စာမ်က္ႏွာမ်ား

Wednesday, April 17, 2013

ငရဲသို႔သြားသည့္ကား (ဒုတိယပိုင္း)


“မွတ္ျပီလား…ေပကပ္ကပ္လုပ္မေနနဲ႔ ေနာက္တေခါက္ထပ္လာခဲ့မယ္ သတိထား…”
ဟုက်ိန္းေမာင္းျပီးေနာက္ ကၽြန္မအား ဂိုေဒါင္အလယ္ရွိတိုင္တြင္ လက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္၍ ျပန္ထြက္သြားပါေတာ့သည္။
ကၽြန္မလည္းနာက်င္မႈ႔ဒဏ္ေၾကာင့္ အိပ္ေမာက်သြားခဲ့သည္ ထင္၏၊ ကားေမာင္းသမားဦးေလးၾကီး ျပန္ေရာက္လာျပီး ကၽြန္မအားခါးပတ္ျဖင့္ရိုက္လိုက္မွသာ ကၽြန္မႏိုးလာခဲ့ပါေတာ့သည္။
“ေကာင္မ ညည္းခႏၱာကိုယ္ကေတာ္ေတာ္ေလး ေတာင့္တာဘဲ… နင့္ဖင္ပါးၾကီးေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္အယ္ေနတာဘဲ ၾကည့္ရေအာင္ကြာ…”
ဟုဆိုကာ ကၽြန္မ၏ေအာက္ပိုင္းအ၀တ္အစားမ်ားကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္ပါေတာ့သည္ ကၽြန္မသည္အခုတခါတြင္လည္း ေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ ထို႔တိုင္ေအာင္ ဦးေလးၾကီးက အားရေသးဟန္မတူဘဲ ကၽြန္မ၏ျပည့္တင္းလွတဲ့ ရင္သားႏွစ္ခုအား သူ၏သန္မာလွေသာ လက္မ်ားျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ျပီးေနာက္ ကၽြန္မအကၤ် ီႏွင့္ေဘာ္လီကိုပါဆြဲျဖဳတ္လုိက္ပါေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္တြင္လည္း ဦးေလးၾကီးသည္ ကၽြန္မ၏ဗလာက်င္းျဖစ္ေနေသာ ကိုယ္လံုးၾကီးကို ေ၀့၀ိုက္ၾကည့္လိုက္ျပီးေနာက္ အဖံုးအကာမရွိေတာ့သည့္ ရင္သားတစ္စံုကို သူ႔၏လက္မ်ားျဖင့္ ဆုပ္ခ်ည္နယ္ခ်ည္လုပ္ေနပါေတာ့သည္။
“အား..အား..ဟင့္..ဟင့္…”
ကၽြန္မႏို႔အား ဆုပ္နယ္ေနရာမွ သူ၏ပါးစပ္ျဖင့္ပါ ကုန္းစုပ္လာပါေတာ့သည္၊ ကၽြန္မလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခံစားမႈ႔ေကာင္းေနသည္ဟုပင္ ဆိုရပါေတာ့မည္၊ အခုအခိ်န္တြင္ေတာ့ ကၽြန္မေမာင့္ကိုလည္း သတိရႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ပါ။
သူေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလး ကၽြန္မရင္သားတစ္စံုကို ေဆာ့ကစားျပီးေနာက္ ကၽြန္မအားတိုင္တြင္ခ်ည္ထားေသာ ၾကိဳးမ်ားကို ျဖည္းညင္းစြာ ေျဖေပးေနပါေတာ့သည္။
“ကဲ..အခုအခ်ိန္ကစျပီး မင္းငါေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္ရမယ္ေနာ္… ၾကားလား”
“နားမေထာင္ရင္ေတာ့ ခါးပတ္ကိုျမင္တယ္ေနာ္… မင္းအသားမနာခ်င္ရင္ ခုိင္းတဲ့အတိုင္းလိုက္လုပ္..”
“ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္..”
