံုကို ထိုင္းရင္းခါးဆန္႕ကာ အက်ီ၊ေဘာင္းဘီကို ေသေသသပ္သပ္ ျဖစ္ေအာင္ လက္ႏွင့္သပ္သပ္ခ်ေနသည္။သန္းသန္းကေတာ့ ၾကမ္းျပင္မွ ထျပီးစိုင္းအိုင္ေဘးတြင္၀င္ထိုင္လိုက္ခါ စိုင္းအိုင္းေပါင္လံုးကိုလက္ျဖင့္ပြပ္ေနသည္။ “မသန္းကလဲေျပာေတာ့မယ္..အပ်ဳိရည္မပ်က္ေသးဘူး.မႈတ္တာကအရင္လုပ္တာလား..ဟဲ..ဟဲ” သန္းသန္းကမ်က္ေတာင္တုေၾကာင့္ညဳိ႕ေနေသာသူ႕မ်က္လံုးကိုေထာင့္ကပ္ကာ မ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးရင္း “အင္းေလ..ဘာျဖစ္လဲ..ကၽြန္မအပ်ဳိျဖစ္ကတည္းက ဦးေလးကမႈတ္ခိုင္းတာ..သူ႕အိမ္မွာေနရေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕လုပ္ေပးရင္း …အက်င့္ျဖစ္သြားတာ..ေနာက္ေတာ့အလိုးမခံရလဲ မႈတ္ေပးရရင္ ကၽြန္မကေတာ့ ပီးသြားတာပဲ” “ဦးေလးကအရင္းလား…” “၀မ္းကြဲပါ..သူကမိန္းမရႈပ္တယ္ေလ..သူ႕မိန္းမကလည္းသူ႕ကိုအရမ္းေၾကာက္တာ..၊ကၽြန္မ.ငယ္ငယ္ကဆို အခန္းထဲကေန ..ေဒၚေဒၚ့ကို ရုိက္တဲ့အသံကိုၾကားၾကားေနရတယ္၊သူ႕အိမ္မွာ ေနရတာငရဲေရာက္ေနသလိုပဲ” “မသန္းငယ္ငယ္တံုးက ေတာ္ေတာ္ခံစားရမွာပဲေနာ္” သန္းသန္းလက္ေမာင္းကိုလက္ျဖင့္ဖက္လိုက္ျပီး သန္းသန္းေခါင္းကိုသူ႕ပခံုးေပၚစိုင္းအိုင္မွီေစလိုက္သည္။ သန္းသန္းကလည္းရင္ဖြင့္ရမယ့္သူအနားရွိေနသျဖင့္ သူမငယ္စဥ္ကအေၾကာင္းကိုစိုင္းအိုင္ကိုေျပာျပသည္။ “စိုင္းရယ္..ကၽြန္မငယ္ငယ္တည္းကမိဘေတြမရွိၾကေတာ့..အမ်ဳိးေတြကတလွည္႕ဆီလိုက္ေနရတယ္၊ အမ်ိဳးေတြကလည္းမတက္သာလို႕သာေခၚထားရေတာ့..ကၽြန္မကိုဟိုလူ႕ဆီပို႕၊ဒီလူ႕ဆီပို႕နဲ႕ေပါ့၊ တခ်ိဳ႕ကလည္းေခၚထားခ်င္ေပမယ့္..ဆင္းကလည္းဆင္းရဲ..ကေလးကလည္းမ်ားဆိုေတာ့..မေခၚထားႏုိင္ ခ်မ္းသာတဲ့အမ်ဳိးေတြကလည္း..မေခၚခ်င္.၊ဒီလိုနဲ႕ ဟိုလူ႕အိမ္မွာတစ္ႏွစ္ေနလိုက္ ဒီလူ႕အိမ္မွာခဏေနလိုက္ နဲ႕ အရြယ္ေရာက္တဲ့အထိပါပဲ..ေက်ာင္းေတာင္မွေကာင္းေကာင္းမတက္ခဲ့ရပါဘူး၊တစ္ခါတေလ အိမ္တအိမ္ မွာေလးငါးရက္ေနျပီး ကၽြန္မကို ေနာက္တစ္အိမ္ကို ပို႕လိုက္တာပဲ..ဘယ္အမ်ိဳးအိမ္လား..တစ္စိမ္းအိမ္လား ေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး….စိုင္းရယ္..အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ပိုေတာင္ဆိုးေသး…ဘယ္သူမွလက္မခံခ်င္ေတာ့ ဘူး…တစ္ခါတေလ..အိမ္တအိမ္ကိုလိုက္ပို႕ ..ဟိုးအေ၀းၾကီး လမ္းေလွ်ာက္ ေရာက္ျပီဆိုရင္ အဲဒီအိမ္က လက္မခံရင္ ကၽြန္မကိုအုပ္ထိန္းတဲ့သူက ဆူေအာင့္ျပီးသူ႕အိမ္ကိုျပန္ေခၚ ဗိုက္ကလဲဆာ..ဘာမွလဲမေကၽြးဘူး တစ္လမ္းလံုး ဗိုက္ေခါက္ဆြဲလိမ္လိုက္ ေခါင္းေခါက္လိုက္နဲ႕ ကၽြန္မမွာ အိမ္ေရာက္တဲ့အထိကိုယ့္အထုပ္ကိုယ္ ဆြဲျပီးလိုက္ရတာ..အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႕အရုိက္ခံရ..ေနာက္တစ္အိမ္ေရာက္လည္း..အရုိက္ခံရနဲ႕.. အရြယ္ေရာက္တဲ့အထိပါပဲစိုင္းရယ္..” “မသန္းဘ၀..ကေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲေနာ္..ေနာက္ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္ေသးလဲ” “ဟင္း…..ကၽြန္မ.အပ်ဳိအရြယ္ေရာက္ေတာ့..ကၽြန္မကို အုပ္ထိန္းတဲ့သူက ကၽြန္မဦးေလးဆိုတဲ့သူဆီလိုက္ပို႕ တယ္ေလ..ကၽြန္မမွာ အ၀တ္ထုပ္ေလးကိုင္ျပီး သူ႕အိမ္ေပၚတက္တာတာနဲ႕ဆုေတာင္းလိုက္ရတာ ကၽြန္မကို.ေခၚပါေစဆိုျပီး..ႏုိ႕မို႕ဆိုျပန္ရင္အရုိက္ခံရမွာေလ..သူတို႕လူၾကီးႏွစ္ေယာက္စကားေျပာၾကပီး ကၽြန္မကို ဦးေလးက အနားေခၚျပီး စူးစူးရဲရဲကိုၾကည္႕တာ ၊ေနာက္လွည္႕ျပစမ္းဆိုေတာ့ေနာက္လွည္႕ျပရေသး တယ္…၊ေက်ာခိုင္းျပီးလမ္းေလွ်ာက္ျပစမ္းဆိုေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ျပရတာေပါ့၊ ေနာက္သူကလက္ခံလိုက္ျပီဆို ေတာ့ ၀မ္းသာလိုက္တာ..ကၽြန္မကိုအရင္အုပ္ထိန္းတဲ့အေဒၚၾကီးျပန္သြားေတာ့မွ ကၽြန္မကိုေကာင္းေကာင္း ဆက္ဆံေတာ့ဒါပဲ..အဲဒီေန႕ကစျပီး ကၽြန္မဘ၀တဆစ္ခ်ဳိးတာပဲ..ရွင္” သန္းသန္း ဦးေလးဆိုသူအိမ္ကို စေရာက္ကတည္းက အရင္အိမ္မ်ားလို အိမ္အလုပ္ကိုေအာက္ေျခသိမ္းအကုန္လုပ္ပါသည္။ဒါေပမယ့္ ထုိအိမ္ေရာက္ကတည္းက သန္းသန္းေန႕စဥ္ ငိုေၾကြးေနရေတာ့သည္။အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္..