စာမ်က္ႏွာမ်ား

Sunday, April 20, 2014

သူတို႔ေလးေတြအတြက္ေတာ့-ကြ်န္ (၃)


မိုးယု၏ႏူးညံ့လွေသာေျခေခ်ာင္းမ်ားကို စုပ္ရင္းႏွင့္အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေသာအခါတြင္. . .
'ဟဲ့ကြ်န္ၾကီး. . .'
'ခင္ဗ်ာ. .ဘာအလိုရွိပါသလဲသခင္မ'
အပိုးက်ိဳးေနေသာကြ်န္တေယာက္ျဖစ္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ္သည္ သခင္မမိုးယု၏ေျခေခ်ာင္းမ်ားကိုစုပ္ေပးေနရာမွ နား၍သခင္မေျပာမည့္စကားအမိန္႔ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိပါသည္။
'သခင္မေျခေခ်ာင္းေတြကိုလ်က္မေနနဲ႔ေတာ့ မင္းအတြက္ဒီထက္ေကာင္းတာေပးမယ္'ဟုဆိုကာ ကြ်န္ေတာ္အားကုတင္ေအာက္သို႔ကန္ခ်လိုက္ျပီးေနာက္ အနားရွိထမီတထည္ကိုေကာက္ယူလိုက္ပါသည္။
'ဟဲ့ကြ်န္ေခါင္းငံု႔ေနစမ္းေမာ့ၾကည့္မယ္မၾကံနဲ႔ေနာ္'


ခဏအၾကာတြင္ေတာ့. . .

