စာမ်က္ႏွာမ်ား

Sunday, March 24, 2013

ကမ္းစပ္ေရာက္မွက်တဲ့ငရဲ (ပထမပိုင္း)


အျပစ္ေပး၊အၾကမ္းဖက္မႈ႕ေတြပါ၀င္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သူ မ်ားစြာရွိတယ္ဆိုတာကို သိရတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အလြန္ကို ၀မ္းသာမိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ေနာက္ထပ္ ေနာက္ထပ္ဇာတ္လမ္းေတြေရးဖို႔ကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစားထားပါတယ္၊ အခုလည္းသူငယ္ခ်င္းတို႔အတြက္ ဇာတ္လမ္းေလးတပုဒ္ကိုေရးသား တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္၊ ေဘာ္ေဘာ္အားလံုး အားေပးၾကပါအုန္းေနာ္…..


ကမ္းစပ္ေရာက္မွက်တဲ့ငရဲ

လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းျပီး ေအးခ်မ္းသာယာလွတဲ့ ဒီလိုေနရာေလးကို ကၽြန္မတသက္မွာ ဒါဟာပထမဦးဆံုး ေရာက္ဖူးျခင္းပါဘဲ၊ လမ္းတေလွ်ာက္ေမာင္နဲ႔ စကားေတြေျပာရင္း ရႈခင္းအလွကို ၾကည့္ရင္းနဲ႔ဘဲ လိုရာခရီးကို ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။
ကမ္းစပ္ကိုေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ အဆင္သင့္ပါလာေသာ ရြက္ဖ်င္တဲေလးကို ေဆာက္လိုက္ျပီးေနာက္ ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားကို အဆင္ေျပရာေနရာေတြမွာ ခ်ထားလိုက္ပါတယ္၊ အားလံုးဆင္ျပင္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေမာင္နဲ႔အတူ အခင္းေလးေပၚမွာ ပင္လယ္ေလရဲ့ အရသာကို ခံစားရင္း ေမာင့္ပုခံုးထက္မွာ ေခါင္းေလးမွီရင္းနဲ႔ စကားေလးတေျပာေျပာျဖင့္ ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ အခ်ိန္ကိုျဖတ္သန္းခဲ့ပါေတာ့သည္။
ေမာင္ရဲ့ၾကည္လင္လွတဲ့မ်က္လံုး ေပၚလြင္လွတဲ့နာတံႏွင့္ ဒတတ္ေပၚေအာင္ ျပံဳးတတ္တဲ့ ေမာင့္ရဲ့ပံုစံက ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ နတ္သားေလးတပါးအလားပါဘဲ။ ဒီအခါေမာင္ရာထူးတတ္သြားတာတဲ့ အထိမ္းအမွတ္အေနျဖင့္ အေပ်ာ္ခရီးထြက္လာျခင္းျဖစ္ပါသည္။
“ခုိင္… ေမာင့္ကိုခ်စ္လားဟင္”
“သိပ္ခ်စ္တာေပါ့ ေမာင္ရယ္ ဘယ္လိုေမးလိုက္တာဘဲ”
“ဒါဆို ေမာင္ျဖစ္ခ်င္တာကိုေရာ လုပ္ေပးမွာလား”
“ဟင္… ေမာင္ကလည္း ဘာေတြေမးေနမွန္းကို မသိဘူး” ဟုေျပာကာ ရွက္ျပံဳးေလးျဖင့္ ရြက္ဖ်င္တဲအတြင္းလို႔ ေျပး၀င္သြားလိုက္ပါတယ္၊ ေမာင္ကလည္း အလုိက္သိစြာျဖင့္ပင္ ကၽြန္မေနာက္မွ ထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္တာခဲ့ပါသည္။
