စာမ်က္ႏွာမ်ား

Sunday, April 13, 2014

မထင္ထားေသာ ဘဝငရဲ ၃

မထင္ထားေသာ ဘ၀ငရဲ ၃


ပိုးေလး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္မွာ မည္မွ်ၾကာသြားသည္မသိ။ အိပ္ယာႏိုးသည္ႏွင့္ မိမိဘ၀ကို ျပန္စဥ္းစားကာ မ်က္ရည္မ်ား က်လာသည္။ မိမိမွာ တစ္ေယာက္တည္းသမား၊ ငယ္စဥ္ကပင္ မိဘမ်ားဆံုးပါးသြားခဲ့သည္။ အေဒၚျဖစ္သူမွ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္ထားသျဖင့္ ဒီလို ------ ကုပၼဏီတြင္ လက္ေထာက္ မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အေဒၚရွိရာ ရြာကိုဒီႏွစ္ သႀကၤန္းပိတ္ရက္ျပန္မည္ဟု စိတ္ကူးထားခဲ့သမွ် ခုေတာ့....ဟင့္..ဟင့္.။ပိုးေလး ေတြးရင္ ၀မ္နည္းလာသည္။ အခုမိမိမွာ ထားရာေန၊ ေစရာသြား၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ေကြ်းတာစား ဘ၀မဟုတ္လား။ အေတြးကမာၻထဲ ခ်ာခ်ာလည္ေနစဥ္ အန္တီေမစီ၏အသံက သူမကို လက္ရွိဘ၀ထဲျပန္ဆြဲေခၚလိုက္သည္။
“ ပိုးသား၊ မင္းကို ဒီေန႔ပံုစံသြင္းမယ္. ငါ့အမိန္႔နာခံရင္ မင္းသက္သာမယ္ ကာမအရသာကိုလည္း ခံစားရမယ္ . အဲ့လိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့. ရႊမ္း" ၾကာပြတ္ကိုေလထဲမွာ လႊဲလိုက္သည္ “ ကဲ.လာ" လိုက္ခဲ့ဟုေျပာရင္ လွည့္ထြက္သြားသည္။ ပံုစံသြင္းမည္ဆို၍ ပိုးေလး ေၾကာက္ပါသည္. ့ ပံုစံသြင္းမခံရင္ အ႐ိုက္ခံရမဲ့ၾကာပြတ္ကို ပိုေၾကာက္ေနသည္အတြက္ တိတ္ဆိတ္စြာပင္ လိုက္သြားလိုက္သည္။ ပိုးေလးကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားမႈမ်ား မရွိေတာ့သည့္အတြက္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပင္ အခန္းမ်ားျဖတ္ေက်ာ္ကာ အခန္းက်ယ္တစ္ခုအတြင္း ေရာက္ရွိသြားေလသည္။

အခန္းတြင္း ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္ရွိေနေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကို မျမင္ေစရန္ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ထားသည္။
“က်ားႀကီး ေကာင္မေလးကို နိဗၺာန္ပို႔ေပးလိုက္. ျငင္ျငင္သာသာလုပ္ေနာ္. သူကလိမၼာတယ္" ကြ်ဲႀကီးဆိုသူက ဘာမွျပန္မေျပာ ေခါင္းသာတစ္ခ်က္ဆတ္ျပသည္။ ပိုးေလး မွာ ေၾကာက္လန္႔ေနေသာ္လည္း ရင္ထဲတြင္ ပူေလာင္ေနသည္။
က်ားႀကီးက ပိုးေလးကို ခံုေပၚတြင္ ထိုင္ခိုင္းကာ စားပြဲေပၚမွ ေဆးထိုးအပ္ကို ယူလိုက္ရင္း “ ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္. မလႈပ္နဲ႔ " ဟုေျပာလိုက္သည္။ က်ားႀကီး ဆိုသူ၏ အသံမွာ နာမည္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ႏူးညံ့လွသည္ဟု ပိုးေလးထင္လိုက္မိသည္။ ပိုးေလး လက္ကိုဆြဲ အရက္ျပန္ဆြတ္ထားေသာ ဂြမ္းႏွင့္ပြတ္ေပးလိုက္ရက္ရင္း ေဆးထိုးလိုက္သည္။ ပိုးေလးဦးေႏွာက္အတြင္း
လက္ခနဲျဖစ္သြားကာ အဲ့ဒါဘာေတြလဲဟင္ ဘိန္ၿဖဴေတြလား ဟုေမးလိုက္သည္ ။
ဘိန္းၿဖဴေတာ့ ပိုးေလးေၾကာက္သည္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲတြင္ လူဆိုးေတြက ေကာင္မေလးေတြကို ဘိန္းျဖဴထိုးေပးလိုက္ရင္ ေကာင္မေလးမွာ ဘိန္းျဖဴတစ္ခုသာ အသိရွိေတာ့သည့္ ပံုစံမ်ိဳး.ျဖစ္သြားတာ ၾကည့္ဖူးသည္။