ဦးေလးလုပ္သူ ဦးျမင့္ေ၀မွာ သူမကိုအေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာ ရုိက္ႏွက္တက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။သူမမွာ ဘယ္သို႕ပင္ အေကာင္းလုပ္ေစခါမူ ဦးျမင့္ေ၀၏လက္၀ါးၾကမ္းၾကီးမ်ားျဖင့္ တင္ပါးႏွင့္ေက်ာျပင္ကို တစ္ေန႕သံုးေလးၾကိမ္ ေလာက္အေဆာ္ခံရတက္သည္။ကံမေကာင္းလ်င္ တံမ်က္စည္းရုိးႏွင့္ ေျခသလံုးကို မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်လာသည္အထိ ရုိက္တက္သည္။သို႕ေသာ္ သန္းသန္းကံေကာင္းသည္က ဦးျမင့္ေ၀မွာ သူမကိုေက်ာင္းထားေပးသည္။အစားအေသာက္လဲ ေကာင္းမြန္စြာေကၽြးသည္။မုန္႕ဖိုးကိုလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပးတက္သည္။သန္းသန္းမွာ ဘယ္ေလာက္ရိုက္ရုိက္ ဒီအိမ္မွာအသားက်လာသည္။ဦးျမင့္ေ၀ သူမကိုေနာက္အိမ္ကို ပိ႕ု ႕႕႕မွာေတာင္စိုးရိမ္လာမိသည္။ ဦးျမင့္ေ၀တြင္ သူ႕မိန္းမ ထားေ၀ရွိေသာ္လည္း တစ္ခါတရံ တစ္ပတ္ဆယ္ရက္ ေပ်ာက္ေနတက္သည္။ေဒၚထားေ၀ေျပာျပသေလာက္ဆိုလွ်င္ ဦးျမင့္ေ၀ တြင္အငယ္ေႏွာင္းလို မိန္းမ သံုးေလးေယာက္ရွိေၾကာင္းသန္းသန္းအေနၾကာလာေတာ့သိလိုက္ရသည္။ သန္းသန္းထိုအိမ္တြင္ မွာပဲဆယ္တန္းေအာင္ျပီး ဦးျမင့္ေ၀က ေက်ာင္းတက္ အလုပ္လုပ္ရမည္ဆိုသျဖင့္ အေ၀းသင္ ေလွ်ာက္ျပီးစာရင္းကိုင္သင္တန္းကိုလဲတက္ေရာက္လ်က္ရွိသည္။ ေဒၚထားေ၀မွာ ဦးျမင့္ေ၀ကိုဘုရားတစ္ဆူကဲ့သို႕ခ်စ္ခင္၊ေၾကာက္ရြံ႕ေသာ ရုိးရုိးၾကီး အညာသူမိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ဦးျမင့္ေ၀ ေသဆိုေသ ၊ရွင္ဆုိရွင္ ဆိုရမေလာက္ ဦးျမင့္ေ၀စကားကို ေျမ၀ယ္မက်နားေထာင္တက္သူျဖစ္၏။ေဒၚထားေ၀မွာ သန္းသန္းကိုအိမ္တြင္ထားသည္႕ကိစၥကိုလည္း ဦးျမင့္ေ၀သေဘာတစ္ခုထဲျဖင့္လက္ခံထားသည္။ ေဒၚထားေ၀မွာ အသားခပ္ညိဳညိဳ ဖင္ထြား ရင္ၾကီး အညာသူျဖစ္သျဖင့္ ဦးျမင့္ေ၀၏ ပြဲတက္မယားၾကီး ရာထူးရေနျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သန္းသန္းနားလည္လာသည္။ဦးျမင့္ေ၀ ေဒၚထားေ၀ကို လက္ထပ္ထားျခင္းမွာ သူ႕စကားကိုေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္တက္ေသာအက်င့္ေကာင္းကိုပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း အရက္ကေလးေထြလာလွ်င္ သူ႕မိန္းမကိုဖက္ျပီး စစ ေနတက္သည္။သန္းသန္းမွာ အရြယ္ေရာက္လာျပီျဖစ္ေသာ္လည္းေလာက သဘာ၀ကိုနားမလည္ေသးေသာ ထိုအခ်ိန္က သိုးျဖဴမေလးတစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ “ျဗန္း” ဦးျမင့္ေ၀၏လက္၀ါးၾကမ္းၾကီးက သန္းသန္းဖင္ေပၚသို႕ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းေရာက္ရွိလာသည္။စားပြဲေပၚလက္ဖေနာင့္ကိုတင္ခါ ဖင္ကိုေနာက္သို႕တက္ႏိုင္သမွ်ေကာက္ ထားလိုက္သည္။အသံၾကားလိုက္ရေသာ္လည္း ဖင္သားတစ္ခုလံုးကနာက်င္မႈကို စစခ်င္း မခံစားရ၊ေနာက္ပိုင္းမွ တျဖည္းျဖည္း တင္းခံလာခါဖင္ႏွစ္ျခမ္းလံုးနာက်င္လာသည္။ သို႕ေသာ္သန္းသန္းမွာ ဒီပံုစံကို လံုး၀မေျပာင္းရဲ၊ ဦးျမင့္ေ၀ကေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ကို အသာမျပီး သန္းသန္းပံုစံကို ေကာ္ဖီႏွင့္အတူအရသာခံေနသည္။မနက္ေျခာက္နာရီေလာက္ ေဒၚထားေ၀ ေစ်းသြားလွ်င္ ဦးျမင့္ေ၀၏ သန္းသန္းအေပၚ မနက္ပိုင္းရုိက္ႏွက္ခ်က္ျဖစ္သည္။သန္းသန္း၏ လံုး၀ျပင္မရေသာ ျပစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ထိုသို႕မနက္တိုင္းရုိက္ႏွက္ခံရျခင္း ျဖစ္သည္။ အျပစ္က ရွင္းပါသည္။ အရြယ္ေရာက္လာကတည္းက သန္းသန္းအျပစ္ၾကီးစျဖစ္ ပါသည္။ဦးျမင့္ေ၀ ေျပာေသာသန္းသန္း၏အျပစ္ၾကီး မွာ သူမဖင္မွာ လိုသည္ထက္ ေကာက္ျပီး၊ ခါလို႕ျဖစ္သည္တဲ့။ သန္းသန္းမွာ ဘယ္လိုပင္ၾကိဳးပမ္းေသာ္လည္း ဦးျမင့္ေ၀ လက္ဆကို ဖင္ကေတာင္းဆိုေနသလို ပိုလို႕ေတာင္ၾကီးလာ၊ေကာက္လာ ေနသည္။ ယခုမနက္က ပိုျပီးအျပစ္ၾကီးသြားသည္။ဘာေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိပ္ယာထေနာက္က်သျဖင့္ ကမန္းကတန္းျပင္ဆင္လိုက္ရာ ဆာစပိုင္ဒါ၀တ္ရန္ေမ့လာသည္။ ဦးျမင့္ေ၀ ကို ေကာ္ဖီျပင္ေပးရင္း ထံုးစံအရ ဦးျမင့္ေ၀က သူမကိုလွည္႕ခိုင္းျပီး ဖင္ကိုရုိက္မလို႕ လုပ္ခ်ိန္မွာ ဆာစပိုင္ဒါ မ၀တ္ထားေၾကာင္းသိသြားျပီး သူမကိုဒါဏ္ေပးလို႕ စလိုက္တာျဖစ္ေၾကာင္း သန္းသန္းအရုိက္ခံရင္းသိလိုက္ရသည္။ (အိပ္ခ်င္လို႔..