အရိုးေခါင္းဂိုဏ္း ၃

ခဏမွ်ေမာင္းလာျပီးေနာက္ဘီယာဆိုင္သို႔ပိုင္စိုးတို႔အုပ္စုေရာက္ခဲ့ၾကပါေတာ့သည္။ လႈိင္ႏွင့္ရွစ္မိုင္သည္ စက္ဘီးနဲ႔ေတာင္သြားလို႔ရေနတာမို႔ ကားကိုၾကာၾကာေမာင္းစရာမလိုေသာအကြားအေဝးပင္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္တိုးတတ္လာေသာ ႏိုင္ငံအေျခအေနေၾကာင့္ ၁၀မိနစ္ခရီးသည္မိနစ္၂၀ခရီးျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည္။

'လာငါတို႔ေဒါင့္မွာသြားထိုင္မယ္'

အာကာကဦးေဆာင္၍ဆိုင္ေဒါင့္ရွိစားပြဲတြင္ေနရာယူၾကပါသည္။ 

ျမန္မာသံုးလံုးနဲ႔အျပားတျပား၊အျမည္းစသည့္လိုအပ္သည္မ်ားကို ကိုထက္ကသြားမွာလိုက္ပါသည္။

'ငါေတာ့ေသာက္ျပီေနာ္ဒီေန႔ကပိုင္စိုးရဲ့မဂၤလာေန႔ဆိုေတာ့ငါတို႔မမူးရင္မျပန္ေၾကးေနာ္'

ကိုထက္ကေဆာ္ၾသရင္းေရာက္လာေသာပုလင္းမ်ားကိုစတင္mixလုပ္ပါသည္။ကိုထက္နဲ႔အတူရမကာဘုရင္ပိုင္စိုးကလည္းဝင္ေရာက္ကာ mixလုပ္ပါေတာ့သည္။

'ပန္းအိမေသာက္ခင္အျမည္းစားေရာ့'

အာကာကလာခ်ေပးေသာအျမည္းပန္းကန္ကို ပန္းအိေရွ႕သို႔တြန္းပို႔ရင္းေျပာလိုက္ပါသည္။

'ငါမေသာက္ပါဘူးနင္တို႔ဘဲေသာက္'

'ဟာဒါေတာ့ဘယ္ျဖစ္မလဲဟဒီေန႔နင့္ကမဂၤလာေန႔ဆိုေတာ့နင္လည္းေသာက္ရမွာေပါ့'

ကိုထက္ကထိုသို႔ေျပာလိုက္သျဖင့္ပန္းအိပိုင္စိုးဘက္ကိုတခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါသည္။ ပိုင္စိုးကလည္းmixလုပ္တာကိုလက္စသတ္၍ ပန္းအိပုခုန္းကိုလွမ္းဖက္ရင္းးးးး

'ကိုယိတို႔အတူတူေသာက္ၾကမယ္ေလဒီေန႔ကကိုယ္တို႔မဂၤလာေန႔ဆိုေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ဆႏၵကိုျဖည့္ေပးရမွာေပါ့'

ပိုင္စိုး၏ျပံဳးျပံဳးေလးႏွင့္ေျပာလိုက္ေသာ စကားလံုးမ်ားၾကားတြင္ပန္းအိသည္ ပိုင္စိုးစကားကိုလက္ခံျပီးသားျဖစ္ေနပါသည္။

'ဒါေၾကာင့္ပန္းကိုကိုယ္ကခ်စ္ေနရတာ. .ေရာ့တခြက္စေသာက္'

စကားလည္းေျပာရင္း ကိုထက္ကမ္းေပးေသာဘီယာခြက္ကို ပန္းအိလက္အတြင္းသို႔ထည့္ေပးလိုက္ပါသည္။

'ကိုတို႔လည္းေသာက္ေလ. .ပန္းတေယာက္တည္းေသာက္ရမွာလားးး'