“ဘိန္း မဟုတ္ပါဘူး . စိတ္ႂကြေဆးပါ. မင္းအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္မွာပါ"
 ပိုးေလး ရင္ေမာရျပန္ပါသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ပိုးေလး အ၀တ္ေတြခြ်တ္လိုက္ေနာ္ မေၾကာက္နဲ႔ ဟုေျပာကာ ပိုးေလးအ၀တ္မ်ားကို ခြ်တ္ေလသည္။ ပိုးေလးမွာ စိတ္ႂကြေဆးအစြမ္းကလည္း စျပေနၿပီျဖစ္၍ အသိမ်ားေ၀၀ါးစ ျပဳေနရာ ျငင္းဖို႔လည္း သတိမရ . ရွက္စိတ္လည္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္သည္။ ကတုန္ကယင္ျဖစ္ကာ အဖုတ္အတြင္း ယားယံသလို ျဖစ္လာသည္။ ထိုသူက လည္း အထာသိျဖစ္၍ ေကာင္မေလး ခံခ်င္လာၿပီမွန္း သိသည္။ ထိုေၾကာင့္ သူ၏ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ကာ လီးကို ပိုးေလးျမင္ေအာင္ တမင္ကိုင္ျပေနသည္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ပိုးေလးႏို႔ကို တစ္လွည့္စီ ညႇစ္ေပးလိုက္သည္။ ပိုးေလးမွာ အသိစိတ္အတြင္း အလိုးခံခ်င္စိတ္ တစ္ခုမွလြဲ၍ တျခားမသိေတာ့... မ်က္စိေရွ႕မွာလည္း လီးတစ္ေခ်ာင္းျမင္ေနရကာ ထိုလီးႀကီးျဖင့္ လိုးခံခ်င္ေနသည္။ “ အင္း..ဟင့္..အင့္အင့္..." ပိုးေလးမွာ ကာမစိတ္ျပင္းထန္လာကာ ညီးသံမ်ားပင္ ထြက္လာသည္။ ပါးစပ္မွလည္း “ ပိုးေလးကို လိုးပါေတာ့ . ခံခ်င္ေနလို႔ပါရွင္ . ျမန္ျမန္လိုးေပးပါေတာ့. " ဟုပင္ေတာင္းပန္ေနမိသည္။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူက ပိုးေလးကို ခုတင္ေပၚေခၚသြားကာ ပက္လက္ေန. ေပါင္ကားထားခိုင္းရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ႏွင့္ ပြတ္ေပးေနသည္။ ပိုုးေလးေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ေပးေနေတာ့ နဂိုထဲက စိတ္ထေနရာ ေစာက္ရည္မ်ားမွာ ႐ႊဲနစ္လာသည္။ ပိုးေလးအရမ္းခံခ်င္ေနၿပီ လိုးေတာ့ေလ... လိုးပါေတာ့.  ပိုးေလးမွာ အလိုးမခံရရင္ ေသေတာ့မည့္လူလို လိုးဖို႔ေတာင္းပန္ေနသည္။ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူက “ ငါ့နာမည္က ထြန္းထြန္းလို႔ေခၚတယ္ မင္းလိုးခံခ်င္ ေတာင္းပန္ေနတဲ့လူ နာမည္ေတာင္ မသိပဲ ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔ " လို႔ေျပာရင္း ပိုးေလး ေစာက္စိေလးကို လက္ထိပ္ေလးႏွင့္ ေတာက္ကစားေနသည္။ ပိုးေလးမွာ ေစာက္စိမွ ေပးေသာခံစားမႈေၾကာင့္ တြန္႔တြန္႔သြားကာ ထြန္းထြန္းဆိုသူေျပာေသာ ရင့္ရင့္သီးသီး စကားမ်ားကို အေလးယူ မစဥ္းစား သူမစဥ္းစားမိသည္က လိုးခံရဖို႔သာ။
