‘ဘယ္လိုျဖစ္ရမလဲေအးမရယ္၊ ဒီတဏွာေကာင္ေပါ့၊ ေဒၚေလးကိုမုဒိန္းက်င့္ဖု႔ိၾကိဳးစားေနတယ္ေလ၊ ဒါကိုငါကေတြ႔လို႔ဒင္းကို မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ပညာေပးေနတာ’
ေအးမစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ ‘ကိုျဖိဳးေ၀ရယ္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့လူပါလားရွင္ဟာေလ’၊
ေအးမစိတ္ထဲေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေနပါသည္။
သူရဲ့ခ်စ္သူက အေဒၚအရင္းတေယာက္လံုးကိုပင္ ထို႔သို႔ျပဳရေလာက္ေအာင္ ယုတ္မာလိမ့္မည္ဟု ေအးမဘယ္တုန္းအခါမွမထင္ထားဘူးေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ေအးမစိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ အ၀တ္ေတာင္းကိုယူကာ အိမ္ထပ္လို႔ျပန္ဆင္းလာခဲ့ပါသည္။ ေအးမရင္ထဲအေတ္ာေလးကို ခံစားေနရပါသည္။ ေလွ်ာ္စရာအ၀တ္မ်ားကိုေလွ်ာ္ရင္း ေအးမမ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ခံစားေနပါေတာ့သည္။
အေပၚထပ္မွ ညိဳမသည္လည္း ျဖိဳးေ၀ကိုခြထုိင္၍ လ်က္ေပးသည့္အရသာကိုခံစားေနပါသည္။ ညိဳမသည္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္အထိအလ်က္ခံျပီးေနာက္ တျခားတခုကိုေျပာင္းခိုင္းရန္အတြက္ ခေလးကို ပုခက္ထဲသို႔မခ်ီ၍ပို႔လုိက္ပါသည္။
‘ဟဲ့တဏွာေကာင္ ခုတင္ေပၚကဆင္းျပီးေလးဘက္ေထာက္စမ္း’
ျဖိဳးေ၀၏ေလးဘက္ေထာက္ထားေသာေက်ာကုန္းေပၚတြင္ ညိဳမခြထုိင္ကာ အခန္းတြင္းပတ္စီးပါေတာ့သည္။
‘အခန္းထဲမွာခ်ည္းဆိုေတာ့ ပ်င္းစရာေကာင္းပါတယ္၊ အျပင္ထြက္ရေအာင္’
သူမကေက်ာအထက္မွာေန၍ ျဖိဳးေ၀အားအမိန္႔ေပးပါသည္။ ျဖိဳးေ၀လည္းအမိန္႔ေပးသည့္အတုိင္းပင္ အခန္းတံခါးေပါက္မွထြက္လာခဲ့ပါသည္။ ေလွကားနားအေရာက္တြင္ေတာ့ ညိဳမသည္ေက်ာေပၚမွဆင္း၍ ျဖိဳးေ၀ကိုေတာ့ေလးဘက္ေထာက္လ်က္ပင္ ေနာက္ကလုိက္ဆင္းေစခဲ့ပါသည္။
ေအးမသည္အေပၚထပ္မွဆင္းလာေသာညိဳမ၏အသံကိုၾကားသျဖင့္ က်ေနေသာပါးျပင္ရွိမ်က္ရည္မ်ားကို လက္ျဖင့္သုတ္လုိက္ပါသည္။
ညိဳမသည္ ေအးမအ၀တ္ေလွ်ာ္ေနရာ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ ျဖိဳးေ၀ကိုစီး၍ေရာက္လာခဲ့ပါသည္။
‘ေအးမ ငါ့စီးေတာ္ျမင္းၾကီး မမိုက္ဘူးလားဟ’
ေအးမသည္အျပံဳးနဲ႔ပင္ျပန္အေျဖေပးလုိက္ပါသည္။