ေနာက္ရက္ဆက္မယ္ဂ်ာ) I'm ......back။ရုိက္သာရုိက္လိုက္ရသည္။ဦးျမင့္ေ၀ စိတ္ထဲတြင္လက္ဖ၀ါးကိုသန္းသန္းဖင္ေပၚမွမခြာခ်င္ေအာင္ ရုိက္ရင္းနဲ႔သိလိုက္ရသည္။သန္းသန္းကို ဖင္ေတာင့္မွန္းသိေသာ္လည္း ဒီေန႔မွ အတြင္းခံမ၀တ္ လားလို႔လား မသိ၊အင္မတန္အေတြ႕ေကာင္းေနသည္။ ဦးျမင့္ေ၀ ပုဆိုးေအာက္ကလီးကလည္း ဒီေန႔မွ ခံတြင္းေတာင္းေနသည္။ မတ္ေတာင္ေနတာမ်ား သစ္ငုတ္ကိုေထာင္ထားသလားမွတ္ရ ေအာင္ မာတင္းလို႔ေနသည္။အခ်ိန္ျပည္႔ကိုယ့္မ်က္စိ ေအာက္မွာရွိေနလို႔လားမသိ အရင္တုန္းက ဦးျမင့္ေ၀ သန္းသန္းကိုႏွိပ္စက္ခဲ့တာေတြက က်ားသဘာ၀ ရုိက္ခ်င္ႏွက္ခ်င္စိတ္ကိုထြက္ေပါက္ ေပးနည္းတစ္မ်ဳိးလို ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီမနက္မွ ထူးထူးျခားျခား သန္းသန္းဖင္ကိုရုိက္လိုက္ျပီးမွ စိတ္ကရုိက္ခ်င္တာထက္ ကိုင္ခ်င္တာကပိုမ်ားလာသည္။ေကာ္ဖီခြက္ကို အသာခ်ရင္း သူဖင္ရုိက္တာကိုခံဖို႕ေကာ့ေပးထားေသာ သန္းသန္းဖင္လံုးကိုအရသာခံၾကည္႕ေနသည္။ “မိသန္း” “ရွင္” မ်က္လံုးေလး၀ိုင္း၀ိုင္းႏွင့္ သန္းသန္း ဦးျမင့္ေ၀ ေခၚသည္ကိုလွည္႔ထူးလိုက္သည္။တစ္ခ်က္အရုိက္ခံလိုက္ရကတည္းက ဖင္တစ္ခုလံုး ပူတင္းလာျပီး နာလာသျဖင့္ မ်က္ရည္ကလည္း၀ိုင္းေနသည္။ “သြားစမ္း..နင့္ကိုရုိက္ေနက် တုတ္ကိုယူလာခဲ့” သန္းသန္းစိတ္ထဲ တုန္ခနဲေတာင္ျဖစ္သြားျပီး မ်က္ရည္ကေပါက္ေပါက္ က်လာသည္။သူမကို ဦးျမင့္ေ၀ လက္ျဖင့္သာအမ်ားဆံုးရုိက္ေလ့ရွိသည္။တုတ္ျဖင့္မရုိက္တာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၾကာေနျပီ၊အခုေတာ့ ဖင္သားတစ္ခုလံုးနာေနမွ တုတ္နဲ႔ထပ္အရုိက္ခံရမယ္ဆိုေတာ့ ေတြးရင္းနဲ႔ေတာင္ဒူးတုန္လာသည္။ဒါေပမယ့္ ဦးျမင့္ေ၀ အမိန္႔ကို သန္းသန္းလြန္ဆန္ႏုိင္စြမ္းမရွိပါ။သူေျပာသည္႔အတိုင္း မီးဖိုေခ်ာင္ ေထာင့္တြင္ေထာင္ ထားေသာၾကိမ္လံုးကိုယူေပးလိုက္သည္။ ဦးျမင့္ေ၀လက္ထဲကို ၾကိမ္လံုးထည္႔ေပးျပီး ေနာက္နည္းနည္းဆုတ္ျပီးရပ္ေနလိုက္သည္။ “မိသန္း နင္ဒီတုတ္နဲ႔ရုိက္တာခံမလား၊ ငါ့တုတ္ကို စုပ္မလား ” ဦးျမင့္ေ၀မတ္တပ္ရပ္လိုက္ျပီး ပုဆိုးျဖည္ျပလိုက္သည္၊ မည္းနက္ကာ အေၾကာမ်ားေဖာင္းတက္ေနေသာလီးကို အေမႊးေကာက္ေကာက္မ်ားၾကားမွ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျမင္လိုက္ရသည္ႏွင့္သန္းသန္း မွာ အညႈိ႕ခံလိုက္ရသလို မ်က္လံုးမ်ားက ဦးျမင့္ေ၀ေအာက္ပိုင္းကို ဆံြ႕အစြာ ေငးေမာေနမိသည္။ “ေျပာေလ နင္ ဘယ္တုတ္ၾကဳိက္လဲ ...ရႊမ္း..” ဦးျမင့္ေ၀က ေျပာေျပာဆိုဆို လက္ထဲရွိၾကိမ္လံုးကို ေလထဲသို႔ေ၀ွ႔ရမ္းလိုက္သည္။ႀကိမ္လံုးသံေၾကာင့္သန္းသန္း ၏ေတြေ၀ေနေသာစိတ္မွာ ဦးတည္ရာတစ္ခုစီသို႔ စိတ္ရွိေတာ့သည္။ပုဆိုးခၽြတ္ခ်ထားေသာ ဦးျမင့္ေ၀ ေအာက္ကိုဒူးတုတ္ခ်ရင္း ဦးျမင့္ေ၀ေပါင္ကိုလက္ေဖါင္းေဖါင္းျဖင့္ လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ “ဦး တုတ္ကိုစုပ္ပါ့မယ္..ရွင္..မရုိက္ပါနဲ႔..ဟင့္..ဟင့္..ေၾကာက္လို႔ပါ...ဦးရယ္..သမီးကိုမရုိက္ပါနဲ႔ေနာ္..ဦးတုတ္ကိုပဲ ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ေပးပါ့မယ္..ဟင့္..ဟင့္...” “ေအး...ေကာင္းေကာင္းစုပ္ေပးစမ္း..ေနာက္ဆို ငါ့လီးကို နင္ေကာင္းေကာင္းစုပ္ေပးရင္ နင့္ကို..ငါမရုိက္ေတာ့ဘူး..” “ဟင့္..ဟင့္..တ..ကယ္.ေျပာတာလား..ဦး..သမီးကို..တကယ္..မရုိက္ေတာ့ဘူးေနာ္...စုပ္မယ္..စုပ္မယ္..ဦးေသးေပါက္ရင္ေတာင္ စုပ္ေပးပါ့မယ္..ဦးရယ္..သမီးကိုမရုိက္ပါနဲ႔..ေနာ္” “ေအး...မိသန္းနင္လိမၼာတယ္..လာ ဦးလီးကိုစုပ္...သမီးကို..လရည္အမ်ားၾကီး ေကၽြးမယ္..အင္း..