ပေထြး၏ေက်းဇူးေတာ္-၅

မ်က္ေမွာက္ကာလ
အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေအးမ၏အသက္သည္၁၇ရွိေနျပီျဖစ္ျပီး ဆယ္တန္းကိုက်သျဖင့္ဆိုကာ ဦးဖိုးေအာင္တို႔က ေအးမအားေက်ာင္းဆက္မထားေတာ့ေပ။ အိမ္တြင္လည္းအရင္ရွိေသာ အိမ္အကူအေဒၚၾကီးကလည္းမရိွေတာ့သည္မို႔ ေအးမသည္အိမ္၏ကိစၥမွန္သမွ်ကိုလုပ္ေနရပါေတာ့သည္။
‘ဟဲ့ေအးမဘာေၾကာင္ေနတာလည္း ငါ့ေနာက္ေက်ာကိုေခ်းတြန္းေပးစမ္း’
ခုိင္းသည့္အတုိင္းမလုပ္လွ်င္ အသားနာမည္ျဖစ္သျဖင့္ ေအးမသည္ အမိန္႔ကိုအျမဲလိုက္နာေနရပါသည္။
ေဒၚလွလြန္းသူသည္ေအးမအား ေခ်းတြန္းခိုင္းျပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ရက္စက္ညစ္ပတ္ေသာအရာမ်ားကို စတင္ျပဳလုပ္ပါေတာ့သည္။

‘ေအးမ….’
‘ရွင္…’
‘ညည္းနဲ႔ငါ့ေယာကၤ်ားနဲ႔ညဖက္ဘာေတြလုပ္ေနၾကတာလဲ…’
ေဒၚလွလြန္းသူ၏အေမးသည္ သိလ်က္ႏွင့္ေမးေနမွန္းအလြန္ပင္သိသာလြန္းလွပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ေအးမသည္လည္းေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ပင္….
‘သမီးမွာအျပစ္ရွိလို႔ဦးေလးကအျပစ္ေပးေနတာပါ…’
‘ညည္းကဘာအျပစ္ေတြက်ဴးလြန္ထားလို႔လဲ….ေျပာစမ္းငါ့ကို’
‘ဟို..ဟို…ဟိုေလ…’
‘ဟိုေလဒီေလမလုပ္ေနနဲ႔ညည္းဦးေလးကအခ်ိဳးမက်တဲ့ညည္းပံုစံကိုသေဘာမက်လို႔အျပစ္ေပးတာမွတ္လားးးး’
ဘာျပန္ေျပာရမယ္မွန္းမသိသျဖင့္ ေအးမသည္ငယ္သူပီပီလူၾကီးေျပာသမွ် ေခါင္းညိမ့္လုိက္ပါေတာ့သည္။ အဲ့ဒီ့မွစ၍ ေအးမသည္ ဦးဖိုးေအာင္အတြက္သာမက ေဒၚလွလြန္းသူအတြက္ပါ ကၽြန္အျဖစ္အမႈထမ္းရပါေတာ့သည္။
‘ညည္းရဲ့အခ်ိဳးမက်တဲ့ပံုစံကိုငါလည္းသေဘာမက်ဘူး ငါလည္းညည္းကိုညည္းဦးေလးအျပစ္ေပးသလိုအျပစ္ေပးရမယ္ ခံမွာလား…..’
သူတို႔ေျပာသည့္အခ်ိဳးမက်သည့္ပံုစံကုိေအးမမသိေသာ္လည္း ျငင္းလည္းခံရမည္၊ မျငင္းလည္းခံရမည္မို႔ ျငင္းမေနေတာ့ဘဲ ေခါင္းကိုသာညွိမ့္ေနလုိက္ပါသည္။
‘ကဲ ဒါဆိုအခုကစမယ္’
‘ညကညည္းဦးေလးဖင္ကိုလွ်က္ေပးသလိုငါ့ကိုလည္းလွ်က္ေပးစမ္းးး ငါေရခ်ိဳးမယ္ ညည္းကေအာက္ကလွ်က္ေပးေနခ်ည္’
ေဒၚလွလြန္းသူသည္ ေရကိုတ၀ုန္း၀ုန္းႏွင့္ခ်ိဳးေနျပီး ေအးမမွာေတာ့ ေဒၚလွလြန္းသူရဲ့တလႈပ္လႈပ္ႏွင့္ဖင္မ်ားကို သူမ၏လွ်ာပါးေလးျဖင့္လ်က္ေပးေနရပါသည္။ ထို႔အျပင္အေပၚမွေလာင္းခ်လုိက္ေသာေရမ်ားေၾကာင့္လည္း တစ္ကိုယ္လံုးတြင္ေရမ်ားစိုရႊဲေနျပီျဖစ္သည္။
ေဒၚလွလြန္းသူေရခ်ိဳးျပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့…..
‘ေအးမ…ညည္းက်န္တဲ့အ၀တ္ေတြကိုေသခ်ာေလွ်ာ္ထားးး’
‘ဟုတ္ကဲ့’
ထို႔ေနာက္ေဒၚလွလြန္းသူသည္ ေရခ်ိဳးခန္းမွအျပင္သို႔ထြက္လာပါသည္။
‘ေအာ္…ေနအုန္းးးး’
‘ညည္းရဲ့ဒီပံုစံကိုငါသေဘာမက်ဘူး ညည္းအခု၀တ္ထားတဲ့အ၀တ္ေတြကိုခၽြတ္လုိက္’
‘ရွင္’
‘မရွင္ေနနဲ႔…ေနာက္ျပီးအိမ္ကလူေတြခ်ည္းရွိေနခ်ိန္ဆိုညည္းအ၀တ္အစားလံုး၀မ၀တ္ကဘူးၾကားလားးး’
‘အခု၀တ္ထားတာေတြကိုလည္းခၽြတ္လိုက္ေတာ့’
ေဒၚလွလြန္းသူသည္ ေအးမအ၀တ္မ်ားခၽြတ္၍ ကိုယ္လံုးတီးျဖင့္ အ၀တ္မ်ားထိုင္ေလွ်ာ္ေနျပီဆိုမွသာ အနားမထြက္ခြာသြားပါေတာ့သည္။
ေအးမတို႔အိမ္တြင္ ဦးဖိုးေအာင္၊ ေဒၚလွလြန္းသူ၊ သူတို႔၏ကေလး၊ ေအးမ၊ ကေလးထိန္းႏွင့္ ျခံေစာင့္အဘိုးၾကီးတို႔သာရွိပါသည္။ ဦးဖိုးေအာင္ကညဖက္မွသာျပန္ေရာက္တတ္ျပီး ေဒၚလွလြန္းသူႏွင့္ ကေလးထိန္းတို႔သာအိမ္ေပၚတြင္အျမဲရွိေနတတ္သည္။ ျခံေစာင့္အဘုိးၾကီးကေတာ့ အိမ္ဘက္သို႔ေယာင္လို႔ပင္မလာေခ်။ ကေလးထိန္းသည္လည္းကေလးအနားတြင္သာ အျမဲရွိေနသျဖင့္ ေအးမ၏အျဖစ္မေတြ႔ေသးေပ။
ကေလးကိုလည္းသိပ္ျပီးျပီမို႔ အေပါ့အပါးသြားရန္ ညိဳမသည္ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာပါသည္။ အေနာက္ဘက္မွတဖုန္းဖုန္းရိုက္သံေၾကာင့္ ေအးမအ၀တ္ေလွ်ာ္ေနတာျဖစ္မည္ဟု သိလုိက္ပါသည္။