'ရျပီေရာ့ဒီမွာနင့္အတြက္ ဒါကိုနင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာငါၾကည့္မယ္ ကြ်န္ၾကီး'
ကြ်န္ေတာ္လည္း အေရွ႔ေရာက္လာေသာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီးပန္းေရာင္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ယုယုရရကိုင္ကာ နမ္းရႈံ႕ေနလိုက္ပါသည္။
'ဟဲ့ကြ်န္စုတ္ နင္ဒီေလာက္ဘဲလုပ္တတ္သလားးးး'
စကားသံႏွင့္အတူ ကြ်န္ေတာ့္ပါးကိုျဖန္းကနဲခ်လိုက္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္းထိတ္ထိတ္လန္႔လန္႔ႏွင့္ သခင္မေျခသလံုးကိုဖက္ကာ. . .
'ခြင့္လႊတ္ပါ သခင္မရယ္ သခင္မမေက်နပ္ရင္ရိုက္ရံုတင္မကဘူး ၾကိဳက္သလိုလုပ္ႏိုင္ပါတယ္'
'နင္ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်တာဘဲ နင္ကိုငါကသနားလို႔ငါ့နဲ႔အတြင္းခံေဘာင္းဘီခ်ီးျမွင့္တာေတာင္ နင္ကနမ္းတာေလးေလာက္လုပ္ေနတယ္'
'နင္ကခိုင္းမွသိမဲ့အေကာင္ဘဲ'
ကြ်န္ေတာ္ကို သခင္မပိုးစိုးပက္စက္ေျပာဆိုေနေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္သခင္မကို ေမတၱာမပ်က္ႏိုင္ဘဲ သူခိုင္းသမွ်လိုက္လုပ္ဖို႔ကိုသာ ကြ်န္ေတည္ၾကိဳးစားေနမိပါသည္။
'ဟဲ့ဒီမွာေတြ႔လားးးး'
အလယ္တြင္ဝါက်င္က်င္ျဖစ္ေနေသာေနရာမ်ားကိုလက္ညွိဳးျပ၍. . .
'ဒီေနရာေတြကိုနင့္လွ်ာနဲ႔လ်က္ျပစမ္း'ဟုဆိုကာ ကြ်န္ေတာ္မ်က္ႏွာဆီသို႔ပစ္ေပါက္လိုက္ပါသည္။
ထပ္မံေရာက္ရွိလာေသာေဘာင္းဘီတိုေလးကို သခင္မခိုင္းသည့္အတိုင္းလွ်က္ေနလိုက္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္လုပ္သမွ်ကိုေတာ့ သခင္မကခုတင္ေပၚတြင္အခန္႔သားထိုင္ၾကည့္ေပးေနပါသည္။
နာရီဝက္ခန္႔ၾကာျပီးေနာက္
'နင္ဒီေန႔ကစျပီးငါ့ရဲ့ထာဝရကြ်န္ျဖစ္သြားျပီ ငါစကားက္ုနင္နားေထာင္ရမယ္ အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ နင္ငါ့ကိုေစာ္ကားဖို႔ၾကိဳးစားတာကို အားလံုးသိေအာင္ ဖြင့္ေျပာရလိမ့္မယ္ေနာ္'
'ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္မ ကြ်န္ေတာ္သခင္မစကားကို ထာဝရနားေထာင္ပါ့မယ္'
'ကဲဒီေန႔ေတာ့ဒီေလာက္ဘဲ ခဏေနရင္ဝတ္မွံဳျပန္လာေလာက္ေတာ့မယ္'
'သြားေတာ့ဘာလုပ္ေနတာလဲ'
ကြ်န္ေတာ္အခန္းဝသို႔ျပန္ေရာက္ခါနီးတြင္. . .
'ဟဲ့ကြ်န္ဒီနားကိုျပန္လာစမ္း'
'ဒီမွာဘာေတြလည္းၾကည့္စမ္း'
သခင္မ၏အတြင္းခံကိုနမ္းေနလွ်က္ေနရင္းမွစိတ္လြတ္၍ထြက္သြားပံုရသည္ အရည္ပ်စ္မ်ားကြ်န္ေတာ္ထိုင္ခဲ့ေသာေနရာတြင္ အနည္းငယ္ေတြ႔ရသည္။
'နင့္အညစ္အေၾကးေတြကိုသန္႔ရွင္းစမ္း'
ကြ်န္ေတာ္လည္းအဝတ္ယူ၍သုတ္ရန္ အဝတ္တခုလွမ္းယူလိုက္ခ်ိန္တြင္. .
'ေနအုန္းးးအဝတ္နဲ႔မသုတ္နဲ႔ လွ်ာနဲ႔လ်ွက္'
ကြ်န္ေတာ္လည္း လွ်ာႏွင့္လွ်က္ဆိုေသာအမိန္႔ေၾကာင့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားသည္။
'ဟဲ့ဘာေၾကာင္ေနတာလဲ နင့္လွ်ာနဲ႔လွ်က္ခိုင္းေနတာေလအခုလွ်က္'ဟုဆိုကာ ကြ်န္ေတာ္ေခါက္းကားဆြဲ၍ အရည္ထြက္မ်ားကိုလွ်က္ေစပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္းအျပစ္ရွိသည္ကတေၾကာင္း၊ခ်စ္မိသည္ကတေၾကာင္းတို႔ၾကာင့္ သခင္မခိုင္းသမွ် ေအာ့ႏွလံုးနာကာ ကြ်န္ေတာ္လရည္မ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္လွ်က္ေနမိပါေတာ့သည္။
ဒီလိုအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ နဂိုကခြင့္မျပဳေသာဝတ္မႈံ႔ရဲ့ပါတီပြဲကိုလည္း သခင္မအမိန္႔အတိုင္းစိတ္ၾကိဳက္လုပ္ခြင့္ေပးလိုက္ရပါေတာ့သည္။
ပါတီပြဲက်င္းပသည့္ညသို႔ေရာက္ေသာ္. . .
သူတို႔ေတြကေတာ့အုပ္စုလိုက္ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးေနခိ်န္တြင္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့အခန္းထဲတြင္တေယာက္တည္းေနကာ သခင္မေပးသနားထားေသာ ေဘာင္းဘီတိုေလးကိုသာနမ္းရႈံ႕၍ စည္းစိမ္ခံေနမိပါေတာ့သည္။
၁၂နာရီေလာက္တြင္ ပြဲလည္းျပီးျပီမို႔အားလံုးျပန္သြားကာ အိမ္တြင္ကြ်န္ေတာရယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္ညီမဝတ္မႈံ႔ရယ္၊ မိုးယုရယ္သံုးေယာက္သာရွိေနပါေတာ့သည္

No comments:

Post a Comment