ဟုတ္တယ္” ဦးျမင့္ေ၀ သန္းသန္းေခါင္းကိုကိုင္ျပီး သူ႔လီးကို သန္းသန္း၏ဟထားေသာႏႈတ္ခမ္းေပါက္ထဲသို႔အသာထိုးသြင္းျပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ သန္းသန္းပါးစပ္ကိုလိုးေနေတာ့သည္။သန္းသန္း လည္း သူမ ပါးစပ္ေပါက္ထဲရွိ ၀င္ေနသမွ်လထစ္ကို အထဲမွ လွ်ာျဖင့္သိမ္းသိမ္းျပီးလ်က္ေပးေနသည္။အစပိုင္း သန္းသန္းမည္သို႔လုပ္ရမည္ကိုမသိေပမယ့္ ပါးစပ္ထဲလီးတစ္ေခ်ာင္းလံုး တိုး၀င္လႈပ္ရွားေန မႈေၾကာင့္ မ သဘာ၀ လုပ္ေပးေနရင္း လက္ျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းအျပင္ေရာက္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းကိုဂြင္းတိုက္ေပးတက္လာသည္။ေနာက္ပိုင္း ဦးျမင့္ေ၀ ခါးကိုလႈပ္စရာမလိုေတာ့ပဲ သန္းသန္းေခါင္းကသာ ဦးျမင့္ေ၀ ေပါင္ၾကားထဲမွာသာ တစ္လႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ “မိသန္း..ေကာင္း..တယ္..ေတာက္...စုပ္စုပ္...ေအး..ေကာင္မ..စုပ္စမ္း....ငါ့လရည္ေတြအကုန္ထြက္ေအာင္စုပ္စမ္း...ေတာ္တယ္..ေနာက္ဆို နင့္ပါးစပ္ထဲ ေသးပါေပါက္ထည္႔ေပးမယ္...စုပ္...အား...” ေျပာဆိုညည္းညႈေနရင္း ဦးျမင့္ေ၀ လီးမွလရည္ ျပစ္ျပစ္မ်ား သန္းသန္းပါးစပ္ထဲသို႔ ပန္းထြက္ကုန္သည္။လရည္ထြက္ထြက္ခ်င္း..ဦးျမင့္ေ၀က သန္းသန္း ေခါင္းကိုေနာက္သို႔တြန္းျပီး လီးကိုကိုင္ခါ သန္းသန္းမ်က္ႏွာႏွင့္ ပါးျပင္ေပၚသို႔သာ ပန္းထုတ္ေနလိုက္သည္။ျပစ္ႏွစ္ေနေသာ လရည္မ်ားက သန္းသန္းႏႈတ္ခမ္းမွာႏွင့္ မ်က္ႏွာအႏွံ႕စီးက်သြားသည္။မ်က္လံုးကိုအသာေမွးျပီး ဦးျမင့္ေ၀ လုပ္ကိုင္သမွ်ကို ေခါင္းေလးေမာ့ကာ သန္းသန္းျငိမ္ခံေနလိုက္သည္။ “ဟင္..ကိုျမင့္..ဘာျဖစ္ေနတာလဲ....” ထိုအခ်ိန္ ေဒၚထားေ၀၏အသံကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ၾကားလိုက္ရသည္။ထိုအခ်ိန္ ေဒၚထားေ၀၏အသံကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ၾကားလိုက္ရသည္။ ေဒၚထားေ၀ ျမင္လိုက္ရသည္က သူ႔လင္ေတာ္ေမာင္ ဦးျမင့္ေ၀သည္ပုဆိုးမရွိပဲ လရည္မ်ားကိုသူ႔အိမ္တြင္ခိုင္းေသာေကာင္မေလးမ်က္ႏွာေပၚသို႔ လီးေခ်ာင္းကိုကိုင္ျပီး ပန္းထုတ္ေနသည္ကိုထိတ္လန္႔ဖြယ္ေတြ႕လိုက္ရသည္။မိသန္းက လည္းမ်က္လံုးေလးေမွးျပီး အရသာခံေနပံုႏွင့္ ေဒၚထားေ၀စိတ္ထဲ မနာလိုစိတ္က တဖြားဖြား၀င္လာေတာ့သည္။ေဒၚထားေ၀အသံေၾကာင့္ သန္းသန္းမွာ ျပာျပာသလဲျဖစ္သြားျပီး အထိတ္ထိတ္အလန္႔လန္႔ျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္ခါ မ်က္လံုးအေၾကာင္သားျဖင့္ ေဒၚထားေ၀ကို ေငးေမာၾကည္႔ေနမိသည္။ပါးစပ္ကေတာ့ ေျပာစရာစကားလံုးရွာမရသလို ႏႈတ္ခမ္းတလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ဦးျမင့္ေ၀ကေတာ့ ေဒၚထားေ၀ကို ႏိုင္ေနၾကမို႔ တစ္ခ်က္ေခါင္းငဲ့ၾကည္႔ယံုမွအပ သိပ္အေရးမစိုက္လွပဲ ပုဆိုးကိုအသာေကာက္၀တ္ေနသည္။ “ကိုျမင့္...ကၽြန္မကိုရွိေသးတယ္လို႔ေအာက္ေမ့ေသးလား..ဟင္..အမေလးျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာ..အရွက္မရွိ.မနက္ေစာေစာကို..ေျပာပါအံုး..ကိုျမင့္..ကၽြန္မကို..ေသေအာင္သတ္ေနတာလား..” “ဟာ..ကြာ..စကားမ်ားလိုက္တာ..ငါဘာလုပ္ေနလို႔လဲ..” “ဟင္..ဘာလုပ္ေနတာလဲ..ဟတ္လား..ရွင့္...မိန္းမတစ္ေယာက္လံုး အိမ္ေပၚမွာရွိေနတာေတာင္မွ..အိမ္ကခိုင္းတဲ့ေကာင္မကို မႈတ္ခိုင္းေနတာ...ကၽြန္မကိုေစာ္ကားေနတာလား..” “မင္းကြာ..အေရးမပါတာေတြလာေျပာေနတယ္...ငါ.ဘာသာ.ဘာလုပ္လုပ္နင့္ဆီငါက အရင္ခြင့္ေတာင္းရအံုးမွာလား...ဟင္...ေတာက္..ငါ့ကိုစိတ္တိုေနေအာင္လုပ္တာလား..ထားေ၀” ဦးျမင့္ေ၀က ေျပာေျပာဆိုဆိုသူ႔မိန္းမ ေဒၚထားေ၀လက္ေမာင္းကိုဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။အသားနာသြားသျဖင့္ ေဒၚထားေ၀စိတ္ထဲ မနာလိုစိတ္၊ရန္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ ကေပ်ာက္သြားျပီး ဦးျမင့္ေ၀ကို ေၾကာက္ေနၾကစိတ္ကျပန္လည္စိုးမိုးလာသည္။အစက မိန္းမသားပီပီ တစ္သက္လံုးေမာ္မၾကည္႔ရဲေသာ ေယာက်္ားကိုရန္ေတြ႔မိေသာ္လည္း လက္ေမာင္းနာလိုက္သည္ႏွင့္ပံုမွန္ စိတ္ဆီသို႔ျပန္ေရာက္သြားသလို ဦးျမင့္ေ၀ကုိ လန္႔ျပီးေမာ္ၾကည္႔မိသည္။ဦးျမင့္ေ၀၏ ရုိက္ႏွက္တက္ေသာ အက်င့္ကိုလည္းမိမိကိုယ္တ္ိုင္ခံစားဖူးသျဖင့္ ကိုယ့္အေျခေနကို ကုိယ္နားလည္သြားသည္။ “ဟင္..