‘ကဲရျပီ….နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုငါခိုင္းစရာရွိတယ္’
ရျပီဆိုသျဖင့္ ျဖိဳးေ၀ေခါင္းကိုေျခဖ၀ါးေအာက္မွထြက္လုိက္ပါသည္၊ သို႔ေသာ္ဒူးေထာက္လ်က္ပင္ ညိဳမကိုၾကည့္၍ ညိဳမေျပာမယ့္အမိန္႔စကားသံကုိနားေထာင္ေနပါသည္။ ေအးမသည္မတ္တပ္ရပ္လ်က္ပင္ အနားတြင္ရွိေနပါသည္။
ညိဳမသည္ကုတင္ေပၚတြင္ေျခေထာက္ဆင္း၍ထုိင္ေနရာမွ ေအာက္သို႔ဆင္းလိုက္ျပီးးး
‘တဏွာကၽြန္ကုတင္ေပၚတတ္ျပီး ပံုမွန္အတုိင္းလွဲေနစမ္း’
ျဖိဳးေ၀လည္းခုိင္းသည့္အတုိင္းပင္ ခုတင္ေပၚတတ္၍ ပါးစပ္ကိုက်ယ္က်ယ္ဟကာ လွဲေနလိုက္ပါသည္။
‘ေအးမညည္းကဒီေပၚမွာထိုင္’ ဟုဆိုကာ ေအးမကိုလက္ဆြဲ၍ကုတင္ေပၚဆြဲတင္ျပီး ျဖိဳးေ၀၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ခြ၍ ထုိင္ေစပါသည္။ ညိဳမကဆြဲတင္လုိက္သျဖင့္ ေအးမသည္ ျဖိဳးေ၀၏ပါးစပ္ဟထားေသာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ပံုလွ်က္သားထိုင္ခ်လုိက္ပါသည္။ ေအးမကိုယ္တြင္အ၀တ္မ်ားမရွိသျဖင့္ ပါးစပ္ႏွင့္အဖုတ္သည္၀မ္းဆက္ျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည္။ ေအာက္မွျဖိဳးေ၀သည္ အေပၚမွတတ္ထုိင္ထားေသာေအးမ၏ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ အသက္ပင္မနဲရွဴေနရပါေတာ့သည္။
‘ဟဲ့တဏွာကၽြန္…ေအးမအဖုတ္ကိုေသခ်ာစုပ္ေပးလုိက္စမ္း’
ျဖိဳးေ၀သည္လည္း ညိဳမခုိင္းသည့္အတိုင္းကိုပင္ ေအးမအဖုတ္ကို အသက္မနဲရွဴေနရသည့္ၾကားမွ ‘တျပြတ္ျပြတ္’ႏွင့္ စုပ္ေပးေနရပါသည္။ ျဖိဳးေ၀၏စုပ္ေပးမႈကိုေအးမသည္ ညိဳမခိုင္း၍သာခံေနရျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ကပင္စိတ္ပါလာျပီျဖစ္သည္။ ေအးမစိတ္ပါလာသည္ကိုၾကည့္၍ ညိဳမကေဘးမွအားေပးေနပါသည္။
‘ဘယ္လိုလဲေကာင္းတယ္မဟုတ္လားေအးမ…ငါလည္းခံဖူးျပီးျပီ…ညည္းလည္းအရသာေတြ႔ေနတယ္မဟုတ္လား’
ေအးမဘာမွပင္ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ျဖိဳးေ၀၏စြမ္းေဆာင္ေပးမႈတြင္သာ မိန္းေမာေနပါေတာ့သည္။
ညိဳမကလည္း မိန္းမသားခ်င္းသိေနသည္မို႔ ေအးမ၏သာယာေန၍ကို အေႏွာက္အယွက္မျပဳဘဲ ေဘးကပင္အရသာခံ၍ထုိင္ၾကည့္ေနပါသည္။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားျပီေနာက္…..