ကၽြန္မလည္း ဦးေလးၾကီး၏လက္သံကို ခံစားထားဖူးျပီးျဖစ္သျဖင့္ အပိုးက်ိဳးေနျပီးျဖစ္ပါသည္။
“ညည္းဦးေခါင္းကို တိုင္ဘက္ထား၊ ခါးကိုညြတ္ျပီးကုန္းထား..” ဟုဆိုျပီး ကၽြန္မသူေျပာသည့္အတုိင္း လုပ္ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မအဖုတ္ေလးအား သူ၏လီးၾကီးျဖင့္ စတင္ထိုးသြင္းလိုးပါေတာ့သည္၊ သူ၏လီးၾကီးသည္ ဘယ္မွ်ၾကီးသည္ကို ကၽြန္မမျမင္ရေသးေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ၾကီးလိမ့္မည္ဟု ကၽြန္မခန္႔မွန္းမိပါသည္။
ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွေတာ့ ကၽြန္မေရာသူေရာ ျပိဳင္တူဆိုသလို ပီးသြားခဲ့ပါတယ္၊ ထို႔ေနာက္သူက ကၽြန္မအား သူဘက္သို႔ျပန္လွည့္ေစျပီး ကၽြန္မေစာက္ရည္မ်ားသာမက သူ၏လရည္မ်ားျဖင့္ပါ ေပက်ံေနေသာ သူ႔လီးၾကီးကို ကၽြန္မအား လ်က္ခိုင္းပါေတာ့သည္၊ ကၽြန္မလည္း အေတြ႔အၾကံဳရွိျပီးသားမို႔ အခက္အခဲမရွိဘဲ သူစိတ္ေက်နပ္ေစရန္ လ်က္ေပးလိုက္ပါသည္။
ကၽြန္မ၏လ်က္ေပးမႈ႔ကို ငါးမိနစ္၊ဆယ္မိနစ္ခန္႔ သူခံျပီးေနာက္ ကၽြန္မလည္ပင္းတြင္ ေခြးလည္ပတ္ၾကိဳးတခုကို စြတ္ေပးျပီးေနာက္ ၾကိဳးျဖင့္ဆြဲကာ ဂိုေဒါင္အျပင္သို႔ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္မသည္လည္း ေခြးတေကာင္ပမာပင္ သူ၏ေနာက္မွ ေဘးဘက္ေထာက္၍ လိုက္လာခဲ့ရပါသည္။
ဂိုေဒါင္အျပင္ဘက္သို႔ေရာက္ေသာအခါ သူက ကၽြန္မအား ဒီထက္အျမန္ေလွ်ာက္လွမ္းရန္ ေျပာပါသည္၊ ထို႔ေနာက္ သူလည္း ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္၍ သူ၏ပင္မအိမ္အတြင္းသို႔ ကၽြန္မကို ေခၚေဆာင္သြားပါေတာ့သည္။
သူ၏အိမ္သည္ႏွစ္ထပ္အိမ္ျဖစ္ျပီး သူတကိုယ္တည္းအတြက္သာမက မိသားစုတစုပင္ ေကာင္းေကာင္းေနႏိုင္ေသာ အေနအထားရွိပါသည္။
“ေကာင္မ…နင္ဒီေန႔ကေနစျပီး ဒီအိမ္မွာ ငါခိုင္းတာလုပ္၊ ငါေကၽြးတာစားျပီး ေကာင္းေကာင္းေန…”
“ဟုတ္…ဟုတ္ကဲ့…”
ထို႔ေနာက္သူသည္ ကၽြန္မအားေခြးေလွာင့္ခ်ိဳင့္တခုေရွ႕သို႔ေခၚသြားပါသည္။
“နင္ ဒီေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲမွာေနရမယ္၊ နင္ကအခုအခိ်န္ကစျပီး ငါ့ရဲ့ေခြးတေကာင္ျဖစ္သြားျပီ နားလည္လား..”
ကၽြန္မလည္း တခြန္းမွ်မထြက္ဘဲ ေခါင္းကိုသာ ညွိမ့္ေနမိပါေတာ့သည္။
ကၽြန္မကို ေလွာင္ခ်ိဳင့္အသြင့္ထည့္၍ ေသာ့ခတ္အျပီးမွာေတာ့ သူလည္းေလွာင္ခ်ိဳင့္အနားမွ ထြက္သြားပါေတာ့သည္။
တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့္ကုန္ဆံုးသြားေသာ အခ်ိန္မ်ားႏွင့္အတူ ကၽြန္မ၏ဗိုက္သည္လည္းဆာေလာင္ေနျပီျဖစ္ပါသသည္၊ ထို႔ျပင္ေအာက္ပိုင္း၏အ၀တ္မပါဘဲေနရသည့္ ေအးစက္မႈ႔ေၾကာင့္ ဆီးလည္းသြားခ်င္ေနျပီျဖစ္ပါသည္။
ထုိအခိုက္မွာပင္ ကၽြန္မေလွာင္ခ်ိဳင့္နားသို႔ ဦးေလးၾကီးျပန္ေရာက္လာျပီးပါေတာ့သည္။