ပန္းအိကႏႈတ္ခမ္းစူစူေလးႏွင့္ေျပာလိုက္ပါသည္။

'ဟာေသာက္ရမွာေပါ့လာအားလံုးခ်ီးယားလုပ္ရေအာင္'

ပိုင္စိုးကဦးေဆာင္၍အားလံုးခြက္ကိုေလေပၚေၿမွာက္ကာ 'ခ်ီးယား. . .' လုပ္လိုက္ပါေတာ့သည္။

တစ္ခြက္မွႏွစ္ခြက္တျဖည္းျဖည္းတတ္လာျပီးအားလံုးေရခ်ိန္ကိုက္ေနပါေတာ့သည္။ အားလံုးထဲတြင္ကားေမာင္းရန္ဟုအေၾကာင္းျပ၍ ေလ်ာ့ေသာက္ထားသူ အာကာတေယာက္သာမမူးဘဲရွိေနပါသည္။ 

'ေတာ္ျပီဆက္မေသာက္ၾကနဲ႔ေတာ့ျပန္ၾကမယ္'

အခ်ိန္ကလည္း၁၁နာရီေက်ာ္ေနျပီမို႔အာကာကအားလံုးကိုသတိေပးလိုက္ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ကိုထက္နဲ႔ပိုင္စိုးအသိဝင္လာျပီး ပိုက္ဆံရွင္းကာေမွာက္ေနေသာပန္းအိကို ပိုင္စိုးကသယ္ရန္ျပင္လိုက္ပါသည္။ 

'ကိုယ္ကိုကိုယ္ေတာင္မထိန္းႏိုင္ဘဲသူ႔ကိုသယ္ခ်င္းေသးတယ္ကားထဲသြားေတာ့ငါသယ္လာခဲ့မယ္'

'ေအးပါအာကာရာေက်းဇူးဘဲ'

'သြားသြား'

ပိုင္စိုးႏွင့္ငထက္ႏွစ္ဦးလံုးယိုင္နဲ႔နဲ႔ျဖင့္ကားဆီသို႔သြားၾကပါေတာ့သည္။အာကာလည္းပန္းအိကိုသယ္၍ကားရွိရာသို႔လိုက္လာပါသည္။

ထို႔ေနာက္အာကာသည္ သူတို႔၏မူရင္းအစီအစဥ္အတိုင္း ပဲခူးသို႔ဦးတည္ကာကားကို ေမာင္ႏွင္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ ေမာင္းရင္းေမာင္းရင္း အာကာလည္းေသာက္ထားတဲ့အရွိန္တတ္လာကာ ျမိဳ႕ျပင္တေနရာတြင္ကားကိုေဘးကပ္ရပ္၍ ရပ္လိုက္ပါသည္။အနည္းငယ္သာေသာက္ခဲ့သည္ဆိုေသာ္လည္း ကားေမာင္းရန္မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္အိပ္ခ်င္လာျပီျဖစ္၍ ကားကိုေဘးထိုးရပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

အစီအစဥ္တိုင္းမဟုတ္ဘဲနံနက္အခ်ိန္တြင္ေတာ့သူတို႔တအုပ္စုလံုးကားအိပ္ေပ်ာ္ေနပါေတာ့သည္၊သို႔ေသာ္ကားထဲတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနျခင္းမဟုတ္သလို လမ္းမေပၚတြင္အိမ္ေပ်ာ္ေနျခင္းလည္းမဟုတ္ဘဲ ခုတင္တခုအေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

အာကာသည္ႏိုးလားျပီးေနာက္အနီးအနားကိုၾကည့္မိခ်ိန္တြင္ေတာ့ပိုင္စိုးႏွင့္ကိုထက္သည္ခုတင္ေပၚတြင္တေခါေခါႏွင့္အိပ္ေမာက်ေနၾကပါသည္။ပန္းအိကိုသတိရကာရွာၾကည့္ေသာ္လည္းအခန္းတခုလံုးတြင္ပန္းအိ၏အစအနပင္ရွာမရေပ။

'သားၾကီးထထ'