‘ကဲေအးမေရ ဆင္းအုန္းဟဲ့ ငါတဏွာကၽြန္ကိုေနာက္ထပ္ခိုင္းစရာေတြက်ေနေသးတယ္’ ဟုဆိုကာ ညိဳမသည္ကုတင္ေပၚတတ္၍ ေအးမအားဆြဲမလုိက္ပါသည္။ ေအာက္မွစုပ္ေပး၊လ်က္ေပးေနေသာျဖိဳးေ၀ေရာ အေပးမွအရသာခံေနေသာေအးမပါ ‘ျပြတ္’ခနဲအသံႏွင့္အတူ အဆက္ျပတ္သြားပါသည္။ ေအးမဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္အရည္ထြက္သြားသည္ေတာ့မသိ ျဖိဳးေ၀ပါးစပ္တစ္ျပင္လံုးတြင္ေတာ့ အရည္ပ်စ္မ်ားစိုရႊဲေနပါသည္။
‘ဘယ္လိုလဲေအးမအရသာေတာ္ေတာ္ရွိသြားလား’
ေအးမဘာမွျပန္မေျပာေခါင္းၾကီးငံု႕ေနသည္။
‘ဘာလဲျပန္မေျဖဘူးလား ျပန္မေျဖရင္ ညည္းအဖုတ္ကုိငါႏႈိက္မွာေနာ္’
အဖုတ္အႏႈိက္ခံရမည္ကုိေၾကာက္သျဖင့္ ‘ဟုတ္ကဲ့ေကာင္းပါတယ္’ ဟုေအးမျပန္၍အေျဖေပးလုိက္ရပါသည္။
‘ဒီတခါတမ်ိဳးေျပာင္းမယ္’ ဟုဆိုကာ ျဖိဳးေ၀၏ဟေနေသာပါးစပ္ေပၚသို႔ ညိဳမကေဘာင္းဘီခၽြတ္၍တခါတတ္ထိုင္ျပန္ပါသည္။ ေအးမကိုေတာ့ ျဖိဳးေ၀၏ညီေလးအားစုပ္ေပးရန္ ခုိင္းေစလုိက္ပါသည္။ ညိဳမသည္ေအးမအားမ်က္ႏွာမူထား၍ ျဖိဳးေ၀၏ပါးစပ္ဟထားေသာမ်က္ႏွာ ေပၚတြင္ထိုင္ကာ ေအးမျဖိဳးေ၀၏လိင္တံအားစုပ္ေပးေနပံုကို အရသာခံ၍ၾကည့္ေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ထိတိုင္အိပ္ေနေသာခေလးသည္ ပုခက္ထဲတြင္ပင္ရွိေနျပီး မႏိုးေသးပါ။
ျပန္ရမည့္ရက္ေရာက္ျပီမို႔ ျဖိဳးေ၀လည္းအထုပ္အပိုးမ်ားျပင္ေနပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျဖိဳးေ၀၏အခန္းအတြင္းသို႔ ညိဳမေရာက္ရွိလာပါသည္။
‘တဏွာကၽြန္… နင့္ငါမွာတာကုိမေမ့နဲ႔ေနာ္..’
‘ဟုတ္ကဲ့… သခင္မေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ပါ့မယ္’
ညိဳမသည္ ျဖိဳးေ၀အားအၾကပ္ကိုင္၍ ဒီအိမ္သို႔ျပန္လာရန္ ေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။
ျပီးေနာက္ညိဳမသည္ အထုပ္အပုိးျပင္ေနေသာ ျဖိဳးေ၀အနားသို႔သြားကာ ျဖိဳးေ၀အားလက္ေမာင္းမွဆြဲ၍ ခုတင္ေပၚတြင္လွဲေစလိုက္ပါသည္။ ျပီးေနာက္ထံုးစံအတုိင္းပင္ ျဖိဳးေ၀အားပါးစပ္ဟခုိင္း၍ သူမကေဘာင္းဘီအနည္းငယ္ခၽြတ္၍ မ်က္ႏွာေပၚမွခြထိုင္ကာ ေသးေပါက္ပါေတာ့သည္။
‘ဒါက နင့္အတြက္အိမ္အျပန္လက္ေဆာင္ဘဲ တဏွာကၽြန္… နင္ၾကိဳက္ရဲ့လားးး’
ျဖိဳးေ၀ဘာမွ်မေျပာပါ ညိဳမေပါက္ခ်လုိက္ေသာ ေသးမ်ားကိုသာ အလ်င္မီေအာင္ မဖိတ္ခ်ေစဘဲ လိုက္ေသာက္ေပးေနပါသည္။ ထိုသည္ကပင္ ညိဳမေပးေသာ အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ကို ျဖိဳးေ၀ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေၾကာင္း သိသာထင္ရွားေနပါေတာ့သည္။
No comments:
Post a Comment