“ေခြးမေလး ဘယ္လိုလဲဗိုက္ဆာေနျပီလား လာလာ…”
ဟုဆိုကာ ကၽြန္မေနထိုင္ရာ ေလွာင္ခ်ိဳင့္ေလး၏တံခါးကို ဖြင့္ေပးပါသည္။ ကၽြန္မလည္း အလုိက္သင့္ပင္ ဦးေလးၾကီးဖြင့္ေပးသည့္ တံခါးမွထြက္လာခဲ့ပါသည္။
“ေရာ့…စား…” ဟုဆိုကာ ကၽြန္မေရွ႕သို႔ သူ၏စားၾကြင္းစားက်န္အရိုးအရင္းမ်ားႏွင့္ ထမင္းအနည္းငယ္ေရာနယ္ထားေသာ ပန္းကန္ကို ကၽြန္မေရွ႕သို႔ခ်ေကၽြးပါသည္။ အမွန္တကယ္ေျပာရရင္ ကၽြန္မသည္ မစားခ်င္ပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း ဦးေလးၾကီး၏အမိန္႔ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္သျဖင့္ ပန္းကန္အတြင္းမွ စားၾကြင္းစားက်န္မ်ားကို စားရပါေတာ့သည္။
ဦးေလးၾကီးကလည္း ကၽြန္မစားေသာက္ေနသည္ကို သေဘာက်စြာ ၾကည့္ရႈေနျပီးေနာက္ ပန္းကန္အတြင္းမွအစာမ်ားကုန္သြားသည့္တိုင္ေအာင္ ပန္းကန္အားလ်က္ရန္ ကၽြန္မအားခုိင္းျပန္ပါေသးသည္။
ထိုသို႔လ်က္ေနစဥ္အခ်ိန္တြင္ ဦးေလးၾကီးသည္ ကၽြန္မေနာက္မွေန၍ ကၽြန္မအဖုတ္ေလးအား လိုးေနပါေတာ့သည္။
“ပလပ္…ပလပ္…အား..အား…”
“လ်က္စမ္း…လ်က္ထား…အသားကုန္လ်က္…”
အဆံုးမွာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းပင္ ဦးေလးၾကီး၏လရည္မ်ားႏွင့္ ကၽြန္မ၏ေစာက္ရည္ခၽြဲမ်ား ေပက်ံေနေသာ ဦးေလးၾကီး၏လီးၾကီးကို ကၽြန္မလွ်ာျဖင့္ ျပန္လ်က္ေပးေနရပါေတာ့သည္။
“မင္း မဆိုးဘူး….ေျပာစကားနားေထာင္တယ္၊အလိုက္သိတယ္”
ကၽြန္မသည္စုပ္ျမဲအတိုင္းသာ ဆက္စုပ္ေနပါသည္။ ကၽြန္မစုပ္ေနခ်ိန္အတြင္းမွာဘဲ ဦးေလးၾကီး၏လီးမွ လရည္မ်ားသည္ ကၽြန္မပါးစပ္အတြင္းသို႔ တိုး၀င္သြားပါေတာ့သည္။ ကၽြန္မသည္လည္းတိုး၀င္လာေသာ လရည္မ်ားကို ေအာက္သို႔တစက္မက်ေစဘဲ အမိအရပင္ ဖမ္းစုပ္မ်ိဳခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ကၽြန္မအားေလွာင့္ခ်ိဳင့္အတြင္းျပန္ထည့္မည္အလုပ္တြင္…..
“သခင္ရွင့္…ကၽြန္မဆီးသြားခ်င္လို႔ ခြင့္ျပဳေပးပါရွင္…”
ကၽြန္မသည္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ အသနားခံလိုက္ပါသည္၊ ဦးေလးၾကီးက ကၽြန္မမ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ေနျပီးေနာက္….
“ေကာင္းျပီေလ မင္းက ေသးေပါက္ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့လည္း ေပါက္ရမွာေပါ့
ဟုဆိုကာ ကၽြန္မထမင္းစားခဲ့ေသာ ပန္းကန္ကို ကၽြန္မေရွ႕တြင္ျပန္ခ်ေပးျပီး…
“ဒီ ပန္းကန္ထဲကိုထည့္ေပါက္ရမယ္…”
ကၽြန္မလည္း သူစိမ္းေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ေရွ႕တြင္ ေသးေပါက္ျပရမည့္အျပင္ သူသတ္မွတ္ေပးထားေသာ ပန္းကန္ထဲတြင္သာေပါက္ထည့္ျပရမည့္အေရးေၾကာင့္….
“ေတာ္ျပီ ကၽြန္မမေပါက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး..”