အာကာသည္ပိုင္စိုးကိုေရာကိုထက္ကိုပါလႈပ္ႏႈိးလိုက္ပါသည္။ည္။ လႈိင္ႏွင့္ရွစ္မိုင္သည္ စက္ဘီးနဲ႔ေတာင္သြားလို႔ရေနတာမို႔ ကားကိုၾကာၾကာေမာင္းစရာမလိုေသာအကြားအေဝးပင္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္တိုးတတ္လာေသာ ႏိုင္ငံအေျခအေနေၾကာင့္ ၁၀မိနစ္ခရီးသည္မိနစ္၂၀ခရီးျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည္။

'လာငါတို႔ေဒါင့္မွာသြားထိုင္မယ္'

အာကာကဦးေဆာင္၍ဆိုင္ေဒါင့္ရွိစားပြဲတြင္ေနရာယူၾကပါသည္။ 

ျမန္မာသံုးလံုးနဲ႔အျပားတျပား၊အျမည္းစသည့္လိုအပ္သည္မ်ားကို ကိုထက္ကသြားမွာလိုက္ပါသည္။

'ငါေတာ့ေသာက္ျပီေနာ္ဒီေန႔ကပိုင္စိုးရဲ့မဂၤလာေန႔ဆိုေတာ့ငါတို႔မမူးရင္မျပန္ေၾကးေနာ္'

ကိုထက္ကေဆာ္ၾသရင္းေရာက္လာေသာပုလင္းမ်ားကိုစတင္mixလုပ္ပါသည္။ကိုထက္နဲ႔အတူရမကာဘုရင္ပိုင္စိုးကလည္းဝင္ေရာက္ကာ mixလုပ္ပါေတာ့သည္။

'ပန္းအိမေသာက္ခင္အျမည္းစားေရာ့'

အာကာကလာခ်ေပးေသာအျမည္းပန္းကန္ကို ပန္းအိေရွ႕သို႔တြန္းပို႔ရင္းေျပာလိုက္ပါသည္။

'ငါမေသာက္ပါဘူးနင္တို႔ဘဲေသာက္'

'ဟာဒါေတာ့ဘယ္ျဖစ္မလဲဟဒီေန႔နင့္ကမဂၤလာေန႔ဆိုေတာ့နင္လည္းေသာက္ရမွာေပါ့'

ကိုထက္ကထိုသို႔ေျပာလိုက္သျဖင့္ပန္းအိပိုင္စိုးဘက္ကိုတခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါသည္။ ပိုင္စိုးကလည္းmixလုပ္တာကိုလက္စသတ္၍ ပန္းအိပုခုန္းကိုလွမ္းဖက္ရင္းးးးး

'ကိုယိတို႔အတူတူေသာက္ၾကမယ္ေလဒီေန႔ကကိုယ္တို႔မဂၤလာေန႔ဆိုေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ဆႏၵကိုျဖည့္ေပးရမွာေပါ့'

ပိုင္စိုး၏ျပံဳးျပံဳးေလးႏွင့္ေျပာလိုက္ေသာ စကားလံုးမ်ားၾကားတြင္ပန္းအိသည္ ပိုင္စိုးစကားကိုလက္ခံျပီးသားျဖစ္ေနပါသည္။

'ဒါေၾကာင့္ပန္းကိုကိုယ္ကခ်စ္ေနရတာ. .ေရာ့တခြက္စေသာက္'

စကားလည္းေျပာရင္း ကိုထက္ကမ္းေပးေသာဘီယာခြက္ကို ပန္းအိလက္အတြင္းသို႔ထည့္ေပးလိုက္ပါသည္။

'ကိုတို႔လည္းေသာက္ေလ. .ပန္းတေယာက္တည္းေသာက္ရမွာလားးး'

ပန္းအိကႏႈတ္ခမ္းစူစူေလးႏွင့္ေျပာလိုက္ပါသည္။

'ဟာေသာက္ရမွာေပါ့လာအားလံုးခ်ီးယားလုပ္ရေအာင္'

