အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာျပီးေနာက္
ပန္းအိသည္လည္းမူလအခန္းတြင္းတြင္ပင္ကိုယ္လံုးတီးပံုစံျဖင့္ၾကိဳးခ်ည္ခံထားရျပီးကိုထက္၊ပိုင္စိုးႏွင့္၊အာကာတို႔ကေတာ့ေအာက္ထပ္ရွိဧည့္ခန္းတြင္အျပင္မွျပန္လာျပီျဖစ္ေသာကိုထက္ဦးေလးႏွင့္စကားလက္စံုက်ေနပါေတာ့သည္။
'အာကာနဲ႔ပိုင္စိုးဘယ္လိုလဲဝင္မယ္မွတ္လား'
ကိုထက္ဦးေလးကဂိုဏ္းတခုကိုအေၾကာင္းကိုအနည္းငယ္ေျပာျပျပီးေနာက္ပိုင္စိုးႏွင့္အာကာ့အားအဖြဲ႔ဝင္မလားဟုေမးလိုက္ပါသည္။
နဂိုကလည္းကိုထက္ကေျပာဖူးထားျပီးျဖစ္သျဖင့္ႏွစ္ေယာက္စလံုးေခါင္းညိမ့္၍အေျဖေပးလိုက္ပါသည္။
ထို႔ေနာက္ဗလၾကီးႏွစ္ဦးကိုအိမ္ေစာင့္ထားခဲ့၍ကိုထက္ဦးေလးကားျဖင့္ဂိုဏ္း၏ဌာနခ်ဳပ္သို႔ထြက္ခဲ့ၾကပါသည္။ဂိုဏ္းဌာနခ်ဳပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ေတာ့အဖြဲ႔ဝင္တံဆိပ္ခတ္ႏွိမ့္ရန္သူ႔ဦးေလးကျပင္ဆင္ေပးပါသည္။ကိုထက္ကိုယ္တိုက္လည္းအဖြဲ႔အေၾကာင္းသာသိျပီးအဖြဲ႔ဝင္မျဖစ္ေသးတာမို႔သံုးေယာက္သားျပိဳင္တူဆိုသလိုပင္ဂိုဏ္းအမွတ္တံဆိပ္ကိုလက္ေမာင္းကိုခတ္ႏွိပ့္လိုက္ၾကပါသည္။
လက္ေမာင္းတြင္အရိုးေခါင္းတံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္ျပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ဂိုဏ္း၏တရားဝင္အဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္သြားျပီျဖစ္သျဖင့္ပိုင္စိုးတို႔အားဂိုဏ္းအႏွံ႔ကိုထက္ဦးေလးကိုယ္တိုက္လိုက္ျပပါသည္။ညင္းပန္းႏွိပ္ခ်က္ေသာကိရိယာဆန္ဆာပလာမ်ိဳးစံု၊စက္ပစၥည္းမ်ိဳးစံုတို႔ကိုဦးဆံုးသူ႔အခန္းႏွင့္သူေတြ႔လိုကၾ္ကရပါသည္။ဒီထက္အတြင္းပိုင္းအခန္းမ်ားတြင္ေသာအက်ဥ္းေထာင္ပံုစံမ်ားကိုေတြ႔ျမင္ၾကျပန္ပါသည္။အက်ဥ္းေထာင္အခန္းငယ္မ်ားအတြင္းတြင္ေတာ့ငယ္ရြယ္ေသာမိန္းခေလးမ်ားေတြ႔ျမင္ၾကရျပန္ပါသည္။ဤသို႔ႏွင့္ကိုထက္၊ပိုင္စိုးႏွင့္အာကာတို႔သည္အရိုးေခါင္းဂိုဏ္း၏အဖြဲ႔ဝင္အသစ္မ်ားျဖစ္လာခဲ့ၾကပါသည္။
လူသူကင္းမဲ့ေသာေတာၾကီးမ်က္မည္းထဲတြင္ေျမေအာက္အေဆာက္အအံုၾကီးတစ္ခုရွိသည္။သာမာန္ၾကည့္လွ်င္ရိုးရိုးေျမျပင္သာေတြ႔ရျပီးမျမင္ရေသာဝင္ေပါက္ထြက္ေပါက္မ်ားျဖင့္ဖန္တီးထားေသာေနရာျဖစ္သည္။သူေဌးမ်ားကထိုေနရာကိုဖန္တီးပံုေဖၚထားျပီးအရိုးေခါင္းဂိုဏ္းလို႔အမည္ရပါသည္။ထိုေနရာတြင္တစ္လတစ္ခ်ိန္ဆိုသလိုျပပြဲမ်ားက်င္းပေလ့ရွိပါသည္။အခုလည္းထိုေနရာတြင္ပြဲတခုက်င္းပေနပါသည္။ထိုပြဲတြင္ေတာ့. . . .။
ပြဲအတြင္းရွိလူအားလံုးသည္မ်က္ႏွာဖံုးအမဲမ်ားကိုတပ္ဆင္ထားၾကပါသည္။မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ဆင္ထားျခင္းမရွိတာဟူ၍စင္ေပၚတြင္ရွိေနေသာကိုယ္တံုးတီးမိန္းခေလးတေယာက္သာရွိပါသည္။
ပြဲအတြင္းရွိလူမ်ားသည္ဂိမ္းတခုကိုကစားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္၊သူတို႔အေရွ႔တြင္လပ္ေတာ့တလံုးစီရွိေနပါသည္။
