‘ေသးနံ႔ေတြပါမလွလွ…’
‘နင္ကိုငါေျပာတယ္ေျပာင္ေအာင္သုတ္ဆိုတာကို အခုအနံ႔ေတြဒီေလာက္ထြက္ေနတာ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ’
ညိဳမလည္း ဘာမွမေျပာတတ္ေတာ့တာမို႔ ေခါင္းၾကီးငံု႔၍သာေနေနပါေတာ့သည္။ အဲ့အခ်ိန္တြင္ လွလွ၏အေမသည္ အခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္လာပါသည္။
‘ဟဲ့ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ’
‘ဒီမွာေလညိဳမေပါ့ ေသးခြက္ေမွာက္က်တာေလ’
‘ေအးဟယ္..ဟုတ္ပါရဲ့နံ႔ေဆာ္ေနတာဘဲ’
‘ညိဳမ..ညည္းလုပ္လုိက္ရင္အဲ့အတိုင္းခ်ည္းဘဲ’
ဟုဆိုကာ ညိဳမ၏ေခါင္းကိုလွမ္းေခါက္လိုက္ပါသည္။ ေခါက္ခ်က္ျပင္းသျဖင့္ ညိဳမ”အား”ခနဲအသံတခ်က္ ထြက္သြားပါသည္။
‘အဲ့ေနရာကိုေရနဲ႔ေသခ်ာျပန္ေဆးလုိက္…ျပီးရင္ညည္းငါ့ဆီလာခဲ့၊ ညည္းကိုေကာင္းေကာင္းအျပစ္ေပးရမယ္’
လွလွႏွင့္ညိဳမအေဒၚသည္အိမ္ေရွ႕သို႔ထြက္ခြာသြားပါသည္။ ညိဳမသည္လည္း ေသးနံ႔နံေနေသာၾကမ္းမ်ားကို သန္႔ရွင္းေနရင္းက်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။
ထိုေန႔သည္ ညိဳမအတြက္ပထမဦးဆံုး ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္အျပစ္ေပးခံရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ၾကမ္းမ်ားကိုအနံ႔မက်န္ေအာင္ သန္႔ရွင္းျပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕သို႔ညိဳမထြက္လာခဲ့ပါသည္။ TVၾကည့္ေနေသာအေဒၚ့နားမွာမတ္တပ္သြားရပ္လုိက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘာမွမေျပာမဆိုဘဲ အေဒၚမွညိဳမ၀တ္ထားေသာထဘီေလးကို ဆြဲခ်လုိက္ပါသည္။ ညိဳမလွမ္းဆြဲေသာ္လည္း လက္ကိုျပန္အရုိက္ခံလိုက္ရျပီး ထဘီေလးကြင္းလံုးကၽြတ္သြားပါသည္။
‘ညည္းဒီအတိုင္းလက္ေျမာက္ေန’ ဟုေျပာျပီး သူမတို႔ကေတာ့ TVကိုသာဆက္ၾကည့္ေနၾကပါသည္။ ခဏအၾကာTVဇာတ္လမ္းျပီးသြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ ညိဳမဘက္ကိုျပလွန္လာပါသည္။ ညိဳမသည္လည္း ေအာက္ပုိင္းတြင္ ဗလာက်င္းခံထားရသျဖင့္ ရွိဳးတို႔ရွန္႔တန္႔ျဖစ္ေနပါသည္။ အခုအခ်ိန္တြင္ အိမ္သို႔ဧည့္သည္တေယာက္ေယာက္ေရာက္လာမည္ကိုလည္း ၾကိဳေတြး၍ေၾကာက္ေနပါသည္။
‘ညိဳမ…ျခံထဲမွာညည္းကိုရိုက္ဖို႔တုတ္သြားေကာက္ခဲ့စမ္း’
ညိဳမလည္း ျခံထဲကိုဒီပံုစံၾကီးျဖင့္ မဆင္းရဲသည္မို႔ေပကပ္ကပ္လုပ္ေနပါသည္။ ထို႔သို႔ေပကပ္ကပ္လုပ္ေနသည္ကုိ ညိဳမအေဒၚကစိတ္မရွည္စြာျဖင့္ တင္ပါးကိုလက္၀ါးျပားျဖင့္ သံုးေလးခ်က္ဆင့္ရုိက္ပါေတာ့သည္။ ညိဳမလည္း နာလြန္းသျဖင့္ ‘တအားအားးးတအီးအီးးး’ျဖစ္သြားပါသည္။
