'မဟုတ္ရပါဘူးကိုထက္ရယ္ငါကငါ့မ်က္ႏွာကိုသူမျမင္ေစခ်င္ရံုေလးပါ'
'ဟုတ္ပါတယ္ကြာမ်က္ႏွာျမင္သြားေတာ့ဘယ္ေကာင္းမလဲ'
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္အာကာမွၾကားေန၍ေျပာေပးလိုက္ပါသည္။
အာကာစကားေၾကာင့္ကိုထက္အနည္းငယ္စိတ္ေပ်ာ့သြားျပီးးးး
'ဒါဆိုလည္းေနအုန္းငါမ်က္ႏွာဖံုးသြားရွာလိုက္အုန္းမယ္'
ကိုထက္ကတေယာက္တည္းေအာက္ထပ္သို႔ဆင္း၍မ်က္ႏွာဖံုးရွာရန္သြားပါသည္။
က်န္ႏွစ္ေယာက္ကလည္းေဘာ္ဒါအရင္းၾကီးေတြမို႔ေနာက္မွလိုက္ခဲ့ၾကပါသည္။
ကိုထက္သည္အိမ္အထာသိသူမို႔ေလွကားေထာင့္ခံုေပၚတြင္တင္ထားေသာေခါင္းေလာင္းေလးကိုယူကာအနည္းငယ္လႈပ္လိုက္ပသည္။
'အကိုေလးဘာအလိုရွိလို႔ပါလဲ'
ဗလေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္လူႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာျပီးအလိုရွိသည္ကိုေမးပါသည္။ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကိုသူ႔ဦးေလးကသူတို႔ခိုင္းသမွ်လုပ္ေပးရမည္ဟုမွာထားခဲ့ဟန္တူသည္။
'မ်က္ႏွာဖံုးဘယ္မွာရႏိုင္မလဲ'
'မ်က္ႏွာဖံုးကစတိုခန္းထဲမွာရွိပါတယ္ကြ်န္ေတာ္သြားယူေပးပါ့မယ္'ဟုေျပာကာစတိုခန္းထဲရွိမ်က္ႏွာဖံုးသံုးခုေလာက္ကိုဗလၾကီးတေယာက္ကသြားယူလာေပးပါသည္။
'အကိုေလးတို႔လိုရင္ေခၚလိုက္ေနာ္'ဟုေျပာကာလွည့္ထြက္သြားပါသည္။
သံုးေယာက္သားအေပၚထပ္သို႔ျပန္တတ္ခဲ့ၾကပါသည္။
ပိုင္စိုးကသရဲမ်က္ႏွာဖံုးကိုေခါင္းတြင္စြပ္၍ပန္းအိအိပ္ေပ်ာ္ေနရာအခန္းတြင္းသို႔ဦးစြာဝင္လိုက္ပါသည္။
ပုပုေသးေသးခ်စ္စရာပန္းအိေလးကိုအႏိုင္က်င့္ဖို႔ရာပိုင္စိုး္မွာရင္ေတြအလြန္ခုန္ေနပါသည္။သူ႔တြင္အေတြ႔အၾကံဳရွိခဲ့ဖူးေသာ္လည္းအခုလိုအိပ္ေနေသာသူတေယာက္အေပၚတြင္ေတာ့ကာမမဆက္ဆံဖူးေပ။
ပန္းအိဝတ္ထားေသာထဘီေလးကိုလက္ျဖင့္အသာဆြဲခြ်တ္လိုက္ပါသည္။နဂိုကမွႏိုးခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနေသာပန္းအိသည္ပိုင္စိုး၏မရဲတရဲလုပ္မႈ႔ေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွႏိုးလာပါေတာ့သည္။
ပန္းအိသည္သူမ၏မ်က္လံုးမဖြင့္ဖြင့္ျခင္းတြင္သရဲေခါင္းကိုျမင္လိုက္သျဖင့္အနည္းငယ္လန္႔သြားသည္။သို႔ေသာ္သရဲေခါင္းစြပ္စြပ္ထားေသာလူျဖစ္ေနတာကိုရိပ္မိလိုက္သျဖင့္အတင္းထထိုင္လိုက္ပါသည္။ျပီးေနာက္မတ္တပ္ပါရပ္လိုက္ပါသည္။ထို႔အခ်ိန္တြင္ေတာ့ပိုင္စိုးခုနကဆြဲထားေသာထမီသည္ဂြင္းလံုးကြ်တ္၍ေအာက္သို႔ေလ်ာက်သြားပါသည္။ပန္းအိထမီစကိုလွမ္းဆြဲေသာ္လည္းဒူးေခါင္းေလာက္ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။
ညကပန္းအိကိုယ္တြင္အခ်ြတ္ခံထားရေသာအဝတ္မ်ားကိုဦးေအာင္တို႔ဆရာတပည့္မ်ားကသူ႔တူ၏ပစၥည္းျဖစ္သျဖင့္အသားမယူဘဲျပန္လည္ဝတ္ဆင္ေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။သို႔ေသာ္ညကအာကာမူးမူးရူးရူးႏွင့္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာပန္းအိ၏အဝတ္မ်ားကိုအတင္းဆြဲခြ်တ္မိသျဖင့္ေဘာ္လီႏွင့္အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုေလးတို႔သည္ျပဲစုတ္၍ဝတ္ေပးမရေတာ့ေသာေၾကာင့္ခ်န္ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ပန္းအိ၏အတြင္းပိုင္းအဓိကမ်ားကိုပိုင္စိုးသည္အခုမွပင္ျမင္ဖူးျခင္းျဖစ္သျဖင့္ရင္ေတြခုန္ေနပါေတာ့သည္။
'ရွင္ဘယ္သူလဲ ရွင္ဘယ္သူလဲ'
ပန္းအိသည္မတ္တပ္ရပ္၍နံရံကိုကပ္ခါျဖင့္အသံကုန္ဟစ္ကာေအာ္ေမးေမးေနပါသည္။
'ရွင္ကြ်န္မနားကပ္မလာနဲ႔ေနာ္'
'သြားရွင္သြား ထြက္သြား'
နံရံကိုကပ္ကာသြားရင္တံခါးနားသို႔ေရာက္သြားျပီးတံခါးကိုတအားကုန္ထု၍ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းပါသည္။
အျပင္မွာေတာ့အာကာႏွင့္ကိုထက္သည္အသံကိုနားစြင့္ေနၾကပါသည္။အခန္းတြင္းရွိပိုင္စိုးသည္မရဲတရဲလုပ္ေနသည္မို႔ေနာက္ဆံုးတြင္. . .
'ခြမ္. . . .'
'အားးးးးး'ဟူေသာေယကၤ်ားသံအသံနက္ၾကီးကိုအခန္းအျပင္ရွိကိုထက္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားလိုက္ရသျဖင့္တံခါးေလာ့ကိုဖြင့္ကာအခန္းတြင္းသို႔ေျပးဝင္လာခဲ့ၾကပါသည္။
အခန္းတြင္းတြင္ပန္းအိုးကြဲစမ်ားကိုစတင္ေတြ႔လိုက္ရပါသည္။
'ပိုင္စိုးဘာျဖစ္သြားေသးလဲ ပိုင္စိုးးးးး'
'ရတယ္ရတယ္ငါဘာမွမျဖစ္ဘူးဒီေကာင္မကိုသာ'
No comments:
Post a Comment