ပိုင္စိုးကဦးေဆာင္၍အားလံုးခြက္ကိုေလေပၚေၿမွာက္ကာ 'ခ်ီးယား. . .' လုပ္လိုက္ပါေတာ့သည္။

တစ္ခြက္မွႏွစ္ခြက္တျဖည္းျဖည္းတတ္လာျပီးအားလံုးေရခ်ိန္ကိုက္ေနပါေတာ့သည္။ အားလံုးထဲတြင္ကားေမာင္းရန္ဟုအေၾကာင္းျပ၍ ေလ်ာ့ေသာက္ထားသူ အာကာတေယာက္သာမမူးဘဲရွိေနပါသည္။ 

'ေတာ္ျပီဆက္မေသာက္ၾကနဲ႔ေတာ့ျပန္ၾကမယ္'

အခ်ိန္ကလည္း၁၁နာရီေက်ာ္ေနျပီမို႔အာကာကအားလံုးကိုသတိေပးလိုက္ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ကိုထက္နဲ႔ပိုင္စိုးအသိဝင္လာျပီး ပိုက္ဆံရွင္းကာေမွာက္ေနေသာပန္းအိကို ပိုင္စိုးကသယ္ရန္ျပင္လိုက္ပါသည္။ 

'ကိုယ္ကိုကိုယ္ေတာင္မထိန္းႏိုင္ဘဲသူ႔ကိုသယ္ခ်င္းေသးတယ္ကားထဲသြားေတာ့ငါသယ္လာခဲ့မယ္'

'ေအးပါအာကာရာေက်းဇူးဘဲ'

'သြားသြား'

ပိုင္စိုးႏွင့္ငထက္ႏွစ္ဦးလံုးယိုင္နဲ႔နဲ႔ျဖင့္ကားဆီသို႔သြားၾကပါေတာ့သည္။အာကာလည္းပန္းအိကိုသယ္၍ကားရွိရာသို႔လိုက္လာပါသည္။

ထို႔ေနာက္အာကာသည္ သူတို႔၏မူရင္းအစီအစဥ္အတိုင္း ပဲခူးသို႔ဦးတည္ကာကားကို ေမာင္ႏွင္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ ေမာင္းရင္းေမာင္းရင္း အာကာလည္းေသာက္ထားတဲ့အရွိန္တတ္လာကာ ျမိဳ႕ျပင္တေနရာတြင္ကားကိုေဘးကပ္ရပ္၍ ရပ္လိုက္ပါသည္။အနည္းငယ္သာေသာက္ခဲ့သည္ဆိုေသာ္လည္း ကားေမာင္းရန္မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္အိပ္ခ်င္လာျပီျဖစ္၍ ကားကိုေဘးထိုးရပ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

အစီအစဥ္တိုင္းမဟုတ္ဘဲနံနက္အခ်ိန္တြင္ေတာ့သူတို႔တအုပ္စုလံုးကားအိပ္ေပ်ာ္ေနပါေတာ့သည္၊သို႔ေသာ္ကားထဲတြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနျခင္းမဟုတ္သလို လမ္းမေပၚတြင္အိမ္ေပ်ာ္ေနျခင္းလည္းမဟုတ္ဘဲ ခုတင္တခုအေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။

အာကာသည္ႏိုးလားျပီးေနာက္အနီးအနားကိုၾကည့္မိခ်ိန္တြင္ေတာ့ပိုင္စိုးႏွင့္ကိုထက္သည္ခုတင္ေပၚတြင္တေခါေခါႏွင့္အိပ္ေမာက်ေနၾကပါသည္။ပန္းအိကိုသတိရကာရွာၾကည့္ေသာ္လည္းအခန္းတခုလံုးတြင္ပန္းအိ၏အစအနပင္ရွာမရေပ။

'သားၾကီးထထ'

အာကာသည္ပိုင္စိုးကိုေရာကိုထက္ကိုပါလႈပ္ႏႈိးလိုက္ပါသည္။