ေျပာေလ..ဘာငါ့ကို ေၾကာင္ျပီးၾကည္႔ေနတာလည္း..ဟာကြာ...ျဖန္း...” ေဒၚထားေ၀ ပါးကိုျဖတ္ရုိက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ေခါင္းလည္သြားျပီး ၾကမ္းေပၚသို႔ ပံုက်သြားသည္။ဦးျမင့္ေ၀က ရုိက္ရတာမ၀ေသးသည္႔အလား ေဒၚထားေ၀ဖင္ကိုျဖတ္ကန္သည္။ “ေဖာင္း...” အသံက ဟိန္းထြက္လာျပီးေဒၚထားေ၀ခမ်ာ..ၾကမ္းေပၚသို႔သံုးေလးပတ္လိမ့္သြားသည္။ေနာက္ ဦးျမင့္ေ၀ကေဒၚထားေ၀ ကိုယ္ေပၚတက္ခြျပီး ပါးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္ရုိက္ေတာ့သည္။ “ျဖန္း..ျဖန္း..ျဖန္း...ျဖန္း...ျဖန္း.... မွတ္ပါလား..ေနာက္လင္ကို ခံေျပာအံုးမလား..ေျပာစမ္း..” “ေၾကာက္ပါျပီ..ကိုျမင့္ရယ္..ဟီး..ဟီး..ကၽြန္မရွိၾကီးခိုးပါတယ္..ေနာက္မေျပာေတာ့ပါဘူး... ဟီး..” “ဘာ ခုမွေၾကာက္ပါျပီလဲ..ေကာင္မ နင့္မွတ္ေလာက္ေအာင္ဆံုးမရမယ္...ကဲ..ျဖန္း..ျဖန္း..ျဖန္း..ျဖန္း......” ဦးျမင့္ေ၀၏ လက္၀ါးက ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေဒၚထားေ၀မ်က္ႏွာေပၚသို႔အဆက္မျပတ္က်လာသည္။ ေဒၚထားေ၀ခင္မ်ာ ..ဦးျမင့္ေ၀လက္မ်က္ႏွာေပၚမက်ေအာင္တက္မမွ်ကာကြယ္ရင္း ဆံပင္ဖြာလံၾကဲခါအက်ီၾကယ္သီးမ်ားက ျပဳတ္ထြက္ကုန္သည္။ထမီအထက္ဆင္ကလည္း ေလ်ာ့ရဲလာျပီးထမီက ေျပလာသည္။ထိုအခ်ိန္ ဦးျမင့္ေ၀ ေဒၚထားေ၀ကိုယ္ေပၚခြထားသည္ကိုေျဖလိုက္ရင္း မတ္တတ္ရပ္လိုက္သည္။ထခါနီးဖင္ကို ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ပိတ္ကန္ခံလိုက္ရေသးသည္။ “ထစမ္း..ထားေ၀ ” ဦးျမင့္ေ၀ ေငါက္လိုက္သည္ႏွင့္ တရႈတ္ရႈတ္ငိုေနေသာ ေဒၚထားေ၀ခမ်ာ.အထက္ဆင္စကို စံုကိုင္ ျပီးအားတင္းကာထရပ္လိုက္သည္။ “နင္က ..ငါ့လရည္ေတြသူမ်ားေပးတာမၾကိဳက္ဘူးဆို ေတာ့နင့္ပဲေကၽြးရေတာ့မွာေပါ့...သြား..မိသန္းမ်က္ႏွာေပၚကငါ့လရည္ေတြကုန္ေအာင္ လွ်ာနဲ႔သြားရက္စမ္း....ေျဖာင္း..” ေျပာေျပာဆိုဆို ေဒၚထားေ၀ဖင္ကိုလက္ႏွင့္အားျပင္းျပင္း ပိတ္ရုိက္လိုက္ျပီး သန္းသန္းဆီတြန္းလႊတ္လိုက္သည္။ေၾကာင္ျပီး ဦးျမင့္ေ၀ လုပ္ေနသမွ်ေငးၾကည္႔ေနေသာ သန္းသန္းလည္း သူ႔ေရွ႕တည္႔တည္႔ေရာက္လာေသာေဒၚထားေ၀ေၾကာင့္သတိျပန္၀င္လာသည္။ေဒၚထားေ၀က သန္းသန္းထက္လူေကာင္ထြားျပီးအရပ္ျမင့္သျဖင့္ သန္းသန္းအေပၚမိုးေနသည္။ “မိသန္း..နင့္အန္တီထမီကို ခၽြတ္ေပးလိုက္” ဦးျမင့္ေ၀ ေျပာလိုက္သျဖင့္သန္းသန္းခမ်ာ ေဒၚထားေ၀ကိုမၾကည္႔ရဲၾကည္႔ရဲ ၾကည္႔လိုက္ျပီး လက္က စုကိုင္ထားေသာေဒၚထားေ၀ထမီဆီသို႔လွမ္းလိုက္သည္။ေဒၚထားေ၀မွာလည္း သန္းသန္းလက္သူ႔ထမီကို စခၽြတ္ကတည္းကဘာလုပ္ရမည္မွန္းမသိပဲ ေယာင္ျပီးလႊတ္ေပးလိုက္သည္။ညိဳညက္ျပီး ေျပာင္တင္းေနေသာ ေဒၚထားေ၀၏ ဖင္လံုးအိုးမွာ ထယ္၀ါစြာေပၚထြက္လာသည္။ “ထားေ၀..ဘာလုပ္ေနတာလဲ..မိသန္းမ်က္ႏွာေပၚက ငါ့လရည္ေတြကိုလ်က္ေလ..ထပ္နာခ်င္လို႔လား” ဦးျမင့္ေ၀ ေငါက္လိုက္သံေၾကာင့္ေဒၚထားေ၀ လွ်ာကိုအျပားလိုက္ထုတ္ျပီး သန္းသန္းႏွာေခါင္းနားရွိ ျဖဴျဖဴျပစ္ျပစ္ လရည္အခ်ဳိ႕ကိုလ်က္ရန္အားထုတ္လိုက္သည္။ “မိသန္း..နင့္လက္ကိုသံုးျပီး ထားေ၀ေစာက္ပတ္ကို လက္ႏႈိက္ျပီးပြတ္ေပးလိုက္.သူနင့္မ်က္ႏွာေပၚကလရည္အားလံုးကုန္သြားတာနဲ႔သူျပီးသြားတာ ..ငါျမင္ခ်င္တယ္.သူမျပီးလို႔ကေတာ့..ၾကိမ္လံုးစာမိျပီသာမွတ္” ဦးျမင့္ေ၀၏ျခိမ္းေျခာက္သံေၾကာင့္ သန္းသန္းသူ႔လက္ကို ေဒၚထားေ၀ေစာက္ေခါင္းေပါက္ဆီသို႔ ထိုးႏႈိက္ခါသြက္သြက္ေလးလႈပ္ရွားလိုက္သည္။ေဒၚထားေ၀ကလည္း လွ်ာကိုအျပားလိုက္သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက်လာေသာအခါ သူမႏွာေခါင္းနားက လရည္အခ်ဳိ႕ကေဒၚထားေ၀၏လွ်ာေပၚ ၀ဲခိုကာ ပါသြားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။သံုးေလးခ်က္ လ်က္လိုက္သည္ႏွင့္ ကုန္သြားေတာ့မည္႔လရည္ေၾကာင့္ သန္းသန္းေနာက္တစ္ၾကိမ္ ေဒၚထားေ၀လွ်ာ ကသူမ မ်က္ႏွာနားကပ္လာသည္ႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္လွမ္း စုပ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ “အင့္..