‘သြားအခုသြားေကာက္သြားးးေပကပ္ကပ္လုပ္ေနရင္ထပ္အရိုက္ခံရမယ္’
ထပ္အရုိက္ခံရမည္ကိုစိုးေသာေၾကာင့္ ပိပိေလးကိုလက္ျဖင့္ဖံုးကာ ျခံထဲသို႔ဆင္းလာခဲ့ပါသည္။ နံနက္ခင္းအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အားလံုးကေတာ့လင္းရွင္းေနပါသည္။ ညိဳမအိမ္ေရွ႕ထင္းပံုေဘးမွ ၀ါးျခမ္းျပားတခုကိုသြားယူလုိက္ပါသည္။ အလ်င္အျမန္ယူ၍အိမ္ေပၚသို႔ျပန္တတ္ခဲ့ပါသည္။
‘ေဒၚေလးးးး’
ညိဳမ၀ါးျခမ္းျပားကို သူ႔မအေဒၚလက္ထဲသို႔ကမ္းေပးလုိက္ပါသည္။ လွလွကေတာ့ သေဘာက်စြာျဖင့္ပင္ ေဘးမွၾကည့္ေနပါသည္။ ျပီးေနာက္လက္ေျမာက္ထား၍ အိမ္ေရွ႕ဘက္ကိုမ်က္ႏွာေပးကာ ေနာက္လွည့္ေပးထားရပါသည္။
‘ေျဖာင္းးးေျဖာင္းးးေျဖာင္းးး’
ရိုက္ခ်က္ျပင္းမျပင္းေတာ့မသိ ငါးခ်က္၊ေျခာက္ခ်က္ျဖင့္ပင္ ၀ါးျခမ္းပါးသြင္သြင္က်ိဳးသြားျပီျဖစ္သည္။
‘ညည္း၀ါးျခမ္းျပားကလည္းေပ်ာ့လုိက္တာ ေနာက္တေခ်ာင္းသြားေကာက္ခ်ည္’
ညိဳမလည္း မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္တရႈတ္ရႈတ္ျဖင့္ ျခံထဲသို႔ဆင္းရျပန္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္တေခ်ာင္းထပ္ေကာက္၍ေပးလုိက္ပါသည္။ ဒီတခါေတာ့ ဆယ္ခ်က္ေလာက္ေကၽြးလိုက္ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ၀ါးျခမ္းျပားထပ္မေကာက္ခိုင္းေတာ့ဘဲ ထိုင္ထလုပ္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ ထိုင္ထမည္မွ်လုပ္ရမည္ကုိမေျပာဘဲ ရပ္ဆိုမွရပ္ရမည္ဟု သတ္မွတ္ေပးပါသည္။ ညိဳမေအာက္ပိုင္းဗလာက်င္းပံုစံျဖင့္ တင္ပါးမွနာက်င္မႈေၾကာင့္ ငိုလည္းငို ထထိုင္လည္းလုပ္ေနရပါသည္။ သူတို႔ကေတာ့ ေနာက္ထပ္ကုလားကားအပိုင္းတပိုင္းကိုၾကည့္ေနၾကပါသည္။
ထထိုင္လုပ္ျခင္းကိုမရပ္ခိုင္းေသးေသာ္လည္း ညိဳမေျခေထာက္မ်ားကေတာ့ ယိုင္လဲခ်င္ေနျပီျဖစ္သည္။ ထပ္မံအရိုက္ခံရမည္စိုးသျဖင့္သာ အားတင္း၍လုပ္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္လွလွမွ TVၾကည့္ေနရာမွထ၍ ညိဳမအနားေရာက္လာပါသည္။ ျပီးေနာက္ညိဳမ၏အရိုက္ခံထားရေသာ အရႈိးရာမ်ားျဖင့္ဖင္ကို ဖိဆြဲလိုက္ပါသည္။ ညိဳမေအာ္သံႏွင့္အတူမ်က္ရည္မ်ား ျဖိဳးျဖိဳးေျဖာက္ေျဖာက္ျဖင့္ ထပ္မံက်လာပါသည္။ ညိဳမတင္ပါးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလးရုိက္၍ ေနာက္ေဖးဘက္သို႔ထြက္သြားပါသည္။
No comments:
Post a Comment