အားေပးမႈ႔ကို အသိအမွတ္ျပဳစြာျဖင့္ပင္ ရက္သိပ္မဆိုင္းေတာ့ဘဲ ဒုတိယပိုင္းကို တင္ေပးလုိက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ.....၊ ေနာက္ထပ္တင္မယ့္ဇာတ္လမ္းနာမည္ကိုလည္း အသိေပးမိတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္၊ ဇာတ္လမ္းနာမည္ကေတာ့ `ငရဲသို႔သြားသည့္ကား´ ျဖစ္ျပီး `ကမ္းစပ္ေရာက္မွက်တဲ့ငရဲ´ ဇာတ္လမ္း၏အဆက္ျဖစ္ပါတယ္၊ အခ်စ္တကၠသိုလ္တြင္ေတာ့ `ကမ္းစပ္ေရာက္မွက်တဲ့ငရဲ´ နာမည္ျဖင့္ဘဲဆက္တင္မည္ျဖစ္ျပီး၊ ဒီဆိုဒ္မွာေတာ့ `ငရဲသို႔သြားသည့္ကား´ နာမည္ျဖင့္တင္မည္ဆိုသည့္အေၾကာင္းကိုလည္း ၾကိဳတင္အသိေပးအပ္ပါသည္....
ထို႔ေနာက္
“မာယာေရ ငါတို႔သြားလိုက္အုန္းမယ္ဟာ” ဟုဆိုကာ ေမာင္ၾကီးႏွင့္တာဇံသည္ ေတာအတြင္းသို႔၀င္သြားပါေတာ့သည္။
မာယာကေတာ့ ေမာင့္နားမွာဘဲေနျပီး ေမာင့္ေဂြးကို ေဆာ့ေနရင္းမွ ကၽြန္မအနားေရာက္လာျပီးေနာက္
“ဟဲ့ လာခဲ့စမ္း” ဆိုကာ ကၽြန္မအား ေမာင္ရွိရာေနရာသို႔ ဆြဲေခၚသြားခဲ့ပါသည္။
“ညည္းဒီေပၚမွာေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္”
ဟုဆိုကာ ေမာင့္ေဂြးေပၚမွာ ကၽြန္မအားထိုင္ခိုင္းပါသည္၊ ျပီးေနာက္ ကၽြန္မအဖုတ္အား ေမာင့္တုတ္ႏွင့္ေတ့ျပီးေနာက္
“ေဆာင့္စမ္း…ေဆာင့္စမ္း” ဆိုသည့္ အမိန္႔သံအသစ္ျဖင့္ ကၽြန္မအား ေဆာင့္ခိုင္းပါသည္၊ ကၽြန္မလည္း
ညကအရိုက္ခံထားဖူးျဖစ္ေနသျဖင့္ ကၽြန္မမလုပ္ပါက မာယာမွ ကၽြန္မအားရိုက္မည္ကို သိေနသျဖင့္
မာယာစိတ္ၾကိဳက္ လုိက္လုပ္ေပးလုိက္ရပါသည္။
“အား…အား…ဟင့္…ဟင့္…”
ကၽြန္မလည္း
အသံမ်ိဳးစံုျဖင့္ပင္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ “အီးးးးးး…” ဟုတခ်က္ေအာင္၍ပင္ ကၽြန္မအဖုတ္မွ
အရည္ခၽြဲမ်ားစြာထြက္က်လာပါေတာ့သည္။
“ေတာ္ျပီေကာင္မ..ဆက္မေဆာင့္နဲ႔ေတာ့ထေတာ့၊
ျပီးရင္ နင့္ေကာင္ရဲ့ နင့္ေစာက္ရည္ေတြေပက်ံေနတဲ့ လီးၾကီးကို နင့္ပါးစပ္နဲ႔ လ်က္စမ္း”
“ဟုတ္…ဟုတ္ကဲ့…”
ထိုမွ်ကၽြန္မ
လုပ္ေပးေနသည့္ၾကားကပင္ ေႏွးလြန္းသျဖင့္ဆိုကာ ကၽြန္မတင္ပါးအား ခါးပတ္ျဖင့္ အားျပင္းစြာ
ရိုက္ႏွက္လုိက္ပါေသးသည္။
“ေျဖာင္း….”
“အား….”
“အျမန္လုပ္စမ္း၊
ေႏွးမေနနဲ႔”
“ဟုတ္….ဟုတ္ကဲ့ပါ”
ကၽြန္မလည္း
ကၽြန္မေစာက္ရည္ႏွင့္ တသင္းသင္းႏွင့္ျဖစ္ေနေသာ ေမာင့္၏လီးၾကီးအား မာယာ့စိတ္တိုင္းက်
လ်က္ေပးေနလိုက္ပါသည္။
ကၽြန္မ
ေမာင့္၏လီးၾကီးအား နာရီ၀က္ခန္႔လ်က္ျပီးေသာအခါမွာေတာ့ မာယာသည္ ကၽြန္မဆံပင္အားဆြဲ၍ ကၽြန္မအားစခန္းတဲအတြင္းကို
ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။
“ညည္းအဖုတ္ကိုျဖဲျပစမ္း
ျမင္သာေအာင္”
ကၽြန္မလည္း
စခန္းတြင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ မာယာက အဖုတ္ကိုျဖဲျပခုိင္းသျဖင့္ ကၽြန္မအဖုတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးျဖစ္ေအာင္
ကၽြန္မျဖဲျပေပးလုိက္ပါသည္။
“ညည္းအဖုတ္က
ေတာ္ေတာ္ေလး အယ္သားဘဲ”
“ညည္းဒီဟာကို
ညည္းအဖုတ္ထဲကို အဆံုးထိ၀င္ေအာင္ ထိုးထည့္ျပစမ္း”
ကၽြန္မလည္း
တုန္ရီေသာလက္မ်ားျဖင့္ မာယာေပးေသာ ရာဘာေခ်ာင္းရွည္ရွည္တုတ္တုတ္ၾကီးကို ယူ၍ ကၽြန္မ၏အဖုတ္အတြင္းကို
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးထည့္လိုက္ပါသည္၊ ကၽြန္မလုပ္ကိုင္ေနသည္ကို မာယာက သေဘာမက်သျဖင့္ ကၽြန္မကိုင္ထားေသာ
ရာဘာေခ်ာင္းၾကီးကို ဆြဲယူ၍ ကၽြန္မအဖုတ္အတြင္းသို႔ ျပင္းစြာေဆာင့္သြင္းလိုက္ပါသည္။
“အခ်ိဳးကို
မေျပဘူး ဒီလိုသြင္းလိုက္ေတာ့ဘာျဖစ္တာမွတ္ေနတာဘဲ”
“အား…………အီးးး”
“မလုပ္ပါနဲ႔
နာလို႔ပါ….”
ကၽြန္မမည္မွ်ပင္
ရုန္းကန္ေနေစကာမူ ရာဘာေခ်ာင္းကို ထိုးထည့္ေသာ မာယာ့၏လက္မ်ားသည္ တခ်က္မတြန္႔ဘဲ ရာဘာေခ်ာင္းဆံုးတဲ့အထိ
ကၽြန္မအဖုတ္အတြင္းသို႔သာ ဖိသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္
သူမ၏ေဘာင္းဘီခၽြတ္၍ ေပါင္ကိုကားထားျပီးေနာက္ ကၽြန္မအားသူမ၏ အဖုတ္ကို လွ်ာျဖင့္လ်က္ေစပါသည္။
ကၽြန္မလည္း
သူမခိုင္းသည့္အတိုင္းပင္ ရာဘာေခ်ာင္းကိုအဖုတ္ထဲတြင္ အသြင္းခံထားရသည္ကိုပင္ သတိမရႏိုင္ဘဲ
အမိန္႔သစ္အတိုင္း သူမအဖုတ္အား လွ်ာျပားျဖင့္လ်က္ေပးေနရပါေတာ့သည္။
ကၽြန္မ
သူမကိုလ်က္ေပးေနစဥ္အခ်ိန္အတန္႔ေလးမွာပင္ သူမအဖုတ္အတြင္းမွ အရည္ခၽြဲမ်ားထြက္လာျပီး သူမတခ်ီပီးသြားခဲ့ပါသည္၊
သို႔တိုင္ေအာင္ ကၽြန္မသည္ဆက္လ်က္ေနရဆဲျဖစ္ျပီး ငါးခါေျမာက္အရည္မ်ားထြက္လာျပီးေတာ့မွသာ
ကၽြန္မအားမလ်က္ေတာ့ရန္ အမိန္႔ေပးပါေတာ့သည္။
“ညည္းလ်က္တာ
ေတာ္တယ္၊ ငါေတာင္ ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္ ပီးသြားမွန္းမသိလိုက္ေအာင္ဘဲ၊ ညည္းလ်က္ေနတာကို ရပ္လုိက္ေတာ့
ငါအခု ေသးေပါက္ခ်င္လာျပီ ညည္းပါးစပ္ထဲမွာဘဲ ေပါက္မယ္ ညည္းလဲျပီးေတာ့ ပါးစပ္ကို က်ယ္ႏိုင္သမွ်က်ယ္က်ယ္ဟထားစမ္း”
ကၽြန္မလည္း
ေသးေပါက္ထည့္မည္ဆိုသည့္ စကားေၾကာင့္ ရံြစရာထင္မိပါသည္ သို႔ေသာ္ မည္သို႔မွ်ရုန္းႏိုင္မည္
မဟုတ္သျဖင့္ သူမေျပာသည့္အတိုင္းပင္ လဲျပီးေနာက္ ပါးစပ္ကို အဟႏိုင္ဆံုးဟေပးထားလိုက္ပါသည္။
မာယာသည္
ကၽြန္မပါးစပ္တည့္တည့္တြင္ သူမ၏အဖုတ္ကိုခ်ိန္ရြယ္ျပီးေနာက္ ေသးစေပါက္ပါေတာ့သည္။ ေႏြးျပီးငန္က်ိက်ိႏိုင္လွေသာ