အင္း...အင္း...ျပြတ္..” ေဒၚထားေ၀လည္း မထင္မွတ္ပဲ သန္းသန္းႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း ေတ့စုပ္မိၾကသည္၊လွ်ာျခင္းလည္း ပြတ္တိုက္မိကုန္သည္။ ႏူးညံ႕လြန္းေသာအေတြ႕ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သားထုိအေတြ႕ေပၚ သာယာသြားၾကသည္။ေဒၚထားေ၀က သူ႕လက္ကို သန္းသန္းေက်ာကို ေပြ႕ဖက္လိုက္ရင္းသန္းသန္းလွ်ာကိုဆြဲစုပ္ေနေတာ့သည္။သန္းသန္းကေတာ့ ဦးျမင့္ေ၀မွာထားသည္႔အတိုင္း ေဒၚထားေ၀ႏွင့္နမ္းစုပ္ေနရင္း ေဒၚထားေ၀ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းထဲလက္ေခ်ာင္းကို ထိုးထည္႔ရင္းခပ္စိပ္စိပ္ ေလးပြတ္ေပးေန၏။ ႏွစ္ေယာက္သားနမ္းရႈပ္ေနသည္ကို ဦးျမင့္ေ၀က ခပ္ေအးေအးကုလားထုိင္ေပၚ ထိုင္ရင္းၾကည္႔ေနလိုက္သည္။ေဒၚထားေ၀ကလည္း သူ႔၀တၱရားကိုမေမ့ပါ၊ သန္းသန္းႏႈတ္ခမ္းက လြတ္သည္ႏွင့္ သန္းသန္းမ်က္ႏွာေပၚက လရည္ကိုရသေလာက္သိမ္းလ်က္လိုက္ေသးသည္။ထိုသို႔လုပ္သည္ႏွင့္ သန္းသန္းကလည္း လက္ကိုေလးေခ်ာင္းပူးေလာက္သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲ စံုထည္႔ျပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေမႊေတာ့သည္။ “အ..အင္း..ျဖည္း..ျဖည္း..ရွီး..အ..အင့္..ျမန္ျမန္လုပ္...အင္း..ဟုတ္ျပီ..အီး....အ..အ...” သန္းသန္း၏ထိုးေမႊကစားမႈေၾကာင့္ ေဒၚထားေ၀ ဖင္သားတစ္ခုလံုးေကာက္ခ်ိတ္ကာ ေကာ့လန္ေနသည္။လရည္ကိုေတာ့ေကာင္းေကာင္းမလ်က္ႏုိင္ေတာ့ လွ်ာကိုသာအျပင္ဘက္ထုတ္ခါ ေ၀့ခါ ၀ိုက္ခါႏွင့္ သန္းသန္းေစာင္းတိုက္သည္႔ ေ၀ဒနာကိုခံစားေနသည္။သိပ္ေတာ္မၾကာလွသည္႔အခ်ိန္အတြင့္း ေဒၚထားေ၀ ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ရည္မ်ားတစ္ျဗစ္ျဗစ္ ထြက္လာျပီး ေဒၚထားေ၀ေခါင္းမွာ သန္းသန္းပုခံုးေပၚ သို႔မွီႏြဲ႕ကာက်သြားသည္။ ေနာက္မွ ေဒၚထားေ၀အသက္ကို ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ရႈရင္း အေမာေျပ သန္းသန္းပါးေပၚမွ ျဖဴျပစ္ျပစ္လရည္ကို လ်က္လိုက္ကာျမိဳခ်လိုက္သည္။ “ျဖန္း...” “အား..” အားပါလွေသာ ဦးျမင့္ေ၀၏လက္၀ါးခ်က္ေၾကာင့္ ေဒၚထားေ၀ အင္မတန္နာက်င္ျပီးလန္႔ခါေအာ္မိသည္။မိမိဖင္ကို ရုိက္ရံုတင္မက ဖင္သားၾကားထဲသို႔လက္၀ါးေစာင္းထိုးခြဲျပီး ဖင္ေပါက္ကိုပါစမ္းလာ သျဖင့္လင္ျဖစ္သူ ဦးျမင့္ေ၀ ဘာလိုသည္ကို သိေသာ ကၽြန္မယားေကာင္းပီပီ လက္ကသန္းသန္း ကိုယ္လံုးကိုစလြယ္သိုင္းဖက္ခါ ေျခေထာက္ေနာက္ဆုတ္ျပီး ဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည္။ပထမ ဦးဆံုး ဦးျမင့္ေ၀ လက္မတုတ္တုတ္က ဖင္၀ကိုပြတ္သပ္ရင္း လက္ေလးေခ်ာင္းက မိမိေစာက္ပတ္ကိုပြပ္သတ္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားေပက်ံေနမွ လက္ႏွစ္ေခ်ာက္းပူးကို ဖင္ေပါက္ထဲတစ္ဆစ္ျခင္းထည္႔လိုက္သည္။ “အင္း.........”ေဒၚထားေ၀ ၏သက္ျပင္းခ်သံက တိုးညွင္းစြာ ေပၚထြက္လာသည္။ဖင္ခံေနက်မို႔ ဖင္၀ကိုလည္း ဖြင့္ေပးတက္သည္။လက္ေခ်ာင္းမ်ားတစ္ဆစ္ဆစ္၀င္လာတိုင္း အသက္ကို မွန္မွန္ရႈျပီး စအိုေၾကာကို လမ္းသာေအာင္ျပဳျပင္ေပးထားသည္။ေနာက္ဆံုး လက္ေခ်ာင္းမ်ားဆံုးသြားသည္ ႏွင့္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားသည္၊တစ္၀က္ေလာက္ေရာက္ယံုႏွင့္ အရွိန္ျပင္းျပင္းေလးတိုး၀င္လာျပန္သည္။ ေနာက္ျပန္ထုတ္ျပန္သြင္းႏွင့္ ဖင္ေပါက္က်ယ္လာမွ ဦးျမင့္ေ၀က သူ႔လီးကိုဖင္ထဲသို႔ အံၾကိတ္ထည္႔သည္။အစပိုင္းမ၀င္သလို၀င္သလိုျဖစ္ရာမွ ဒစ္ျဖားက စျပီးဖိသိပ္ကာ၀င္သြားသည္။ေနာက္ပိုင္းကေတာ့ ျပန္သြင္းလိုက္ျပန္ထုတ္လိုက္ျဖင့္ အခ်က္က်က်ကစားေပးရင္း ေဒၚထားေ၀ အိုးကို လိုးရန္ပံုစံရသြားေတာ့သည္။ “ထားေ၀..မင္းဖင္ကိုငါတစ္သက္လံုးခ်တာမ၀ႏိုင္ဘူးကြာ..ေတာက္..