“မရဘူး…မင္းေပါက္ကိုေပါက္ရမယ္..အခုေပါက္…”
အခုေတာ့ ကၽြန္မစကားႏွင့္ကၽြန္မ အက်ပ္ရိုက္ခံေနရပါျပီ၊ ဘယ္လိုမွလည္း ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သျဖင့္ သူ၏စကားအတုိင္းပင္ ကၽြန္မထမင္းစားခဲ့ေသာ ပန္းကန္အား ကၽြန္မ၏အဖုတ္တည့္တည့္ ေသးထြက္ရာေနရာတည့္တည့္တြင္ထား၍ စတင္ေသးေပါက္ပါေတာ့သည္။ ေအာင့္ထားတာၾကာျပီျဖစ္သျဖင့္ ေသးေၾကာသည္ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မျပီးဘဲ ပန္းကန္ပင္ျဖည့္လွ်ံ၍ ေဘးဘက္မ်ားသို႔ပင္ စီးက်သြားပါေတာ့သည္။
ကၽြန္မေသးေပါက္ျပီးေသာအခါတြင္ေတာ့ ဦးေလးၾကီးက..
“ပန္းကန္ထဲက ေသးေတြအကုန္လံုးကို ေမာ့ေသာက္စမ္း…”
ကၽြန္မလည္းေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ပန္းကန္ကိုမယူဘဲ ျငိမ္ေနမိပါသည္၊ ဒါေၾကာင့္ဦးေလးၾကီးက ခါးပတ္ျဖင့္ ကၽြန္မေက်ာအားတခ်က္ရိုက္လိုက္ျပီး……
“ျမန္ျမန္ယူျပီးေမာ့ေသာက္ေလ…ျမန္ျမန္လုပ္..”
ကၽြန္မလည္း ေနာက္ထပ္ခါးပတ္စာ ထပ္စားရမည္ကိုေၾကာက္သျဖင့္ ပန္းကန္အားယူ၍ ပန္းကန္တြင္းမွ ကၽြန္မ၏ေသးမ်ားကို ကၽြန္မပါးစပ္ထဲသို႔ ေလာင္းထည့္၍မ်ိဳခ်လိုက္ရပါေတာ့သည္။
ထိုမွ်ႏွင့္အျပီးေသးဘဲ ၾကမ္းျပင္တြင္ ဖိတ္စင္ခဲ့ေတာ့ေသးမ်ားႏွင့္ လွ်ံက်ခဲ့ေသာ ကၽြန္မ၏ေသးမ်ားကိုလည္း လွ်ာျဖင့္လ်က္လွ်က္ သန္႔ရွင္းေပးရျပန္ပါေသးသည္။ ဦးေလးၾကီးကေတာ့ ကၽြန္မကိုၾကည့္၍ သေဘာက်စြာျဖင့္ ျပံဳးေနပါသည္။ အားလံုးျပီးဆံုးေအာင္ လ်က္ျပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မကိုေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲသို႔ ျပန္ထည့္၍ ဦးေလးၾကီးသည္ ကၽြန္မအနားမွထြက္ခြာသြားျပီျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္မရဲ့ေန႔လည္စာသည္ စားမေကာင္းေသာ္လည္း စားထားေသာအရွိန္၊ပင္ပန္းထားေသာအရွိန္ ေတြေၾကာင့္ ကၽြန္မအိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ပါသည္။
“ေခြးမေလးထ…ထ…”
“မင္းနဲ႔ငါ အျပင္မွာသြားထြက္ကစားၾကမယ္ ျမန္ျမန္ထ…”
ဦးေလးၾကီး၏ႏႈိးေဆာ္မႈ႕ႏွင့္အတူ ကၽြန္မသည္အိပ္ေနရာမွ ကုန္းရုန္းထ၍ ဦးေလးၾကီး ၾကိဳးဆြဲေခၚေဆာင္ရာေနာက္သို႔ ေဘးဖက္ေထာက္လ်က္ လိုက္လာခဲ့ပါသည္။
“ကဲ..အျပင္ေတာ့ေရာက္ျပီ…အိပ္ရာကႏိုးႏိုးခ်င္းဆိုေတာ့ မင္းေသးေပါက္ခ်င္ေနမွာေပါ့.. အဲ့ဒီ့သစ္ပင္ေဘးမွာဘဲ ေခြးလိုေကာ့ပန္းထုတ္လုိက္..”
ကၽြန္မလည္း ေခြးတေကာင္လိုပင္ သစ္ပင္နားအေရာက္တြင္ ကၽြန္မ၏ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ဟထား၍ သစ္ပင္ေအာက္ေျခနားေလာက္ကို ေသးျဖင့္ပန္းလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ဦးေလးၾကီးေခၚေဆာင္ရာ ျခံေနာက္ဘက္ကြင္းျပင္သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။

1 comment:

  1. ဆက္တင္ပါဦး အရမ္းေကာင္းတယ္ ဆက္ဖတ္ခ်င္တာေသေတာ့မယ္

    ReplyDelete