‘ေအးမညည္းအ၀တ္ေတြေလွ်ာ္ျပီးရင္ငါ့ဆီလာခဲ့အုန္း’
‘ဟုတ္ကဲ့’
ညိဳမသည္ သူေျပာခ်င္တာေျပာျပီးေနာက္ ျဖိဳးေ၀ကိုစီး၍ အိမ္ထဲတြင္လွည့္လည္ပါေတာ့သည္။ ျဖိဳးေ၀ခမ်ာမွာလည္း အျငင္းႏိုင္တာေသာအေျခအေနမို႔ ဆက္လက္၍ ခုိင္းသမွ်လုပ္ေပးေနရပါသည္။
ေအးမအလုပ္မ်ားလက္စသတ္ျပီးျပီမို႔ ညိဳမရွိရာဆီကိုလာခဲ့ပါသည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ညိဳမသည္အေပၚထဲအခန္းထဲသို႔ျပန္ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။ ကုတင္ေပၚတြင္ေျခေထာက္ခ်ေပးထားေသာ ညိဳမ၏ေျခေခ်ာင္းမ်ားကို ျဖိဳးေ၀ကစုပ္ေပးလ်က္ေပးေနပါသည္။
‘ေအာ္…ေအးမေရာက္ျပီလား လာေလ…ဒီကို’
ညိဳမကေခၚသျဖင့္ ကုတင္နားသို႔ေအးမသြားလုိက္ပါသည္။ ျဖိဳးေ၀ကေအးမကို အနည္းငယ္မ်က္လံုးပင့္၍ၾကည့္လုိက္ပါသည္။ ေအးမလည္းျဖိဳးေ၀ကိုျပန္ၾကည့္လုိက္ပါသည္။
‘ေအးမ…နင့္အ၀တ္ေတြကိုခၽြတ္လုိက္ေတာ့ ပံုမွန္အတုိင္းေပါ့ဟာ’
ေအးမမခၽြတ္လိုပါ၊ သို႔ေသာ္…..
‘ဘာမွရွက္မေနပါနဲ႔ဟယ္…ဒီတဏွာကၽြန္ကိုဂရုစိုက္မေနနဲ႔ ငါခၽြတ္ခုိင္းေနတယ္ခၽြတ္ဆို’
ေအးမလည္း ကိုယ္ေပၚတြင္တင္တယ္ဆိုရံု၀တ္ထားေသာ အကၤ် ီႏွင့္ထဘီမ်ားကိုခၽြတ္ခ်လိုက္ပါသည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ ပံုမွန္အတုိင္းျဖစ္ေသာ ေအးမ၏၀တ္လစ္စလစ္ အိမ္တြင္းေနထုိင္မႈပံုစံေလးေပၚလာပါေတာ့သည္။
ျဖိဳးေ၀တအံ့တၾသျဖစ္သြားျပီး လက္ျဖင့္ကိုင္ထားေသာ ညိဳမ၏ေျခေထာက္မ်ားကိုပင္ ေအာက္သို႔ပစ္ခ်လုိက္မိပါသည္။
‘တဏွာကၽြန္ နင္ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားသြားတယ္ဟုတ္လား၊ ငါေျခေထာက္ကိုေတာင္လႊတ္ခ်လိုက္တယ္၊ ငါ့ေျခေထာက္ကိုကိုင္ျပီးျပန္ေတာင္းပန္စမ္း’
ျဖိဳးေ၀သည္ထိုမွပင္ျပာျပာသလဲႏွင့္……
‘သခင္မကၽြန္ေတာ္တဏွာကၽြန္ကေတာင္းပန္ပါတယ္ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္’
‘ဒီေလာက္နဲ႔ဘယ္ရမလဲ..ငါ့ေျခဖ၀ါးေအာက္နင့္ေခါင္းထားျပီးေတာင္းပန္ခ်ည္’
ျဖိဳးေ၀လည္း အင္တင္တင္ျဖင့္ပင္ သူ၏ေခါင္းကို ညိဳမ၏ေျခဖ၀ါးေအာက္သို႔ေရာက္ရန္ ေခါင္းငံု႔ျပီးကုန္ေးနလုိက္ပါသည္။
‘ေတာင္းပန္ပါတယ္သခင္မ တဏွာကၽြန္ေနာက္အ့ဲလိုမျဖစ္ေစရပါဘူး…’
‘ေအးးးးအဲ့လိုမွေပါ့’
No comments:
Post a Comment