မင္း..အိုး ...ကစံပဲ..မင္းလဲဖင္ခံရတာေပ်ာ္တယ္မလား.......သန္းသန္း..သူ႔ကိုေသခ်ာထိန္းထား..ငါစလိုးေတာ့မယ္” “ေဗာက္..ေဗာက္...ဖက္..အား...အင္း...အ..အ..ေဖါက္..ေဖါက္..ေဖါက္..ေဖါက္.ေဖါက္.ေဖါက္..အင့္..အင့္..အင့္.အင့္.အင့္.အင့္.အင့္..ရွီး..အင့္..” “ဟင္း..ဟင္း.ေတာက္.အ..အ..ေဖါက္..ေဖါက္....ေဖါက္..ေကာင္းလိုက္တာ..ထားေ၀ ဟုတ္ျပီ ဆြဲပီး ညွစ္စမ္း..အင့္ ..” သန္းသန္းမွာ ေဒၚထားေ၀ဖက္ထားသည္ကို ေတာင့္ခံထားရင္းသူ႔ေရွ႕မွလူႏွစ္ဦးလႈပ္ရွား ေနသည္ကိုသာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာႏွင့္ ၾကည္႔ေနမိသည္။သူမဖင္ကိုသာ ဦးျမင့္ေ၀ကဒီလို လာလိုးလွ်င္ဘယ္သို႔ခံရမည္ကို လည္းအေသးစိတ္မွတ္သားေနမိသည္။ ေဒၚထားေ၀ကေခါင္းေမာ့လိုက္သည္အခ်ိန္တြင္ ေတာ့သူ႔မ်က္ႏွာမွာနာက်င္ျခင္းထက္ ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ အံၾကိတ္ခံေနပံုကိုျမင္ရေတာ့ ဖင္ခံခ်င္စိတ္ကေပၚလာသည္။ “အင္း..ေကာင္းလုိက္တာ ကိုျမင့္ရယ္ လိုးပါ..အင့္..အင့္..လိုး..အ.အ.အ.ေဖါက္..ေဖါက္...ေဖါက္..အင့္..အင့္..အင့္......အင့္......အင့္...ကို..ျမင့္..ေဆာင့္..ေဆာင့္..အ..အ.” “ကၽြတ္..အင္းဟာ..အင္း..ထားေ၀ ဟုတ္ျပီ ..နင္ ဖင္ကို လႈပ္လႈပ္ေပး.အင္း..ေဖါက္..ေဖါက္..ေဗါက္..ေဗါက္..” ဦးျမင့္ေ၀ က ေဒၚထားေ၀ခါးကို ျဖစ္ထားကာ ဖင္ထဲသို႔ မိမိလီး၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္ကို အခ်ိန္အဆမွန္မွန္ျဖင့္ ေမးေၾကာၾကီးမ်ားေထာင္ကာ ေကာင္းေကာင္းၾကီးသမေနသည္။တစ္ခါတရံ စိတ္ပါ လာလွ်င္ ေဒၚထားေ၀ဖင္သားမ်ားကို ဆြဲညွစ္လိုက္ တျဖန္းျဖန္းရုိက္လိုက္လဲလုပ္ေနသည္။သန္းသန္းမ်က္ႏွာကို အားရပါးရ စူးစိုက္ၾကည္႔ျပီး ေဒၚထားေ၀ဖင္ကို ခ်ရသည္မွာ ဦးျမင့္ေ၀အဖို႔ အရသာထူးၾကီးျဖစ္ေန သည္။သန္းသန္းကို လိုးရတာထက္အခုလို စိတ္ထေအာင္လုပ္ေပးသည္ကိုလည္းပိုမိုႏွစ္ျခိဳက္လာသည္။အခု သူ ဖင္ခ်ေနသည္ကိုၾကည္႔ရင္းသန္းသန္းတစ္ေယာက္ဖင္ခံခ်င္ေနသည္မွာ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အထင္အရွားျဖစ္ေနသည္။ေဒၚထားေ၀ကို ထိန္းေပးထားရင္သူ႔လက္က ေဒၚထားေ၀၏ပြင့္ေနေသာ အက်ီကိုလက္ႏႈိက္ျပီး ဘရာစီယာေပၚမွ ေဒၚထားေ၀ႏို႔ကို ကိုင္ညွစ္ေနသည္။ဖင္ခံေနသည္႔ေဒၚထားေ၀က ႏုိ႔ကိုင္ခံရတာကို သိေသာ္လည္းအရသာရွိလွသျဖင့္ တစ္အင္အင္ျဖင့္သာညီးညဴေနသည္။ဦးျမင့္ေ၀ ဖင္ကိုဆယ္မိနစ္ေလာက္ တေဗါင္းေဗါင္းခ်လိုက္သည္ႏွင့္ ဖင္၏ညွစ္အားကို မခံႏုိင္ေတာ့ပဲ လရည္မ်ားဖင္ထဲသို႔ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ “ဟား..ေကာင္းလိုက္တာ ထားေ၀ရာ ..ဟူး..ငါေတာ္ေတာ္ထြက္သြားတယ္..ျဖန္း...သြားစမ္းထားေ၀ ..ေစ်းမွာ ဆိတ္ေျခေထာက္သြား၀ယ္လာခဲ့..ဆိတ္ေျခေထာက္ျပဳတ္နဲ႔ငါမနက္စာ စားမယ္..သြားေလ” ဖင္ထဲကလရည္ ပန္းထုတ္ခံလိုက္ရျခင္းႏွင့္အတူ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ားပန္းထြက္ကုန္ခါ ျပီးသြားလို႔ ဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္ျဖင့္ သန္းသန္းခါးကိုအတင္းဖက္ျပီး အေမာမွ မေျပေသးခင္ဦးျမင့္ေ၀ေျပာေျပာ ဆိုဆိုျဖင့္ သူတင္ပါးကို ရုိက္ျပီးခုိင္းလိုက္သံေၾကာင့္ ၾကာပြတ္စာ မိသြားေသာေက်းကၽြန္လို ထမီေလးေကာက္စြတ္ကာ မီးဖိုေခ်ာင္မွ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ေစ်းသို႔ထြက္သြားေတာ့သည္။မေျပာ့တေပ်ာ့ျဖစ္ေန ေသာလီး ႏွင့္ သန္းသန္းတစ္ေယာက္ဦးျမင့္ေ၀ႏွင့္ တစ္အိမ္ထဲ က်န္ခဲ့သည္။ “ကဲသန္းသန္း လီးေတာ့စုပ္ပီးသြားျပီ၊ လာ...ငါ..ေသးေပါက္ခ်င္တယ္ အိမ္သာထဲလိုက္ခဲ့..ဒီေန႔ကစျပီး နင္က ငါ့ရဲ႕ ဆီးအိုးျဖစ္သြားျပီ.....ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ...ဟဲ....” ထိုေန႔မွစ၍ သန္းသန္းမွာ ဦးျမင့္ေ၀၏ ကိုယ္လုပ္ေတာ္လံုးလံုး ျဖစ္သြားေတာ့သည္။ေဒၚထားေ၀မွာလည္း ဦးျမင့္ေ၀ ခ်ိဳးထားသျဖင့္ လံုး၀ကိုမလွန္ရဲပဲ ဦးျမင့္ေ၀စိတ္တိုင္းက် ဆက္ဆံခံေနရသည္။သန္းသန္းကေတာ့ ေျပာေနစရာမလိုေတာ့ ဦးျမင့္ေ၀ ၏လူမဆန္ေသာ နည္းမ်ဳိးစံုကို ျဖင့္အလိုးခံ ႏွိပ္စက္ခံေနရေတာ့သည္။အစပိုင္းကေတာ့ ဦးျမင့္ေ၀မွာ  သန္းသန္းကိုလိုးဖို႔သာ စိတ္ထက္သန္ေသာ္လည္း လိင္စိတ္ျပင္းထန္လာသည္ႏွင့္အမွ် သန္းသန္းမွာ အလိုးခံရတာႏွင့္မကာမိေအာင္ ရုိက္ႏွက္ခံရတက္သည္။ ေနာက္ပိုင္းသန္းသန္းမွာ ဦးျမင့္ေ၀လိုးမွာကိုေတာင္ေတြးေၾကာက္လာသျဖင့္ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္လုပ္ဖို႔ၾကိဳးစားတိုင္းဦးျမင့္ေ၀၏အရုိက္အႏွက္ကို ပိုခံရသျဖင့္ သူ႔လီးေတာင္တာျမင္သည္ႏွင့္ ကုန္းစုပ္တာအေလ့အက်င့္ေတာင္ျဖစ္လာသည္။သန္းသန္းမွာ လီးေတာင္တာ ေတြ႕သည္ႏွင့္မိမိလွ်ာ ကိုသံုးျပီး ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္ေပး ျခင္းဟာ အရုိက္အႏွက္ခံရဖို႔ အနည္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း အေတြ႕အၾကံဳကသင္ခန္းစာေပးထားသျဖင့္ လရည္ထြက္ေအာင္သာၾကဳိးစားေတာ့သည္။အလိုးခံရသည္ထက္ မႈတ္ေပးျခင္းက မိမိအတြက္ပိုသက္သာအမႈတ္ခံရသူလည္း ပိုသေဘာက် မရြံတက္လွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း သန္းသန္းမွာ သိလာသျဖင့္ ဦးျမင့္ေ၀ အနားကပ္လာသည္ႏွင့္ စိတ္ထေစမည္႕စကားမ်ဳိးေျပာၾကားျခင္း၊ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ျခင္းကိုျပဳလုပ္ျပီး လီးေတာင္သည္ႏွင့္ ပုဆိုးလွန္ခါ ကုန္းစုပ္တက္သည္မွာ အရသာေတာင္ျဖစ္လာသည္။ေဒၚထားေ၀ကလည္း ထိုေန႕သန္းသန္းႏွင့္ စဆက္ဆံ ခံလိုက္ရကတည္းက ဦးျမင့္ေ၀မရွိလွ်င္ ညဖက္တြင္သန္းသန္းႏွင့္ေဒၚထားေ၀တို႕ တအိပ္ယာထဲအတူအိပ္က်သည္။ ေန႕လည္ဖက္တြင္ ပ်င္းပ်င္းရွိလာလွ်င္ေတာင္မွ ေဒၚထားေ၀က သန္းသန္းထမီကိုလွန္ျပီး သန္းသန္းေစာက္ပတ္ကို တက္လ်က္ေတာ့သည္။ သန္းသန္းမွာ တခ်ိန္ထဲ ေစာက္ပတ္အလ်က္ခံရတက္ျပီး လီးစုပ္ေပးရသည္႔ေန႕မ်ဳိးလည္းရွိလာသည္။ေတာ္ေသးသည္က သန္းသန္းမွာ လူျမင္တင့္တယ္ေအာင္ဆိုျပီး ဦးျမင့္ေ၀ႏွင့္ ေဒၚထားေ၀တို႔၏ အေမြစားအေမြခံ ေမြးစားသမီးတဦး အျဖစ္ေမြးစားခံရျခင္းျဖစ္သည္။ လူပံုအလည္ ပြဲတက္လမ္းတက္ ဦးျမင့္ေ၀သမီးအျဖစ္ေတာ့ သန္းသန္းဘ၀စိတ္ေအးသြားရေပမယ့္ လက္ေတြ႕တြင္ေတာ့ ေမြးစား တာဆိုသည္႔အတိုင္း ဦးျမင့္ေ၀ စားသည္ကို ေန႕စဥ္ခံေနရသည္။ဒါေၾကာင့္ သန္းသန္းဒီဘ၀က လြတ္လပ္ေအာင္ၾကိဳးစားလာရေတာ့သည္။အေကာင္းဆံုးနည္းက မိမိအလွ ကိုအသံုးခ်ျပီး မိမိကိုဒီဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္မည္႕ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကိုရွာဖို႕ပဲျဖစ္သည္။ ဒီ့အတြက္ သန္းသန္း အ၀တ္အစားကို ပ်ံလံေနေအာင္၀တ္သည္၊ ေယာက်္ားတကာမိမိအေပၚစိတ္၀င္စားလာေအာင္နည္းမ်ဳိးစံုႏွင့္ လုပ္သည္။ပိုက္ဆံခ်မ္းသာေသာ ေဘာဂဲၾကီးမ်ားႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ အရင္ဦးဆံုးမႈတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္၊ သူတို႔ေတြစြဲလွ်င္ မိမိနားကပ္ေနမည္ေပါ့၊ ထိုသို႔ၾကံစီ ၾကိဳးစားေနရင္းကိုကိုၾကီးႏွင့္ေတြ႕သည္။ကိုကိုၾကီးက မိမိေတြ႕ဖူးသမွ် ေယာက်္ားမ်ားထဲတြင္ မိမိကိုအစြဲအလန္းဆံုး တင့္ေတာင္းတင့္တယ္လက္ထပ္ယူမည္ဆိုေတာ့ ဘာမွမလိုေတာ့ ကိုကိုၾကီးႏွင့္ လက္ထပ္လိုက္သည္။ဦးျမင့္ေ၀ ကိုလက္ထပ္ပီးစ အခ်ိန္က ခံလိုက္ေသးေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းသူလည္းမိမိကိုအဆက္အသြယ္သိပ္မလုပ္ေတာ့ ေအးေဆးျဖစ္သြားသည္။ကိုကိုၾကီးႏွင့္ဘာမွ်ျပႆနာမရွိေပမယ့္ ကိုကိုၾကီးအေဖကဦးသိုက္ေမာင္းျဖစ္ေနတာကိုေတာ့ မ်က္ႏွာနည္းနည္းပူသည္။ဒါေပမယ့္ သန္းသန္းအတြက္က လရည္ပန္းခံရသည္မွ မ်က္ႏွာပူဦးမည္။ ေယာကၡထီး အတြက္ ဖင္ခံလိုက္လွ်င္ျပီးသြားမွာပဲ ဆိုသည္႔ခပ္ေပါ့ေပါ့အေတြးတစ္ခုသာရွိသည္။ “ဒါပါပဲ စိုင္းရယ္ ကၽြန္မဘ၀ လွတယ္မဟုတ္လား..စိုင္းးးးး

မူရင္း အခ်စ္တကၠသိုလ္

ဒီလင့္ေလးကိုႏွိပ္၍ SKIP AD Buttom ေလးကိုႏွိပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ကူညီပါ။