ေသးရည္မ်ားသည္ ကၽြန္မပါးစပ္အတြင္းသို႔ အတားအဆီးမရွိ၀င္သြားျပီး ကၽြန္မ၏လည္ေခါင္းအတြင္းသို႔
ထိုးဆင္းသြားပါေတာ့သည္။
မာယာသည္
ေသးေပါက္ျပီးသြားျပီးေနာက္ သူမ၏အဖုတ္တြင္ က်န္ရစ္ေနေသာ ေသးမ်ားအား ေျပာင္စင္ေစရန္အတြက္
ကၽြန္မ၏ဆံပင္စမ်ားျဖင့္ပင္ ေဆးေၾကာလိုက္ပါသည္။
“ကဲ…
ခဏနားတာေပါ့၊ လာခဲ့” ဟုဆိုကာ တဲစခန္းအျပင္ ေမာင့္အားခ်ဳပ္ထားရာ ေျမျပင္သို႔သြားကာ ကၽြန္မအားေမာင္၏အေပၚမွ
၀မ္းလ်ားေမွာက္ေစ၍ ေမာင့္ကဲ့သို႔ပင္ ေျခကားယား၊လက္ကားယားျဖင့္ပင္ တြဲခ်ည္ကာ မာယာသည္
ကၽြန္မတို႔နားမွ ထြက္သြားပါေတာ့သည္။
ပူျပင္းလွေသာေနအပူရွိန္သည္
အ၀တ္အစားမပါဘဲ ေျမျပင္ေပၚတြင္ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရေသာ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦးအား ႏွိပ္စက္ေနသည့္အလား။
“ေမာင္….”
ကၽြန္မရဲ့
တီးတိုးေခၚသံႏွင့္အတူ ေမာင့္ဆီမွ
“ဟင္….”
“ေမာင္…ခိုင္တို႔ဒီကေနလြတ္ေအာင္
ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟင္…”
ေမာင္က
ခဏမွ်အသံတိတ္သြားျပီးေနာက္….
“ခိုင္…”
“ဘာလဲဟင္..ေမာင္”
“ေမာင္အၾကံရျပီ…ခိုင္”
“ေျပာ…ေမာင္”
“ခုိင္လက္ႏွစ္ဖက္ကို
အေပၚကိုအတင္းဆြဲလုိက္၊ ေမာင္လည္း ေမာင့္လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေအာက္ဘက္ကို အတင္းဆြဲလိုက္မယ္
အဲ့လိုဆို ၾကိဳးကတင္းျပီး ျပတ္သြားႏိုင္တယ္ လုပ္ၾကည့္မလား”
“ဟုတ္…လုပ္ၾကည့္မယ္ေမာင္”
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ဦး၏
အတင္းဆြဲမႈ႔ေၾကာင့္ လက္တြင္ခ်ည္ထားေသာၾကိဳးမ်ား ျပတ္ထြက္သြားပါေတာ့သည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့
ေျခေထာက္တြင္ခ်ည္ထားသည္မ်ားကိုပါ ျဖည္ျပီး အ၀တ္မ်ားပံုထားရာမွအ၀တ္မ်ားကို ဆြဲယူ၀တ္၍
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ အဟုန္ထိုး ေျပးထြက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။
“ေမာင္…ခိုင္တို႔လြတ္ျပီေပါ့ေနာ္…”
“အင္း…လြတ္ေလာက္ျပီခိုင္”
“ေမာင္ေခၚလာတဲ့
ေနရာကလည္း တကယ့္ကိုေၾကာက္စရာပါလားေမာင္ရယ္”
“ေမာင္လည္း
အဲ့လိုေတြရွိမွန္းမသိခဲ့လို႔ပါခိုင္ရယ္”
“ခုိင္ေရာ
ေတာ္ေတာ္နာက်င္ခဲ့လား”
“ဒီလိုပါဘဲေမာင္ရယ္
အနည္းနဲ႔အမ်ားေပါ့”
“ေမာင့္
ဒဏ္ရာေတြကို ခိုင္တို႔ ရြာတရြာရြာေရာက္ရင္ ေဆးထည့္ေပးမယ္ေနာ္ အခုေတာ့ သည္းခံပါအုန္းေနာ္ေမာင္”
ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္
ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းေဘးကင္းႏိုင္ေလာက္တဲ့ ေနရာသို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကပါျပီ၊ သို႔တိုင္ ေတာထဲတြင္ခံစားလာရသည္မ်ားသည္
တသက္တြင္တခါဆိုသလို ခံစားခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားျဖစ္သျဖင့္ ေမ့မရႏိုင္ေသးဘဲ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းသည္လည္း
တထိတ္ထိတ္ႏွင့္ ျမည္ဟီးေနပါေတာ့သည္။
သည္မွ်ႏွင့္ျပီးဆံုးသြားျပီဟု
မမွတ္ယူလိုက္ပါနဲ႔…..
No comments:
Post a Comment