အ၀တ္အစားမ်ားကို တလႊာခ်င္း ခၽြတ္ျပီးေသာအခါမွာေတာ့ ေမာင့္အလိုက်ပံုစံမ်ိဳးစံုျဖင့္ ကၽြန္မတို႔ခ်စ္ေတးေႏွာခဲ့ၾကပါသည္၊ ကၽြန္မက အနည္းငယ္နာသည္ဆိုရံုျဖင့္ ေမာင္မွ ကၽြန္မအား တအားမလိုးဘဲ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ေလးနဲ႔သာ ကၽြန္မကုိပီးေစခဲ့ပါသည္။
“ေရာ့…ခိုင္ေသာက္”
ကၽြန္မလည္း ေမာင္ကမ္းေပးေသာ အေအးဗူးအားအသာယူ၍ ေဖါက္ေသာက္ရင္း အေမာေျဖလိုက္ပါသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး ၀တ္လစ္စလစ္ႏွင့္ပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၾကပါေတာ့သည္။
“ေဟ့…ထစမ္း…ထစမ္း…”
ဆူညံလွတဲ့ေအာ္သံႏွင့္ ၾကမ္းတမ္းလွေသာ ဖိနပ္တခုရဲ့ကန္ခ်က္သည္ ကၽြန္မ၏တင္ပါးကို ရိုက္ခတ္မိသျဖင့္ ကၽြန္မလန္႔ႏိုးလာခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မႏိုးလာခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေသနတ္ကိုင္ထားေသာ ေယာကၤ်ားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ မိန္းမတေယာက္တို႔ကို ေတြ႔လုိက္ရပါသည္၊ ေမာင့္ကိုေတာ့ သစ္ပင္တခုတြင္ ၾကိဳးမ်ားတုပ္ထားခံရသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရပါသည္။
“ဟဲ့ေကာင္မ…ဘာေတြၾကည့္ေနတာလည္း ျမန္ျမန္ထေလ၊ထ”
“ဟုတ္..ဟုတ္…”
ကၽြန္မလည္းေၾကာက္ေၾကာက္ျဖင့္ပင္ ကုန္းရံုးထလိုက္ပါသည္။
“ေကာင္မ ညည္းတို႔ေတာ္ေတာ္ေလး ကဲခဲ့ၾကတယ္နဲ႔တူတယ္၊ နင့္အေကာင္ေရာနင္ေရာ အ၀တ္အစားကို မကပ္ၾကဘူး”
ကၽြန္မလည္း ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္ျဖစ္ေနေသာ ကၽြန္မခႏၲာကိုယ္ၾကီးကို သတိျပဳမိျပီး ကၽြန္မရဲ့ရင္သားႏွင့္ တင္သားမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖုံးအုပ္လိုက္ပါသည္။
“ေကာင္မ အခုမွရွက္မေနနဲ႔ေတာ့ နင္ ငါတို႔ေခၚရာကိုသာ လိုက္ခဲ့ေတ့ာ”
ကၽြန္မႏွင့္ေမာင့္ကို ၾကိဳးမ်ားျဖင့္ တုပ္ေႏွာင္ျပီးေနာက္ သူတို႔ေခၚေဆာင္ရာကို ကၽြန္မတို႔အား လိုက္ေစခဲ့ပါေတာ့သည္။ အခိ်န္အတိအက်ကို မသိရေသာ္လည္း ခန္႔မွန္းခ်ိန္ သန္းေခါင္ေက်ာ္ေလာက္ျဖစ္သည္။
ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ပင္မစခန္းကိုေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။ ပင္မစခန္းဟုဆိုေသာ္လည္း အဖြဲ႔သားဟူ၍ ကၽြန္မတို႔ကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္လာေသာ သံုးေယာက္သာရွိသည္။ အျခားတစံုတေယာက္ကိုမွ်မေတြ႔ရပါ။
ကၽြန္မတို႔ကို ခဏမွ်နားခိုင္းျပီးမွာေတာ့ သူတို႔သည္ မီးပံုပြဲတခုစတင္က်င္းပပါေတာ့သည္။ လူဆုိးအဖြဲ႔ထဲမွ မိန္းမက သူ႔အဖြဲ႔သားမ်ားႏွင့္….
“ဒီရြပိုးထိုးေနတဲ့ ဟာႏွစ္ေယာက္ကုိ ဘယ္လိုလုပ္ၾကရင္ေကာင္းမလဲ၊ ငါတို႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ရေအာင္ေပါ့”
အဖြဲ႔သားထဲမွ အရပ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း၊အသားညိဳညိဳႏွင့္လူက ခ်က္ခ်င္းပင္အေျဖျပန္ေပးလုိက္ပါသည္။
“ေကာင္းတာေပါ့ မာယာရာ ငါတို႔လည္းပ်င္းေနတာၾကာျပီ သူတို႔ကို ၾကားခံျပီး ေပ်ာ္ၾကရေအာင္ေလ”
“မင္းတို႔အၾကံအားလံုးေကာင္းတယ္ကြာ… ငါကေတာ့ မင္းတို႔လုပ္သမွ်အားေပးျပီးသားဘဲ”
ဟု မဆိုင္မတြ ေမာင္ၾကီးက အေျဖေပးလိုက္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္သူတို႔သည္ ေမာင့္အား သစ္ပင္တစ္ပင္တြင္ လက္ျပန္ၾကိဳးတုပ္ထားျပီးေနာက္ ကၽြန္မအားလည္း ေမာင္ရွိရာ သစ္ပင္နားသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။
“ဟဲ့ေကာင္မ…နင့္ေကာင္ရဲ့တုတ္ၾကီးကို နင္ၾကိဳက္တယ္မွတ္လား အဲ့ဒါၾကီးကို ငါတို႔ေရွ႕မွာ အားရပါးရ လ်က္ျပစမ္း”
ကၽြန္မသူစကားကို ၾကားလုိက္ရသည္ႏွင့္ ေျခမ်ားလက္မ်ား တုန္သြားခဲ့ပါသည္၊ ကၽြန္မက ေတာင့္ေတာင့္ၾကီးရပ္ေနသျဖင့္ ကၽြန္မအားအတင္းဖိ၍ ေမာင္၏လိင္အဂၤါနား ကၽြန္မပါးစပ္ေရာက္ေအာင္ အတင္းဖိတြန္းလိုက္ပါသည္။
“ေကာင္မ…နင္ပါးစပ္ကို ဟေလ… ဟလို႔ေျပာေနတယ္ေလ မဟဘူးလား၊ မဟရင္ နင့္ေကာင္ကို ငါတို႔သတ္ပစ္လုိက္မွာေနာ္…”
ကၽြန္မလည္း ေမာင့္ရဲ့မ်က္ႏွာကို တခ်က္ေမာ့ၾကည့္လုိက္ျပီး သူတို႔ႏွိပ္စက္ထားသည့္ ဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ေသြးမ်ားယိုစီးေနသည့္ ေမာင့္ကို သနားမိသြားပါသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္မလည္း သူတို႔ခိုင္းသည့္အတိုင္းပင္ ေမာင့္ရဲ့အဂၤါအား သူတို႔စိတ္ေက်နပ္ေစမည့္ ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ အားရပါးရကို စုပ္လိုက္၊လ်က္လုိက္ လုပ္ေပးလိုက္ပါသည္။
ေမာင္လည္းေတာ္ေတာ္အရသာရွိေနပံုရပါသည္၊ ကၽြန္မလ်က္ေပးရင္းနဲ႔ဘဲ ေမာင္တခ်ီျပီးသြားပါတယ္၊ ေမာင့္ရဲ့လရည္ေတြထြက္လာသျဖင့္ ကၽြန္မလည္း ပါးစပ္ကုိခြာလုိက္ပါတယ္၊ ဒါကို မာယာမွ သေဘာမက်သျဖင့္ ကၽြန္မရဲ့ေက်ာအား ခါးပတ္ျဖင့္ ျပင္းစြာရိုက္လုိက္ပါသည္၊ ကၽြန္မလည္း ၾကိဳတင္ေမွ်ာ္မွန္းမထားမိလိုက္သျဖင့္ အားခနဲတခ်က္ေအာ္လုိက္မိပါသည္။
“ေကာင္မ….ညည္းကို မခြာခုိင္းဘဲ မခြာပါနဲ႔လား၊ ညည္းေကာင္ေနာက္တခါလရည္ထြက္ေအာင္ထပ္လ်က္ေပးလုိက္ သည္တခါထြက္လာရင္ ညည္းပါးစပ္ကို မခြာလိုက္နဲ႔ ထြက္လာသမွ်ကို ညည္းမ်ိဳခ်ၾကားလား”
“ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့”
ကၽြန္မလည္း ေနာက္ထပ္တခ်က္ထပ္အရိုက္ခံရမည္ကုိ ေၾကာက္သျဖင့္ သူမအၾကိဳက္ကိုသာ လိုက္ေလ်ာေပးလုိက္ရပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေမာင္ၾကီးဆိုသူသည္ ကၽြန္မတို႔နားသို႔ ေလွ်ာက္လာျပီးေနာက္….