ထို႔ေနာက္မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထားျခင္းမရွိေသာလူတေယာက္စင္ေပၚသို႔မိုက္ကိုင္၍တတ္လာပါသည္။ထိုသူကေတာ့အဖြဲ႔ဝင္တိုင္းသိၾကသည့္အဖြဲ႔၏တာဝန္ခံကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ကိုထက္၏ဦးေလးေငြေမာင္းပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
'ၾကြေရာက္ေနၾကတဲ့မိတ္ေဆြအေပါင္းမဂၤလာညခ်မ္းပါခင္ဗ်ာ'
'ဒီေန႔မွာေတာ့အသစ္ေရာက္ေနတဲ့ဒီမိန္းခေလးနဲ႔ဂိမ္းေတြကိုကစားမွာျဖစ္ပါတယ္'
'အခုပထမဦးလံုးကစားမယ့္ဂိမ္းကေတာ့ေရခဲေတြထည့္ထားတဲ့ကန္ထဲမွာဒီမိန္းခေလးဘယ္ေလာက္အခိ်န္ထိေနႏိုင္မလဲဆိုတာၾကည့္ၾကပါမယ္'
အားလံုးကလပ္ေတာ့ရွိဂဏန္းမ်ားကိုႏွိပ့္၍ေလာင္းၾကပါသည္။အမွန္ကေတာ့ဒီေလာင္းကစားနည္းသည္ယုတၱိမရွိပါ။သို႔ေသာ္မိန္းခေလးတေယာက္ထိုသို႔ျဖစ္ေနျခင္းကိုသူတို႔ေတြအရသာခံ၍ၾကည့္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္သည္။
ကန္အတြင္းအစကေရခဲမ်ားမထည့္ထားေသာ္လည္းအခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ေရခဲရည္မ်ားေရခဲမ်ားႏွင့္ျပည့္သြားပါသည္။ကန္ထဲရွိမိန္းခေလးျဖစ္ေသာပန္းအိသည္လည္းေမ့ေမ်ာ္ေနရာမွသတိရလာပါေတာ့သည္။
သတိရလာလာျခင္းတြင္ေအးျမလွေသာေရခဲရဲ့အရသာေၾကာင့္ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းလိုက္မိပါသည္။သို႔ေသာ္လည္းအသံကုန္၍မေအာ္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္တိုးတိုးေလးေတာင္းပန္မိျပန္ပါသည္။
'ေအးလွပါျပီရွင္ ကြ်န္မကိုသနားပါေနာ္. .'
အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ ေတာင္းပန္ေနသည့္တိုင္ေအာင္ အားလံုးကပံုမွန္အတိုင္းပင္ ကူညီမည့္အရိပ္အေရာင္မရွိရံုမက ေသြးေအးစြာျဖင့္ပင္ ေရခဲတံုးမ်ားထည့္ထားေသာကန္အတြင္းရွိသူမကို စုျပဳံ၍ၾကည့္ေနၾကပါသည္။ အဝတ္အစားကလည္းမပါ သံၾကိဳးကလည္းခတ္ထားေသး ေရာက္ေနသည့္ေနရာကလည္း ေရခဲေတြ႔ထည့္ထားေသာကန္တခုထဲမွာမို႔ ပန္းအိတေယာက္ ကူပါကယ္ပါေအာ္ေနမိသည္။ သို႔ေသာ္သူမအားကယ္မည့္သူမရွိ၊ ေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ေသြးေအးမ်က္လံုးပိုင္ရွင္မ်ားသာ ရွိေနပါသည္။အားလံုးကလည္းသူမကိုၾကည့္၍အရသာခံေနပါသည္။ သူမကိုယ္တိုင္ကေတာ့အသံပင္မထြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္တုန္၍ခ်မ္းေနပါသည္။ေဒါင့္တစ္ခုတြင္ေတာ့သူမအားသနားစြာျဖင့္ၾကည့္မ်က္လံုးတစ္စံုသည္ၾကည့္ေနပါသည္။ထိုသူသည္လည္းဒီအခ်ိန္တြင္သူမအားကယ္၍မရႏိုင္မွန္းသိသျဖင့္ကယ္ခ်င္ပါေသာ္လည္းမကယ္ႏိုင္ဘဲစိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ပင္ၾကည့္ေနရပါေတာ့သည္။
အရိုးေခါင္းဂိုဏ္း(ပထမပိုင္း) ျပီးပါျပီ။
No comments:
Post a Comment