ျဖိဳးေ၀သည္ညိဳမကိုေတြ႔လုိက္ရသျဖင့္ ေၾကာက္လန္႔ျပီးလုပ္လက္စမ်ားကိုရပ္တန္႔၍ အခန္းတြင္းမွေျပးထြက္ရန္ၾကံလုိက္ပါသည္။ သို႔ေသာ္မေျပးထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ညိဳမ၏ျပန္တိုင္လုိက္ရမလားဆိုေသာစကားေၾကာင့္ ျဖိဳးေ၀တေယာက္ညိဳမလက္ေအာက္ေရာက္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။
ျဖိဳးေ၀သည္သူတခါမွပင္စိတ္ကူးမယဥ္ခဲ့ဖူးေသာဘ၀သို႔ေရာက္ရွိေနျပီျဖစ္သည္။ ညိဳမသည္သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ခြထိုင္ေနျပီး သူ၏ႏွာေခါင္းႏွင့္ပါးစပ္ေပါက္မ်ားအား အဖုတ္၊ဖင္တို႔ျဖင့္ဖိထားပါသည္။ အသက္ရႈရန္အနည္းငယ္ေလာက္ပင္ၾကြၾကြေပးပါသည္။ ခုတင္ေပၚမွာမို႔ ေအာက္ေျခကေမြ႔ယာခံေနေသာ္လည္း အေပၚမွာဖိထားသျဖင့္ အသက္မနဲရႈေနရပါသည္။ သူ၏ဗိုက္ေပၚတြင္ေတာ့ ခေလးကိုလဲျပီးသိပ္ထားပါသည္။
ကေလးလည္းအိပ္သြားျပီဖို႔ အေညာင္းအညာေျဖရန္ ညိဳမထလုိက္ပါသည္။ ျပီးေနာက္အခန္းတံခါးဖြင့္၍ ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ထံုးစံအတုိင္းအခန္းတံခါးကိုေတာ့ ပိတ္မထားခဲ့ပါ။ ျဖိဳးေ၀သည္ ညိဳမသူ႔ကုိမိသြားခ်ိန္မွစ၍ အခုအခ်ိန္ထိညိဳမႏွင့္ပင္အတူရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ အခုဆိုလွ်င္တညပင္ကုန္လြန္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ သူဇာတိေျမကိုျပန္ရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ေအးမကိုေခၚဖို႔ကိစၥကိုေတာ့ ေဒၚလွလြန္းသူထံတြင္ခြင့္မေတာင္းရေသးေပ။ ျဖိဳးေ၀ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနရင္ျပန္မည့္ကိစၥကို ညိဳမလည္းသိသည္။ သို႔ေသာ္၀င္လာေသာအခြင့္အေရးကို ညိဳမသည္အသံုးခ်လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ေအးမတေယာက္ ျဖိဳးေ၀ကိုမေတြ႔မိသျဖင့္ဘယ္မ်ားေရာက္ေနသလဲဟု ေတြးေနမိပါသည္။ ထို႔သို႔ေတြးရင္းနဲ႔ပင္ အိမ္မႈ႕ကိစၥမ်ားကိုလုပ္ကိုင္ေနပါသည္။
‘ဟဲ့ ေအးမခေလးအ၀တ္ေတြလာယူအုန္း’
အိမ္သာအထြက္လာေသာညိဳမသည္ ေအးမကိုလွမ္းေျပာလုိက္ပါသည္။
‘ဟုတ္ကဲ့ လာယူပါ့မယ္’
ညိဳမလည္းေျပာျပီးသည္ႏွင့္ အေပၚထပ္သို႔ျပန္တတ္ခဲ့ပါသည္။ ျပီးေနာက္ခုတင္ေပၚတတ္၍ ျဖိဳးေ၀မ်က္ႏွာေပၚသို႔ခြလိုက္ျပီး ျဖိဳးေ၀မ်က္ႏွာကိုအေပၚစီးကငံု႔ၾကည့္လုိက္ပါသည္။
‘ဟဲ့တဏွာေကာင္ ငါခုနအိမ္သာသြားတတ္တာ ဖင္ေရာ၊အဖုတ္ေရာေရမေဆးလာခဲ့ဘူး နင္ယက္ေပးရမယ္’
ညိဳမသည္အေပၚစီးမွၾကည့္၍ေျပာရင္း သူမ၏၀တ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီတိုကုိခၽြတ္ခ်လိုက္၍ ေဘးတြင္ထားလုိက္ပါသည္။ ျပီးေနာက္ျဖိဳးေ၀၏မ်က္ႏွာေပၚသို႔ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လို္က္ပါသည္။