“ၾကည့္ရတာပ်င္းလာျပီး မာယာရာ.. ငါလည္းပါမယ္”
“လုပ္လိုက္ေလ…ကိုေမာင္ၾကီးရယ္” ထိုသို႔ ေျပာသံၾကားျပီးေနာက္ ကၽြန္မ၏အဖုတ္ကို ပူေႏြးေတာ့ အရာတခုလာထိသည္ကို သတိျပဳမိလိုက္ပါသည္။
ကၽြန္မထင္သည့္အတိုင္းပင္ ေမာင္ၾကီးသည္ ကၽြန္မအဖုတ္ေလးအား စတင္ထိုးသြင္းေနျပီျဖစ္ပါသည္။ ေမာင္ၾကီး၏ထိုးသြင္းမႈ႔သည္ ေမာင္ေလာက္လည္း မညင္သာသလို ျဖည္းညင္းမႈ႔လည္း မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ေမာင္ႏွင့္စပ္ဆံတုန္းက ေတာ္ေတာ္ၾကာမွပီးခဲ့ရေသာ္လည္း အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္ျမန္နဲ႔သာ ကၽြန္မပီးသြားပါေတာ့သည္၊ ေမာင္ေပးေသာအရသာထက္ပင္ ကိုေမာင္ၾကီးေပးေသာအရသာက ပို၍ေကာင္းေၾကာင္းကို ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ သတိျပဳမိလုိက္ပါသည္။
ကၽြန္မတစ္ခ်ီပီးသြားသည္ႏွင့္အတူ ေမာင္၏လရည္မ်ားသည္လည္း ကၽြန္မပါးစပ္တြင္းသို႔ လဒေဟာ၀င္လာပါေတာ့သည္၊ ပူေႏြးခၽြဲပစ္ေသာ အရည္မ်ား၏အရသာသည္ ဘာႏွင့္မွ်ႏႈိင္းမရေအာင္ ခံစားမႈ႔ေကာင္းလွပါသည္။
ေမာင္ၾကီးထြက္သြားျပီးေနာက္ တာဇံကအဖန္ ကၽြန္မအားလိုးျပန္ပါသည္။ ေမာင္ၾကီးကေတာ့ မီးပံုေဘးတြင္ ဘီယာေလးတမွ်မွ်ျဖင့္ အပန္းေျဖေနပါသည္၊ မာယာကေတာ့ ကၽြန္မေက်ာအား ခါးပတ္ျဖင့္ တခ်က္ခ်င္းစီရိုက္ေနပါေတာ့သည္၊ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း ေမာင့္၏တုတ္ကိုစုပ္ရင္း တာဇံ၏အလိုးကိုခံရင္း မာယာ၏ရိုက္ခ်က္မ်ားကို ခံစားကေန ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္ပီးသြားသည္ကိုပင္ မသိႏိုင္ခဲ့ေတာ့ဘဲ ေနာက္ဆံုးတြင္ ကၽြန္မ၏ေမာင့္ေရွ႕တြင္ေထာက္ထားေသာဒူးမ်ား ေခြယိုင္လဲသြားျပီး ေမာေမာျဖင့္ အိပ္ေမာသြားခဲ့ပါသည္၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတ့ာ မာယာ၊တာဇံႏွင့္ေမာင္ၾကီးေရာ ေမာင္ကပါ အိပ္ေမာေနၾကျပီးျဖစ္သည္။
နံနက္မိုးလင္းလို႔ ကၽြန္မႏိုးလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မသည္ ညကေမာင့္ကို ခ်ဳပ္ထားေသာ သစ္ပင္ေရွ႕မွာပင္ ေခြေခြေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္ျပီး ေမာင္ကေတာ့ ကၽြန္မအေရွ႕က သစ္ပင္တြင္မရွိေတာ့ပါ၊ ကၽြန္မလည္း မ်က္လံုးေလးကို ဟိုဟိုဒီဒီကစားၾကည့္လိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ေျမကြက္လပ္တခုေပၚတြင္ ေျခကားယား၊လက္ကားယားအေနအထားႏွင့္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရေသာေမာင္၊ ထို႔ျပင္ေမာင့္၏ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ေတာ့ ေမာင့္၏ပစၥည္းအား ကစားေနေသာ မာယာဆိုသည့္မိန္းမကိုေတြ႔လုိက္ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ တာဇံႏွင့္ေမာင္ၾကီးကိုေတာ့ မေတြ႔မိပါ။
မာယာသည္ ေမာင့္တုတ္အား လက္ႏွင့္ကစားျပီးေနာက္ သူမ၏ေဘာင္းဘီအားခၽြတ္လုိက္ျပီးေနာက္ သူမအဖုတ္အား ေမာင့္တုတ္ႏွင့္ေတ့ျပီးေတာ့ ၀င္ခ်ည္၊ထြက္ခ်ည္ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင့္ေပးေနပါသည္။ မာယာကေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိ ကၽြန္မႏိုးေနသည္ကို သိပံုမရေသးေပ၊ ကၽြန္မလည္း သူမလုပ္သမွ်ကို မွင္သက္စြာျဖင့္ ၾကည့္ေနရင္း ကၽြန္မေနာက္သို႔ တာဇံေရာက္လာသည္ကိုပင္ သတိမျပဳဘဲ ကၽြန္မအဖုတ္အား ကၽြန္မလက္ျဖင့္ ပြတ္ေနမိပါေတာ့သည္။
“ေကာင္မ…ေတာ္ေတာ္ ထေနတင္ဟုတ္လား၊ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့”
ဟုေျပာသံၾကားမွ ေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္လုိက္ေသာအခါ မတ္ေထာင္ေနေသာ လီးၾကီးကိုပြတ္လ်က္ ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းထားေသာ တာဇံကို ေတြ႔လုိက္ရပါသည္။ တာဇံလီးၾကီးကိုျမင္မိေသာအခါ ညက ကၽြန္မအဖုတ္ေလးသည္ ဒီလီးၾကီးႏွင့္အလိုးခံခဲ့ရတာပါလားဆိုေသာ အေတြးမ်ား၀င္လာပါျပီး ကၽြန္မအဖုတ္ေလးသည္ ဒီေလာက္ၾကီးတဲ့လီးၾကီးနဲ႔ သြင္းသမွ်ကို ခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေပါက္ေတာ္ေတာ္ၾကီးေနျပီလား ဟူေသာ စိုးရိမ္စိတ္က၀င္လာျပီး ကၽြန္မအဖုတ္ေလးကို ေယာင္၍ျပန္ၾကည့္မိပါသည္။
“ေကာင္မ ဘာေတြေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလည္း၊ ငါ့ဟာကို လာစုပ္ေပးစမ္း”
ကၽြန္မလည္း မလုပ္ေပးပါက အရိုက္ခံရမည္စိုးေသာေၾကာင့္ သူ၏လီးၾကီးနားကို တေရြ႕ေရြ႕သြား၍ သူ႔လီးၾကီးကို ပါးစပ္ထဲထည့္၍ ငံုစုပ္စုပ္ေပးလုိက္ပါသည္။ ကၽြန္မရဲ့စုပ္ေပးမႈ႔အားေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ တာဇံသည္ခဏအတြင္းမွာပင္ လရည္မ်ားကၽြန္မပါးစပ္အတြင္းမွာပင္ ပန္းထည့္လိုက္ပါသည္။ ကၽြန္မလည္း အလုိက္သိစြာျဖင့္ပင္ လရည္မ်ားကို တစက္မွ်ေအာက္မက်ေစဘဲ စုပ္ယူမ်ိဳခ်ေပးလိုက္ပါသည္။
ကၽြန္မတာဇံကို ထိုသို႔လုပ္ေပးေနခ်ိန္ေလးတြင္ မာယာသည္ ေမာင့္အားကစားေနျခင္းကို ရပ္ဆိုင္း၍ စခန္းတဲအတြင္းထဲသို႔ ၀င္သြားပါသည္။
ခဏအၾကာမွာေတာ့ တာဇံလည္း ကၽြန္မအနားမွထြက္သြားျပီး တဲေရွ႕ရွိ ခံုတန္းလ်ားေလးတြင္ တာဇံ၊မာယာႏွင့္ေမာင္ၾကီးတို႔သည္ နံနက္စာကို စားေသာက္ေနၾကပါသည္၊ ကၽြန္မတို႔အတြက္ကိုမူ မည္သည့္စားစရာမွ် ေပးကမ္းျခင္းမရွိေသးပါ။
စားေသာက္ျပီးစီးသြားေသာအခါ တာဇံက ကၽြန္မဆီသို႔ အသီးအခ်ိဳ႕စားဖို႔ လာေပးသျဖင့္ ကၽြန္မလည္း စာစာႏွင့္စားလိုက္ပါသည္၊ ေမာင့္အတြက္ကိုေတာ့ မာယာမွျပဳလုပ္ေပးပါသည္။

No comments:

Post a Comment