“ကိုထြန္းထြန္းရယ္ ပိုးေလးကိုလိုးေပးပါေတာ့ေနာ္ ပိုးေလးလိုးခံပါရေစေနာ္" ဟုသာ ေတာင္းပန္ေနမိသည္။  “အင္း မင္းကေတာင္းပန္ေနမွေတာ့ လိုးရေတာ့မွာေပါ့ " ဟုေျပာရင္ လီးထိပ္ကို ေစာက္ဖုတ္၀တြင္ ေတ့ကာလိုးပါေတာ့သည္။ ထြန္းထြန္းမွာ လုပ္ေနၾကမို႔ သုတ္ထိန္းႏိုင္သည္။ ပိုးေလး မင္းဘယ္ႏွခါၿပီးၿပီလဲ လိုးရင္ေမးလိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းမွာ ပိုးေလး ၅ခါေလာက္ၿပီးသြားၿပီမွန္းသိသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ႂကြေဆး အရွိန္ကုန္ေတာ့မည္ကို သိ၍ တမင္ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ပိုးေလးမွာလည္း အသိတရားမ်ား ျပန္၀င္လာကာစ ျဖစ္၍ ရွက္စိတ္လည္းေပၚလာသည္။ ”၅.၅ခါေလာက္ၿပီးသြားပါၿပီ" ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ စကားထစ္သြားသည္။ “ငါေမာေနၿပီ မင္းအေပၚကေန တက္ေဆာင့္ေပးဦး" ဟုေျပာကာပက္လက္အိပ္ခ်လိုက္သည္။ ပိုးေလးမွာ ရွက္လည္းရွက္သည္. အမွန္ေျပာရရင္ ခံလို႔လည္းေကာင္းေနသည္. ေဆးေၾကာင့္ေတာ့မဟုတ္ ေဆးရွိန္ကုန္သြားၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆက္ခံခ်င္ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ ထြန္းထြန္းေျပာသည့္အတိုင္း အေပၚမွခြထိုင္ကာ ေဆာင့္ေပးေနသည္။ ထြန္းထြန္းကလည္း ပိုးေလး ေစာက္စိေလးကို ပြတ္လိုက္ ႏို႔ကိုကိုင္လိုက္ႏွင့္ ဇိမ္ယူလိုးသည္။ ေစာက္စိႏွင့္ ႏို႔ကိုကိုင္ေပးေတာ့ ပိုးေလး ခံေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားျပင္းလာကာ ညီးသံပင္ထြက္ေနသည္။ ...အင္းး ဟင္းးး
ထြန္းထြန္းမွာ လီးေၾကာမ်ားတင္းလာကာ ၿပီးခ်င္လာ၍ ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့ၿပီးေဆာင့္ လက္ကလည္း ပိုးေလးခါးကိုကိုင္ကာ ေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ.. လီးမွာ လရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားသည္...ပိုးေလးလည္း ျပင္းထန္ေသာေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အတူ လရည္မ်ားေၾကာင့္ ၿပီးသြားကာ ထြန္းထြန္းေပၚေမွာက္အိပ္လိုက္သည္။..

No comments:

Post a Comment