‘ဟဲ့တဏွာေကာင္ ဘာလုပ္ေနတာလဲယက္ေလ’
ျဖိဳးေ၀ကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လုပ္ေနသျဖင့္ ညိဳမကယက္ရန္အမိန္႔ေပးလုိက္ပါသည္။ ျဖိဳးေ၀လည္း ညိဳမ၏အမိန္႔အတိုင္းပင္လုိက္နာလိုက္ပါသည္။ ထိုတိုင္ေအာင္ ခေလးသည္ျဖိဳးေ၀၏ဗိုက္ေပၚတြင္ အိပ္ေနျမဲျဖစ္ပါသည္။
ေရမေဆးခဲ့ေသာ္လည္း အိမ္သာထဲကအထြက္တြင္ ေဘာင္းဘီျပန္၀တ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ အန႔ံသာက်န္ျပီ အရသာတို႔သည္ေဘာင္းဘီထဲတြင္က်န္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခ်ီးနံ႔ေသးနံ႔ ရေနေသးေသာအဖုတ္ကို ျဖိဳးေ၀သည္ မနဲယက္ေပးေနရပါသည္။ ညိဳမကလည္းေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ အရသာခံေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္အခန္းတံခါးဖြင့္၍ အခန္းထဲသို႔ေအးမေရာက္ရွိလာပါသည္။
ေအးမသည္ ကိုယ့္မ်က္လံုးကိုပင္ ကိုယ္မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားပါသည္။ ညိဳမသည္ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနေသာေယာကၤ်ားေလးတေယာက္မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္၍ ခေလးကိုထို၀တ္လစ္စလစ္၏ဗိုက္ေပၚတြင္တင္သိပ္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
‘ေအးမအ၀တ္ေတြလာယူေလ အခန္း၀မွာရပ္ျပီးဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ’
‘ဟို..ဟို..’
ေအးမသည္ ညိဳမေအာက္ရွိအရာကိုလက္ညွိဳးထိုး၍ တဟုိဟုိျဖစ္ေနပါသည္။
‘ေအာ္ဒါလား ဒါငါရဲ့ကၽြန္အသစ္ေလးေလ’ ဟုဆိုရင္းညိဳမသည္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွထလုိက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတ့ာ ေအာက္မွေပၚလာေသာမ်က္ႏွာသည္ ေအးမအားျပီး၍ပင္ အံ့အားသင့္ေနေစပါေတာ့သည္။
ျဖိဳးေ၀သည္လည္း သူ၏ခ်စ္သူေလးေရွ႕တြင္ အခုကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနရျခင္းျဖစ္သျဖင့္ မ်က္ႏွာတြင္ရွက္ရြံ႕စိုးရိမ္မႈ႕မ်ား ျဖစ္ေပၚေနပါသည္။
‘ကိုျဖိဳးေ၀ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဟင္…’
ေအးမသည္ သိခ်င္စိတ္ကိုမထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ လွမ္းေမးလုိက္ပါေတာ့သည္။ ေအးမ၏အေမးကို ျဖိဳးေ၀ကေျပာရန္စြံ႔အေနေသာ္လည္း ညိဳမမွျဖည့္စြတ္၍ ၀င္ေရာက္အေျဖေပးလုိက္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment